#میراث_روستایی_ایران #ابیانه در ۳۸ کیلومتری شمال غربی نطنز در دامنهٔ کوه کرکس و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. این روستا دارای آب و هوای سرد و معتدل است. ابیانه به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پُرتنوع آن، از روستاهای مشهور ایران است. گویش ابیانه ای یکی از گویش‌های مرکزی ایران به‌شمار می‌رود و مانند دیگر گویش‌های مرکزی دارای ویژگی‌های منحصربه فردِ آوایی، صرفی (ساخت واژی) و نحوی است و در حوزه واژگان نیز نسبت به فارسی معیار، متفاوت و قابل بررسی است. با وجود تاریخ، فرهنگ و هنر غنی، این روستا می‌توانست علاوه بر مرکز تولید و فرآوری محصولات کشاورزی در حوزه تاریخی و فرهنگی نیز اثرگذار باشد، اما مهاجرت و کاهش جمعیت روستا، ابیانه را به یک مرکز گردشگری و توریستیِ محض تنزل داده است. ارتباط، انتقاد، پیشنهاد: https://eitaa.com/joinchat/3390242820C7aa91b8d30 عضویت در کانال: @TORAB91