✳️ معيار ارزش چيزى جز عبوديت نيست! 🔻 معيار ارزش چيزى جز «عبوديت» نيست. نه «نعمت‌هاى خدا» و نه «عمل» و «عبادت» ما، بل عبوديت ما ارزش‌آفرين است؛ و اين عبوديت در هنگام بلا و امتحان مشخص مى‌شود و درصد شرك و خلوص ما در اين فتنه‌ها و كوره‌ها معلوم مى‌گردد. 🔸 بى‌جهت نيست كه در شهادت به رسالت حضرت محمد (ص)، عبوديت پيش از رسالت مطرح مى‌شود؛ چون حتى انبيا، نه با معيار وحى و اين ارتباط وحى، كه با معيار عبوديشان از يكديگر سبقت مى‌گيرند و به رفعت بيشتر مى‌رسند و از قرب خداوند بهره مى‌برند. 🔺 و همين حقيقت است كه هدف خلقت مى‌شود، نه عبادت. «ما خَلَقْتُ اَلْجِنَّ وَ اَلْإِنْسَ إِلاّ لِيَعْبُدُونِ‌»، همين عبوديت را مطرح مى‌كند كه صراط مستقيم و نزديك‌ترين راه تا قرب خداست. 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری 📚 از کتاب «چشم‌های بسته، چشمه‌های کور» 📖 صفحات ۸۰ و ۸۱

✳ تو شروع نکرده‌ای، او تو را صدا زده! 🔻 نکتهٔ اول در «سلوک» همین است که بفهمی تو شروع نکرده‌ای؛ او تو را صدا زده و تو را می‌خواهد. تو هنگامی که در میان تمام دعوت‌کننده‌ها قرار گرفتی و با گوش دلت شنیدی که نفْس تو را می‌خوانَد، شهوت، غضب و اوهام تو را می‌خوانند، دنیا تو را می‌خواند، ماشین‌ها و موتورها تو را می‌خوانند، استخرها و توپ‌ها تو را می‌خوانند، غذاها و رنگارنگ‌ها تو را می‌خوانند... در این هنگام که ازدحام دعوت‌ها را دیدی و اقتدار دعوت حق را در میان تمامی دعوت‌ها یافتی که او بی‌نیاز، تو را می‌خوانَد تا به تو ببخشد و دیگران می‌خوانند تا از تو بگیرند، چگونه می‌توانی لبیک نگویی و به سوی او نیایی؟ 👤 #استاد_علی_صفایی_حائری 📚 از کتاب #نامه‌های_بلوغ 📖 صفحات ۵۹ و ۶۰ #⃣ #سلوک