توفیر: امام علیه‌السلام اظهار شگفتی می‌کنند و می‌فرمایند: ✨فَيَا عَجَباً! وَ مَا لِيَ لاَ أَعْجَبُ مِنْ خَطَإِ هَذِهِ اَلْفِرَقِ عَلَى اِخْتِلاَفِ حُجَجِهَا فِي دِينِهَا✨ شگفتا! چرا من از اختلافات و درگیری‌های عقیدتی مردم متعجب نشوم⁉️ چرا اینها اینگونه‌اند⁉️ خداوند دین را برای رفع اختلاف فرستاده است؛ درحالیکه ما دین را وسیله اختلاف قرار دادیم. قرآن را فرستاده تا چهارتا عالم پیدا بشوند به جان هم بیفتند و تفسیر بنویسند❓ یا برای اینکه اختلاف اندیشه‌ها در آنجا حل شود❓ پیامبر برای چه فرستاده شده است⁉️ امیرالمؤمنین و دیگر اوصیاء الهی برای چه قرار داده شده‌اند⁉️ برای رفع اختلاف یا اختلاف⁉️ هم‌اکنون یک مقدارِ زیاد و درصد بالایی از اخلافاتی که هست بین اندیشمندان ، روشنفکران، متدیّنین و علماء همه بر سر مسائل دینی است. دینی که برای حل و رفع اختلاف آمده، نه اینکه وسیله‌ای برای اختلافات بشود. من به یک آیه استناد می‌کنم، شما به یک آیه دیگر❗️رو‌ دَر روی هم قرار می‌گیریم. ✨لاَ يَقْتَصُّونَ أَثَرَ نَبِيٍّ✨ علت این اختلافاتی که من تعجب می‌کنم این است‌که اینها پیگیرِ اخبار و آثار هیچ پیامبری نیستند؛ یعنی دنباله‌روی پیامبران را نمی‌کنند. "قَصّ" : پی‌جوئیِ اثر/ رفتن دنبال کسی. یعنی اگر از روی آثارِ کسی به دنبالش بروید. مثلاً سبزی‌فروش آمده در کوچه تا سبزی بفروشد و از آنجا عبور کرده و رفته است. ما از سبزی‌هایی که هرچندمتر روی زمین ریخته و از او برجای مانده می‌توانیم مسیر او را دنبال و به او برسیم، این را می‌گویند "قَصّ"؛ یعنی دنبال کسی از روی اثرش بگردیم. باید همینطور آثارانبیاء را هم #پیگیری کرد؛ یعنی باید برویم و ببینیم حضرت عیسی علیه‌السلام چه سخنان عالی دارند که در #بحارالانوار مرحوم مجلسی آورده‌اند که حتی در انجیل هم نیست و مسیحیان از بیشتر آن محرومند. 👈بعضی از علماء ما علاوه بر بررسی کتاب‌های حدیثیِ خودمان، می‌رفتند لابه‌لای کتب دشمنان می‌گشتند تا یک سخن از پیامبر را پیدا کنند. ✨وَ لاَ يَقْتَدُونَ بِعَمَلِ وَصِيٍّ✨ اقتداء به عمل وصی نمی‌کنند؛ برای همین بینِشان اختلاف می‌شود. ✨وَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِغَيْبٍ✨ اصلاً غیب را قبول ندارند. وقتی با آنها صحبت می‌کنیم، نه معجزه را قبول دارند، نه شِفاء اعجازآمیز بیماران را، آنها فقط چیزی که می‌پذیرند که خودشان ببینند. این‌که نشد ایمان❗️ ✨وَ لاَ يَعِفُّونَ عَنْ عَيْبٍ يَعْمَلُونَ فِي اَلشُّبُهَاتِ✨ خود را از هیچ عیبی در عفاف نگاه نمی‌دارند؛ یعنی به انواع گناهان آلوده می‌شوند؛ و اگر یک گناهی را نکرده‌اند، پیش نیامده است. ⚠️همه ما در معرض هستیم . اگر در یک جلسه‌ای ما را با احترام دعوت کردند و در آنجا یک گناه مخصوصی برپا بود، ما چکار می‌کنیم⁉️ این خیلی مهم است که از قبل بدانیم و خود را برای چنین مواقعی آماده کنیم. این را هم بدانید هرچیزی که ما خودمان را برایش آماده می‌کنیم، تحملش می‌کنیم و موفق هم هستیم. مثل دانشجویی که خودش را برای جلسه امتحان آماده کرده، هرچقدر سوال سخت باشد، او لذت بیشتری می‌بَرَد و می‌گوید این همان سوالی است‌که بیشتر خواندم. آن دانشجویی که نخوانده از اول تا آخر رنج می‌کشد، آخرش هم معلوم نیست چکار می‌کند. موقعیت‌های مختلف هم همینطور است. ما باید فرض بگیریم که اگر در یک مَسندی قرار گرفتیم، چکار کنیم⁉️ چگونه عمل کنیم⁉️ مثل حجّاجی که به حج مشرّف می‌شوند، از قبل خودشان را آماده می‌کنند. آنجا هوا خیلی گرم است، لباسهای خنک می‌برند، بادبزن و قمقمه آب برمی‌دارند. توصیه‌ها را مرور می‌کنند. اما اگر این‌ آمادگی را از قبل نداشته باشند، اذیت می‌شوند و بر آنها سخت می‌گذرد. امام می‌فرمایند:(لاَ يَعِفُّونَ عَنْ عَيْبٍ) اینها عفت به خرج ندادند؛ یعنی در برابر گناه خودشان را بیمه و عایق‌بندی نکردند. (يَعْمَلُونَ فِي اَلشُّبُهَاتِ) هر شبهه‌ای پیش بیاید، می‌گویند تو از کجا می‌دانی❓ شاید خوب است، شاید درست است. آنقدر هم قاطع و جدی می‌گویند که آدم به خودش شک می‌کند که نکند من اشتباه می‌کنم. 👬👬یک گروهی به خارج از کشور رفته بودند، برسر اینکه گوشت رستورانها را که نمی‌دانیم چگونه تهیه شده، نمی‌شود همینطوری مصرف کنیم، نمی‌دانیم ذبحش چگونه است، بحث می‌کردند. ناگهان یکی از افراد گروه فتوا داد و گفت مرغ که دیگر اشکال ندارد...🤔🙄 آیا ذبح مرغ و گوسفند فرقی می‌کند❓ #شوق‌معرفت۱ /خ۸۸ / بخش دوم 🌴🌴🌴 توفیر: ✨ يَسِيرُونَ فِي اَلشَّهَوَاتِ ✨ در مورد شهوات هم سِیر می‌کنند. که عیبی ندارد و شرایط اقتضاء می‌کند و اگر با حجاب اینجا بیرون بیایی، انگشت‌نما می‌شوی..‌. و خدا حجت را تمام می‌کند.

◻️چرخه معیوب حکمرانی؛ شکاف زنجیره حکمرانی از «سندنویسی» تا «پیاده‌سازی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] یکی از مهم‌ترین نارسایی‌های نهادی در مدیریت اجرایی کشور ما مسأله انباشت طرح‌ها، سندها، قوانین بالادستی، مصوبات و مقرراتی است که بعضاً هزاران ساعت برای طراحی و تدوین و تصویب آنها وقت صرف شده است. اما در همان مقام سند و مصوبه و قانون باقی مانده‌اند. برای اثبات این مدعا می‌توان ده‌ها و بلکه صدها نمونه در سطح کلان مدیریتی کشور ذکر کرد. [دو] به عنوان مثال، برنامه ششم توسعه، که محصول هزاران ساعت کار و تلاش و جلسات نخبگانی و ... امثال آن است، و علی‌القاعده از برنامه‌ها و مصوباتی است که هر دولتی موظف به اجرا و تحقق آن است و ناظر پرقدرت و صاحب‌اختیاری مثل مجلس شورای اسلامی دارد، در مقام عمل حدود یک چهارم آن اجرایی می‌شود! و سه چهارم آن کان‌لم یکن باقی می‌ماند و زمان مقرر آن پایان می‌پذیرد و موعد برنامه هفتم توسعه می‌رسد! [سه] سند دانشگاه اسلامی با صدها و هزاران ساعت کار علمی و کارشناسی تدوین می‌شود و در بالاترین مرکز مدیریت علم کشور (شورای عالی انقلاب فرهنگی) مصوب می‌شود، و در همان روزهای نخست با تبلیغات فراوان و به عنوان سندی افتخارآمیز در نظام حکمرانی علم کشور معرفی می‌شود اما در مقام اجرا در دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور، هیچ فرد یا نهادی پیگیر اجرای آن نمی‌شود! و فقط در همان مقام سند باقی می‌ماند و مهلت و موعد آن پایان می‌پذیرد! نه کسی بابت بی‌اعتنایی به آن بازخواست می‌شود و نه کسی بابت دغدغه اجرایی شدن آن تشویق می‌شود و نه کسی پاسخگوی سرنوشت آن شناخته می‌شود و ...! [چهار] این نشانه یک بیماری بزرگ در ساختار حکمرانی اجرایی در کشور ماست. شکافی عظیم میان مقام سندنویسی و برنامه‌نویسی و قانون‌گذاری از یک طرف و مقام تحقق و پیاده‌سازی و اجرای بیرونی اسناد و قوانین از طرف وجود دارد. به قول یکی از اساتید، مدیران ارشد ما دچار بیماری «ذات السند» شده‌اند. جامعه نسبت به شنیدن نام سند و مصوبه حالت زدگی پیدا کرده است. جامعه تشنه «اراده معطوف به اجرا» و «عمل» است. [پنج] زنجیره حکمرانی در کشور ما، یک زنجیره متصل نیست؛ حلقات مفقوده‌ای دارد که فقدان آن حلقات موجب شده است بود و نبود بهترین تصمیمات و مصوبات و قوانین و اسناد یکسان باشد! به نظر می‌رسد مهم‌ترین حلقه مفقوده، «نظام پیگیری» و «تضمین استمرار در پیگیری» است. [شش] رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی چقدر زیبا در دیدار اخیرشان با برخی از مسؤولان کشور بر مسأله ضعف نهادی کشور در حلقه «پیگیری» انگشت گذاشتند و فرمودند: «ما یک کمبود در کشور داریم که آن مهم است. ما کمبود قانون نداریم، کمبود مقرّرات نداریم، کمبود طرحهای خوب نداریم ــ بسیار طرحهای خوب آمده، رفته، گفته شده، تصویب شده ــ آنچه کمبود داریم «پیگیری» است؛ پیگیری. پیگیری کنید. ...خواهش من این است که دنبال کنید. جلسه خوب است، تصمیم‌گیری خوب است، شوق و ذوق و انگیزه‌ی سران و مدیران بسیار خوب و چیز لازم و مبارکی است امّا کافی نیست. شما که مدیرید، شوق دارید، علاقه دارید، دستور هم میدهید به آن نفر دوّمتان، او هم احیاناً به نفر بعدی دستور میدهد، امّا همین‌طور در طول این فرایند، این دستور تدریجاً ضعیف میشود، ضعیف میشود، و گاهی به جایی میرسد که هیچ اتّفاقی نمی‌افتد.» (۲۶/ ۱/ ۱۴۰۴) #مدیریت #پیگیری #نظارت