ثواب نیست ثوابی که بی ولای #علی است #نماز نیست نمازی که بی #علی برپاست شکسته باد دهانی که بی #علی باز است بریده باد زبانی که بی #علی گویاست تمرد است بدون #علی اگر طاعت  تاسف است سوای #علی‌، اگر تقواست به آیه آیه ی #قرآن، به حق #پیغمبر       که راه غیر #علی مرگ و نیستی و فناست خدا گواست که هر کس رهش جدا ز #علی است بسان لشکر فرعون راهی دریاست اگر تمام خلایق جدا شوند از او #خدا گواست که راه تمام خلق خطاست به جای حور به بوزینه دست داده و بس کسی که غیر #علی را امام و رهبر خواست به صد هزار زبان روح #مصطفی گوید که ای تمامی امت #علی امام شماست من و جدا شدن از #مرتضی خدا نکند که هر که گشت جدا از #علی، جدا ز خداست کسی که #فاطمه از ظلم او غضبناک است امامتش غم واندوه و درد و رنج و بلاست مگر نگفت نبی خشم دخترم زهرا شرار خشم خداوندگار بی‌همتاست مگر نگفت نبی با هم‌اند‌، حق و #علی اگر #علی نبود در میانه حق تنهاست تمام #قرآن در حمد و حمد بسم الله تمام بسمله در با، #علی چو نقطه باست @toubaefaf

نقل شده است روزی عقربی یکی از دوستان #امیرالمومنین عليه السلام را نیش زد و سریعا نزد حضرت امیرالمومنین عليه السلام آمد. حضرت به او فرمود: بر اثر این نیش نمی میری برو. او رفت و پس از مدتی آمد و عرض کرد: یا امیرالمومنین بر اثر آن نیش عقرب دو ماه زجر کشیدم حضرت به او فرمود: میدانی آن عقرب چرا تو را نیش زد؟ عرض کرد خیر حضرت فرمودند: چون یک بار در حضور تو سلمان را به خاطر دوستی ما مسخره کردند و تو هیچ نگفتی و از سلمان دفاع نکردی این نیش عقرب به خاطر آن است. نیش و کنایه زدن به محبین و موالیان حضرات معصومین(علیهم السلام) اینقدر مهم و حساس است. دفاع نکردن از سلمان این عقوبت را داشت. 📚 مستدرک الوسایل ج12 #عید_غدیر

شعر خوانی کامل #غدیریه سید حمید رضا برقعی

#امام_رضا علیه‌السلام از #امیرالمؤمنین_علی علیه السلام نقل کرده‌اند: «اگر کسی در عید غدیر به یک مؤمن غذا بدهد، معادل این است که ده فئام غذا داده است؛ هر فئام یعنی صدهزار پیغمبر، صدیق و شهید.یعنی یک میلیون.» مصباح‌المتهجد، ج۲، ص۷۵۷ ✍سنت اکرام و اطعام #عیدغدیر را احیا کنیم. @toubaefaf

عید سعید غدیر را بزرگ بدانیم @toubaefaf

از قربان تا #غدیر رهبرمعظم انقلاب: از روز عید قربان تا روز عید غدیر، مقطعی است با محوریت مسئله امام، خدای متعال در قرآن یاد میفرماید: «و اذ ابتلی ابراهیم ربّه بکلمات فأتمّهنّ قال انّی جاعلک للنّاس اماما». ابراهیم از طرف پروردگار منصوب شد به امامت. چرا؟ چون از عهده امتحانهای دشوار برآمد. مبدأ این را میشود روز عید قربان به حساب آورد، تا روز عید غدیر که روز امامت امیرالمؤمنین است. که این هم به دنباله امتحانات سخت بود. امیرالمؤمنین طول حیات مبارکش را با امتحان - امتحانهائی که از آن سرافراز بیرون آمده است - گذرانده؛ از سیزده سالگی یا یازده سالگی و قبول نبوت تا لیلةالمبیت، یک جوان فداکار و فانی در پیغمبر که آماده است جان خود را فدای پیغمبر بکند - عملاً این را در ماجرای هجرت پیغمبر به اثبات میرساند - و بعد هم آن امتحانهای بزرگ در بدر و احد و حنین و خیبر و بقیه جاها. این منصب والا، دنباله این امتحانهاست؛ بعضی هم این را «دهه امامت» نامیده‌اند و نام مناسبی است. ۸۸/۹/۴ @toubaefaf

نکته مهمی که باید در جامعه مسلمانان باشد (۱۴۹)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف @toubaefaf