eitaa logo
🌻🌻🌻🌻 طلوع 🌻🌻🌻🌻
2هزار دنبال‌کننده
71.9هزار عکس
75.2هزار ویدیو
2.9هزار فایل
اسیرزمان شده ایم! مرکب شهادت ازافق می آیدتاسوارخویش رابه سفرابدی کربلاببرد اماواماندگان وادی حیرانی هنوزبین عقل وعشق جامانده اند اگراسیرزمان نشوی زمان شهادتت فراخواهدرسید. @tofirmo
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 حالا که رییس‌جمهور شده! (این متن را دو روز پیش از انتخابات و با پیش‌بینی چنین شرایطی نوشتم. با اندک تغییر و اضافه کردن یکی، دو جمله منتشر می‌کنم) 👈 شنبه صبح است. از خواب بیدار می‌شویم و می‌شنویم مسعود پزشکیان رییس‌جمهور شده! چیزی که نه ما، بلکه خودِ او هم باورش برایش سخت بود ... پزشکیان تا همین یک ماه قبل یک نماینده مجلس بود و حالا بالاترین مقام اجرایی کشور است! آقای پرزیدنت است! تیم تشریفات ویژه رییس‌جمهور نیمه شب رفته درب منزلش! و او الآن در معرض این مسئولیت سخت و بزرگ است. نمی‌دانم خودش می‌داند چه چیزی را پذیرفته یا نه؟! هر چند به‌نظر می‌رسد دولت مسعود پزشکیان به انتها نخواهد رسید و عمر آن بسیار کوتاه است! (امیدوارم غلط فکر کنم) 👈 اما موضوع اصلی این نوشته چیز دیگری است. موضوع این است که ما به عنوان جامعه حزب‌اللهی چه کنیم؟! به نظر ۳ انتخاب پیش روی ماست: 1️⃣ می‌توانیم شروع کنیم با هم بجنگیم که چه کسی مقصر است و چه کسی قهرمان؟! جنگی که ته نخواهد داشت و جالب اینکه اگر چند سال هم بجنگیم هیچ‌کدام از دو طرف کوتاه نخواهند آمد، کما اینکه بخشی از جنگ از سال ۹۲ جاری است. هر دو گروه هم فارغ از فضای عقده‌گشایی، دلایلی دارند، اما شاید در نگاه هیچ‌کدام به عنوان مولفه مهم باخت ۱۴۰۳ در جبهه انقلاب لحاظ نشده باشد. واقعیت این است که حداقل در دور دوم اصلاحات ما را نبرد، ما به باختیم. ۱۴۰۰ سال پس از بعثت، هنوز قدر و قیمت قومیت بسیار بالاست. مولفه‌ای که وزن آن را هیچ‌کس اینقدر بزرگ نمی‌دید! (صرفا جهت اطلاع، در روستای محل سقوط بالگرد شهید رییسی، ۱۶۳ رأی مسعود پزشکیان آورد و تنها یک رأی سعید جلیلی) این دعوا در درون جبهه انقلاب به هر روی پایانی ندارد و نفعی هم جز بیشتر نخواهد داشت. شاید خود من به عنوان یک سوی ماجرا ده‌ها مطلب برای نوشتن داشته باشم، اما فعلا تصمیم به انتشار مطالب ندارم، مگر به اقتضای بحثی که در درون جبهه انقلاب پیش آمده باشد. 2️⃣ می‌توانیم غم‌باد بگیریم و از سرخوردگی این شکست دچار شویم. به گوشه‌ای برویم و به زندگی خودمان برسیم. بد هم نیست! هر کس توانش را داشت از ایران برود به یکی از کشورهای جبهه مقاومت! و هر کس توانش را نداشت، کنج عافیت بنشیند، به گوشه‌ای از ایران برود و کسب و کاری ایجاد کند. فارغ از مسائل جامعه و مثل خیلی از مردم زندگی خوب و خوشی برای خودش ایجاد کند ... اما این هم کار یک مؤمن نیست! مؤمن درد جامعه دارد و هیچگاه بیرون نمی‌نشیند. 3️⃣ می‌توان فعال‌تر از قبل شد. از گذشته درس گرفت و برای بازسازی جریان انقلاب از همین امروز تلاش کرد. (به شخصه چیزهای فراوانی در این سه هفته آموختم که شاید باید برای هر کدام ده‌ها سال زمان سپری می‌شد. نمی‌دانم این‌ها که من آموختم در نظر دیگران هم اینقدر برجسته باشد یا نه) آنچه مهم است؛ بچه‌های انقلاب خیلی نگاه نمی‌کنند دولت دست کیست! هر کس رییس دولت باشد، وظیفه ما کمک به اوست. این کمک هم نه از باب کمک به آن فرد، بلکه از باب کمک به و است. قطعا نه دعواهای زرگری و نه گوشه‌نشینی به نفع انقلاب نیست. باید بود. باید برای اعتلای این پرچم تلاش کرد. خودمان را جمع کنیم‌. دنیا به انتها نرسیده. کار ما تازه شروع شده. باید سخت‌تر کار کنیم ...