مطلع شعر مرا نام حسن جان داده کرم و لطف امام است که امکان داده تا غلام حسن و شاعر کویش گردم واصف و آینه دار گل رویش گردم چه مبارک سحری گشته شب آمدنش باصفا کرده زمین را برکات سخنش به قدومش غم و اندوه نهان گردیده عالم پیر دگر باره جوان گردیده نیمه ی ماه خدا عطر علی آمده است بر زمین جلوه ی زیبای ولی آمده است فصل نیکوی حضورش پرِ شور و برکات بر حسن زاده ی زهرای محمد صلوات *#مجتبی_باقی* *ولادت امام‌مجتبی(ع)*