ما #نمـاز را از #امـام_حسین_علیه_السلام داريم
شما از این جا که امام حسین علیه السلام را زیارت مےکنی، فطرس ملک سلام شما را به کربلا و به امام حسین علیه السلام می رساند. چون بال و پرش به برکت امام حسین علیه السلام برگشته است. عوض اینکه بال و پرش برگشته، قول داده که هر کس امام حسین علیه السلام را زیارت کند، زیارتش را به آن حضرت برساند.
لذا قدیمی ها من یادم هست، مثل آقای جعفرزاده، وقتی نمازش را مےخواند، مےرفت توی حیاط، مےدیدم رو به قبله مےایستاد و با انگشت سبابه بہ طرف آسمان اشاره مےکرد و مےگفت: «صَلَّےاللهُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ»
روایت هم دارد که رو بہ قبله بایستید و با انگشت سبابه اشاره کنید و فقط همین یک کلمه را بگویید کہ: «صَلَّےاللهُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللهِ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ». قدیمےها سلام مےدادند. حتی میگویند که مرحوم سید عبدالله شیرازی رحمت الله، وقتی اقامه مےگفت، قد قامت الصلوٰة، الله اکبر، الله اکبر، لا اله الا الله ، وقتے میخواست الله اکبر نماز را بگوید، مےگفت: «السَّلامُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللهِ » بعد هم مےگفت: «یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ الْمُسیء» ای محسن، ای خدای محسن، گنهکار پیش تو آمده است. من از ایشان یاد گرفته ام و این سلام را مےگویم. بہ آسید عبدالهادی مےگویند: شما چرا بہ امام حسین علیه السلام، سلام مےدهید؟
ایشان مےفرمایند کہ: ما نماز را از امام حسین علیه السلام داریم، اگر امام حسین علیه السلام شهید نشده بودند، نمـاز از بین رفته بود. این نماز را مایہ برکت امام حسین علیه السلام داریم. لذا این را یادگاری از من داشته باشید: « قبل از گفتن الله اکبر، یک سلام به امام حسین علیه السلام بدهید، این نمازتان عالے مےشود.» ← «صَلَّےاللهُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللهِ» یا «السَّلامُ عَلَیْکَ یٰا اَبٰاعَبْدِاللهِ
امام #رضا علیه السلام
🍂علی بن مهزيار نقل می کند :
به امام #جواد(ع) عرض كردم :
📋《جُعِلْتُ فِدَاكَ! زِيَارَةُ الرِّضَا(ع) أَفْضَلُ أَمْ زِيَارَةُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَيْنِ(ع)؟》
🍂فدايت شوم! زيارت حضرت #رضا(ع) برتر است يا زيارت ابی عبدالله #الحسين(ع)؟
امام جواد(ع) فرمودند :
📋《زِيَارَةُ أَبِي أَفْضَلُ وَ ذَلِكَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَزُورُهُ كُلُّ النَّاسِ وَ أَبِي لَا يَزُورُهُ إِلَّا الْخَوَاصُّ مِنَ الشِّيعَةِ》
🍁 زيارت #پدرم برتر است!
زيرا حضرت اباعبدالله الحسين(ع) را #تمامي مردم زيارت می كنند، ولي پدرم را جز جمعی از #خواص شيعيان زيارت نمی كنند.
منبع: من لایحضره الفقیه شیخ صدوق، ج۲، ص۵۸۲
#امام_حسین_علیه_السلام
رزق چیست؟
🔹رزق کلمهای است بسیار فراتر از آنچه مردم میدانند.
🔸زمانی که خواب هستی و ناگهان، بهتنهایی و بدون زنگ زدن ساعت بیدار میشوی، رزق است، چون بعضیها بیدار نمیشوند.
🔹زمانی که با مشکلی روبهرو میشوی و خداوند صبری به تو میدهد که چشمانت را از آن بپوشی، این صبر، رزق است.
🔸زمانی که در خانه لیوانی آب به دست پدر یا مادرت میدهی، این فرصت نیکی کردن، رزق است.
🔹گاهی اتفاق میافتد که در نماز حواست نباشد (مقیم اتصال نباشی) ناگهان به خود میآیی و نمازت را با خشوع میخوانی (متصل میشوی) این تلنگر، رزق است.
🔸یکباره یاد کسی میافتی که مدتهاست از او بیخبری و دلتنگش میشوی و جویای حالش میشوی، این رزق است.
🔹رزق واقعی این است. رزق خوبیها،
نه ماشین و درآمد، اینها رزق مال است که خداوند به همه بندگانش میدهد اما رزق خوبیها را فقط به دوستدارانش میدهد.
🔸در آخر همین که عزیزانتان هنوز در کنارتان هستند و نفسشان گرم است و سلامت، این بزرگترین رزق خداوند است.
🔹زندگیتان پر از رزق باد.
اَللّهُــــمَّ_عَجـِّــل_لِوَلیِّــــکَ_الفَـــــرَج🎋
6⃣1⃣1⃣یکم صفر سال ۶۱ هجری قمری کاروان #اسرای_کربلا و اهل بیت #امام_حسین_علیه_السلام به شهر شام رسیدند!👇
✅کاوران اسرای اهل بیت(ع) بعد از طی مسیر طولانی و پرمشقّت از کوفه تا شام، بعد از عبور از منازلی، به دمشق، پایتخت شام و مرکز خلافت بنی امیه، رسیدند.
مرحوم کفهمی می نویسد :
📋《وَ فِی أوَّلِ صَفَرٍ اُدخِلَ رَأسُ الحُسَينِ(ع) إلى دِمَشقَ، وهُوَ عيدٌ عِندَ بَني اُمَيَّةَ》
♦️در روز اوّل صفر، سر مبارک امام حسين(ع) به دمشق، وارد شد و آن روز، نزد بنى اميّه، عيد بود.(۱)
طبق برخی گزارشهای دیگر، ورود سرهای شهداء به همراه اسرای کربلا به شام، در روز اول صفر بوده است.(۲)
#روز_شمار_عاشورا
#وقایع_شام
📚منابع :
۱)المصباح کفهمی، ص۵۰۱
۲)آثار الباقیة ابوریحان بیرونی، ص۵۲۷
🏴توقف سه روزه کاروان #اسرای_کربلا در پشت دیوارهای شهر دمشق برای تزیین شهر!👇
✅تاریخ می نویسد :
♦️اهل بیت(ع) را سه روز پشت دروازه شام نگه داشتند، و آنها را در آنجا به بند کشیدند.
در این حین شهر را به بهترین شکل زیور بستند، به گونهای كه چشمی مثل آن را ندیده بود.(۱)(۲)
و به نقل عماد الدین طبری؛
♦️کاروان اسرای اهل بيت(ع) را سه روز پشت دروازه شام نگه داشتند، تا شهر را تزیین کنند.(۳)
۱)امالی شیخ صدوق، مجلس ۳۱، ص۲۳۰
۲)كامل بهائی عماد الدین طبری، ج۲، ص۳۶۱
۳)کامل بهایی عماد الدین طبری، ج۲، ص۳۶۱