eitaa logo
『✾مـ🌙ـاھـِ‌ مَن』
97 دنبال‌کننده
1هزار عکس
123 ویدیو
1 فایل
﴾﷽﴿ سلام‌امام‌زمانم🤍 زرق و برق بدلیـجات اسیرت نڪند بین چراغانۍ ها ..... مـ☽︎ــاه را گم نڪنی :) در فلسفه اسرار عمیقی نهفتہ است ❥︎... فلسفه‌را‌می‌آموزم‌وآموزش‌می‌دهم. کپی‌فعلاباذکر‌نام‌کانال‌ونویسنده! انتقادات/پیشنهادات/تبادلات⇩ @Teacher_Phylsof
مشاهده در ایتا
دانلود
میرسیم به معنی قرب به خدا
قوه خیال که یک جا نمی‌ایستد، از این شاخه به آن شاخه می‌رود و از اختیار انسان بیرون است، مثل آن پری است که به شاخه‌‏ای در بیابان آویخته باشد که ثابت نمی‌ماند. مولوی همین مضمون را به شعر درآورده: گفت پیغمبر که دل همچون پری است‏ در بیابانی به دست صرصری است‏ آیا همه دل‌ها این‏جور است؟ ابداً. باید روی قوه خیال خودمان تسلط داشته باشیم. 『𓆩☁️𓆪➺‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌                               ❥@𝓽𝓱𝓮𝓶𝓸𝓸𝓷𝓸𝓯𝓶𝔂𝓷𝓲𝓰𝓱𝓽𝓼
ما صاحبِ اندیشه و خیال خود نیستیم او صاحب ماست! پ.ن:شاید الآن با خودت میگی وای اینو که خودمم میدونستم ولی درک و بیان این جمله خودش فلسفه‌اس:)
『✾مـ🌙ـاھـِ‌ مَن』
روزه گرفتن یعنی رهاشدن از سلطه‌یِ نفس، یعنی آزادی. #شهید_بهشتی
[رُبَّ صائِمٍ لا حَظَّ لَهُ الَّا الْجوعُ وَ الْعَطَشُ‏] ای بسا روزه‌دارهایی که حظّ و بهره‌ای ندارند جز گرسنگی و تشنگی!
-✨- راه‌ِ‌درست‌اززبان‌استادمطهری🎙 زبان ما بیهوده و لغو نگوید، جز حرفی که مورد نیاز زندگی دنیای ما یا آخرت ماست حرف دیگری نزند. گوش ما غیبت نشنود، لهو و لعب نشنود، فحش نشنود؛ چشم ما به ناموس مردم خیره نشود؛ دست ما به طرف خیانت دراز نشود؛ قدم ما به طرف خیانت و ظلم نرود. در مقابل، این ماه رمضان را ماه اطعام و دلجویی و محبت و احسان و خدمت قرار بدهیم. امتحان کنیم، یک ماه رمضان کوشش کنیم انسان باشیم، آن وقت شما ببینید بعد از یک ماه، عبادت و عبودیت اثر خودش را می‏‌بخشد یا نمی‌‏بخشد؛ ببینید بعد از یک ماه همین روزه شما را عوض می‌کند یا نمی‌کند؛ ببینید بعد از یک ماه همین روزه به شما ربوبیت یعنی خداوندگاری و تسلط و قدرت می‌دهد یا نمی‌دهد. اگر دیدید نداد، آن مراحل بعد را انکار کنید. اما اگر دیدید در این یک ماه این مقدار ربوبیت و خداوندگاری و تصاحب یعنی تسلط بر نفس خودتان، بر غرائز و شهوات خودتان، بر اعضا و جوارح خودتان پیدا می‌کنید پس باور کنید که آن مراحل دیگر هم عملی است. 『𓆩☁️𓆪➺‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌                               ❥@𝓽𝓱𝓮𝓶𝓸𝓸𝓷𝓸𝓯𝓶𝔂𝓷𝓲𝓰𝓱𝓽𝓼  -✨-
این مرحله که ما بگذریم، یک مرحله بالاتر و عالی‌تری است و آن تسلط بر اندیشه و قوه خیال است؛ یعنی الآن ما و شما که اینجا نشسته‌ایم، روزها حرکت می‌کنیم دنبال کار و کسب خودمان می‌رویم، این‏جور خیال می‌کنیم که اندیشه ما دراختیار ماست و این ما خودمان هستیم که حاکم هستیم و نمی‌دانیم آن که بر ما فرمان می‏راند اندیشه است (اینجا مقصودم از اندیشه قوه خیال است) یعنی یک اندیشه‌های پراکنده‌‏ای بر ما حاکم است. شما در یک جلسه بنشینید، اگر توانستید ذهن خودتان را یک ساعت روی یک موضوع بالخصوص متمرکز کنید به طوری که قوه خیال از چنگال شما فرار نکند، آن وقت معلوم می‌شود که شما بر اندیشه خودتان مسلط هستید.
『✾مـ🌙ـاھـِ‌ مَن』
این مرحله که ما بگذریم، یک مرحله بالاتر و عالی‌تری است و آن تسلط بر اندیشه و قوه خیال است؛ یعنی الآن
نماز برای حضور قلب است.🤍 اصلًا حضور قلب یعنی چه؟ این مسئله‌ حضور قلب خیلی تعبیر عجیبی است. حضور قلب یعنی دل حاضر باشد و غایب نباشد؛ یعنی تو وقتی نماز می‌خوانی و رویت به طرف قبله است، حاضر غایب کن، ببین دلت در نماز حاضر است یا غایب؟ شما در اول نماز دلتان را حاضر غایب می‌کنید و او حاضر می‌شود. دلتان هم می‌خواهد حاضر باشد. تا می‌گویید الله اکبر، بسم الله الرحمن الرحیم‏، الحمد للَّه ربّ العالمین‏، یک وقت می‌بینید این شاگرد کلاس فرار کرده؛ شما درس را از اول تا آخر داده‌اید ولی خود شاگرد در کلاس نبوده است. وقتی که ما نماز می‌خوانیم و می‌گوییم‏ الحمد للَّه ربّ العالمین‏، داریم به دل خودمان تفهیم می‌کنیم، به روح خودمان تلقین می‌کنیم. اما وقتی‏ السلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏ گفتیم می‌بینیم این جسم ما، یعنی زبان ما، اعضا و جوارح ما، مشغول درس دادن به دل ما بوده است و شاگرد کلاس، این دل بوده است اما متأسفانه در اینجا وضع به گونه‌ای بوده که ما درس را داده‌ایم، شاگرد، اول کلاس گفته حاضر و فرار کرده است و ما درس را داده‌ایم و هدر درس داده‌ایم.
به ما گفته‌اند حضور قلب، دل تو در نماز حاضر باشد و غایب نباشد. در این زمینه هم باز مطالب زیادی است؛ روایتی هست از علی بن موسی الرضا علیه السلام، حدیثی هست از رسول اکرم صلی الله علیه و آله، و از علما کسی که بهتر از همه این مطلب را بیان کرده شیخ الرئیس بوعلی سیناست. در باب عبادت عارف می‌گوید: «و العبادة عند العارف ریاضةٌ ما لهممه و قواه المتخیلة و المتوهمة لیجرّها بالتعوید عن جناب الغرور الی جناب القدس» (این مضمون عین مضمون حدیث است، درسی است که بوعلی از پیغمبر و ائمه گرفته است) می‌گوید آدم عارف که عبادت می‌کند، یک آدم دانا و شناسا وقتی که عبادت می‌کند، در عبادت بیش از هر چیزی به تمرکز قوه خیال خودش اهمیت می‌دهد که ذهن متوجه خدا بشود و قوه خیال همیشه حاضر باشد و از سر این کلاس فرار نکند. -💗خدایا در این ماه، شیرینی ذکرت را به ما بچشان💗-
-🌙- [ینامُ عَینی وَ لاینامُ قَلْبی‏] من چشمم می‌خوابد ولی دلم بیدار است؛ گفت پیغمبر که عینای ینام‏ لاینام القلب عن رب الانام‏ 『𓆩☁️𓆪➺‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌                               ❥@𝓽𝓱𝓮𝓶𝓸𝓸𝓷𝓸𝓯𝓶𝔂𝓷𝓲𝓰𝓱𝓽𝓼
『✾مـ🌙ـاھـِ‌ مَن』
به ما گفته‌اند حضور قلب، دل تو در نماز حاضر باشد و غایب نباشد. در این زمینه هم باز مطالب زیادی است؛
حقیقتا کتاب از آن دسته کتابهایی نیست که بتوان بریده‌هایش را گذاشت چون کلمه به کلمه‌اش پراز حرف و حکایت و درس است ولی بازهم تلاش خودم رو میکنم.
اگر شما آینه بسیار صافی را بعد از پاکیزه‏ کردن، در فضای بسیار صافی که خوشتان می‌آید در آن تنفس کنید، روی یک میز بگذارید، بعد از مدتی می‌بینید روی آن گرد نشسته است. این گرد را شما قبلًا احساس نمی‌کردید، روی میز هم احساس نمی‌کنید، روی دیوار هم احساس نمی‌کنید. هرچه دیوار کثیف‌تر بشود، اثر و لکه سیاهی را کمتر نشان می‌دهد تا جایی که اگر سیاه و قیراندود باشد دود چراغ موشی هم به آن برسد اثرش ظاهر نمی‌شود. بعضی ادم ها یک کار گناه و اشتباه که انجام میدهند حالشان بد میشود روحی که ایمان مستحکمی دارد، اگر ضربه کوچکی هم که بر آن وارد می‌شود یعنی اگر حمله کوچکی هم که از مقامات دانی آن بر مقامات عالی‌اش وارد می‌شود، آن مقامات عالی عکس العمل نشان می‌دهند، ناراحتی نشان می‌دهند، حتی مجازات نشان می‌دهند که ببین! بی مجازات نمی‌ماند!