📘#خسی_در_میقات 📝جلال آل احمد درباره‌ی کتاب «خسی در میقات» یکی از معروف‌ترین سفرنامه‌های معاصر حج است که جلال آل‌احمد در سال ۱۳۴۳ و در ۴۱ سالگی، درطول سفر حج، نوشته‌است. شاید اولین ویژگی خسی در میقات که به ذهن می‌رسد، موقعیت ویژه‌ای است که نویسنده در آن پا به چنین سفری گذاشته و به‌موجب آن، این سفر می‌تواند فصل تازه‌ای از زندگی نویسنده محسوب شود. به‌ عبارت‌ دیگر، این سفر برای آل‌احمد یک سفر معمولی نیست؛ آل‌احمدی که به این سفر می‌رود، همان است که روزی پیوستن به حزب توده، گریز از خانواده‌‌ی مذهبی خود و انتشار کتاب در اعتراض به سنت‌های دینی را تجربه کرده‌است. دکتر علی شریعتی می‌گوید: «اگر کسی ادوار زندگی آل‌احمد را نداند و آل‌احمدِ خسی در میقات را با آل‌احمدِ سال‌های ۲۴ و ۲۵ -که توده‌ای شده‌بود- مقایسه کند، نمی‌تواند بپذیرد نویسنده‌ی سفرنامه‌ی حج، همو باشد.» آل‌احمد در این سفرنامه در هر منزلی و موقفی قلم را دست گرفته و آن‌قدر از جزئیات و تفاصیل سفر خودش -به‌طور بداهه‌- برای ما نوشته که از خودمان می‌پرسیم چطور یک آدم در طول سفرش اینقدر فرصت نوشتن داشته‌است!؟ از خصوصیات این سفرنامه، شرح بسیاری از جزئیات مربوط به حاجیان کشورهای مختلف است که هریک آداب و رسوم، پوشش، ابزار و ویژگی‌های مربوط به خودشان را دارند. از دیگر ویژگی‌های این سفرنامه گِله‌هایی است که آل‌احمد از نابسامانی‌های مسلمانان می‌کند.