eitaa logo
توحید⁦🌦️⁩
627 دنبال‌کننده
236 عکس
25 ویدیو
6 فایل
🌸🍃🍂کانال آثار توحیدی عارف حکیم حاج آقا امامی حفظه الله #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد🌸 🌸 #ارتباط_با_ادمین 🕋 @serrehekmat 🌸 #لینک_سروش 🕋 https://sapp.ir/tohideahadi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹🍃🍂بعضی انسان ها عارف به خداوند می شوند و بعضی این عرفان را پیدا نمی کنند، البته همه آدم ها معرفت را پیدا می کنند اما بعضی ها این معرفت را شکوفا می کنند. بعضی ها این معرفت را شکوفا نمی کنند و از بین می روند مثل همان قوه عقل انسان که بعضی ها می روند مدرسه درس می خوانند می شوند دکتر، مهندس و غیره ولی بعضی ها درس نمی خوانند و عالم هم نمی شوند. پس آن قوه را بعضی ها شکوفا می کنند و بعضی ها شکوفا نمی کنند. آن وقت خدا بعد از این که آن عقل را از آن عالم مجرد گرفت از این عالم طبیعت هم گرفت، این ها را ضمیمه کرد، از روح خودش یعنی از روح شخصی خود خداوند تبارک و تعالی لذا فرمود: «وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» (۱) یعنی از روح خودم دمیدم؛ با یاء متکلم هم هست، از آن روح خدا در انسان دمیدم آن وقتی که این طور شد به ملائکه یعنی به تمام قوای عالم خطاب کردم در مقابل این ساجد باشید.✨ (۱)فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ: پس هرگاه معتدل و استوارش ساختم و از روح خود در او دميدم، پس سجده‌كنان پيش او بيافتيد. (حجر/۲۹) ۶ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂به ساختمان خودمان توجه داشته باشیم که ما از چه چیزی ترکیب شده ایم، از چیزی درست شده ایم که دنبال کمال مخصوص خودمان بگردیم مثل آن راهزن ها در شب مشغول راهزنی نشویم. خداوند تبارک و تعالی قوای بسیاری به ما عنایت کرده است که ما به وسیله آن به عرش برسیم آن وقت ما خودمان را درگیر می کنیم، بنابراین به اسفل السافلین می رویم. خداوند به معاویه هم همین استعداد را داد منتهی معاویه با این استعداد در اسفل السافلین رفت. آن راهزن ها همه قوای والایی داشتند باید با آن قوا کسب معرفت می کردند و بالا می رفتند این ها خودشان را آوردند تحویل جلاد دادند به خاطر این که خودشان و کمال خودشان را نشناختند. خداوند به ما خبر داده است و به وسیله انسان کامل ساختمان ما را معرفی کرده است که شما چه ساختمانی دارید یعنی خاصیت شما چیست؟✨ ۶ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂اگر شما نظری به همه مردم بیندازید خواهید دید که هر کس چیزی را کمال می داند. می بینید می گویند یک آدمی هست که شیشه می خورد یا آدمی هست که وزنه چنین و چنان برمی دارد یا آدم هایی هستند که بازی هایی می کنند که اگر آن بازی خاصیت ورزشی داشته باشد و آن ورزش در طریق باشد این اشکال ندارد، اما این ها ورزش را در طریق نمی دانند لذا یکی که خوب توپ بزند آن جا و چنین و چنان کند می بینید این ها در نظر ما اهمیت دارد و ما هم که ارزو داریم این چنین باشیم. یا مثلا می بینید که شاهنامه فردوسی می خوانیم از اول تا آخر می بینید رستم پهلوان نامی بود و چنین و چنان بود که آرزوهای ما هم در همین چیزهاست، یا مثلا ابر و باد در اختیار ما باشد هر جا که خواستیم در اختیار ما باشد. می بینید که همه آرزوها همین هاست. این ها هیچ کدام نیست بلکه این ها هم در طریق انسان است.✨ ۶ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂انسان «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» (۱) و آن تاج کرامت را بر سر انسان نهاد، او عبارت از معرفت خداوند تبارک و تعالی است و فرمایش حضرت امیر علیه السلام که فرمود: (إِلَهِي كَفَى بِي عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً) (۲) بلند فرمایش است. یعنی افتخار می کنم که بنده تو باشم.✨ (۱)فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ: پس هرگاه معتدل و استوارش ساختم و از روح خود در او دميدم، پس سجده‌كنان پيش او بيافتيد. (حجر/۲۹) (۲)إِلَهِي كَفَى بِي عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً، وَ كَفَى بِي فَخْراً أَنْ تَكُونَ لِي رَبّاً، أَنْتَ كَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِي كَمَا تُحِبُّسه جمله از مولایمان على (درود بر او) در باب مناجات: خدایا مرا این عزّت بس است که بنده تو باشم، و برایم این افتخار کافى است که تو پروردگار من باشى، تو آنچنانى که دوست دارم، مرا هم چنان کن که دوست دارى. (بحار الانوار، ج۷۴، ص۴۰۲) ۶ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂بندگی خدا یعنی خدا در من ظاهر باشد. این ظهور در من برای من فخر‌ است، عزت و شرف من هم همین است که تو خدای من باشی و من بنده تو باشم. این برای من عزت و شرف است. انسان کامل این طور تقاضا می کند و هیچ توجه ای به دنیا ندارد.✨ ۶ سرّ حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂حالا مگر حضرت سلیمان به فرمایش حافظ که حافظ مکتب ائمه علیهم السلام است می فرماید: ✨مقام آصفی و اسب باد و منطق طیر به باد رفت و آن خواجه هیچ طرف نبست(۱) آن همه مقاماتی که حضرت سلیمان داشت آن مقامات گذاشتنی است جز آن عباداتش برای خداوند تبارک و تعالی جز آن عبد بودنش چیز دیگری خاصیت ندارد، لذا انسان عبودیت را از این جا با خودش می برد.✨ (۱)منطق الطیر، عطار ۶ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂وقتی هم آدم مرد آن جا که می روند سوال نمی کنند که با ماه و ستاره و غیره چه کردی؟ آن نیت اشخاص را خواندی یا نخواندی؟ آدم خودش را نمی شناسد این بیچارگی آدم است که سال ها می گذرد و خودش را نمی شناسد، نمی رود معرفت پیدا کند ببیند چه کسی است؟ کیستم؟ چیستم؟ از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می روم؟ این ها را سوال نمی کند، می روم زحمت می کشم روی میخ می خوابم بعد نیت اشخاص را بخوانم. این هدف یک عمر زحمت شاق برای انسان پیش می آورد آن وقت ما به نظرمان خیلی مهم می آید مثلا اگر خواستیم تعریف حضرت امیر را بکنیم آن چیزهایی که کمال برای خودمان می دانیم همین را برای حضرت قائل هستیم، لذا بعضی اوقات در حرف هایمان هم داریم انتقاد می کنیم، لذا بهتر است که آن جایی که تعریف می کنیم زبان از گفتن ببندیم، آن جا حرف نزنیم که جسارت باشد در حق آن بزرگواران که این چنین و چنان کردند.✨ ۶ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂کمال حضرت مولا همین یک جمله است، کمالش همان دعای کمیل است، کمالش همان مناجات شعبانیه است چون مناجات شعبانیه برای همه ائمه علیهم السلام است، لذا آن ها همان را می خواندند. چرا می خواندند؟ چون آن را کمال می دانستند نه آن چیزهایی که ما کمال می دانیم. ما عوض این که به آن مقامی که ایشان دارا هستند برویم، آن ها را پایین می آوریم، در حد یک انسان معمولی و برای آن ها مدح و ثنا می گوییم.✨ ۶ 🕋 @tohideahadi
خلاصه وقتی یک نظر اجمالی در همه عالم کردیم که هر کس یک چیزی را کمال می داند و آن کمال، کمال انسان من حیث هو انسان نیست، وقتی فهمید هر چیزی راجع به اصل خودش است یعنی: (یَرْجِعُ کُلُّ شَیْءٍ إِلَی أَصْلِه) (۱) این یک قاعده کلی است وقتی هر چیزی از یک چیزی جدا می شود به اصل خودش راجع می شود: (لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُون) (۲) ما از خداوند تبارک و تعالی هستیم، از الله هستیم، الله از جهت این که الله است یعنی جمیع اسماء و صفات را داراست. پس به این هم که جمیع اسماء و صفات را دارا هست راجع می شویم لذا آخر ما بهشت و جهنم نیست، چون بهشت و جهنم قالب ما هستند. ما از این جهنم و بهشت گرفته شده ایم اما روح منفوخ ‌که به قول حافظ می فرماید: ✨تو را کنگره عرش می زنند سفیر ندانمت که در این دامگه چه افتاده است(۳) معنایش این است که انسان آن کنگره عرش است، از آن روح منفوخ است.✨ (۱)(غافر/ ۱۷) الباقر (علیه السلام): یَرْجِعُ کُلُّ شَیْءٍ إِلَی أَصْلِهِ وَ جَوْهَرِهِ وَ عُنْصُرِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ یَنْزِعُ اللَّهُ تَعَالَی مِنَ الْعَدُوِّ النَّاصِبِ سِنْخَ الْمُؤْمِنِ وَ مِزَاجَهُ وَ طِینَتَهُ وَ جَوْهَرَهُ وَ عُنْصُرَهُ مَعَ جَمِیعِ أَعْمَالِهِ الصَّالِحَهًِْ وَ یَرُدُّهُ إِلَی الْمُؤْمِنِ وَ یَنْزِعُ اللَّهُ مِنَ الْمُؤْمِنِ سِنْخَ النَّاصِبِ وَ مِزَاجَهُ وَ طِینَتَهُ وَ جَوْهَرَهُ وَ عُنْصُرَهُ مَعَ جَمِیعِ أَعْمَالِهِ السَّیِّئَهًِْ الرَّدِیَّهًِْ وَ یَرُدُّهُ إِلَی النَّاصِبِ عَدْلًا مِنْهُ جَلَّ جَلَالُهُ وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ وَ یَقُولُ لِلنَّاصِبِ لَا ظُلْمَ عَلَیْکَ هَذِهِ الْأَعْمَالُ الْخَبِیثَهًُْ مِنْ طِینَتِکَ وَ مِزَاجِکَ وَ أَنْتَ أَوْلَی بِهَا وَ هَذِهِ الْأَعْمَالُ الصَّالِحَهًُْ مِنْ طِینَهًِْ الْمُؤْمِنِ وَ مِزَاجِهِ وَ هُوَ أَوْلَی بِهَا الْیَوْمَ تُجْزی کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْیَوْمَ إِنَّ اللهَ سَرِیعُ الْحِساب: هرچیز به اصل و جوهر و مایه‌ی خود برمی‌گردد، و چون رستاخیز شود خدا، از دشمن ناصبی، منش مؤمن و مزاج و سرشت و جوهر و مایه‌ی او را با همه‌ی کارهای خوب از او می‌ستاند و آن را به مؤمن برمی‌گرداند و از مؤمن نیز، منش و مزاج و سرشت و جوهر و مایه‌ی او را با هر کار بدی کرده باشد، از او می‌ستاند و از روی عدالت به ناصبی برمی‌گرداند. و به ناصبی می‌فرماید: «بر تو ستم نشده، این کارهای بد از سرشت و مزاج توست و تو بدان‌ها سزاواری و این کارهای خوب از سرشت و مزاج مؤمن است و او بدان‌ها سزاوار است؛ الْیَوْمَ تُجْزی کُلُّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْیَوْمَ إِنَّ اللهَ سَرِیعُ الْحِساب». (تفسیر اهل بیت علیهم الاسلام ج۱۳، ص۳۸۰،بحارالأنوار، ج۶۴، ص۱۰۶) (۲)وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ، الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ، أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ: و قطعا شما را به چيزى از [قبيل] ترس و گرسنگى و كاهشى در اموال و جانها و محصولات مى ‏آزماييم و مژده ده شكيبايان را، [همان] كسانى كه چون مصيبتى به آنان برسد مى‏ گويند ما از آن خدا هستيم و به سوى او باز مى‏ گرديم، بر ايشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه ‏يافتگان [هم] خود ايشانند.(بقره/۱۵۷_۱۵۵) (۳)حافظ، غزل۳۷ ۶ سر حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂اگر به ما گفتند تو کیستی؟ آدم نمی گوید من زمین هستم و زمین ها را می خواهم. انسان زمین را نمی خواهد. هر چه که محصول زمین یعنی مربوط به بدن انسان باشد یعنی کل شنیدنی، دیدنی و غیره که همه دنبال او می گردند و کل خیالات و موهومات این ها را آدم کمال خودش بداند، در این جا متوقف می شود. وقتی توقف کرد در همان جا ساکن می شود. وقتی ساکن بود دیگر از آن حد تجاوز نمی کند، بالاتر نمی رود، در آن جا می ماند و می میرد و با همان هم محشور می شود با همانی که الان دارا است. مثلا معاویه اگر‌تمام عالم او را شفاعت کنند که به بهشت برود اصلا امکان ندارد چون این اصلا بهشت را برای خودش تصور نکرده است در عالم، این همیشه به باطل ها مشغول بود.✨ ۶ سر حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
🌹🍃🍂هر چه انسان در باطل بالا رود وقتی از مغز پایین بیاید و دیگر هیچ چاره ای نداشته باشد مثل معاویه می شود که این انسان ها هیچ وقت روی سعادت نخواهند دید و خداوند تبارک و تعالی هم نخواسته معجزه بکند، مثلا به عقرب آواز بلبل دهد بدهد و به بلبل نیش عقرب بدهد، این طوری نیست، هر چیزی خاصیت خودش را دارد. هر کس باید خاصیت خودش را دارا باشد لذا مثلا بگوییم که یک کس شفاعت کند؛ شفاعت معنایش این است که باید کمال لایق در خودش تشخیص بدهد و به سوی او حرکت کند، اگر حرکت کرد به او می رسد. این که گاهی اوقات به نظر انسان می آید که ممکن است شفاعت ‌این معنا را ندهد مثل این که عقرب را چیز دیگری کنیم امکان ندارد، این سنت الهی نیست، آن سنت الهی بر یک قاعده منظمی استوار است و برگشت ندارد. بنابراین اگر انسان خواست کمال خودش را بفهمد باید خودش را بشناسد، خودمان را اگر بخواهیم بشناسیم بهتر از قرآن هیچ کسی معرفی نکرده است چون او ما را معرفی کرد که ما از چه چیزی ساخته شده ایم و کمال ما چیست؟✨ ۶ سر حکمت۴ 🕋 @tohideahadi
هدایت شده از توحید⁦🌦️⁩
🥀🍃🍂جان همه ائمه علیهم السلام و پیغمبران توحید احدی و صمدی است و روحی که دارند عبارت از توحید است و آن ها شفیعند که توحید را به ما اعطا کنند البته بنیه توحید و خدا فهمی در ما قرار داده شده و آن ها شفیعند که این توحید متولد شود یعنی آن ها توحید را در ما طالع می کنند، "شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاءِ " (۱)این دار بقا عبارت از توحید احدی و صمدی است. دار یعنی اندیشه اندیشه آدم در آن داری که هست عبارت از توحید احدی و صمدی است که باقی است. بقیه همه رفتنی هستند، همه رعیت و ملک هستند که توحید بر آدم نازل شود بنابراین انبیاء شفیع آخر هستند.✨ (۱)أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ (السَّبِيلُ الْأَعْظَمُ ) وَ شُهَدَاءُ دَارِ الْفَنَاءِ وَ شُفَعَاءُ دَارِ الْبَقَاءِ وَ الرَّحْمَةُ الْمَوْصُولَةُ وَ الْآيَةُ الْمَخْزُونَةُ وَ الْأَمَانَةُ الْمَحْفُوظَةُ وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَى. (زیارت جامعه کبیره) ۱۱_۱۱_۱۳۹۸ 🌸 🥀 @tohideahadi
🥀🍃🍂هر عبادتی که می کنیم " وَأَنْزَلَ النُّورَ عَلَى الطُّورِ" (۱) است، این تجلی خداوند تبارک و تعالی است. آدم یک کوه موهوم دارد که با هیچ چیز متلاشی نمی شود الا با توحید. وقتی نور توحید بر آدم تابید این کوه متلاشی می شود این کوه عبارت از جهنم بی نهایت آدم است که با توحید و نور خداوند تبارک و تعالی از بین می رود.✨ (۱)دعای نور ۱۱_۱۱_۱۳۹۸ 🌸 🥀 @tohideahadi
✨غلام نرگس مست تو تاجدارانند خراب باده لعل تو هوشیارانند تو را صبا و مرا آب دیده شد عمار و گر نه عاشق و معشوق رازدارانند ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر که از یمین و یسارت چه سوگوارانند گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو که مستحق کرامت گناهکارانند نه من بر آن گل عارض غزل سرایم و بس که عندلیب تو از هر طرف هزارانند تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من پیاده می‌روم و همرهان سوارانند 🥀 بیا به میکده و چهره ارغوانی کن مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند خلاص حافظ از آن زلف تابدار مباد که بستگان کمند تو رستگارانند ۱۹۵ 🥀 @tohideahadi
4_5769328426531948872.mp3
9.02M
🎤 🌸🍃حاج آقا امامی حفظه اللّٰه ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
🌸🍃🍂تسبیح عبارت از تنزیه است و تنزیه یعنی منزه شدن از نقص و به کمال رسیدن. یعنی آنی که تنزیه می کنیم را هست بگیریم. هستی عبارت از تنزیه است یعنی خود را از نداری منزه می کند. و هستی بی نهایت که همان رحمت بی نهایت است کل شرها و نقص ها را بر می دارد بنابراین هستی است که تنزیه می کند. این می خواهد بیان کند خداوند است که تنزیه می کند نه مخلوقات. مخلوقات نمود او هستند. پس این رحمت بی نهایت است که تسبیح می کند و اوست که تنزیه می کند چون بی نهایت است و عالم موج این تسبیح است.✨ ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
🌸🍃🍂خلق تسبیح است نه این که چیز دیگری باشد. جان خلق تسبیح خالق است. 🌸چه کسی تسبیح می کند؟ خالق است که تسبیح می کند. خلق تسبیح خالق است یعنی او را از نداری منزه می کند. آخر آدم این است که بتواند تسبیح خداوند تبارک و تعالی را بشنود که البته این گوش بی نهایت می خواهد که بتواند بشنود.✨ ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
🌸🍃🍂توحید احدی و صمدی است که قیامت می آورد این عبارت از همان بعثت است. بعثت فقط مخصوص پیغمبر اکرم نیست. پیغمبر اکرم ما را دعوت کرد به بعثت نه این که فقط خود او مبعوث شد: «أَدْعُواْ إِلَى اللَّهِ عَلَى‏ بَصِیرَةٍ»(۱) یعنی من شما را به بعثت دعوت می کنم. «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» فقط برای پیغمبر اکرم نیست، آدم یک وقتی مخاطب «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» می شود. پیغمبر آمده همین شفاعت را کند. شفاعت بی نهایت پیغمبر همین دعوت به برانگیخته شدن و توحید پیدا کردن ونبوت است. توحید پیدا کردن همان بعثت است.✨ (۱)قُلْ هَذِهِ سَبِیلِى أَدْعُواْ إِلَى اللَّهِ عَلَى‏ بَصِیرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِى وَ سُبْحَنَ اللَّهِ وَمَآ أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ: (اى پیامبر تو نیز) بگو: این راه من است. من و هر کس پیروى‏ ام کرد با بینایى به سوى خدا دعوت مى‏ کنیم و خداوند (از هر شریکى) منزه است و من از مشرکان نیستم. (یوسف/۱۰۸) ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
🌸🍃🍂بعثت یعنی از قبر بیرون آمدن. همه عالم در قبر هستند و فقط آدم است که می تواند از قبر بیرون بیاید. وقتی او قرب به حقیقت پیدا کرد آن وقت از قبرها به در می آید. این که پیغمبر اکرم می فرماید: "قولوا لا إله إلا الله تفلحوا". "لا اله الا الله" یعنی از قبر بیرون آمدن. و اگر از کل قبرها بیرون آمدیم کل حقیقت ظاهر می شود و این همان مبعوث شدن است. این که پیغمبر مبعوث شد یعنی آن دارایی را پیدا کرد.✨ ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
🌸🍃🍂این کرونا "ظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ وَ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ" (۱) است ظاهر آن عذاب است و باطن آن رحمت است. این کرونا ملک و آیه عظیم خداوند تبارک و تعالی است که آمده آدم را متنبه کند و آدم را متوجه خدا کند. سیل و زلزله و... همه آیات خدا هستند اما این بیماری ملک عظیم خداوند تبارک و تعالی است که همه عالم را متوجه به خداوند کرده است. ظاهر آن درد آور است اما باطن آن رحمت است که آدم را متنبه و متوجه می کند که: «لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» و این که «فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ» (۲) این بیماری منبه است که ظاهر آن عذاب و باطنش ان شاء الله رحمت است و ان شاء الله که همه از رحمت آن برخوردار شوند به خصوص که الان در فصل شکوفایی آدم هستیم لذا باید این نفخه الهی را دریابیم: "إنّ لِرَبِّكُم في أيّامِ دَهرِكُم نَفَحاتٍ، فَتَعَرَّضُوا لَهُ" (۳) (۱)يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ:روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان می‌گویند: «نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته می‌شود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیواری میان آنها زده می‌شود که دری دارد، درونش رحمت است و برونش عذاب! (حدید/۱۳) قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنْتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ ۖ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ: گفت: «آیا نسبت به او به شما اطمینان کنم همان‌گونه که نسبت به برادرش (یوسف) اطمینان کردم (و دیدید چه شد)؟! و (در هر حال،) خداوند بهترین حافظ، و مهربانترین مهربانان است» (یوسف/۶۴) (۲)قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنْتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِنْ قَبْلُ ۖ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا ۖ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ: گفت: «آیا نسبت به او به شما اطمینان کنم همان‌گونه که نسبت به برادرش (یوسف) اطمینان کردم (و دیدید چه شد)؟! و (در هر حال،) خداوند بهترین حافظ، و مهربانترین مهربانان است» (یوسف/۶۴) (۳)رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : إنّ لِرَبِّكُم في أيّامِ دَهرِكُم نَفَحاتٍ، فَتَعَرَّضُوا لَهُ لَعَلَّهُ أن يُصِيبَكُم نَفحَةٌ مِنها فلا تَشقَونَ بَعدَها أبدا: همانا از سوى پروردگار شما در طول عمرتان نسيم هايى مى وزد ، پس خود را در معرض آنها قرار دهيد، باشد كه نسيمى از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نيفتيد.(احیاء العلوم، ج ۱، ص ۱۳۴) ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
🌸🍃🍂ما می بینیم که چیزی که ناپیداست آثار عظیمی را در عالم ایجاد کرده: ✨خویشتن پنهان و شوری در جهان افکنده ای(۱) و کسانی را که من دارند همه من ها را برداشته و آدم را متوجه آن حقیقت کرده است که هیچ کس چیزی ندارد و همه فقیراند‌. و این ها مقدمه بعثت آدم است که از خود به در می آید و هر چیز که باعث شود از خود به در بیاد رحمت است و از رحمت آن بهره مند شدن است. هر بلایی همین طور است، زیرا خدا نقص ندارد و رحمت بی نهایت است. «الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ» یعنی کل رحمت است و هر چه از خداوند تبارک و تعالی صادر می شود غیر رحمت چیز دیگری نیست. شرها رحمت مقطوع هستند و آدم ساز هستند. و این که این بیماری در فصل شکوفایی آدم آمده حتما حکمتی دارد. توجه داشته باشیم که: « وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ» (۲) به این آیه توجه داشته باشیم که ما سائل کرونا بودیم اگر سائل نبودیم خدا آن را برای ما نمی فرستاد و اگر به اوضاع اجتماع هم دقت کنیم متوجه می شویم که سائل این بیماری بودیم و آن را طلب کردیم و مستحق آن بودیم.✨ (۱) سعدی، مواعظ، غزلیات، غزل۵۷ (۲)وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ: و از هر چیزی که از او خواستید، به شما داد؛ و اگر نعمتهای خدا را بشمارید، هرگز آنها را شماره نتوانید کرد! انسان، ستمگر و ناسپاس است! (ابراهیم/ ۳۴) ۱۱_۱_۱۳۹۹ 🌸 🕋 @tohideahadi
✨آستین بر روی و نقشی در میان افکنده‌ای 🌸خویشتن پنهان و شوری در جهان افکنده‌ای همچنان در غنچه و آشوب استیلای عشق در نهاد بلبل فریاد خوان افکنده‌ای هر یکی نادیده از رویت نشانی می‌دهند پرده بردار ای که خلقی در گمان افکنده‌ای آنچنان رویت نمی‌باید که با بیچارگان در میان آری حدیثی در میان افکنده‌ای هیچ نقاشت نمی‌بیند که نقشی بر کند و آنکه دید از حیرتش کلک از بنان افکنده‌ای این دریغم می‌کشد کافکنده‌ای اوصاف خویش در زبان عام و خاصان را زبان افکنده‌ای حاکمی بر زیردستان هر چه فرمایی رواست پنجهٔ زورآزما با ناتوان افکنده‌ای چون صدف امید می‌دارم که لؤلؤیی شود قطره‌ای کز ابر لطفم در دهان افکنده‌ای سر به خدمت می‌نهادم چون بدیدم نیک باز چون سر سعدی بسی بر آستان افکنده‌ای ۵۷ 🌸 🕋 @tohideahadi
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا