🔴سوال:آیا امام حسین حج تمتع رو رها کرد و حج رو ترک کرد و روانه عراق شد ایا این گناه نیست؟ ♦️پاسخ:این سخن  كه امام حسین (ع)حجّ خود را نیمه تمام گذاشت، سخن نادرستی است؛ زیرا امام در روز هشتم ذی حجه «یوم الترویه» از مكّه خارج شد. 📚الکافی ج4 ص535 📚لهوف ص124 ♦️در حالی‏كه اعمال حجّ كه با احرام در مكّه و وقوف در عرفات شروع می‏شود از شب نهم ذی حجه آغاز می‏شود. ♦️ بنابراین، امام اصولاً وارد اعمال حج نشده بود، تا آن را نیمه تمام گذارد.آنچه لازم است اینکه هر کس وارد حرم می شود باید مُحرِم شود و  بعد به شرط انجام اعمال عمره می تواند از احرام خارج شود. و قطعا امام در مدت حضور چند ماهه خود در مکه عمره را انجام داده بودند. و حتی شاید بارها و بارها از احرام خارج شده و مجددا محرم شده و عمره دیگری انجام داده باشند.و این مطلب در منابع روایی به صورت مکرر بیان شده است . ♦️امام صادق فرمود: " شخصى كه عمره بجا میاورد هر گاه از عمره فراغت حاصل كند هر جا كه بخواهد میتواند برود. زیرا امام حسین علیه السلام در ماه ذى حجة عمره بجاى آورد و در روز ترویه متوجه عراق شد در صورتى كه مردم متوجه منا شده بودند. عمره در ماه ذى حجه براى كسى كه قصد حج را ندارد مانعى نخواهد داشت." 📚الکافی ج4 ص535 📚وسایل الشیعه ج14 ص311 ♦️از این رو، امام با انجام عمره، می توانستند از احرام خارج شوند و ایشان اصلا حج تمتع را شروع نکرده بودند، تا آن را نیمه کاره رها کنند.آنچه صحیح است و باید بیان نمود، این است که امام برای حفظ حرمت حرم، و جلوگیری از ترور ایشان در مکه، به تمتع نپرداختند. و حفظ حرمت حرم، مهم تر از انجام تمتع بود. 📚لهوف ص82 📚کامل فی التاریخ ج2ص565 ♦️از نظر فقهی نیز تبدیل احرام حج به عمره صحیح نیست و کسی که محرم به احرام حج است اگر نتواند حجش را به اتمام برساند تنها با قربانی کردن از احرام خارج میشود 📚تهذیب الاحکام ج12 ص349 ♦️آیه الله سید محسن حکیم می آورد: "این که در برخی از کتابهای مقتل امده است که امام حسین عمره اش را به عمره مفرده تبدیل کرد که نشان می دهد ایشان عمره تمتع به جا اورده و از عمره مفرده عدول کرده است در برابر احادیث وارده از اهل بیت قابل اعتماد نیست" 📚مستمسک العروه الوثقی ج11 ص192 ♦️بدیهی است که اگر دلیل قابل اعتمادی وجود داشت که امام حسین احرام حج را به عمره تبدیل کرده است فقها بر خلاف ان فتوا نمی دادند اما چنان که آمد نه تنها دلیلی بر این نکته وجود ندارد بلکه دلایلی بر خلاف ان نیز در دست است 📚دانشنامه امام حسین ج5 ص111 📆 روز ترویه و توطئه‌ی ترور امام حسین علیه‌السلام و حرکت آن بزرگوار از مکه به عراق؛ ( ۸ #ذی_الحجة ۶۰ ق) 🌹خطبه‌ی اباعبدالحسین صلوات‌الله‌علیه به هنگام خروج از مکه‌ی مکرمه ♦️ حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام در فرمایشی از خودشان خبر دادند. همین‌که موسم حج نزدیک شد و حجاج گروه گروه وارد مکه شدند، در اوایل ماه #ذی_الحجة خبر رسید که یزید بن معاویه، #عمرو_بن_سعد_بن_عاص را در ظاهر امیر و سرپرست حاجّ قرار داده ولی در واقع به او مأموریت داده که هر کجا توانستی، هر نقطه‌ای امکان داشت، امام را ترور کن. پس این مصیبت جدید وارد شده بر حاجیان ما (شهادت حجاج در #منا ) مبدأ آن مال آن‌جاست، مبدأ آن یزید بن معاویه و مأمورین او هستند که برای ترور وارد مکه می‌شوند نه برای حج و عمره و عبادت!. به امام خبر رسید که یک چنین تروری در انتظار شماست؛ لذا حضرت تصمیم گرفت که احترام خانه‌ی مکه را به خاطر او نشکنند، حریم مکه‌ی معظمه از زمان ساخته شدنش به دست حضرت #ابراهیم (علیه‌السلام)، خدا این خانه را خانه‌ی خودش فرموده، طواف را طواف عرشی قرار داده، مردم را برای بندگی به آن‌جا دعوت کرده نه برای کشتار و آزار مردم!. این بود که حضرت دریغ داشت که این کار درباره‌ی او انجام بگیرد و حریم خانه‌ی خدا شکسته شود. بنابراین تصمیم گرفت که روز سه‌شنبه هشتم ذی‌الحجة از مکه خارج بشود. آن‌وقت در بین #بنی_هاشم و افرادی‌که در همراهش بودند، آن‌ها را جمع کرد و صحبت از مرگ کرد!. فرمود: «الحمدلله و ماشاءالله و لا قوة الا بالله و صلی الله علی رسوله»؛ کلاسِ درس مرگ از این‌جا برای مردم گشوده شد؛ «خُطَّ الموتُ علی وُلدِ آدم مَخَطَّ القَلادَةِ علی جیدِ الفَتاة». در هیچ عبارت و شعری پیدا نمی‌شود که کسی این‌طور مرگ را عزت و آبرو داده باشد. می‌فرماید: اگر بخواهیم لباس مرگ را برای خودمان تشبیه کنیم، در مردها چنین چیزی نیست، ولی در خانم‌ها و دوشیزگان وقتی یک گردن‌بند طلایی از پدر یا در موقع ازدواج به آن‌ها می‌رسد، افتخار به آن می‌کنند، لذت می‌برند و زینت قرار می‌دهند. «خُطَّ الموتُ علی وُلدِ آدم مَخَطَّ القَلادَةِ علی جیدِ الفَتاة» برای انسان چنین گردن‌بندی اسباب آبرو، اسباب زینت، اسباب راحتی، به نام مرگ خدا قرار داده. «و ما اَولهَنی اِلی اَسلافی»؛ نمی‌دانید چه چ

فرهنگ #سیاه_پوشی در مکتب اهل بیت علیهم السلام سیاهپوشی در عمل توسط معصومین (مواردی که بر اساس روایات و گزارش های تاریخی خود اهل بیت علیهم السلام لباس مشکی برای عزاداری بر تن کرده اند) 1. سیاه پوشی #امام_حسن علیه السلام در شهادت امیرالمومنین علیه السلام 2. سیاه پوشی #حضرت_زهرا سلام الله علیها در شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله 3. سیاه پوشی #امام_سجاد علیه السلام در شام 🏴 سیاه پوشی در تقریر معصومین (سکوتی که نشان دهنده تایید معصوم بر این عمل است)🔽 1. سیاه پوشی در شهادت #حضرت_حمزه 2. یک سال سیاه پوشی در عزاداری #امام_حسن علیه السلام 3. سیاه پوشی تمام زنان هاشمی و قریشی بعد از #عاشورا 4. سیاه پوشی زنان #بنی_هاشم در مدینه 5. سیاه پوشی حضرت #ام_سلمه سلام الله علیها در شهادت امام حسین علیه السلام سیاه پوشی در قول (دستور به سیاه پوشی در عزاداری) 🔽 دستور پیامبر به سیاه پوشیدن اسماء بنت عمیس در شهادت حضرت #جعفر_طیار بعد از جنگ موته علت وجود برخی روایات نهی از سیاهپوشی: 1. نهی از سیاه پوشی در نماز ( برخی روایات تنها دلالت بر نهی پوشیدن لباس مشکی در نماز دارد و نه در حالت عادی و یا عزاداری) 2. نهی در برخی روایات به دلیل لباس عزا بودن مشکی است (که در این حالت می توان در عزاداری این لباس را پوشید و اتفاقا دلالت بر این دارد که چنین لباسی برای عزاداری مناسب است) 3. برخی روایت از ائمه علیهم السلام در زمانی بوده است که پوشیدن لباس سیاه توسط بنی عباس برای ایجاد رعب و وحشت در دل مخالفین حکومت و قدرت نمایی آنها بوده (در آن زمان ممکن بود پوشیدن لباس سیاه دلالت بر موافقت با آن حکومت ظالم داشته باشد پس بخاطر همین در آن زمان خاص پوشیدن لبای سیاه نهی شده است و این نهی برای تمام زمان ها و برای لباس عزاداری نیست) 🌺 اَللّهُــمَّ_عَجـِّـل_لِوَلیِّـکَ_الفَـــرَج