🔔☄بياد مولا به رسم هر شب 🔔 🌸✨بسم الله الرحمن الرحيم✨🌸 اِلـهي عَظُمَ الْبَلاءُ ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ ،وَانْكَشَفَ الْغِطاءُ ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ وَضاقَتِ الاْرْضُ ،وَمُنِعَتِ السَّماءُ واَنْتَ الْمُسْتَعانُ ، وَاِلَيْكَ الْمُشْتَكى ، وَعَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ والرَّخاءِ؛ اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد ،اُولِي الاْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ ، وَعَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمفَفَرِّجْ عَنا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ ؛يا مُحَمَّدُ يا عَلِيُّ يا عَلِيُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِياني فَاِنَّكُما كافِيانِ ،وَانْصُراني فَاِنَّكُما ناصِرانِ ؛يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ ؛الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ ، اَدْرِكْني اَدْرِكْني اَدْرِكْني ،السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَل ؛يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ ، 🌸بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِهِ الطّاهِرينَ🤲🌸 💫و برای سلامتی محبوب💫 🎀اَللّـهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ✨ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ✨ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ✨ وَعَلى آبائِه ✨في هذِهِ السَّاعَةِ✨ وَفي كُلِّ ساعَة✨ وَلِيّاً وَحافِظاً✨ وَقائِداً وَناصِراً ✨وَدَليلاً وَعَيْنا ✨حَتّى تُسْكِنَهُ✨ اَرْضَكَ طَوْعاً✨ وَتُمَتِّعَهُ فیها طویلا .🎀 🌺دعای منتظران درعصرغیبت🌺 اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسکَ فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَكَ لَمْ اَعْرِف نَبِيَّكَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَكَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَكَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَك ضَلَلْتُ عَنْ دينِي 🌷اَلّلهُمَّـ عَجِّل‌لِوَلیِّڪَ الفَرج 🌷 #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#رمان #فنجانی_چای_با_خدا #قسمت_چهل_و_دوم دل کندن از ته مانده ی آرامش زندگی برای ادای دِین٬ سختترین کار دنیا بود.. و من انجامش دادم به همت یان و سکوت پر طوفانِ عثمان. مادر در تمام مسیر٬ تسبیح به دست ذکرهای مشق شده از خدایش را مرور کرد و به رسم لجبازی٬ لب از لب باز نکرد.. گاهی دلم برای صدایش تنگ میشد. صدایی که خنده های دانیال را در گوشم زمزمه میکرد.. آخ که چقدر هوسِ برادرانه هایش را داشتم٬ بی توجه به صوفی و حرفهایش! کاش آن دوست مسلمان هرگز از خیابان ی روزمره ی تنها خدای زندگیم نمیگذشت و آن را سهمی از تمام دنیا٬ برای من میگذاشت.. هر چه به ایران نزدیکتر میشدیم؛ تپشهای قلبم کوبنده تر میشد. هنوز تصویر آن زنهای چادر مشکی به سر و آن مردهای ریش دار را به خاطر دارم. اما.. حالا بیشتر از هر زمان دیگری از این کشور میترسیدم. ایرانِ حال٬ قصاب تر از ایرانِ گذشته بود.. زشتتر و کریه تر.. ورود به مرزهای ایران از طریق بلندگوهای هواپیما اعلام شد. زنان بی حجاب یک به یک روسری و شال از کیفهایشان بیرون میآورند و علی رغم میل باطنی٬ با غُر زدنهای زیر لبی و صورتهایی پر اعتراض آن را سر میکردند.. چقدر عقب ماندگی بر این دیار حاکم بود.. به مادر نگاه کردم. مثه همیشه روسری به سر محکم کرده بود و در سکوت٬ تسبیح می انداخت محضه رضایِ خدایش.. حالا نوبت من بود.. بی میل٬ به اجبار و از فرط ترس.. روسری آبی رنگی که در آخرین لحظه ی خداحافظی از عثمان هدیه گرفتم را به دور سرم پیچیدم.. و الحق که دیزاینی زیبا داشت با آسمانیِ چشمانم.. ابلهانه بود.. القا تحکمانه ی افکار مذهبی٬ آن هم در عصرِ شکوفایی فکری انسان.. انگار ایرانی با فکر کردن میانه ایی نداشتند.. به ایران رسیدیم.. با ترس از هواپیما پیاده شدم. مادر لبخند زد.. نفس گرفت٬ عمیق.. چشمانش حرف میزد.. اما زبانش نه.. گونه هایش پر شد از مروارید و من فقط نگاهش کردم. این زن چه چیزی برای دلبستن در این خاک داشت؟؟ وارد سالن فرودگاه شدیم. کمی عجیب به نظر میرسد. تمیز بود و شیک.. بدون حضور شتر و اسب.‌. با تعجب به اطراف نگاه کردم. فرودگاهش که شباهتی به تصویر سازیِ اخبارهای مورده علاقه ی پدر نداشت. چشم چرخاندم٬ تا جایی که مردمکهایم یاری میکرد.. اینجا چقدر مدل و سوپر مدل حضور داشت.. شاید جشنواره ی بازیگران سینمایشان بود.. و شاید جشنی که ثروتمندان را در اینجا جمع میکرد.. آخر دکورِ چهره و لباسِ زنان و مردان گویایِ چیزی جز یک میهمانی عظیم نبود.. با قدمهایی بهت زده از دیدنِ جوانانِ غرق در آرایش و وسواس در مدِل مو و پیچیده در لباسهای خوش دوخت٬ آرام آرام به سمت خروجی رفتم با چمدانی در دست و مادری حیران مانده در فضا.. نه… بیرون از در هم نه درشکه ایی بود و نه خرابه ایی.. همه چیز زیبا بود٬ درست مانند داخل.. ناگهان چشمم به چند زن و دختر چادر پوش افتاد.. اما اصلا شبیه خاطرات کودکیم نبودند.. دو دختر جوان با روسری و کفشای رنگی که با کیفشان ستِ شده بود٬ سیاهی چادر را به رخ هر بیننده ایی میکشیدن و دو زن میانسالِ همراهشان که شیک و تیره پوشی را در زیر آن پارچه ی مشکی به هر عابری متذکر میشدند.. اینجا ایران بود؟ سرزمینِ زشتی و کشتار؟ شاید هواپیمایی در خاکی دیگری به زمین گیر شده بود.. سوار اولین تاکسی زرد رنگ شدیم..نمیتوانستم درست فارسی صحبت کنم. مادر هم که روزه ی سکوتش را نمی شکست. آدرسِ خانه قدیمی مان در ایران را که سالها قبل روی تکه کاغذی توسط پدر حک شده بود و به کمک یان از میان اوراقش پیدا کرده بودم٬ به پیرمرد راننده دادم.. پیرمرد نگاهی به کاغذ کرد ( اوه.. اسم خیابونا خیلی وقته عوض شده.. این آدرسو از کجا آوردین؟) از درون آیینه نگاهش کردم. لغتی مناسب برای پاسخگویی نمیافتم. پیرمرد که گنگی ام را دید لبخند زد (پس شانس آوردین که گیر یه پیرمرد افتادین.. آخه جوونا که اسم قدیمی خیابونارو بلد نیستن.. اما نگران نباشین من میرسونمتون..) یعنی خیابانهای اینجا چند اسم داشت؟ و این آدرس٬ خاطره ایی خاک خورده از گذشته بود؟ انگار تمام شهر میزبانِ میهمانانِ جشن پوش بود. پدر برای آزادیِ همین خلق شعار میداد و فریاد میکشید؟ خیابانهای زیبا اما شلوغ و پر ترافیک.. زنان و مردانی عجیب که ظاهرشان از آمادگی برای حضور در میهمانی خبر میداد و گاه چادرپوشان و ریش مسلکانِ ساده در بینشان چشم را آگاه میکردند از وجب کردنِ خیابان.. فرقی عظیم بود بین خاطراتِ حک شده در کودکیم و چیزی که قرار بود خاطره شود.. صدای پیرمرد بلند شد: (تا حالا ایران نیومدی دخترم؟؟) پیرمرد سری پر لبخند تکان داد (فارسی بلد نیستی.. اشکال نداره٬ من مسافرایی مثه شما٬ زیاد دیدم. یه مدت که بگذره از منم بهتر فارسی حرف میزنید.. غصه ات نباشه بابا جان) بابا؟؟ چه مهربانی عجیبی در بابا گفتنش موج میزد.. حسی غریب که هیچ وقت تجربه اش نکرده بودم ادامه دارد... #فنجانی_چای_با_خدا زهرا اسعد بلند دوست @tmersad313

#رمان #فنجانی_چای_با_خدا #قسمت_چهل_و_سوم نشستن در یک تاکسی زرد آن هم در کشوری که کابوسِ حاکمیتش تیشه شد بر ریشه ی زندگیمان٬ ناباورانه ترین٬ ممکنِ دنیا بود .. بیچاره پدر که عمرش به مستی و سلامِ بی جوابِ هیلتری در دنیایِ سازمانی اش گذشت...و نفهمید که خلق ایران در گیرو دار ِ روزمرگی فراموششان کرده اند.. خیابان ها هر چند پر از دست اندازهای ماشین افکن اما زیبا بود.. پر از هجوم زندگی.. ریتمی ِاز هالیوود زده گی و سنت گرایی.. که در ظاهرِ عجیبِ مردم و صفِ غریبِه نانوایی هایشان کاملا مشهود بود.. حکایتی از کلاغ و تلاش بی فرجام برای طاووس شدن... چقدر تاسف داشت؛ حال این مردم.. در ترافیکی بی انتها زندانی شدیم.. دلهره ایی مَلَس به وجودم چنگ میزد. پیرمردِ راننده سری تکان داد: (هی.. یادش بخیر..این آدرستون خیلی از خاطرات گذشته رو برام زنده کرد.. چه روزایی بود.. الانمو نبین.. تو جوونی یه یلی بودم واسه خودم.. اعلامیه میذاشتیم زیر لباسامو ده برو که رفتیم.. مامورای ساواک خودشونو میکشتن هم به گردِ پامم نمیرسیدن..) آه کشید٬ بلند و پر حزن: (داداشم واسه این انقلاب شهید شد.. خیلی از رفیقام جون دادن زیر دست و پای اون ساواکی های از خدا بی خبر.. به قول نوری گفتنی: "ما برای آنکه ایران... خانه ی خوبان شود.. رنج دوران برده ایم" اما آخرش از کل انقلاب سهممون شد همین یه ماشین و کرایه اش که نون زن و بچه مونو باهاش میدیم.. اما بازم خدارو شکر.. راضیم..امنیت باشه٬ ما به نونِ خشکم راضی هستیم) خدا.. خدا.. خدا.. بختکی که برای تمام زندگیم نقشه داشت.. و حالا از زبان این پیرمرد آتش میشد و سینه ام را میسوزاند.. باید عادت میکردم.. خدا وِردِ زبانِ این جماعت ایرانی بود.. بالاخره بعد از ساعتها ترافیکِ سرسام آور اما پر از مردم شناسی به خانه رسیدیم.. چشمان مادر دو دو میزد. پیرمرد چمدان ها را جلوی پایم گذاشت و آدرس خانه را با اسمایی جدیدش روی تکه کاغذی نوشت و به دستم داد: (اینو داشته باش که یه وقت به مشکل نخوری.. راستی٬ به ایرون هم خوشی اومدی باباجان.. ان شالله کنگر بخوری و لنگر بندازی.. اینجا یه تیکه نون بربریش میارزه به کل فرنگستون و آدماش) چشمها و لبخنده کنج لبش زیادی مهربان بود٬ درست مثله تمام مسلمانان ترسو.. در کنار مادر٬ رو به روی خانه ایستادم! درش بزرگ بود و تیره رنگ... کلید را به طرف در برم..اما نه..این گشایش٬ حق مادر بود.. کلید را به دستش دادم... در را باز کرد با صورتی خیس از اشک! و زبانی که قصد شکستنِ طلسمش نبود.. با باز شدن در٬ عطری از گذشته بر مشام خزید.. کهنه گی در برگهای مرده ی زیر پایمان هویتشان را فریاد میزدند.. خانه ایی عجیب.. درست شبیه همان فیلمهایِ ایرانی که گاه مادر در نبود پدر میدید... با حیاتی بزرگ و مدفون در برگهای چندین ساله که محصولِ درختان بلند و تنومندِ باغچه ی حاشیه نشینِ دیوارش بود و حوضی بزرگ که از علائم حیاتی اش آبی لجن بسته به چشم میخورد.. و خانه ایی بزرگ که بی شباهت به محل تجمع ارواح نبود و میلی برای بازدیدِ داخلش سراغت را نمیگرفت‌.. نمیدانستم حسم چیست؟؟ نفرت یا علاقه..؟؟ اما هر چه بود٬ عقل ماندن را تایید نمیکرد... پیرمرد کنار ماشین اش ایستاده بود و با دستمالی قرمز رنگ شیشه هایش را تمیز میکرد. (هتل)؟؟ پیرمرد ایستاد: (میخواین برین هتل باباجان..) با سر تایید کردم.. مادر قصد دل کندن نداشت اما من هم قصدی برای ماندن نداشتم. با گامهایی تند به سراغش رفتم. دستش را کشیدم. تکان نمیخورد. درست مانند کودکی لج باز. کنار گوشش زمزمه کردم: (بیا بریم هتل. این خونه الان قابل سکونت نیست) مسرانه سرجایش ایستاد. کلافه شدم:(اگه بیای بریم هتل؛ قول میدم خیلی زود کسی رو بیارم تا اینجا رو تمیز کنه.. بعد میتونیم اینجا بمونیم..) انگار راضی شد و با قدمهایی سست به سمت ماشین رفت! ادامه دارد... #فنجانی_چای_با_خدا اَللّٰهُمَ عَجْل لوَلِیِّکَ اَلفَرَج #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

#گذری_بر_زندگی_شهدا #شهید_محمودرضا_بیضائی قسمت صد و دوازده بعد از شهادتش دو جا عمیقا در مقابلش بیچاره شدم. بار اول وقتی در معراج شهدا بالای سر جنازه‌اش رفتم و او را در لباس رزم که سر تا پا خون و در اثر اصابت ترکش‌ها پاره پاره بود دیدم و بار دوم وقتی تابوتش را در پرچم جمهوری اسلامی پیچیدند و روی دستهای مردم بالا رفت. فکرش را نمی‌کردم برادری که سه سال از خودم کوچکتر بود یک روز کاری کند که اینطور در برابرش احساس حقارت کنم و تابوتش روی دستهای مردم همه ابهتم را بشکند. دو ماه پیش در تشییع جنازه شهید محمد حسین مرادی، وقتی توی ماشینش بطرف گلزار شهدای چیذر می‌رفتیم گفت: «شهادت شهید مرادی خیلی‌ها را خجالت زده کرد». نپرسیدم چرا اینطور می‌گوید و منظورش چیست ولی شهادت محمودرضا حقیقتا مرا خجالت زده کرده… راوی:برادر شهید #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

🔻تعیین تکلیف زمان برگزاری کنکور و امتحانات پایان سال کمرئی، معاون آموزش متوسطه: 🔹تا زمانی که ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام نکند تصمیمی برای بازگشایی مدارس نداریم. 🔹بازگشایی مدارس تابعی از ستاد کرونا است. 🔹درباره برگزاری کنکور سناریو‌های مختلفی مطرح است. #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

اهدای انگشتر شهید سپهبد #قاسم_سلیمانی از طرف خانواده ایشان به جوانی که در برنامه عصر جدید چهره حاج قاسم را نقاشی کرده بود #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

باتوجه به دستور آقای #روحانی برای ازسرگیری فعالیتهای ضروری و اینکه تشکیل جلسات #مجلس از ضروری ترینها برای کشور است، ضمن آرزوی شفا برای آقای #لاریجانی، از هیات رییسه مجلس درخواست میشود با رعایت ضوابط بهداشتی، در جلسه علنی این هفته، رییس جمهور را برای ارائه توضیحات دعوت کنند #کرونا 🔗 مالک شریعتی نیاسر #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

آروم بخندیم😅😅😂😂 یکی از ترسناک ترین لحظات زندگی اینه که دست بکشی رو جیبت برجستگی گوشیت رو حس نکنی😢😜😜 😁😂😂😂😂😂 آخرین کسایی که بهم اس ام اس دادن رئیس جمهور و وزیر بهداشت بوده فکر کنم شمارم تو هیئت دولت پخش شده😂😂 😁😂😂😂😂😂 رفتم داروخانه داروهامو گرفتم، فروشنده میگه: دویستی داری؟؟ منم دست کردم توجیبم یه چسب زخم دادم به دستش خیلی منتظر این لحظه بودم بالاخره انتقاممو گرفتم😂 😁😂😂😂😂😂 🔴توجه. .....توجه. ...هشدار. ...جدی بگیرد. .... 📣 یک توصیه پزشکی بسیار مهم.👇👇👇 به هیچ وجه بادام نارس (یا همان چاقاله بادام) و آلوچه نارس ( یا همان گوجه سبز) را خصوصا وقتی که روش سدیم کلراید (یا همان نمک طعام) میپاشید نخورید.😨 صبر کنید من هم بیام تا با هم بخوریم. گوجه سبز خیلی دوست دارم!!😋😂😃 😁😂😂😂😂😂 اﺯ ﻣﺨﺎﺑﺮﺍﺕ ﻭﺍﺳﻢ ﭘﯿﺎﻡ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ یه ﻏﻠﻄﯽ ﮐﺮﺩﯾﻢ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﻧﺎﻣﺤﺪﻭﺩ ﺩﺍﺩﯾﻢ یه ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺘﻢ بخواﺏ سرطان قیافه می گیری ﺑﺪﺑﺨﺖ😂😂😂😂 😁😂😂😂😂😂 کافیه فقط به یکی بگی من قلقلکی نیستم تا دریل نیاره پهلوتو سوراخ نکنه که ثابت کنه قلقلکی هستی ول کن نیست که 😁 😁😂😂😂😂 وانتیه تو کوچه 120 کیلومتر سرعت میرفت. پشت بلندگو هم داد میزد. بدو لیموشیرین بدم. ینی یوزپلنگ هم لیموشیرین میخواست نمیتونست بهش برسه😂😂😂😂😆 😁😂😂😂😂 تو عمرمون اینقد خوشبخت نبودیم که تا لنگ ظهر بخوابیم، سرمون تو گوشی باشه، کار نکنیم، فیلم ببینیم، بعد ازمون تشکر هم بکنن و بگن: شهروند بافرهنگ و مسئولیت‌پذیر!😍😂😝 😁😂😂😂😂 حق این دانش آموز صفر است یا بیست؟😮 1-درکدام جنگ ناپلئون مرد؟ (((در اخرین جنگش)))😜 2-اعلامیه استقلال امریکا درکجا امضاشد؟ (((در پایین صفحه)))😝 3-علت اصلی طلاق چیست؟ (((ازدواج)))😛 4-علت اصلی عدم موفقیتها چیست؟ (((امتحانات)))😉 5-چه چیزهایی را هرگز نمی توان درصبحانه خورد؟ (((نهار و شام)))!!!!!🤔 😂😂 😁😂😂😂😂 دقت کردین سال ۹۹ اصلاً صبح نداره. هر روز از ظهر شروع میشه😳😄 😁😂😂😂😂 خدایا بخاطر روزایی که میگفتم میخوام۷ دنیا رو بگردم ازت معذرت میخوام همین که برم محلمون رو بگردم برام کافیه فدات شم😊 😁😂😂😂😂 ‏با این شلوغی دیروز و امروز الان تو شهر کروناها هشتگ زدن انسان ها را شکست خواهیم داد😅😁😁 😁😂😂😂😂 #در_خانه_بمانیم #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313

| 🚨 | دستگیری رهبر و دو تن از فرماندهان ارشد داعش در افغانستان | ▪️در جریان حمله واحد ویژه مبارزه با تروریسم، اسلم فاروقی، رهبر گروهک تروریستی داعش در افغانستان دستگیر شده است. فاروقی که با نام مولوی عبدالله فعالیت می‌کرد، رهبری گروهک تروریستی داعش را یک سال پیش برعهده گرفته بود. ▪️افزون بر آن، گفته می‌شود که واحد ویژه مبارزه با تروریسم در جریان عملیات خود موفق به دستگیری ۱۹ جنگجوی دیگر داعش در افغانستان شده‌است. ▪️خبر دستگیری مولوی عبدالله و سایر تروریست های داعشی در افغانستان توسط مدیریت امنیت ملی افغانستان در کابل رسانه‌ای شده است. گفته می‌شود که این نهاد اطلاعات بیشتری درباره این عملیات ویژه و دستگیری افراد یادشده ظرف روزهای آتی منتشر خواهد کرد. #با_مدد_الهی_کرونا_را_شکست_میدهیم #رسانه_تنگه_مرصاد_آنتی_منافق @tmersad313