نکوهش عزاداری در صوفیه نعمت اللهیه 🔻 دراویش فرق صوفیه در ایام عزاداری ماه #محرم ؛ دست از بدعت‌ها و آداب‌ورسوم فرقه‌ای خود برنمی‌دارند و در مجالس خانقاهی‌شان با حفظ ظواهر به مدیحه‌سرایی غیر اسلامی مشغول هستند. ▪️ دراویش فرقه نعمت الهیه به بهانه مجالس عزاداری ماه محرم در اماکن خانقاهی حاضر می‌شوند که تنها مراد #فرقه را مشاهده کنند. اشعار و مدیحه‌سرایی‌هایی که در خانقاه صورت می‌گیرد همه در وصف صفات نداشته قطب فرقه است. ⚠️ به‌عنوان نمونه، یکی از مشایخ فرقه نعمت الهیه برای توجیه آداب‌ورسوم فرقه ای جلسات خانقاهی، اعلام کرده است هرگونه عزاداری و اشک بر امام حسین (ع) باطل و خلاف مبانی عرفانی است. اما ازنظر مریدان فرقه نعمت الهیه هرگونه اشک و زاری برای قطب فرقه جایز بوده و نشان‌دهنده ارادت و محبت مرید بیچاره به مراد فرقه است. ▪️ نورعلی تابنده در اظهاراتش در جمع #دراویش بارها به شیوه‌های مختلف گفته است #عزاداری معنا ندارد و بایستی شادی و پایکوبی کنید. اما همین قطب معلوم‌الحال فرقه در مجالس خانقاهی به‌گونه‌ای صحبت می‌کند که دراویش بیچاره از شدت گریه برای وی، از خود بیخود شده و به عربده‌کشی در جلسات خانقاهی مشغول می‌شوند. 👈 همین دراویش نعمت الهیه در مراسم تدفین #نورعلی_تابنده به‌گونه‌ای شیون و زاری کردند که نظیر و شبیه آن در هیچ‌یک از مجالس خانقاهی‌شان که به بهانه عزاداری ائمه معصومین علیهم‌السلام برگزار می‌شود، مشاهده نشده است. ⛔️⛔️ روابط دوستانه فرقه نعمت الهیه با رژیم پهلوی ⚠️ رابطه خاندان پهلوی با فرقه نعمت الهیه گنابادیه را می‌توان از طریق ارتباطات مریدان این فرقه با حاکمان و عناصر رژیم منحوس به‌راحتی نشان داد و به‌اختصار چند نمونه آن را بیان خواهیم کرد. 🔻 به‌عنوان نمونه یکی از مشایخ معروف در میان دراویش گنابادیه به نام عبدا.. حائری از مریدان ملا سلطان قطب وقت فرقه نعمت الهیه در دهه 1320 بود. وی با لقب رحمت علی رابطه دوستانه عمیقی با رضاخان داشت. در منابع تاریخی گفته‌شده است که رضاخان در دوره سلطنت خود، چندین مرتبه به ملاقات حائری در تهران رفته و بعضاً نوشته‌اند که وی نوید پادشاهی را به رضاخان داده بود. ⚠️ نفوذ حائری در دربار پهلوی زمان رضاخان به‌قدری بالابود که بنا بر درخواست وی، از اعدام فردی به نام زین‌العابدین رهنما منصرف می‌شوند و او را تبعید می‌کنند. تیمورتاش وزیر دربار رضاخان از مریدان تربیت‌شده وی در فرقه نعمت الهیه گنابادیه بود که از رحمت علی (حائری) مأذون فرقه در تهران به‌شدت فرمان پذیری داشت ⛔️⛔️ فرقه گرایی پهلوی‌ها (بخش سوم) ✍️ سيدعلى محمد شيرازى معروف به «باب» با فوت سيدكاظم رشتى تحت‌تأثير تلقينات دالگوركى ادعاى جانشينى او را مطرح ساخت. او در سال 1260 ق مدعى «ذكريت» (مفسر قرآن) شد و در 1261 ق نيز ادعاى بابيت كرد؛ بدين معنا كه وسيله ارتباط با امام‌زمان (عج) است. او در سال 1262 ق ادعاى مهدويت، در 1263 ادعاى نبوت، در 1264 ادعاى ربوبيت و در سال 1265 ق نيز ادعاى الوهيت نمود. 🔻 كينياز دالگوركى- وزير مختار دولت روسيه تزارى و ايجادكننده بهاييت- در خاطرات خود مى‌نويسد: من هميشه در فكر بودم كه چگونه عده‌اى شيعه بر تمام گروه‌هاى اهل‌سنت و نيز بر امپراتورى بزرگى چون دولت عثمانى غلبه كردند و چطور اين گروه اندك با روسيه جنگيده‌اند و تعداد زيادى از آنان را هلاك كرده‌اند؟ و دانستم كه تمام اينها به‌خاطر وحدت مذهبى آنان و به‌واسطه عقيده و ايمانشان به اسلام است ... من نيز در صدد ايجاد آيين ديگرى بودم كه مرز نمى‌شناخت و مخصوص يك وطن نبود؛ زيرا تمام فتوحات به‌خاطر حب وطن و وحدت مذهبى بوده است. ▪️ بر همين بنياد، سيدعلى محمد شيرازى معروف به «باب» با فوت سيدكاظم رشتى تحت‌تأثير تلقينات دالگوركى ادعاى جانشينى او را مطرح ساخت. او در سال 1260 ق مدعى «ذكريت» (مفسر قرآن) شد و در 1261 ق نيز ادعاى بابيت كرد؛ بدين معنا كه وسيله ارتباط با امام‌زمان (عج) است. او در سال 1262 ق ادعاى مهدويت، در 1263 ادعاى نبوت، در 1264 ادعاى ربوبيت و در سال 1265 ق نيز ادعاى الوهيت نمود. ▪️ او با بنيان‌نهادن فرقه ضاله «بابيت»، به فتنه‌انگيزى و شورش پرداخت، اما به دستور ميرزا تقى‌خان اميركبير دستگير و در شعبان سال 1266 ق در تبريز اعدام گرديد. 🔻 با اعدام «باب» يكى از شاگردان او به نام ميرزا حسينعلى كه خود را «بهاءالله» ناميد، رهبرى اين فرقه‌را برعهده گرفت، اما اميركبير او را به عراق تبعيد كرد. وى با قتل اميركبير به ايران بازگشت و در خدمت منافع استعمارگرانى چون روس و انگليس قرار گرفت.