ابو بصیر ازامام #باقر (علیه السلام) نقل كرده است كه فرمود: به راستی خدای بلندمرتبه، #هر_شب_جمعه از بالای #عرش تا صبح ندا می‌دهد: آیا بنده #مؤمنی نیست كه مرا برای دنیا و آخرتش قبل از #طلوع فجر بخواند، پس من جوابش دهم؟ آیا بنده مؤمنی نیست كه از گناهانش قبل از طلوع فجر #توبه كند من توبه او را بپذیرم؟ آیا بنده مؤمنی نیست كه از نظر #روزی در تنگنا باشد و از من #درخواست_زیادت كند پیش از طلوع فجر، من نیز [بر رزق او] بیفزایم و بر او توسعه دهم؟ آیا عبد مؤمن #بیماری كه شفای خود را قبل از طلوع فجر بخواهد، نیست تا #شفایش دهم؟ آیا بنده مؤمن #زندانی غمناكی نیست كه درخواست #آزادی از حبس كند قبل از طلوع فجر، سپس من آزاد و رهایش بنمایم؟ آیا بنده مؤمنی كه #مظلوم واقع شده نیست كه از من درخواست كند #تقاص ظلم او را بگیرم، و من یاری‌اش كنم و مظلمه‌های او را پس بگیرم؟ امام باقر (علیه السلام) فرمود: این ندا #مرتب_تا_طلوع_فجر ادامه دارد. اِنَّ اللّه َ تَعالى لَیُنادى کُلَّ لَیْلَةِ جُمُعَةٍ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ اَوَّلِ اللَّیلِ اِلىآخِرِهِ : اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ یَدْعونى لاِخِرَتِهِ وَ دُنْیاهُ قَبْلَ طُلوعِ الْفَجْرِ لاُجیبَهُ ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌیَتوبُ اِلَىَّ مِنْ ذُنوبِهِ قَبْلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَتوبَ عَلَیْهِ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ قَد قَـتَّرتُ عَلَیهِ رِزقَهُ فَیَساَ لَنِى الزِّیادَةَ فى رِزقِهِ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَزیدَهُ وَ اُوَسِّعَ عَلَیهِ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ سَقیمٌیَساَ لُنى اَن اَشفیَهُ قَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فاُعافیَهُ ؟ اَلا عَبدٌ مُؤمِنٌ مَحبوسٌ مَغمومٌ یَساَ لُنىاَن اُطلِقَهُ مِن حَبسِهِ وَ اُخَلِّىَ سَربَهُ ؟ اَلا عَبْدٌ مُؤمِنٌ مَظلومٌ یَساَ لُنى اَن آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِقَبلَ طُلوعِ الفَجرِ فَاَ نْتَصِرَ لَهُ وَ آخُذَ لَهُ بِظُلامَتِهِ ؟ قالَ علیه السلام : فَلا یَزالُ یُنادى بِهذا حَتّى یَطلُعَ الفَجرُ. منبع:وسائل الشیعه، ج 5، ص 73 امام محمد باقر عليه السلام: خوبی و بدى در روز #جمعه چند برابر (حساب) مى‏‌شــود.