🔸#کتاب_خوانی | #نوروز | #رمضان ☑️ بهار طبیعی و بهار معنوی؛ 🔻لزوم بهره‌گیری از هر دو بهار 📗استاد مطهری، بیست گفتار، ص۲۰۴ 🔹مسلماً انسان در این دنیا طالب تجدد و تنوع است. تجدد موجب انبساط و شکفتگی خاطر می‌گردد، خصوصاً اگر آن تجدد و تنوع در جهت حیات و تازگی زندگی باشد. تجدد و تنوع، کدورت و ملال را از خاطر می‌زداید. 🔸در تشریع نیز این نکته رعایت شده؛ در هفته، روزی و در سال، ماهی برای عبادت اختصاص داده شده است؛ یعنی تشریع به بدرقه تکوین رفته است. روز جمعه در هفته، و ماه رمضان در سال، اوقات تجدید حیات معنوی و زدودن خاطر از ملال‌ها و کدورت‌های مادی است. 🔹در حدیث است؛«لِکلِّ شَیءٍ رَبیعٌ وَ رَبیعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضانَ».هر چیزی بهار و فصل تجدید حیاتی دارد؛ بهار و فصل تجدید حیات قرآن در دل اهل ایمان، ماه رمضان است. علی (ع) می‌فرماید: تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإنَّهُ رَبیعُ الْقُلوبِ. قرآن را بیاموزید که بهار دلها قرآن است. 🔸بهار طبیعی را خورشید به وجود می‌آورد که پس از مدتی دوری و فاصله، با اشعه گرم خود طبیعت مرده را زنده و زمین خفته را بیدار می‌کند؛ و بهار معنوی را خورشید تابنده قرآن در دل‌های مرده و روح‌های افسرده ایجاد می‌کند. هم از فرصت بهار معنوی باید استفاده کرد و هم از فرصت بهار طبیعی.