*شبهه:* "حضرت رسول فرمودند هر کس نماز قضا بر ذمه اش دارد قبل از ظهر جمعه آخره ماه رمضان دو نمازه دو رکعتی بخواند بعد از حمد یک آیه کرسی و پانزده مرتبه سوره کوثر؛ چهارصد سال نماز قضا و به روایتی از حضرت علی(ع) فرمودند ششصد سال نماز قضا رو کفایت می کند. بعد از نماز هم این دعا رو بخوانید بسم الله الرحمن الرحیم یا سامع الصوت یا جامع الفوت یا محیی العظام بعد الموت ... " *✅پاســـــخ شبهه:* 1️⃣ این روایت در منابع معتبر روايي شيعه یافت نشد! 2️⃣ بر فرض وجود روایت، مفاد آن با ساير روايات قطعي و معتبر در تعارض است ! 3️⃣ روايات متعدد دلالت بر این دارد که قضای نمازی که فوت شده و از دست رفته، بايد همانگونه که از دست رفته باشد. اگر دو رکعت بود دو رکعت، اگر شکسته بوده شکسته و ... 4️⃣ لذا هيچ چيزي جز بجا آوردن نمازهاي قضا شده نمي تواند جايگزين آن گردد. 5️⃣ این شبهه به منظور تخریب باورها و ادا نشدن تکالیف مکلفین تهیه و منتشر شده، از انتشار مطالب پیش از اطمینان از صحت آنها خودداری کنیم. ✅ استفتاء از امام خامنه‌ای: س. بعضى كتاب‌‌هاى ادعيه درباره كسانى كه فراموش كرده‌اند كه چه‌قدر نماز قضا دارند، دستورالعملى را بيان كرده ... و بعد از خواندن اين نمازها هرچه نماز قضا بر گردن او بوده همه برداشته مى‌شود. آيا چنين دستورالعملى معتبر است و مى‌توان به آن‌چه در اين كتب دعا آورده‌اند، اعتماد نمود؟ ج. انجام عمل مذكور موجب رفع تكليف و برداشت ذمّه نسبت به نمازه ايى كه بر گردن دارند نمى‌شود و واجب است به مقدارى كه يقين دارند، نمازهاى قضا را به‌جا آورند.

🔵 با آن كسى كه بيش از همه او را دوست می‏دارى ، دشمنى مكن ! روايت شده يك نامه بدست ابوذر رسيد كه اين نامه از راه دور آمده، شخصى تقاضاى موعظه كرده چون ابوذر را كاملا می‏شناخت كه مورد علاقه رسول الله است، ابوذر يك جمله نوشت و آن اين است: با آن كسى كه بيش از همه ی مردم او را دوست می‏دارى با او بدى و دشمنى مكن، و جواب نامه را فرستاد. ⚠️ آن شخص نامه را خواند سر در نياورد كه مقصود ايشان از اين جمله چيست؟ اين معلوم و روشن است كه انسان با دوست خود دشمنى نمی‏كند، اين چطور جمله ای است، از طرفى فكر كرد كه گوينده اين كلام ابوذر است چاره ای نيست بايد توضيح خواست. ابوذر نوشت مقصودم از محبوب‏ترين افراد همان خودت هستى، يعنى: با خودت دشمنى مكن چون هر گناه كه انسان می كند ، صدمه‏اش بر خودِ او وارد می‏شود .   [ارشاد ديلمى، نامه ابوذر] 🚫 دروغ از بدترين معايب ، زشت ترين گناهان و منشأ بسياري از مفاسد است و بالطبع از کارهاي زشت و ناپسند و عادت به آن از رذايل اخلاقي و از گناهان کبيره است و تا ضرورت و مصلحت مهمي در ميان نباشد ، دروغ گفتن جايز نمي باشد. ♻️امیرالمومنین می فرمایند؛ دروغ در دنيا و آخرت انسان را از رحمت الهي محروم و در ميان مردم بي اعتبار مينمايد و اعتماد عمومي را سلب و جامعه را به بيماري نفاق دچار مي سازد.دروغ از آفات زبان و خراب کننده ايمان است. ✅علت اصلي دروغ 📛 عقده حقارت و خود کم بيني انسان دروغگو است و اين يکي از نکات رواني است که به عنوان روانشناسي اخلاقي در بیان معصومين به آن اشاره شده است. 🔅امام سجاد عليه السلام ❌از دروغ كوچك و بزرگش جدّى و شوخ اش بپرهيزيد زيرا انسان هرگاه در چيز كوچك دروغ بگويد ، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرأت پيدا مى كند . 📚تحف العقول ص ۲۷۸ تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۲۰ ح ۴۳۷۹ 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🌹

🔵 یک حقیقت ‼️ ❇️ توجّهات و فضل الهی است که نگهدار انسان است . آن آرامش نفسانی که در انسان موجود است و با آن در برابر حوادث استقامت می کند، مال خداست. خدای ناکرده اگر این آرامش از انسان گرفته شود ، از دیوانه بدتر است. این یک حقیقت است، ولی انسان آن را تجربه نکرده است. خدا نکند یک وقت آرامش از شما ها گرفته شود . ⚠️ این سکون و اطمینانی که در نفوس وجود دارد،از جانب خداست. تمام برکات از خدای تعالی است. انسان خیال نکند ، این برکات مالِ خود اوست. انسان نباید مغرور شود که ما با دیگران خیلی فرق داریم. [ آیت الله بهاءالدینی ، نردبان آسمان ، ص 149 ] 🍃🍃