دیروز خیلی خوشحال بودم ولی امروز انگار غم عالم رو ریختن تو دلم.

این سه روز چه روزهای مبارکی بود؛ میلاد پدر بندگان خدا، پدر فضائل و زینت عبادت‌کنندگان. صد حیف و تأسف که کم می‌دونم و می‌تونم درموردشون بگم اما بهشون قول می‌دم تا سال بعد همین موقع به شرط حیات و رخصت، دانسته‌هام رو درباره‌شون بیشتر کنم.

https://eitaa.com/promisee/16342 وای یعنی چی رشته منقضی شده؟ 😭 نمی‌تونی معرفی به استاد یا مهمان یه دانشگاه دیگه بشی اون واحدا رو؟ و بقیه‌ش رو هم‌نیاز نمی‌کنن برات که همه‌ش رو باهم برداری راحت شی؟

بیاین صلوات بفرستیم براش کارش راه بیفته 🥲

https://eitaa.com/promisee/16349 ان‌شاءالله که راه‌حلش پیدا می‌شه.✨

به‌شدت دلم می‌خواد الان با اردوی بی‌نهایت مشهد بودم. ولی به‌جاش کجام؟ توی اتاقم نشستم و با کتاب‌هام عزا گرفتم و دارم از گذشته بیش‌تر درس می‌خونم که در آینده حتی بیش‌ترتر درس بخونم.

و جالب اینه که با میل خودم دارم این‌کارو انجام می‌دم. امام‌رضا کمک.

از محرک‌های محیطی اضافی خیلی خسته‌ام.

نیاز دارم برم توی فضا، یا شرایط محرومیت حسی، لااقل کتاب‌خونه.

دوهفته دیگه آزمونه، خیلی ممنون می‌شم اگه دعا کنین برام خوب بتونم جمع‌بندی کنم.

موقع درس‌خوندن به یه مفهوم خیلی جالب برخوردم، هم-نشخواری! یعنی وقتی که آدم‌ها از مشکلات و نقاط تاریک و نکات منفی زندگی‌شون به هم می‌گن درحالی که قصدشون فقط بیان مسائل و مشکلاته، نه حل اون‌ها و طرف مقابل هم به این نشخوار دامن می‌زنه. حالا ممکنه فکر کنن این بهشون کمک می‌کنه یا نه ولی این تأثیری در نتیجه نداره. معمولاً با تکرارش هم حال خودشون با زندگی‌‌شون بدتر می‌شه و هم در نظر دیگری ناجور دیده می‌شن و باز فرد از جوری که به‌نظر دیگران اومده حالش بدتر می‌شه؛ درنتیجه توی یه چرخه‌ی معیوب گیر می‌افته. معمولاً نوجوان‌ها (مخصوصاً دخترها) گرفتارش می‌شن و با احتمال زیادی درنهایت دچار افسردگی می‌شن. توصیه‌م اینه که نکنین عزیزان، نکنین.

من اگه یه کتاب قرار بود بنویسم با عنوانی شبیه "کاش این‌ها را زودتر می‌دانستم" پرداختن به چنین مفهومی قطعا یکی از فصل‌هاش رو دربرمی‌گرفت.