صورت غیبیه ملکوتیه عزم در هر یک از عبادات و مناسک شرعیه علاوه بر آنکه خودش دارای صورت اخروی ملکوتی است، که به آن تعبیر بهشت جسمانی و قصور آن [و] تهیه غلمان و حوران شود، چنانچه مطابق برهان و احادیث است، همینطور در هر یک از عبادات اثری در نفس حاصل شود و کم کم تقویت اراده نفس کند و قدرت آن کامل گردد و لهذا عبادات هرچه مشقت داشته باشد، مرغوب است و «أفضل الأعمال أحمزها»(برترین کارها سخت ترین آنهاست)؛ مثلا در زمستان سرد، شب از خواب ناز گذشتن و به عبادت حق تعالی قیام کردن، روح را بر قوای بدن چیره می کند و اراده را قوی می کند، و این در اول امر اگر قدری مشکل و ناگوار باشد، کم کم پس از اقدام، زحمت کم می شود و اطاعت بدن از نفس زیاد می شود، چنانچه می بینیم اهل آن بدون تكلف و زحمت قیام می کنند. و اینکه ما تنبلی می کنیم و بر ما مشکل وشاق است، برای آن است که اقدام نمی کنیم، اگر چند مرتبه اقدام کنیم، کم کم زحمت، مبدل به راحت می شود؛ بلکه اهل آن، التذاذ از آن می برند بیشتر از آن التذاذی که ما از مشتهيات دنیایی می بریم، پس به اقدام نفس، عادی می شود. و این عبادت چندین ثمره دارد: یکی آنکه خود صورت عمل در آن عالم به قدری زیبا و جمیل است که نظیر آن در این عالم نیست و از تصور آن عاجزیم؛ و دیگر آنکه نفس، صاحب عزم و اقتدار می شود، و این نتایج کثیره دارد که یکی از آنها را شنیدی و دیگر آنکه انسان را کم کم مأنوس با ذکر و فکر و عبادت می کند. شاید اگر جذبه ربوبی پیدا شود و حالتی دست دهد، نکته حقیقی عبادت و سر واقعی تذکر و تفکر حاصل آید، و هر دو عالم از نظر افتد و جلوه دوست غبار دو بینی را از بزداید و جز خدا کسی نمی داند که با همچو بنده ای خدا چه کرامت کند.» ساحل بقا ص 109 کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

در مکتب معرفت النفس آیت الله قاضی(ره) بعضی وقتی جلو میروند بعد از اربعینیات متعدد، دستور توجهات خاص از استاد خود دریافت میکنند. و این کار هرکسی نیست چون باید حقیقت درون و بیرون برای او حل شده باشد و بعد از اعمال خاص و زیادی اجازه این کار را خواهد داشت. اشخاصی که به این مرحله می‌رسند به توجه که می‌نشینند اینجا هستند و خود را در عالم برزخ می‌بینند و امکان این را دارند که هرچقدر از تعلقات جدا شده باشند در عالم برزخ متنعم شوند. بعد از آن اگر خوب عمل کردند وارد عالم بعد می‌شوند و همینطور میتوانند ادامه دهند و در عین اینکه خود را در عوالم بالاتر می‌یابند خود را در عوالم پایین‌تر نیز می‌یابند. این عرض شد که بدانید شراکت آسمانهای هفتگانه در وجود انسان شدنی است. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor

یا علی .... آیت الله شیخ جواد کربلایی @tezkar

✅ بخشی از صوت جلسه دوم فاطمیه ی ۱۴۴۰ المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor

#آیت_الله_حسن_الهی_طباطبایی ضرورت استاد سیر در عالم معنا خطرناک تر از سفر در جهان مادی است. چون خطرات جهان مادی، محدود و شناخته شده است. در حالی که ورود در وادی ناشناخته، نیاز بیشتری به راهنما دارد که باید مواظب خطرات و انحرافات باشد؛ لذا داشتن مربی، ضرورت دارد. #کتاب_فیض_باران ص۱۶ کانال تذکرة الاولیاء @tezkar

شب یلدا حرم امیرالمومنین علی علیه السلام @sholeye_toor

تذکرة الاولیاء @tezkar

‍ آیت الله کشمیری نماز شب بخوانید. بعضی اعمال مقام می‌آورد مانند نماز شب «عَسى‏ أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقاماً مَحْمُوداً» که انسان به مقام محمود می‌رسد و مجاور خدا می‌شود. تذکرة الاولیاء @tezkar

‍ #علامه_حسن_زادہ_املی : نفس ناطقه انسانی بس که لطیف است به هر چه روی آورد به صورت آن در می آید " هزار و یک نکته ص ۱۱۱ ♦️ تذکرة الاولیاء @tezkar

‍ حدیثی در فضیلت امیر مؤمنان علی علیه‌السلام فضایل علی علیه‌السلام حق است اما گفتنی نیست در حدیثی، پیغمبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: «یا علی، اگر بیم آن را نداشتم که مسلمانان درباره تو آن کنند که مسیحی‌ها درباره حضرت عیسی علیه‌السلام نمودند، درباه تو چیزی می‌گفتم که به هر کجا گذر کنی، از خاک کف پایت تبرک جویند». ۱ تازه هنوز علی علیه‌السلام را معرفی نکرد، با اینکه این همه بیانات در این حدیث و احادیث دیگری فرموده است. فضایل علی علیه‌السلام گفتنی نیست؛ حق است اما گفتنی نیست! زیرا ما ضعیفُ‌العقل‌والایمان هستیم و ظرفیت نداریم. اگر بیان می‌کرد، بسیاری از مردم کافر می‌شدند و عده‌ای معدود ایمان می‌آوردند، همچنان که درباره حضرت عیسی مسیح علیه‌السلام چنین اتفاق افتاد. در محضر بهجت، ج۱، ص۷۵ کافی، ج۸، ص۵۷، روایت ۱۸. اصل روایت به این صورت است: «لَوْلا أَنْ تَقُولَ فیک طَوائِفُ مِنْ أُمتی ما قالَتِ النصاری فی عیسَی بْنِ مَرْیمَ، لَقُلْتُ فیک قَوْلاً لاتَمُر بِمَلَأٍ مِنَ الناسِ إِلا أَخَذُوا الترابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیک یلْتَمِسوُنَ بِذلِک الْبَرَکةَ؛ ♦️تذکرة الاولیاء @tezkar

‍ اولین قدم در فهم معنای "خَلَقَ الإنسانَ ذا نَفْسٍ ناطِقةٍ" این است که انسان خودش را با خودش روبرو کند و برای فکر کردن به خودش وقت بگذارد. بعضی‌ها حاضرند روزها و ساعت‌ها کتاب بخوانند اما حاضر نیستند سر خود را خلوت کنند برای توجه به خود و فکر کردن به اینکه چه کسی هستند. امروزه افراد زیادی می‌گویند من استاد می‌خواهم. درباره اعمال و نماز آنها سوال کنید می‌گویند نه ما فقط استاد میخواهیم فقط نفس استاد است که میتواند مشکل من را حل کند. باید توجه کرد این رهزن اول این راه است. اهل بیت علیهم السلام می‌فرمایند "نفس خود را تزکیه کنید با علم و عمل" علم یعنی چه؟ طبق روایات در قدم اول علم یعنی احکامی که اهل بیت علیهم السلام فرموده اند و ما برای اینکه متوجه شویم این بدن نیستیم باید به آن احکام عمل کنیم. مثلا نماز اول وقت بخوان، وضو و غسل را درست انجام بده، مادامی که کسی این مرحله را نگذرانده چرا به دنبال استاد است؟! وقتی کسی هنوز احکام را درست بلد نیست پیاده کند چرا دنبال استاد است؟! آیت الله بهجت می‌فرمودند شما منتظر هستید یک نفر از پشت کوه قاف بیاید و دست شما را بگیرید و هیچ‌وقت هم نمیآید! چون میدانید باید چه کار کنید ولی عمل نمیکنید اگر نمیدانید یاد بگیرید اگر می‌دانید عمل کنید. برخی فرمودند شما نقش استاد را کمرنگ می‌کنید بله کمرنگ میکنم چون در این مرحله واقعا نقش استاد کمرنگ هست. این مرحله، مرحله ای است که واجبات را انجام بده گناهان را ترک کن! این استاد می‌خواهد؟ اگر استاد می‌خواهد؛ "نفس امام معصوم و دم امام معصوم پشت سر شماست!" این همه روایات متعدد... در روایت می‌فرماید کسی که گناه کند دشمن ماست! خب روایاتی که در مورد این امور است به ما نشان میدهد که کاری که انسان در قدم اول باید انجام دهد این است که احکام را انجام دهد برای اینکه متوجه شود انسان این بدن نیست! متوجه شود همه چیز این بدن نیست و او اتحاد و ارتباطی دارد با خارج از خود... احکام را اینگونه نگاه کنیم آسان میشود؛ که احکام برای تعالی انسان به سمت افق‌های بالاتر است. 💠جلسه سوم مدیریت و معرفت النفس @sholeye_toor