. 📖 #برگی_از_کتاب ⫻ از خـداونـد هـم تشـكّر نـكرده اسـت! ⫻ ₪ شکر، یکی از صفات بسیار پُرارج در متون اسلامی است که گاهی در حد و اندازۀ عبادت (۱) و یاد خدا (۲) قرار گرفته است و گاهی به عنوان پیامد حکمت معرّفی می‌شود (۳) و گاهی نشان ‌دهندۀ بهترین بندگان خدا است.▿ #امام_باقر_علیه_السلام : ✧ از پيامبر خدا (ﷺ) دربارۀ بهترين بندگان پرسيدند، فرمود: «کسانى که هرگاه نيکى کنند شاد مى‌شوند، وقتى بدى کنند آمرزش مى‌طلبند، هرگاه به ايشان ببخشند سپاس می‌گويند، هنگامى که مبتلا شوند، شکيبايى پیشه مى‌کنند و وقتى خشمگين مى‌گردند، مى‌بخشايند».(۴) ↲ با وجود این، بسیاری از بندگان خدا، در شکرگزاری ناتوان‌اند (۵) و قادر به دیدن و قدردانی در برابر فضل خدا نسبت به خود نیستند؛ (۶) ⁜ امّا با این حال، خدای متعال از تربیت آنها ناامید نیست و به گونه‌‌های مختلف، آنها را به سوی شکر دعوت می‌کند: ⩴ گاهی برای تحقّق آن، بشارت پاداش می‌دهد ⩴ و گاهی نیز ترک آن را به عذابی سخت وعده می‌کند. (۷) به نظر می‌رسد که در ادبیّات قرآنی، «شکر» مصداق ایمان شمرده شده و مقابل کفر استعمال شده است. (۸). ⪼ ... در متون اسلامی، قریب به اتّفاق متون اصلی مربوط به شکر، متمرکز بر شکر الهی است و سپاس‌گزاری از خداوند محور شکر است و شکر از مردم در رتبۀ دوم اهمّیت قرار دارد. ⪼ در بسیاری از روایات، خلل در شکر از مردم، ناشکری در قبال خدای متعال شمرده می‌شود. #امام_رضا_علیه_السلام : ✧ مَن لَم يَشكُرِ المُنعِمَ مِنَ المَخلوقينَ لَم يَشكُرِ اللّهَ عَزَّ و جلَّ . (۹) هركه در قبال خوبى مردم تشكر نكند، از خداوند عزّ و جلّ هم تشكّر نكرده است. ◁ از منظر دینی، این نوع نگاه به سپاس‌گزاری از مردم، جایگاه آن را بالا می‌برد. ا - - - - - ۱) (بَلِ اللهَ فَاعْبُدْ وَكُنْ مِنَ الشَّاكِرِينَ) (سورۀ زمر، آیۀ ۶۶). ۲) (فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ) (سورۀ بقره، آیۀ ۱۵۲). ۳) (وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ) (سورۀ لقمان، آیۀ ۱۲). ۴) الکافی: ج ۲، ص۲۴۰ ۵) (وَلَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الْأَرْضِ وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ) (سورۀ اعراف، آیۀ ۱۰) ۶) (إِنَّ اللهَ لَـذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْـثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ) (سورۀ غافر، آیۀ ۶۱) ۷) . (لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ) (سورۀ ابراهیم، آیۀ ۷) ۸) . (قَالَ هَذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَنْ شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ) (سورۀ نمل، آیۀ ۴۰) ۹) عيون أخبار الرِّضا(ع): ج۲ ص۲۴ ح۲ 📗 شکر و گذشت، ص۲۹ و ۳۴