نهایتا اینو میخوام بگم من که نمیدونم از اجدادم کی اومده کارمو راحت کرده ولی خدا رحمتش کنه همون مرحومی رو میگم که شیعه شد و نسل بعدش تا به امروز همه شیعه شدن ...

اصلا شما برا شادی روح اون مرحوم حرکتی میزنید ؟ یادش میکنید ؟

خدا رو شکر میکنیم بابت اینکه شیعه زاده ایم ؟ یا اصلا گاهی اوقات یادمون میره ؟

اونا وقتی غم دارن ، امام حسین ندارن اونا وقتی گیر و گرفتاری دارن ، امام علی ندارن بیچاره ها ... چقد محرومن جدا :))

بیایید از این به بعد بیشتر شکر کنیم بابت مسلمون بودنمون :) بابت شیعه بودنمون :) بابت ایرانی بودنمون :)

ایرانی نبودی میخواستی تو آمریکا مثلا راه راستو پیدا کنی ؟ میدونی چقد سختت میشد ؟ میدونی دم به دقیقه ممکن بود گمراه بشی ؟

از امشب به بعد بیشتر یادش کنید :)

خدایا شکرت که وقتی به دنیا اومدم کسی بود که در گوشم بگه اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمدا رسول الله اشهد ان علیا ولی الله

راستی دعای باباها بی برو برگرد مستجابه ... دیدم که میگم ؛)

این روزا که زل میزنی به خیابونا ؛ انگار حال و هوا یه جورِ دیگه ست ! جنب و جوشا .. کار کردنا .. همه ی اینا یه جورِ دیگه به نظر میاد ! حتی کارگرای مشغولِ کارِ شهرداری مغازه دارا .. راننده ها .. که با این اوضاع داغون ، بازم وسط میدونن و نون اور خونه ... که بازم دلشون نمیاد بیخیال کار بشن و بشینن تو خونه ... که سلامتیشونو به خطر میندازن تا شب عیدی شرمنده خونواده شون نشن ... دلم میخواد فارغ هر چیزی بگم روزِ همتون مبارک :) زحمت کشای بی منت .. که از صبح تا شب همه ی هم و غمتون در آوردنِ یه لقمه نون واسه خانواده‌ست .. که باید غمِ قسطِ وام و بچه و خونه و زندگی و رفاه و آینده رو بخورید و بریزید تو خودتون .. که هر جایگاهی که تو خونه داشته باشید شونه هاتون همیشه محکمه و امن ترین تکیه گاهِ دنیا .. که یه 'غم نداشته باش خودم پشتیبانتمِ' خاصی تو نگاهتونه ! خلاصه .. میبایست که قدرِ مردایِ خوبِ زندگیمونو بدونیم و یه فردا روزی رو فرصتی برای تشکر هر چند کوچیکی ازشون به حساب بیاریم :)

حضرت عشق فرمودن : به شیعیانِ ما بگید که خدا رو به حقِ عمه ام زینب (س) قسم بدن که فرج رو نزدیک گرداند ! میخوام بگم امشب وقتشه .. که دست ببریم بالا و بگیم خدایا ؟ به اون معجرِ سوخته .. به اون قدِ خمیده .. میشه برسونی فرجِ آقامونُ ؟ خدایا ما نمیفهمیم .. ما نفهمیم ! ما بلد نیستیم ما حالیمون نیست ما درمونده ایم خدایا به اون چادرِ خاکی قسم برسون فرجُ .. خدایا نکنه مارو به خودمون واگذاشتی ؟ نکنه ما همون مخاطبِ یا حسرتا علی العبادیم ؟ خدایا نکنه ما هموناییم که حبطَت اعمالهم فی الدنیا و الاخره ؟! که و مالهم من ناصرین ؟! که فکر میکنیم کارمون درسته و غرقِ خرابکاریم ؟ که یار و یاوری برامون نیست ؟ خدایا نکنه عجل لولیک الفرجامون نرسه اون بالا ؟ نکنه تحبس الدعاییم ؟! خدایا ما بدبختیم ما فقیریم ما یتیمیم نمیدی بابامونُ ؟.. خدایا از این جا مونده از اون جا رونده ایم دورِ خودمون میچرخیم خدایا ما بلد نیستیم کار کنیم بزار بیاد همه کَسمون .. خدایا به عشق ترین بانوی دمشق زینبی‌مون کن آدممون کن .. خدایا اسم مدافعِ حرم میاد دلامون میلرزه چشامون میباره هیچ راهی نداریم برای رفتن .. هیچ رویی نداریم برای خواستن .. خدایا یادمون بده ! یاد بده مدافع باشیم .. پیام آور باشیم .. زینب باشیم خدایا به اون پاهای پر آبله قسم قلبمون داره آبله میزنه واسه این حجم مظلومیت ، واسه بدیامون ظهورُ برسون .. خدایا مارو به اشکای لابلای شفع و وترِ آقا ببخش .. اصلا ما روسیاها هیچ ؛ لااقل به خاطرِ نائبِ تنهاش .. به خاطرِ حضرتِ آقامون .. خدایا میبینی پفِ زیرِ چشماشُ ؟ میبینی روز به روز شکسته تر شدنشُ ؟ خدایا به خودت قسم ما نمیتونیم ببینیم .. خدایا به عمه ی سادات عجل لولیک الفرج .. یه کاری بکن واسه دلمون خدایا تو رو خدا ...

ما که نه دستمون به قبر خاکی حضرت زهرا میرسید نه ضریح و صحن و سرای خلوت خانم زینب خدایا ، ما تنها امیدمون به حرم با صفای خواهر اقامون رضا بود ... رسمش نیست ؛ بخدا رسمش نیست انقدر بی پناه بمونیم :)) ...