وقتی [اصغر وصالی] شهید شد، من برای سر سلامتی پدر به منزل‌شان رفتم. پدر اینها یک مرد هشتاد ساله و گاریچی بود. میوه می‌‌‌‌فروخت. چرخ داشت. به من گفت: «بچۀ من باید شهید می‌‌‌‌شد. من هشتاد سال عمر دارم و در خرید و فروشم ذره‌ای تقلّب نکردم، ذره‌‌‌‌ای حرام و حلال را قاطی نکردم. همیشه به رزق حلال قانع بودم». او شب‌‌‌‌ها کم می‌خوابید. پسرش اصغر به او گفته بود: بابا کمی بخواب. پدر به او گفته بود: «پسر! تو هنوز خاطرخواه نشدی! وقتی خاطرخواه شدی، خوابت نمی‌‌‌‌برد». منظورش خودش بود که خاطرخواه خدا شده و شب‌‌‌‌ها خوابش نمی‌‌‌‌برد. #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 نقش انسان در سعادت خود اگر انسان خودش را کوچک نکند، هیچ چیز نمی‌تواند او را کوچک کند. اگر انسان خودش به خودش ضرر نزند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او ضرر بزند. دیگران می‌توانند به کسی «ظلم» کنند، ولی نمی‌توانند به او «ضرر» برسانند. از سوی دیگر اگر انسان به خودش کمک نکند، هیچ‌کس نمی‌تواند به او کمک کند و اگر تمام عالم جمع شوند تا به کسی نفع برسانند، تا خودش به خودش نفع نرساند، از سوی آن‌ها نفعی نمی‌رسد. این‌ها جزء قوانین اساسی جایگاه انسان است. در عاشورا به حسین بن علی (ع) سر سوزنی ضرر نزدند، بلکه به خودشان ضرر زدند. از این جهت، قرآن تعبیر می‌کند «أُولئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» (آنانند که زیانکارند). خودشان ورشکست شدند. تمام ظلم‌هایی که به او کردند، به سودش تمام شد. #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 کار در منزل ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ مرد باید سختی‌های کار همسر در خانه را ببیند. باید خودش را جای زن بگذارد. علی (علیه السلام) می‎فرماید: «فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَیحَانَةٌ، لَیسَتْ بِقَهْرَمَانَة». زن که خدمتکار نیست، زن گل است. مرد وقتی در خانه کار بکند، مثل جهاد است. اگر کمکِ زنش ظرف بشوید، خیاطی بکند، بچه‌داری بکند، ‎جارو بکند، تمام اینها عمل به وظائف شرعی است. زن هم که در خانه کار می‌کند،‌ ثواب بزرگی به او می‌دهند. نمی‌گویند وظیفه است. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 یاد خدا انس قلبی است ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ لازم نیست انسان یاد خدا را به ذهن و خیالش منتقل کند. یاد خدا، یاد ذهنی نیست. یاد خیالی نیست. یاد خدا، نوعی «توجه» است؛ آن هم «توجه قلبی». مثلاً مردی عاشق زنی می‌شود؛ گاهی دیده‌اید که این مرد، حالت بی‌تابی و بی‌قراری دارد. این‌طور نیست که مدام اسم او را ببرد و دربارۀ او فکر کند، اما قلبش متوجه به او است. غذا می‌خورد، لباس می‌پوشد، راه می‌رود، اما دلش متوجه به اوست. این «یاد» است و لازمه‌اش خیال نیست. بسیاری افراد، یاد قلبی را، با یاد ذهنی و خیالی اشتباه می‌کنند. مرتباً می‌خواهد خدا را به خاطر بیاورد. این ذکر نیست. ذکر، «انس» است. ذکر، دوست داشتن خداست. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 تماشای صاحب خانه ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ جهان یک خانه و خداوند صاحب آن است. ما خیره به دیوار خانه‌ایم در حالی‌که صالحین مشغول تماشای صاحب خانه‌اند. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 خون شهید 🏴🏴🏴🏴 خون شهدا گیرا است. کسی که در تشییع شهدا شرکت می‌کند، گرفتار این خون می شود؛ این خون او را جذب می‌کند؛ او را منقلب می‌کند؛ او را از دنیا می‌کَند، دنیا را در نظر او کوچک می‌کند، خدا در نظر او بزرگ می‌شود، این مراسمی است که امام زمان علیه السلام به آن نظر دارد... 🏴🏴🏴🏴 #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 سرایت خلق بد ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ اخلاق بد مسری است. با متکبر معاشرت کنی، متکبر می‌شوی، همان‌طور که اگر با مبتلا به آبله هم غذا شوی، آبله می‌گیری. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 پاک شدن، شرط وصال ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ اگر پاک شدی، مجذوب او می‌شوی، جاذبه‌ی او می‌گیردت. تو نگران نباش که او دوستت بدارد. تقوایت را حفظ کن، دوستت خواهد داشت‌. تو مواظب تقوایت باش. محبت کار تو نیست، کار خودش است، محبت خودش می‌آید، آثارش هم این است که از نماز خوشت می‌آید. اولین آثار محبت خدا، در وضو جلوه می‌کند‌. از وضو لذت می‌بری. از غسل لذت می‌بری. بعد از یک قسمت‌هایی از نماز لذت می‌بری. گاهی از سجده لذت می‌بری. گاهی از فکر. فکر هم یک نوع عبادت است، از فکر لذت می‌بری. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat

🎙 مُلک، پاداش از خود رهیدن ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ خداوند می‌فرماید: «وَ قَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ»: داوود جالوت را کشت. بعد می‌گوید: «وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ»: ما حکومت را پس از طالوت، به داوود واگذار کردیم. مزدش این شد. یعنی کسی حق دارد حاکم بشود که جالوت را از بین ببرد؛ قهرمان کفر را از بین ببرد! این، شرط واگذاری حکومت است. شنیده‌اید بین بهرام گور و برادرش، بر سر سلطنت اختلاف شد. بهرام داخل ایران نبود. شاهزاده‌ها نظرشان به آن دیگری بود. گفتند حالا سلطنت را به کدام واگذار کنیم؟ یکی گفت دو تا شیر بیاورید و این تاج را بگذارید بین این دو شیر. هرکس توانست این تاج را بردارد، او می‌تواند با دشمن‌ این مملکت بجنگد. آن‌کس که جرئت نکند جلوی شیر بیاید، جلوی دشمن‌ هم جرئت نمی‌کند برود. امنیت خودتان را در خطر نیاندازید. پذیرفتند. به برادرِ بهرام گفتند خودت بیا وسطِ دو شیر و تاج را بردار. گفت نه من نمی‌آیم. خودش صرف نظر کرد. اما بهرام آمد و مشتی به سر این شیر زد و مشتی بر سر آن شیر، رفت و تاج را برداشت. خدا هم می‌گوید، جالوت را گذاشتم مقابلت. او را بزن و مُلک را بردار! «وَ قَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ». چرا؟ چون داوود پا روی جانش گذاشت! دست تنها آمد در مقابل این قهرمان. پس معلوم می‌شود می‌تواند از جان خودش بگذرد. ریاست‌طلب نیست. می‌خواهد خدمت کند به انسان‌ها. می‌خواهد بندگی کند. این علامت است. ┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈ #آیت‌الله_حائری_شیرازی 🆔@toobaymahabbat