⭕ «استاد وقت کُشی هستیم» 🔹6 ماه است پر تکرار ترین سؤال غالب بچه های فعال در سراسر کشور حول این می چرخید که چه کسی می آید؟ فلانی می آید؟ فلانی با بسانی می آید یا تنها می آید؟ از اون چه خبر؟ از این چه خبر؟ و ... 🔹چنانکه از دلایل لحظه شماری مان برای اتمام ساعت ثبت نام، پایان این سوالات و احتمالا بهانه های موجود برای کار نکردن و ادای بلاتکلیف ها را در آوردن بود 🔹کدام بلاتکلیفی؟ ساعت ها و روزهایی که می توانیم صدها کار تبلیغی، تبئینی، رسانه و غیره انجام دهیم، هدر می رود پای یکسری چالش های خودساخته ی دسته چندم! کدام بلاتکلیفی؟ مگر تکلیف مسئله ای موقتی یا مطقعی ست، که اصلا بتوان بازه ای را عاری از تکلیف تصور کرد؟ بالاخره در هر لحظه اگر وضعیت مطلوبی را در ذهن داریم، تکلیفی ست که برای محقق شدنش کاری کنیم؛ دقیقا #کار. 🔹حالا آن بحران گذشت؛ از ساعت 6 عصر شنبه، که از این وقت کُشی های بی مورد عبور کردیم، وارد مرحله جدیدی از #تمارض به بلاتکلیفی شدیم!!! تازه از دیروز به شخصه بیش از 60 تماس و پیام دریافت کردم که: + حالا کی قراره تا آخر بمونه؟ + حالا چرا فلانی اومد و بسانی هم اومد؟ + حالا چیکار کنیم؟! + برنامه شون چیه؟ 🔹دوست عزیز! برادرم! حاجی جان! بیخیال شوخی می کنید؟ اصلاً چه وقت این‌ بحث هاست؟! یک ماه مانده به #انتخابات ریاست جمهوری، آنوقت انتظار داریم در خانه دراز بکشیم و منتظر، تا ببینم در آخر کدام اسمِ آماده جلوی مان می گذارند، و ما نهایتا زحمت مُهر شناسنامه به خودمان بدهیم و پر کردن ورقه‌ی رأی؟ لابد انتظار اقناع جامعه و پیروزی هم داریم! عجب ادای تکلیفی. 🔹خودمان را با مسائل دست‌چندم و سرکاری معطل می‌کنیم و از #کار_واقعی گریزانیم. و بدون زحمت می‌خواهیم تمام قله ها را فتح کنیم. ✍محمد حسین صبوری @tollabolkarimeh 🌷