‍ ✳️ #محمد پیامبری برای همیشه... ✳️ این عبارات زیبا، بخش کوچکی از ویژگی‌های رفتاری #پیامبر_اکرم (صلوات الله علیه) است که از زبان حضرت #سیدالشهداء علیه‌السلام توصیف شده است : ⚫️ «دائمُ الفکر» بود؛ همیشه در تفکر بود، هرگز از فکر کردن خسته نمی‌شد؛ «مُتِواصِلُ الأحزانِ» بود؛ یعنی همواره در غمِ شیرینِ باوقاری فرو رفته بود و معلوم میشد که غم متصلی است و بخش اعظم این غم، در دل پیامبر(صلوات الله علیه) بود؛ در حالیکه معمولاً بر لبش، لبخند جاری بود؛ اما غمِ سنگین و ریشه‌داری در دل همراه او بود. آیا غمِ ناشی از درکِ یک حقیقتِ بزرگ بود؟ غمِ مردم بود؟ «لِیسَت لَه راحةٌ» هرگز پیامبر را بی‌دغدغه نمیدیدیم، همیشه دغدغۀ چیزی داشت. «طَویلُ السَّکت» یعنی اهل سکوت‌های طولانی بود. ⚫️ «لایَتَکَلَّمُ فی غَیرِ حاجَةٍ» جز زمانی‌که لازم و مفید بود، سخن نگفت. بنای پیامبر بر سکوت بود، الا وقتی‌که حرف زدن، ضرورت و فایده‌ای میداشت. ⚫️ لَیِّن و اهل مدارا بود. اما تو خالی و بی‌اراده نبود. باوقار بود، در عین حال ترسناک هم نبود. پیامبر همیشه در بین ما حُرمت و ابهّت داشت، اما هیچ‌وقت از او نمیترسیدیم. ⚫️ نعمت هرچند اندک، نزد او بزرگ بود. بدِ هیچ‌کس و هیچ‌چیز را نمیگفت. هرگز برای امر دنیوی و برای منافع خود عصبانی نشد. هرگز قاه‌قاه نخندید اما همواره تبسّم بر لب داشت، ظاهر و باطنش با مردم یکی بود. در خلوت و جلوَت یک شخصیت داشت. ⚫️ رفتارش در جامعه با مردم چگونه بود؟ سیدالشهداء میفرماید: بنای پیامبر بر دوستی و جذب و وحدت و محبت و اُلفت با مردم بود، نه ایجاد نفرت. «کانَ یُؤَلِّفُهُم و لایُنَفِّرُهُم». ⚫️ «مَن سَألَهُ حاجَةً لَم یَرجِع إلا بِها أو بِمَیسورٍ مِنَ القَولِ» هرکس به پیامبر رجوع میکرد و از او چیزی و کمکی میخواست، محال بود که بی‌جواب و با دست خالی برگردد؛ پیغمبر اگر داشت، میداد و اگر نداشت، او را با کلماتِ زیبا بدرقه میکرد، از او عذر میخواست، به او آرامش میداد و به‌گونه‌ای سخن میگفت که از دادنِ آن چیز هم نزد آن فرد عزیزتر بود. ⚫️ هیچ‌کس از محضر پیامبر صلی الله علیه و آله ناراحت بیرون نمیرفت، حتی دشمنانش وقتی نزد ایشان میرفتند و در ساحت قدس او قرار میگرفتند، از جلسه که بیرون می‌آمدند، نمیتوانستند از او متنفّر باشند. ⚫️ «و صارَ لَهُم أباً» برای مردم #پدر بود «و صارَ عِندَه سِواء» و همۀ مردم بدون استثناء در چشم او مساوی بودند. برای هیچ‌کس بی‌دلیل، احترامی بیش از بقیه یا بی‌احترامی قائل نمیشد. اهل «تَسوِیَةُ النَّظَرِ و الإستِماعِ بَینَ الناس» بود. یعنی حتی نگاهش بین مردم به تساوی میچرخید و حتی به سخنان افراد که گوش میداد، به‌طرز مساوی گوش میداد. تا این حدّ بر حقوقِ بشر تأکید و دقت داشت. ⚫️ مجلس پیامبر (صلوات الله علیه) مجلس صدق حلم، حیاء و امانت بود. در حضور او هیچ‌وقت صدا بلند نمیشد. در مجلسی که او حضور داشت، همه متعادل بودند؛ همه بر اساس تقوا سخن میگفتند و همه متواضع بودند. به بزرگ‌ترها و مُسنّ‌ترها احترام میگذاشتند و با کوچکترها با #مهربانی برخورد میکردند. «وَ یُوثِرونَ ذا الحاجةَ» و نیازمندان را بر خود مقدم میداشتند. ⚫️ چهرۀ پیامبر(صلوات الله علیه) شاد بود، ابرو گره نمیکرد، مگر آنگاه که بی‌عدالتی یا منکری را میدید. «سَهِلُ الخُلق» بود؛ یعنی خیلی راحت میشد با او رابطه برقرار کرد. «لَیسَ بِفَظٍّ و لاغَلیظٍ» خَشِن و تندخو نبود. «و لافَحّاشٍ و لاعَیّاب» هرگز فحش بر لب او جاری نشد، عیب‌گیر نبود، عیب مردم را تعقیب نمیکرد. «و لامَدّاحٍ» در عین حال اهل مبالغه در تمجید از افراد هم نبود. محمد_پیامبری_برای_همیشه / #حسن_رحیم‌پور_ازغدی / ص ۲۹-۳۴

✅ #تقسیم بندی امیر مومنان (علیه السلام ) از #مردم_آخرالزمان 1. امیر المومنین علی (علیه السلام ) فرمودند: شما هفت طبقه می شوید: ☘طبقه اول: در آن #تقوی و #پرهیزگاری زیاد می باشد تا سال هفتادم هجری. ☘طبقه دوم: اهل #بذل و #بخشش و #مهربانی هستند تا سال دویست و سی ام هجری. 🌿 طبقه سوم: اهل #پشت کردن و #بریدن از همدیگر هستند تا سال پانصد و پنجم هجری. 🌿طبقه چهارم: اهل سگ #صفتی و #حسد بردن بر یکدیگر هستند تا سال هفتصد هجری. 🌿طبقه پنجم: اهل #باد به بینی کردن و #تکبرو #بهتان می باشند تا سال هشتصد و بیست هجری. 🍀 طبقه ششم: اهل #خونریزی و #اضطراب و #سگ_صفتی با دشمنان و ظهور اهل #فسق تا سال نهصد و چهل هجری. ☘ طبقه هفتم: اهل #حیله و #جنگ و #فریب و #خدعه و #فسق ها و پشت کردن به همدیگر و بردن از یکدیگرند، و کنیه همدیگر را در دل می گیرند و با اسباب بازیهای بزرگ بازی می کنند.(350) شاید اشاره به شهربازیهای کنونی باشد، والله العالم. 🌱22. امام علی (علیه السلام ) در ذیل خطبه طولانی معروف به خطبه البیان در باب علائم ظهور امام قائم (عج) فرمودند:... و در آن زمان در شهرها، حصارها و پایگاههایی مخصوص برای نشستن- واقع شدن - یا بلند شدن، یا برای جلوگیری از عظائم یا همان چیزهای بزرگی که فرود می آید - نازلات - بنا می شود. پس در چنین زمانی اگر یکی از ایشان - مردم آخرالزمان - در شبانه روز خود نماز بگزارد از برای نمازش چیزی - در پرونده اعمالش - نوشته نمی شود و از او پذیرفته نمی گردد؛ چرا که در حال نماز گزاردن فکر می کند و نیت او این است که چگونه در حق مرد ظلم کند و با مسلمانان حیله نماید.(351) ⚡️ احتمالا حدیث فوق اشاره به فرودگاههای امروزی دارد که مولایمان امیر المومنین (علیه السلام ) بر پایی آنها را از علائم آخرالزمان بر شمرده اند والله العالم. 📚الزام الناصب ،ج2ص185