چند وقت پیش دنبال یه چیزی داخل چنل بودم اومدم سرچ کنم دستم خورد روی گزینه ی حذف چنل و چند ثانیه فقط نگاه کردم تا بفهمم باید چیکار کنم

داداشمون مدهوش چند وقتیه نیست

مثل اینکه قراره فصل ۴ تدلاسو رو بسازن این خوبه!

پریشونی رو تا حالا تجربه کردین؟

کل دیشب رژه ی مورچه ها روی افکارم رو حس کردم کل دیشب توی خونه قدم میزدم و حتی از پریشونی نمیتونستم بخوابم تست میزدم و حتی نمی فهمیدم.چی نوشتن انقدر عجیب و غریب بود که میخواستم یقه ی خودمو بگیرم بگم چته به خودت بیا اما کاملا قفل بودم

و بعد خودمو گم کردم غرق شده ما بین عصبانیت و پریشونی هیچ فاصله ای تا فروپاشی روانی نداشتم و برای خودم بسمل می رقصیدم

به چیزایی که با گوشاتون گوش میدین به چیزایی که با چشاتون میبینید اهمیت بدین ، بیشتر از اون چیزی که فکر میکنید تاثیر میزارن! #fact

برید زین گوش بدین!

اسمش جامعه گریزی یا درونگراییه هر چی هست اینم گاهی فاصله ای تا فروپاشی برام نمیزاره

زندگی اونایی که کمتر تو فضای مجازین:💛🤌🫂🫀🧠🕊🔥🥇🎉 #fact

https://eitaa.com/Chocolate2005 این پیامو به ۱۰ نفر بفرست آخر امشب سود سهام عدالت برات واریز میشه

خیلی حال میده🗿🤌 شاید یه روزی بیام از چنلاتون گاه و بی گاه اینطوری حمایت کنم

عی جان اینجا رو خوش اومدید!!

https://eitaa.com/Chocolate2005/16740 رفیق این چه کاری بود راضی به زحمت نبودیم !!! لطف شما اثبات شده اس أخوی🤌💛 وقتشه کشور بزنی پناهندت شیم ')

اومدم تا فقط برای روزه تعطیل اتاقمو صاف کنم و خودمو در حالی پیدا کردم که دارم بالکن رو تمیز میکنم🗿 فقط هم بخاطر جوگیری و حرف های مادرم از جهت اینکه ''یه روزم تعطیلی کمکم نمیکنی.'' حالا مهره های سه و چهار کمرم رو حس نمی کنم.

دیدین بعضی آدما هستن میگن به درک کسی رو نداری به درک دوستات بهت اهمیت نمیدن به درک اگه بهت توجه نمیشه و کسی حمایتت نمیکنه توی زندگیت همین آدما هیچ وقت اونطور که باید احساس تنهایی رو تجربه نکردن اون دردی که وقتی طرف میگه رو درک نمیکنن فقط یه کلیشه رو ادامه میدن... تو اصلا می دونی توی جمعی باشی و احساس خفگی کنی ، افکاراتت مغزت رو شست و شو بدن ، به خودت بیای و ببینی بابت حرفی ضربان قلبت بالا رفته ، پوست کنار انگشتت رو میکنی ، پاهات رو تکون میدی ، تمرکزت رو از دست میدی، پرخاشگر شدی و نمیدونی چطور باید خودت رو درمان کنی باید برای همون آدما هم تظاهر کنی که حالت خوبه! رواله! تو از پرتگاهت پرت شدی و هیچ دستی نبوده که بگیرتت. بعد به درک که هیچ کسی نیست؟ تا حالا شده یه حرف رو صدها بار برای خودت تکرار کنی ، بابت یه کاری خودت برای خودت ذوق کنی ، از عصبانیت بلرزی یا روزایی که حتی نتونی یه قطره اشک بریزی و بعد بگی به درک که هیچ کس رو ندارم؟ مزخرفه خالصه رفیق !!! متاسفانه این مسئله که ''تنهایی'' با ''احساس تنهایی'' فرق داره هنوز جا نیوفتاده. من دورم پر شده از دوستای هر روزه ، آدمای خوب و بدِ همیشه اما هنوزم احساس تنهایی میکنم. هنوزم از پرتگاه دارم پرت میشم. پس رفیق نصیحتی نکن ، حرفی رو نزن که حتی نمیدونی کلمه به کلمه اش چقدر برای یه کسی که با اون تجربه ها زندگی میکنه و درک نشده باقی مونده دردآوره... ___ پ.ن: البته من فقط یه نمونه از علائمی که برای افراد پیش میاد رو گفتم حتی گاهی این نشونه ها بعد از مدت طولانی انبار میشن و یه فروپاشی به انتظارشونه در واقع به نظر من تنهایی نتیجه ی تصمیمات اشتباهه... ⇦خاکستر زرد #شاید

#شاید از هشتگ های مورد علاقمه و این متن برهان پسندانه تر!

نیمچه درست گفتی دخترم ما از این جهت دو دسته آدم داریم کسایی که تمام تقصیرا رو میندازن گردن خودشون و آدمایی که تقصیرا رو میندازن گردن بقیه و هرکدوم باز زیر شاخه های خو‌دش رو داره اما اون چیزی که گفتی رو باز میکنم. اینکه یه مدت تمام این تقصیرا رو گردن بقیه بندازی دیدگاهت به آدم ها و کارهاشون فرق میکنه و حتی گاهی خودت رو میبینی که نمیفهمی چرا داری یه کاری رو انجام میدی و دوباره از اون سپر استفاده میکنی '' به درک که کسی رو ندارم تا درکم کنه'' پیدا کردن یه دیوار کوتاه تر همیشه راحته اما جبران بعدش برای خودت و اون آدما سخت تر هم میشه. میدونی دخترم تاثیرات یه دوست به حدی زیاد و مهمه که میتونه تو رو به بالا بکشونه و گاهی حتی ممکنه تو رو زمین بزنه. حالا خانواده هم که جای خاص خودش رو داره. اون پرت شدن از پرتگاه رو توی گپ برات مثال زدم . درسته که سقوط زیباست اما اولین کسی که به سقوط زیبا گفت قطعا بی همتا بوده اما بقیه یه کلیشه رو ادامه دادن.ترجیح نده که بعد هر بار افتادن از پرتگاه با دست و پاهای شکسته باز ادامه بدی کم کم به یه جایی میرسی که توان نداری بایستی ، نیاز داری دستت رو بگیرن نیاز داری زخم هات رو ببندن باز هم میگم تنهایی نتیجه ی تصمیمات اشتباهه و خودت هم از اشتباهی بودنش مطلعی! حالا کم کم وارد محیط دانشگاه و سرکار و جامعه ی نه چندان خوب بشی اعتماد کردن هر دفعه برات سخت تر و سخت تر میشن پیدا کردن یه دوست سخت تر میشه درمان کردن خودت سخت تر تو با یه عقیده ی نادرست ادامه میدی و حتی بعد نمیدونی چرا تا الان هم ادامه دادی...

علاقه ی من به روانپزشکی برای خودمم قفله

اگه حوصلتون کشید این و متن قبلی رو بخونین!