💫تقوا، زمینه اساسی #تعظیم_شعائر
«...بهره‌مند از تقواي الهي، توانگر واقعي است كه «نام خدا» دواي او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمي‌ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وي را همراهي مي‌كند و به لقاي حق رهنمون مي‌سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافري نيز ره‌توشه مي‌طلبد و غذاي انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايي بدون #تقوا سامان نمي‌پذيرد...» [2]
«...بيترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير ميدهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهي به خود بگيرد، مقام برتري دارد و در نتيجه پاداش بهتري: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعئِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقواي قلوب شمرده مي‌شود، بركات وافري دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعي است، زيرا قلب متّقي توان مشاهده معارفي را دارد كه قلوب ديگر از آن بيبهرهاند. در نتيجه يكي از برجستهترين رهاوردهاي وحي الهي، همان #معرفتشناسي شهودي است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولي برخاسته از آنهاست؛ ولي دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقواي اعضا و جوارح حسّي، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقواي قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامي داشتن شعائر و علامتهاي الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقواي قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتي ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادي، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اولياي معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.» [4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
#طوبای_عفاف
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135