ضربه مجاهدان سرایا القدس به خودروهای نظامی اسرائیل

🎥امام خمینی رحمة‌الله‌علیه: خاک بر سر من اگر بخواهم از شما[مردم] استفاده عنوانی کنم.

🔴 رائفی پور در برنامه صندلی سبز: 🔻اصولگرایان مردم را نمی فهمند، ❌ و اصلاح طلبان به بهانه مردم خط قرمزها را زیر پا می گذارند.

آقائی در یک مناظرۀ تلویزیونی می گفت: در لندن برای ملاصدرا بزرگداشت می گیرند اما ما در اینجا چنانکه باید قدرش را نمی دانیم. این آقا بقدری خود باخته است که هرگز نمی اندیشد که چرا هرگز بزرگداشتی در لندن برای پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) برگزار نمی شود و در عوض از سلمان رشدی آنچنان حمایت می شود، و از کاریکاتورهای توهین آمیز به ساحت آن حضرت حمایت می شود، و هرگز بزرگداشتی از امام باقر و امام صادق (علیهما السلام) نمی شود، اما از ملاصدرا تکریم می شود. دشمن خیلی خوب می فهمد که چه کار می کند و باصطلاح به ریش ماها می خندد. و این آقا بقدری توان فکری ندارد که بفهمد غربیان همان فلسفۀ ارسطوئی را به زباله دان تاریخ انداخته اند و با رها شدن از سلطۀ آن که در «عصر اسکولاستیک» باتلاق فکری غرب شده بود، دستکم برای دنیای شان کار عظیمی کردند، و ما هنوز در این باتلاق فرو رفته و به گنداب های آن خرسندیم. وه چه غفلتی!؟! و چه بیچارگی ای!؟! سوگمندانه تر اینکه: این ملقمه که عنوان «فلسفه» را به آن داده ایم، تحت عنوان «اسلامی سازی علوم انسانی» تدریس می شود. در سال هائی که در دانشکده تدریس می کردم، به رئیس دانشکده گفتم: این کتاب که بعنوان «معارف اسلامی» تعیین شده، معارف ارسطوئی و صدروی است، من از تدریس آن معذورم. جناب رئیس با مرکز «سمت» که آن روز نیز مسئولش همین برادر بزرگوارم دکتر احمدی رئیس سازمان مطالعه و تدوین کتاب‌های علوم انسانی دانشگاه‌ها «سمت» بود تماس گرفت،ایشان گفتند فلانی مجاز است مطابق نظر خودش تدریس کند لیکن جزوه های تدریس را به این مرکز نیز ارسال کنید. با این توافق محتوای کتاب «تبیین جهان و انسان» را تدریس کردم که ابتدا به صورت چند جزوه منتشر شد و نمونه ای به مرکز مذکور ارسال شد، سپس به صورت کتاب چاپ شد و به برخی از دانشگاه های اروپا و آمریکا فرستاده شد که مورد سوء استفاده و سرقت علمی برخی غربیان از آن جمله آقایان تروک، استیفان هاوکینگ و پادمانابان، قرار گرفت که ماجرا هنوز هم ادامه دارد. غرب کابالیست از فلسفۀ قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) به شدّت می ترسد، و از فلسفۀ ارسطوئی و صدروی در میان ما به شدّت حمایت می کند، مرکز استراسبورگ آثار محی الدین را چاپ و نشر می کند. چرا؟ با چه هدفی؟ با چه انگیزه ای؟ براستی ما پاسخ این «چرا» را نمی فهمیم؟! امام خمینی (قدس سره) فرموده اند: هر کار و هر فکر شما را که غرب تایید کند بدانید که در آن کار و فکر اشتباه کرده‌‌اید.

انواع رأی رأی بر چهار گونه است (خواه رأی دهنده آگاهانه رأی بدهد یا جاهلانه) که عبارتند از: ۱- رأی واقعی: اگر رأی دهنده بر اساس تشخیص خودش فرد مورد نظر (یا حزب مورد نظر) را سزاوار آن مسؤلیت بداند و رأی بدهد رأی او واقعی است. ۲- رأی تسامحی: کسی که هیچ اهمیتی به انتخابات قائل نیست با مسامحه رأی خواهد داد، و این عدم اهمیت بر سه گونه است: الف: به اصل نظامی که بر مدیریت جامعه حاکم است اعتقادی ندارد و انتخابات را یک بازیچه و باصطلاح فورمالیته می داند. چنین شخصی اگر رأی بدهد یک اقدام تسامحی است. ب: کسی که روحیه «لا ابالی گری» دارد رأیش را به پول یا پارتی خواهد فروخت. ج: فردی که فاقد فکر است و هیچ انگیزه‌ای در رأی دادن ندارد مگر اینکه دموکراسی او را هم آدم حساب کرده و در ردیف آدم ها قرار داده است. ۳- رأی فراری: در انتخابات ریاست جمهوری، نمایندگی پارلمان، عضویت شوراها، این تنها محبوبیت فرد منتخب نیست که او را موفق می کند بلکه عامل دیگری نیز وجود دارد که عبارت است از «نفرت مردم از رقیب». این عامل دوم با درصدی متفاوت در انتخابات ها مؤثر است؛ گاهی ده درصد، گاهی چهل درصد و حتی در مواردی به نود درصد هم می رسد؛ یعنی مردم برای اینکه فلانی انتخاب نشود به آن یکی رأی می دهند؛ و باصطلاح برای فرار از بدتر به بد رأی می دهند. پس فرد منتخب در بررسی هائی که در شناخت موقعیت اجتماعی خود می کند باید این درصد را نیز بررسی کند که چه تعداد از آرا به خاطر «بدتر نبودنش» به او داده شده نه برای «خوب بودن»اش. در اینصورت دچار توهم نمی شود و به بیماری خود‌بیش‌بینی مبتلا نمی شود و گرنه خودش، خودش را رسوا خواهد کرد، زیرا حس «خود شیدائی» وادارش می کند که ادعای «منجی گری» کند و باصطلاح لقمه های بزرگتر از دهان خود بردارد. #جامعه_شناسی_انتخابات

انواع رأی ۴- رأی تقلیدی نوع چهارم رأی، رأی تقلیدی است؛ اکثریت فقرای هر جامعه با تقلید از اغنیاء رأی می دهند؛ هر جامعه ای به دو بخش تقسیم می شود: دهک های غنی و ثروتمند و دهک های فقیر. در این مسئله جامعۀ مرفه و پیشرفته و جامعۀ عقب مانده فرقی با هم ندارند زیرا فقر و غناء یک امر نسبی است. و در هر جامعه ای رأی فقرا چندین برابر رأی اغنیاء است. لیکن در واقعیت تاریخ همیشه رفتار فقرا در مسائل اجتماعی به ضرر خود و به نفع اغنیاء بوده است در عصر فئودالیته یک مَثَل رایج بود می گفتند «اگر قطره ای خون از انگشت ارباب بیاید، رعیت نواری از پیراهن خود پاره می کند تا انگشت ارباب را ببندد». یک نگاه به ماجرای حضرت ابراهیم در قرآن این واقعیت تاریخی را به ما نشان می دهد. و حدیث ها می گویند بقدری هیزم جمع کرده بودند تا ابراهیم را به آتش بیندازند که ناچار شدند مسافت زیادی از آتش فاصله بگیرند تا خودشان نسوزند. چه کسی اینهمه هیزم را از کوه و بیابان جمع کرده بود؟ دست اغنیاء با کندن دو شاخه هیزم تاول می زد این عظیمترین خرمن هیزم را فقرا جمع کرده بودند. ابراهیم آمده جانش را در راه فقرا به خطر حتمی انداخته و با سمبل کابالیسم درگیر شده لیکن همان فقرا برای سوزاندن او این همه صادقانه (صادقانه!!!) کمر همت بسته و این زحمت طاقت فرسا را بر خود هموار کرده اند تا او را بسوزانند. به کربلا بنگرید؛ چند نفر باصطلاح میلیاردر در کربلا بودند تعدادشان بیش از انگشتان دست نبود اما سی هزار جنگجوی فقیر با میل خود (نه سرباز وظیفه) آمده بودند که حسین(ع) را بکشند تا قدرت کابالیست اموی مقتدرتر شود. این فقط دو مثال است والاّ از نظر یک جامعه شناس در همۀ وقایع مهم و تاریخ ساز، این واقعیت حضور داشته و دارد؛ اکثریت آرائی که رؤسای جمهور آمریکا را به قدرت می رساند آرای فقرا است و همچنین در جوامع دیگر. در جامعه ما که خوشبختانه هنوز خانواده پا برجا و «واحد جامعه» است اعضای خانواده جمع می شوند: به چه کسی رأی بدهیم؟ بالاخره پدر می گوید: پسر به پسرخاله ات زنگ بزن و بپرس ما به چه کسی رای دهیم. این پسرخاله کیست؟ یکی از خودشان، مثل خودشان، زمانی با انگیزه ای و شاید بدلیل ناتوانی در امور زندگی اش مهاجرت کرده و در شهری بنگاه معاملات یا دکانی سرهم کرده و اینک ثروتمند شده است، اعضای فامیل باورشان شده که او فهمیده تر و عاقل تر از خودشان است و مطابق نظر او رأی می دهند غافل از اینکه اگر او فهمیده تر شده فقط دربارۀ منافع، سرمایه و درآمد خود فهمیده تر شده است. معمولاً افراد هر چه بیشتر ثروتمند می شوند درد جامعه و دغدغۀ امور اجتماعی شان کمتر می شود؛ یک تاجر در فکر واردات و سود خود است خواه به نفع جامعه باشد یا کمر اقتصاد و استقلال جامعه را بشکند. سیاستمداران هوشمند این تقلید فقرا از اغنیا را بهتر درک کرده اند به نفع فقرا شعار می دهند و به نفع اغنیا عمل می کنند زیرا کاملاً درک کرده اند که زمام فقرا در دست اغنیاء است. و اغنیا نیز بهتر درک کرده اند که این آقا که شعار طرفداری از فقرا می دهد به نفع ثروتمندان عمل خواهد کرد. و متاسفانه آنچه تعیین کننده است رأی تقلیدی است. #جامعه_شناسی_انتخابات

عجله عجول بودن دو نوع است: عجول بودن آفرینشی. و عجول بودن در رفتار انسانی. این که انسان در آفرینش خود، یک موجود عجول آفریده شده، عیبی یا نکوهیدگی‌ای برای او نیست. و آیه های «خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَلً» و «كانَ الْإِنْسانُ عَجُولاً» در مقام نکوهش نیستند بلکه در مقام «انسان شناسی» هستند. حتی اشرف المرسلین (صلی الله علیه و آله) نیز این نوع عجله را داشت که قرآن می گوید «وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضى‏ إِلَيْكَ وَحْيُهُ». و در رابطه با همین بحث ما می گوید: «فَلا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا» در این آیه ها پیامبر معصومش را از گناه نهی نمی کند، بلکه او را به چشم انداز دورتر دعوت می کند. مانند آیه ۲ سورۀ طه «ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى»: قرآن را به تو نازل نکردیم که خودت را به مشقت شاق (طاقت فرسا) بیندازی. عجله برای پایان کابالیسم و برپائی جامعه مهدوی (عجّل الله تعالی فرجه) از این نوع است که نکوهیده نیست چنان که همیشه می گوئیم «عجّل الله تعالی فرجه». لابد خودمان عجله در این امر را دوست داریم که آن را نیز از خداوند می خواهیم. اما باید بدانیم که این کار خدا است و صبر خدا زیاد است؛ با این بینش تعجیل را بخواهیم، نه با دید و بینش در مقیاس بشری. تعجیل را بخواهیم. اما خودمان در عمل دچار این تعجیل نشویم که فرموده اند: «هَلَكَ الْمُسْتَعْجِلُون»: عجله کنندگان دربارۀ ظهور، هلاک می شوند. عجله موجب می شود که شخص بر خودش تلقی کند که امسال یا (مثلاً) دو سال بعد ظهور خواهد بود، و اگر این گونه تلقی ها را بر خود تکرار کند و ظهور واقع نشود اساس عقیده اش سست می گردد. انسان، انسان سالم در خیر خواهی عجول است، و این خصلت نکوهیده نیست، آنچه نکوهیده است «پای گذاشتن روی قانون علت و معلول» و «به هیچ انگاشتن نظام قدَرها و فرمول های آفرینش» در عمل است. عجول بودن در خیر خواهی خوب است اما قرآن دعوت می کند که این نیز باید متناسب با موضوع خود باشد، دربارۀ قیامت در چندین آیه سخن از ترک عجله آمده است، زیرا این موضوع چشم انداز بس بلند را لازم دارد. و همچنین دربارۀ پایان تاریخ کابالیسم و آغاز عصر حاکمیت حق، از پیامبرش می خواهد که به تناسب موضوع چشم اندازش را دراز مدت و بلند کند: «أَ لَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّياطينَ عَلَى الْكافِرينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا- فَلا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ إِنَّما نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا»: آیا نمی بینی ما شیاطین را فرستاده ایم بر کافران که آنان را برانگیخته به هیجانات پر سرو صدا وادارند، انگیزش و هیجانات پر سرو صدای خاصی- پس بر آنان عجله مکن، زیرا ما می شماریم برای شان شمردن ویژه ای. #انسان_و_علوم_انسانی_در_صحیفه_سجادیه

🎥 «الکمین» بزرگترین پروژه سینمایی تاریخ امارات متحده عربی برای روایت انحراف‌آمیز و توجیه جنایات امارات، عربستان سعودی و اسرائیل در جنگ علیه یمن 🔸 امارات به منظور تقویت دیده شدن فیلم خود در سطح بین‌المللی از «پیر مورل» کارگردان هالیوودی فیلم Taken (ساخت سال ۲۰۰۸) برای ساخت «الکمین» استفاده کرده است!! ⚠️ گفته می‌شود پشت این پروژه، سازمان‌های جاسوسی اسرائیل، عربستان و برخی کشورهای غربی قرار دارند که با هدف تخطئه‌ی جبهه مقاومت، انحراف جنگ یمن، و ضعیف نشان دادن انصارالله که درحال زدن ضربات سهمگین به هیمنه اسرائیل، آمریکا و انگلیس هستند، این فیلم را ساخته‌اند! #جنگ_سرد_فرهنگی_جدید #ناتوی_فرهنگی_جدید

آیت الله جوادی آملی و گریه خجالت از شهدا 👈 سخنان ایشان در آغاز درس خارج فقه به مناسبت دهه فجر ۱۴۰۲/۱۱/۱۴ 🔹ايام دهه فجر است همه ما مديون امام و شهداييم. بدانيد شهداء آدمهاي کوچکي نيستند و اين خدمات و اينها قسمت مهمش جُل لولا الکل به برکت اينهاست. 🔶 گزارش رسيد که برف فراواني روي کوه‌هاي کردستان آمده بعضي هم آنجا در برف گير کردند و شهيد شدند. 🔶 اين اول يک خبر عادي بود، بعد معلوم شد که قصه از اين قبيل نبود. اين عزيزاني که در بالاي کوه در سنگر بودند، آن وقت هم کردستان امن نبود، اين‌ها گفتند که ما اگر از اين طرف بياييم پايين و سنگر را خالي کنيم و آن‌ها از آن طرف حمله بکنند چکار بکنيم؟ اين‌ها ماندند و ماندند و ماندند و ايستادند و يخ زدند! 🔶 نعش مطهر اين‌ها را آوردند قم و نماز و اين‌ها. در همين مسجد اعظم مجلس ترحيم گذاشتند. معمولاً ما که در مجلس ترحيم شرکت مي‌کنيم يک قرائت قرآني است و يک فاتحه‌اي است تا آخر که نمي‌نشينيم. آن شب همين‌جا من نشسته بودم، تا آخر نشستم و گريه کردم نه براي ثواب ، در عالم ثواب فراوان است، فقط خجالت! فقط خجالت! گريه خجالت هم گريه‌اي است! 🔶 اين‌طور جوان‌هاي ما اينقدر بايستند بايستند بايستند براي حفظ يک نظام اسلامي و يخ بزنند. الآن هم همينطور است خداي ناکرده اگر بيگانه قصد حمله بکند الآن هم همينطور هستند. حالا بگذريم چهار تا بدانديش چهار تا اشتباه کردند و مي‌کنند ولي مردم که دست از کشورشان و از دينشان برنمي‌دارند. اين در جان ما و در عِرق ما و در خون ما تنيده است!

حسین متین: راز عدد ۲۷ که کد تیپِ «محمد رسول الله» چیست؟ به «حاج احمدِ متوسلیان» گفتند این عددِ «۲۷» چیه که تیپِ «محمد رسول الله» را بغلِ کرده و در مجموع «تیپ ۲۷ محمد رسول الله» را تشکیل داده؟! حاج احمد گفت: “حکمت داره؛ اولاً «۲۷»، یادآوره ۲۷ رجب، عیدِ مبعثِ حضرتِ رسول اکرم(صلوات الله علیه و آله) هست؛ ثانیاً «۲» را در «۷» ضرب کنید، می‌شود «۱۴» و چهارده، عددِ معصومینِ ما علیهم السلام است؛ ثالثاً «۲» را از «۷» کم کنید، می‌شود «۵» و عددِ ۵ به پنج تنِ آل عبا بر می‌گردد و خامسِ آلِ عبا هم امام حسین است؛ رابعاً «۲» را به «۷» اضافه‌ کنید، می‌شود ۹ و تسعه المعصومین من ذریه الحسین؛ خامساً عدد ۲۷ را بالعکس کنید می‌شود «۷۲» و عددِ

🔸#عکس_نوشت ا #انتخابات ☑️ قم-تهران؛ از انقلاب فرهنگی تا انقلاب سیاسی 🖋علی اسفندیار، پژوهشگر و نویسنده ✔️مکتب انتقادی قم را می‌توان کانون شکل‌گیری «فهم موقعیت تاریخی ایرانیان» و دستاورد پنهان و بی‌نظیر امام را حل در سال‌های پایانی طاغوت دانست؛ دستاوردی که با تنویر افکار عمومی و آغاز زدودن «ستمِ شناختی»، کارکرد اصیل علمای بیدار شیعه را به نمایش گذاشته‌است. ➕مطالعه مطلب در «وبگاه فکرت»

دام صهیونیست‌ها برای آمریکا | خبرگزاری فارس https://www.farsnews.ir/news/14021116000063/%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%B5%D9%87%DB%8C%D9%88%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7

هنوز هم هستند کسانی که هیچ بویی از اصل روحانیت نبرده اند و فقط آخوند هستند... همین اخوندهایی که امام درباره شان فرمود افعی های خوش خط و خال حوزه!! همان ها که شهید مطهری گفت من از دست اینها از قم فرار کردم!! شهید بهشتی از دست اینها نمی‌توانست حرف بزند.....! همان خشک متعصب های افراطی که قسم ولله و تالله می‌خورند که امروز اگر کسی چنین نکند مسلمان نیست اگر چنان کند کافر است.... خدایا ما را از دست این افعی های ملبس نجات بده .... که همین ها باعث دین گریزی خیلی ها شدند!! البته اینها فقط مذکر نیستند... ممکنه مونث هایی هم باشند که در عین حماقت و بی خردی...خود را همه چیز دان تلقی کنند... و همیشه ی تاریخ این افراد با افکار احمقانه شان به دین ضربه زده اند... اینها هر جا مطابق میلشان نباشد پیامبر را هم استیضاح می‌کنند... رهبر که جای خود دارد... مثلا اگر تصاویرشخص رهبری را در مجلسی ببینند که ساز می‌نوازند... این احمق ها می‌گویند نه....رهبر موسیقی را قبول ندارد!!! خلاصه اینها دین و خدا و پیغمبر را دوست دارند...تا جاییکه شبیه خواست آنهاست...شبیه شان نباشی..ولو رهبری..تکفیرت می‌کنند!!! ‌