این خنده ها نشان می‌دهد که تاریخ راه درستی را رفته است، تا بیداری ملت ها تا بیداری وجدانها علیه ظلم و استکبار، تا امروز....

#کارتون نوستالژی #بلفی-و-لی-لی-بیت قسمتت " ۲۳ ‌‌

#کارتون تام وجری ‌‌

نقاشی با اعداد🦜 💭 ‌‌

#تمرکز🧠 #بازی

🎥 مراقب دام شیطان باشیم 💢اگر کسی گناهی را نمی تواند ترک کند و مکرراً به آن گناه مبتلا می شود و مکرراً توبه اش را می شکند، مخصوصاً جوان ها و نوجوان ها ... 🎙استاد مویدی حفظه الله 🌐 https://btid.org/fa/ 📎 #گناه 📎 #توبه 📎 #دام_شیطان 🔰

📜 نگاهی فقهی به فرآیند تحقق حجاب محسن قنبریان/ ۱۸مهر۱۴۰۱/ مدرسه تخصصی فقه امام کاظم(ع) ▫️ مقدمه • مساله، تحقق و اقامه حجاب نه صرفاً الزام! • تحقق، بمثابه یک فرآیند/ نقش فقه و برنامه. ▫️ مرحله اول 1️⃣ رفع آنچه مانع تنجز تکلیف یا پیگرد است: - جهل های عذری/ شبهه/ علم یا ظن به خلاف. - شناخت موضوع در پیمایش ها و آمارها! - تفاوتهای ارشاد جاهل با امر به معروف؟ 2️⃣ هنجار سازی و افزایش ارزشمندی؛ تکلیف حکومت اسلامی ! • پیمایش ها در اینباره! • دلیل اول: استدلال به موثقه مسعده/ افزایش احتمال تاثیر شرط واجب برای حکومت مردمسالار! • دلیل دوم: استدلال به صحیحه داود الرقی/ افزایش احتمال تاثیر (با معروف سازی) وظیفه حکومت اسلامی! • دلیل سوم: استدلال به مفهوم "معروف" و "عرف"(۱۹۹اعراف): - تعاریف لغوی/ تعریف علامه حلی و.../ تفسیر علامه طباطبایی/ دو روایت موید! ⬅️ جمع بندی مرحله اول از خ۸۷ نهج البلاغه! ▫️ مرحله دوم • جایگاه مردم: ولایت مُشاع طرفینی: - امر به معروفِ مولوی/ ولایت تواصی یا ولایت امر به معروف/ زن ها هم بر مردها دارند/ حتی زن بی حجاب بر مجتهد! • مستندات: تفاسیر و فقاهت ذیل ۷۱توبه: - المیزان/ اسس النظام السیاسی/ دراسات فی ولایة الفقیه ▫️ مرحله سوم • تفاهم اجتماعی در پیگردها: ۱۲ممتحنه: - بیعت تاکیدی/ متعلقِ معلوم و معروف/ سیره نبوی! • نقد تبصره۶۳۸ قانون مجازات اسلامی

🎙 نگاهی فقهی به فرآیند تحقق حجاب محسن قنبریان/ ۱۸مهر۱۴۰۱/ مدرسه تخصصی فقه امام کاظم(ع) ▫️ مقدمه • مساله، تحقق و اقامه حجاب نه صرفاً الزام! • تحقق، بمثابه یک فرآیند/ نقش فقه و برنامه. ▫️ مرحله اول 1️⃣ رفع آنچه مانع تنجز تکلیف یا پیگرد است: - جهل های عذری/ شبهه/ علم یا ظن به خلاف. - شناخت موضوع در پیمایش ها و آمارها! - تفاوتهای ارشاد جاهل با امر به معروف؟ 2️⃣ هنجار سازی و افزایش ارزشمندی؛ تکلیف حکومت اسلامی ! • پیمایش ها در اینباره! • دلیل اول: استدلال به موثقه مسعده/ افزایش احتمال تاثیر شرط واجب برای حکومت مردمسالار! • دلیل دوم: استدلال به صحیحه داود الرقی/ افزایش احتمال تاثیر (با معروف سازی) وظیفه حکومت اسلامی! • دلیل سوم: استدلال به مفهوم "معروف" و "عرف"(۱۹۹اعراف): - تعاریف لغوی/ تعریف علامه حلی و.../ تفسیر علامه طباطبایی/ دو روایت موید! ⬅️ جمع بندی مرحله اول از خ۸۷ نهج البلاغه! ▫️ مرحله دوم • جایگاه مردم: ولایت مُشاع طرفینی: - امر به معروفِ مولوی/ ولایت تواصی یا ولایت امر به معروف/ زن ها هم بر مردها دارند/ حتی زن بی حجاب بر مجتهد! • مستندات: تفاسیر و فقاهت ذیل ۷۱توبه: - المیزان/ اسس النظام السیاسی/ دراسات فی ولایة الفقیه ▫️ مرحله سوم • تفاهم اجتماعی در پیگردها: ۱۲ممتحنه: - بیعت تاکیدی/ متعلقِ معلوم و معروف/ سیره نبوی! • نقد تبصره۶۳۸ قانون مجازات اسلامی

📰 مصاحبه حجت الاسلام محسن قنبریان با روزنامه وطن امروز: قیام علیه متحجرین سه شنبه ۱۷بهمن۱۴۰۱ • حرف نوی انقلاب اسلامی و دو دیگری آن. • ادبیات تند امام علیه متحجران تا پایان عمر. • مشکل تحجر، بودن امام خمینی نیست و پس از او هم ادامه دارد. • رویکرد متحجران با مساله زن از همان بدو پیروزی... • حرف نوی انقلاب با متحجران سر اصل حضور اجتماعی زن و با لیبرالها سر هندسه حضور زن در جامعه درگیر است... • مساله حجاب را امام با توجه به حرف نوی انقلاب اسلامی با اراده آزاد و همراهی مردم حل کرد! • راه حلهای متحجرانه... * مرور این مصاحبه مهم را به دوستان پیشنهاد می کنیم به نوعی چکیده و جمع بندی برخی مطالب بیان شده در ماههای اخیر است

🔅حجاب؛ فاصله بینش عرفی تا دانش شرعی! ❓چه باید کرد؟/ بخشی از مصاحبه حجة الاسلام قنبریان با روزنامه قدس(۱) ▫️ما دو کار در حوزه امر به معروف و نهی از منکر داریم: اول "یدعون الی الخیر" است. و دوم در ادامه آن "یامرون بالمعروف" است. این دو مترادف با همدیگر نیستند. دعوت به خیر یک چیز است و امر به معروف چیز دیگر است. یدعون الی الخیر در تعابیر فقها تحت عناوین "ارشاد جاهل" یا "تنبیه غافل" یا "هدایت گمراه" آمده است. توضیح اینکه بعضی وقت ها ممکن است یکی از دستورات شرعی یا دسته ای از دستورات شرعی مان، در بستر جامعه دچار شک و شبهه شود که از قضا مناسبات مدرن در این مورد خیلی نقش دارد. وقتی زندگی از اساس تغییر می کند هم برخی موضوعات احکام از اساس تغییر می کند و بالتبع احکام آن نیز عوض می شود؛ و هم اینکه درصدی ازمکلفین نسبت به احکام در این "بستره جدید زندگی"، دچار شبهه می شوند. اینجا مدام گفتن امر به معروف، کار درستی نیست. اول باید ارشاد جاهل صورت بگیرد. "امر"(مواجه حقوقی) نیز در ارشاد جاهل نیامده است؛ فلذا می توان از همین رسانه ها استفاده کرد و دست به رفع شبهه زد. با جامعه باید حرف بزنیم. 🔺چند مثال بزنم: در بررسی آماری ای در سال65، قریب 86درصد پاسخ دهنده گان گفته اند که رعایت نکردن حجاب از طرف مردم عیب است. در سال71 جواب مردم به همین سوال به 41درصد تنزل کرده است. (۲) مشخص می شود که در این بازه زمانی یک سری شبهاتی وارد شده است که بحث ارشاد جاهل یا یدعون الی الخیر اینجا وسط می آید که کار فرهنگ سازی است. پیش از آنکه گشت ارشاد یا مجوز بخواهد؛ فرهنگ سازی لازم دارد که امر یا بکن-نکن در آن نیست. پس ابتدائاً قرائت درستی از آن مساله باید بشود و سپس امر به معروف بر آن مترتب شود. چرا که فقها می گویند کسی که حکم را نمی داند یا درباره آن دچار شبهه شده است اول از همه باید این مرحله را طی کند و بعد اگر اصرار بر آن کار داشت نوبت به امر به معروف می رسد. 🔺 پژوهش دیگری مثلاً که در مورد دختران دانشجو انجام گرفته است اینگونه است که فقط 42درصد دیدگاه مثبتی در مورد پوشش پا دارند؛ در حالی که یکی از مسئله های شرعی، پوشاندن پاست. 54درصد معتقدند که همه بدن جز دست و صورت باید پوشیده باشد(۳) که مشخص می شود 46درصد دیگر چنین تلقی ندارند. من این دو آمار را خواندم تا بگویم بینش عرفی جامعه حتما منطبق بر مساله شرعی نیست. ارشاد جاهل -که کاری فرهنگی است- تلاش برای این انطباق است. جهالت نیز که اینجا می گویم سویه منفی ندارد بلکه منظورم این است که حکم دچار شبهه شده است. 🔺ادامه دارد... ........................................... 1)متن کامل مصاحبه را اینجا بخوانید: http://media.qudsonline.ir/d/2020/09/14/0/1005304.pdf 2)وسایل ارتباط جمعی و تغییر ارزشها /فرامرز رفیع پور ص33و34 3)حجاب/ پژوهشکده فقه و حقوق ج2ص163 📝محسن قنبریان ۹۹/۶/۲۹

🔅شرایط امرو نهی کردن جامعه توسط حکومت عدالت حکمرانی /بخشی از مصاحبه حجة الاسلام قنبریان با روزنامه قدس(۱) ▫️در "امر سیاسی" دو ولایت داریم. یک ولایتِ، یک طرفه است که از طرف حاکم مشروع با مردم است مثلاً فقیه جامع الشرائط با مردم ولایت یک طرفه دارد و او بر ما ولایت دارد و ما بر او ولایت نداریم ولو اینکه حق نظارت داریم. این نوع حالا محل بحث ما نیست. 🔺یک نوع دیگر نیز از ولایت هست که "ولایت طرفینی" است. یعنی ولایتی که من بر کسی و او بر من دارد. مصدر اصلی امر به معروف و نهی از منکر این نوع از ولایت است. آنجایی که قرآن، امر به معروف را پیچ و مهره کرده است «المومنون بعضم اولی من بعض» و «بعضهم اولیاءبعض» است. قرآن در پس این تعابیر "یامرون بالمعروف" می گوید. یعنی این ولیّ آن یکی و او نیز ولیّ این یکی است. چرا که امر کردن یک جور دخالت کردن و وارد سپهر دیگران شدن است. پس اینجا باید یک نکته را مدنظر داشت که مصدر امر به معروف و نهی از منکر ولایت طرفینی است. 🔺دوم اینکه اگر ما برای "شخصیت حقوقی" هم چنین ولایتی را قائل شدیم و گفتیم که دولت نیز حق امر به معروف و نهی از منکر مردمش را دارد؛ ذیل این ولایت طرفینی برده ایم. اصل۸ قانون اساسی نیز بر این تصریح دارد که هم دولت باید امر به معروف کند و هم مردم باید به دولت امر به معروف کند. این با بحث رابطه مردم با ولایت(اصل۵ و ۱۱۰قانون) فرق می کند که گفتم او بر ما ولایت دارد و ما بر او نظارت داریم. اینجا ولایت طرفینی و از جنس امر به معروف و نهی از منکر کردن است... 🔺تازه بین فقها یک بحثی هست که آیا "عدالتِ آمر" شرط در امربه معروف هست یا خیر؟ یعنی اگر من خواستم امر به معروف کنم، خودم باید عادل باشم یا خیر؟ قلیلی می گویند که شرط است و کثیری از فقها نیز می گویند که عادل بودن(اهل کبیره و مُصرّبه صغیره نبودن) شرط نیست. آن هایی که می گویند شرط نیست، اعتقاد دارند که اگر چنین چیزی را شرط کردیم، موجب از بین رفتن این فریضه می شود مگر چقدر عادل در جامعه هست که همه معروفها را رعایت کند. این را اضافه کنم که آن هایی که شرط نمی دانند، همه بالاتفاق، "شرط تاثیر" می دانند. یعنی کسی که مسائل شرعی دیگر را رعایت نکند دیگر امر و نهی اش تاثیر ندارد. 🔺حالا ما کار به افراد نداریم و به حکومت کار داریم. اگر شخصیت حقوقی را اضافه کنیم و سراغ جامعه بیاییم و بگوییم که آیا دولت به عنوان یک شخصیت حقوقی حق امربه معروف و نهی از منکر دارد یا خیر؟ به نظر من اینجا قویاً می توان از عدالت دولت حرف زد. بگوییم دولت -یعنی دستگاه دولت و تریبون های دولت که وسیع اند و از نمازجمعه و رسانه ملی گرفته تا سایر نهادها را شامل می شوند- وقتی حق دارد امر و نهی کند که خودشان در لباس دولت، رعایت موازین بکنند. یا حداقل در صورتی که تاثیر دارد که خود رعایت کند. مثلاً وقتی با صدای کلفت بگویند بی حجابی نه، که در مقابل اختلاس و تبعیض و فلان -که در خود سپهر دولت اتفاق می افتد- در مقابلش عدالت بورزند و "عدالتِ حکمرانی" داشته باشند؛ اگرنه، جامعه از این ها نخواهد شنید. در علوم اجتماعی نیز از آن یاد می کنند. «نظریه پاندولی اخلاقیات در جوامع انقلابی» نیز همین را می گوید. می گوید: اولش تیز و تند حرف زدن از آرمان هاست، به مرور عده ای ریزش می کنند و سر این آرمان ها نمی مانند و مثلاً پسرش را فلانی آمریکا می فرستد و خودش نیز زندگی آنچنانی دارد، اما کماکان "سختی گفتار و سستی رفتار" را دارد. سست رفتار می کند، ولی سخت حرف می زند. قرآن در این باره در سه آیه حرف زده که یکی اش را بگویم همین آیه «لم تقولون ما لا تفعلون» هست. «کبرا مقتاً عندالله ان تقولون ما لا تفعلون» خیلی برای خدا سخت است که چیزی را بگویید که خودتان به آن عمل نمی کنید. این آیات توبیخی را خود فقها برای واعظی که متعظ(پند پذیر) نباشد بکار برده اند. نهادهای حاکمیتی یا رسانه ملی -که در دور و بر خودش اتفاقات درشت می افتد ولی نسبت به آن ها سهل گیری می کند- برای "مصرف کننده حجاب" در جامعه که یک دختر است سخن درشت می گوید! قاچاق 500درصدی منسوجات حجاب(۲) پیرامون خودش اتفاق بیافتد و کاری نکند، ولی سر مصرف کننده اش فریاد بزند! ما الآن دچار این معضل هستیم . 🔺راه حل این معضل ،احیای اصل۸ قانون اساسی و نهادینه کردن ولایت طرفینی است. که اولاً ولایت طرفینی است. ثانیا اگر دولت نیز قرار امرو نهی داشته باشد باید در وظایفش در قبال ملت، کوتاهی نداشته باشد. 🔺ادامه دارد... ................................................ 1)متن کامل مصاحبه را اینجا بخوانید: http://media.qudsonline.ir/d/2020/09/14/0/1005304.pdf 2)گزارش مرکز پژوهش های مجلس 🔺این دو یادداشت مرتبط را بخوانید: - قاچاقچیان حجاب و بد حجابی -محل های تجمع های روز حجاب و عفاف 📝محسن قنبریان ۹۹/۶/۲۹

🔅فرهنگی کردن حجاب پذیرش تکثر فرهنگی/ بخشی از مصاحبه حجة الاسلام قنبریان با روزنامه قدس(۱) ▫️نکته لطیفی که اینجا وجود دارد این است که ما تمام دستورات و معروف هایی که داریم به تعبیر فقهی از «واجبات توقیفیه» نیستند. مثلاً نماز از واجبات «توقیفیه» است یعنی کسی حق ندارد در آن کم یا زیاد کند و نماز را آنگونه که تشریع شده باید خواند. اما انصافاً بسیاری از معروف ها در شریعت ما تشریع و یا امضا شدند -که در حوزه مسائل اجتماعی است- توقیفی نیستند. مثلا حکم حجاب گفته است که غیر از دست و صورتت، بقیه پوشیده باشند. فرهنگ ها و عرفها با تکثرات اقلیمی و فرهنگی این حکم را عمل می کنند... 🔺اینکه ما رنگ را نیز جز شرع کنیم، خطایی است که ما انجام می دهیم. گفتن اینکه چادر حجاب برتر است، در قالب «یدعون الی الخیر» هیچ ایرادی ندارد ولی اینکه بگوییم فقط این حجاب است، کار اشتباهی است. 🔺 متحد الشکل کردن نه به شکل رضاخانی و نه به شکلی که مدنظر برخی در جمهوری اسلامی است، نشدنی است. آیا درست است که بخواهد همه فرهنگ های کرد و بلوچ و ترک و خوزستانی را به شکل و فرم واحد دربیاورد؟ 🔺ازقضا اینجا می بینیم که یک مسئله شرعی، لباس فرهنگی هم می پوشد و به شکل ازمنه مختلف و فرهنگ های مختلف نیز در می آید بدون اینکه از قدسیت بیافتد. یعنی کماکان عرفی به معنای سکولار، نشده است و شرعی بودن و ماخذ الهی داشتن آن سرجای خودش است؛ اما پوستین فرهنگی و اقلیمی نیز پوشیده است. این از آن لطایفی است که اگر لحاظ کنیم، آنوقت تکثر ها نیز جواب می گیرد... ▫️نکته لطیف دیگر تعبدی نبودن بسیاری از احکام اجتماعی اسلام است. باز از همان حجاب مثال می زنم: اصل این جلباب، حجاب برتر بوده است. مثلاً در دوران هخامنشی نیز این جلباب بوده و شما نیز در آثار به جای مانده از آن دوران می بینید. حالا اگر کسی بخواهد آن را بعنوان میراثی باستانی داشته باشد، هیچ ایرادی ندارد. چرا که این ها دیگر جز واجبات تعبدی نیز نیست که قصد قربت در آن شرط باشد. در "واجبات توصلی" رسیدن به نتیجه، مطلوب است؛ قصدش و نیتش مهم نیست. در مورد حجاب مثلاً فقط باید وجه و کفین دیده شوند حالا دیگر می خواهید به قصد قربت باشد یا به قصد پاسداشت میراث ملی یا هرچیز مشروع دیگر. ............................................... ۱)متن کامل مصاحبه را اینجا بخوانید: http://media.qudsonline.ir/d/2020/09/14/0/1005304.pdf