✨ باز اون عالم بزرگوار، با همان خونسردى مخصوص به خود، جمله سابق را تکرار کرد و گفت: به #تو نگفتم! تو هرگز توانائى ندارى با من صبر کنى ...😐 قالَ أَ لَمْ أَقُلْ #لَکَ إِنَّکَ لَنْ تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْراً ✨تنها تفاوتى که با جمله گذشته داره، اضافه کردن کلمه #لَکَ هست که براى تأکید بیشتره، یعنى من این سخن را به #شخص_تو گفتم! 😔موسى علیه السلام به یاد پیمان خودش افتاد و توجهى توأم با شرمسارى... چرا که دو بار پیمان خودش روـ هر چند از روى فراموشى ـ شکسته بود، و کم کم احساس مى کرد: گفته استاد ممکنه راست باشه و کارهاى او براى موسى علیه السلام در آغاز غیر قابل تحمله. به همین خاطر ، دوباره زبان به عذرخواهى باز کرد و گفت: این بار هم از من صرف نظر کن، و فراموشى من رو نادیده بگیر، اما اگر بعد از این، از تو تقاضاى توضیحى در کارهایت کردم (و بر تو ایراد گرفتم) دیگر با من مصاحبت نکن؛ چرا که تو از ناحیه من دیگر معذور خواهى بود قالَ إِنْ سَأَلْتُکَ عَنْ شَیْء بَعْدَها فَلا تُصاحِبْنِی قَدْ بَلَغْتَ مِنْ لَدُنِّی عُذْراً. ✨✨این جمله، حکایت از نهایت انصاف و دورنگرى موسى علیه السلام مى کنه. و نشون مى ده: او در برابر یک واقعیت، هر چند تلخ، تسلیم بود. ✅و یا به تعبیر دیگه: بعد از سه بار آزمایش، براى حضرت موسی روشن مى شه که: مأموریت خودش و اون مرد بزرگ از هم جداست، و به اصطلاح آبشون در یک جوب نمى ره! آیات ۷۵ و ۷۶ ، سوره مبارکه #کهف #قرآن #شگفتی #داستان #صبر https://eitaa.com/joinchat/2836661185C79fa8b5a4d