eitaa logo
طوبای عفاف
763 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
3.7هزار ویدیو
452 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
بدی در حق ممنوع امام علیه السلام خطاب به برادر خویش که گوش به فرمان امام نبود، فرمودند: 📍شیعیان ما کسانی هستند که 1⃣ ما به آنان می ورزند، 2⃣ با آنان می کنند، 3⃣ و دارایی آنان را به خاطر محبتشان به ما و اعتقادشان به ما، حلال کرده اند. 📌پس اگر تو به آنان بدی کنی، به خودت ستم کرده و جایگاهت را از بین برده ای. 📚شیخ صدوق، عیون الاخبار الرضا، ج۲، ص۲۳۵ @ahlebait110 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
زندگی نامه و حضرت علیه السلام ◀️بزرگترین پسر امام (علیه السلام) و مادرش است. ◀️او راوی حدیث، مردی رشید، ، ، پاک، و از جهت و قیافه شبیه ترین فرد به رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بود. ◀️جناب علی اکبر، سپاه ابن زیاد را رد کرد. ◀️اگرچه اقوال زیادی درباره سن جناب علی اکبر وجود دارد، اما به نظر میرسد، سن ایشان بین ۲۳ تا ۲۷ درست است. ◀️طبق زیارت نامه ای که برای ایشان توسط اهل‌بیت(علیهم‌السلام) بیان شده، علی اکبر دارای و احتمالا ۲ فرزند بوده که اسم یکی از آنان است. ◀️ایشان اولین شهید بنی هاشم در بود. ◀️علی اکبر هنگام ورود به میدان فرمود: منم علی، فرزند حسین بن علی(علیهماالسلام)، به خدا سوگند، ما به جانشینی پیامبر سزاواریم. شما(دشمنان) را با و آنقدر می زنیم، تا نیزه خم گردد و شمشیر درهم پیچد. ◀️ حضرت علی اکبر پس از آن‌ که جنگ سختي کرد و عدّة زيادي را به هلاکت رساند، نزد پدر برگشت و گفت: پدرجان!، تشنگي من را کشت و سنگيني آهن (زره) بي‌تابم کرد. آيا آبي هست؟ امام گريست و فرمود: «پسرجان!، از کجا آب بياورم؟، اندکي ديگر بجنگ، بزودي جدّت رسول‌خدا را ملاقات مي‌کني و از جام سرشار او سيراب مي‌شوي که ديگر پس از آن تشنه نگردي!» ◀️مُرَّة بن‌مُنْقِذ بن‌نُعْمان عَبدي لَيْثي او را ديد و گفت: گناه عرب بر گردن من باشد اگر اين جوان از كنار من بگذرد و اين كار را تكرار كند و من پدرش را به عزايش ننشانم. علي ‏اكبر بار ديگر به دشمن حمله كرد و با شمشيرش آنها را مي‏زد تا آن‌كه مُرّة بن‌مُنْقِذ ‌عبدي ضربتي بر او زد و او را نقش زمين کرد و آن گروه او را محاصره کرده و پيکر مطهّرش را با شمشير قطعه قطعه کردند. ◀️علي‌‌اکبر در آخرين لحظات عمر، ندا داد: «پدرجان! خداحافظ، اين جدّم رسول خداست كه تو را سلام مي‏رساند و مي‏گويد: سريعتر به ما ملحق شو». آنگاه علي فريادي زد و جان داد. ◀️امام حسین(علیه السلام) هنگام علی اکبر، صورت خود را به صورت او گذاشت و گلوی او را به پرتاب کرد و قطره ای از آن به زمین برنگشت. ◀️در علی اکبر آمده است: صلی الله علیک و علی عترتک و اهل بیتک و آبائک و ابنائک. 📚ابن قولویه، کامل الزیارت، ص۴۱۶، ۲۹۳؛ 📚ابن سعد، طبقات الکبری، ج۵، ص۲۱۲؛ 📚یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۲۴۶؛ 📚ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۴؛ 📚شيخ مفيد، الارشاد، ج2، ص106؛ 📚طبري، تاريخ الامم و الملوک، ج5، ص446؛ 📚خوارزمی، مقتل الحسین، ج۲، ص۳۰ @ahlebait110 https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
«الذین بذلوا مهجهم دون الحسین ع»در سجده آخر زیارت عاشورا یعنی چه؟ می گویند بذل آن دادنی است که توقع برگشتن و جبران برایش وجود نداشته باشد. نمی دهد که بعد چیزی بگیرد. اگر می دهد که چیزی بگیرد بذل نیست. بذل آن است که فقط می دهد. اصلا یادش نیست که بعد چه می شود.بخشش بدون چشم داشت است. «الذین بذلوا مهجهم دون الحسین «علیه السلام»؛ «آنان (یاوران امام) کسانی بودند که ته مانده خون قلب شان را به امام حسین «علیه السلام» بذل کردند و قبل از او شهید شدند.» مُهَج: جمعِ مُهْجَةُ: یعنی آن خونی که به هیچ وجه از قلب خارج نمی شود و بعد از اینکه آن مقدار خونی که ممکن است از قلب خارج شود خارج شد و در اعضای بدن پخش شد و باعث قدرت و قوت بدن شد و عبد با این بدن قوی و آماده،آماده ی جانفشانی و فداکاری در راه محبوب و معشوق خود شد و در این راه سختی ها کشید و رنج ها بُرد و زخم ها برداشت و خون قلب از طریق زخم های اعضای بدن خارج شد و عبد به نهایت درجه ضعف و ناتوانی رسید و دیگر خونی در بدن و قلب ندارد تا فدای محبوب کند مگر همان مقدار خون ناچیزی که به هیچ وجه از قلب خارج نمی شود چون خود قلب دیگر توانی ندارد این مقدار خون را از درون خود خارج کند اگر بنده ای در این مرحله که دیگر چیزی ندارد تا فدای محبوب کند به هر زحمتی که شده آنچنان یاد محبوب تمام قلب و جان او را گرفت که خویش را و غم و اندوه و گرفتاری های خود را فراموش کرد و بی اختیار و با قوت روح این باقیمانده خون در قلب را که قابل خارج شدن نیست و باید لخته شود فدای محبوب کرد و هیچ توقع و انتظاری از محبوب نداشته باشد و برای این بذل خود هیچ ارزشی قائل نباشد در این مرحله می گویند(بَذَلَ مُهجَتَه: آنچنان از خود بی خود شد که باقیمانده خون قلب و جانش که قابل بذل و بخشش نبود به محبوب بذل کرد بدون اینکه برای آن ارزشی قائل باشد و توقع و انتظاری داشته باشد) و دو احتمال در معنای (دونَ الحسین) یعنی: 1- پایین تر: یاران امام حسین علیه السلام بذل دم قلبشان و نفوس شان از حیث شرافت اگر چه نسبت به همه انسان های جان فدایی اهلبیت بیشتر بوده اما نسبت به بذل جان و خون امام حسین علیه السلام در راه خدا پایین تر بوده. 2- نزدیکترین: یاران امام حسین علیه السلام بذل باقیمانده خون قلبشان و جانشان بسیار نزدیک و شبیه بذل خون و جان خود امام حسین علیه السلام است. نکته مهم: در _مقدّسه حضرت ولیعصر(ارواحنا فداه) خطاب به حضرت سیدالشهدا علیه السلام آمده: ای جدّ بزرگوار اگر در کربلا و عاشورا نبودم مثل شهدای کربلا حتی باقیمانده خون قلبم و جانم را فدایت کنم و تو را یاری کنم ولی تا آخر عمر و تا لحظه ای که جان دارم در مصیبت تو آنقدر با چشمانم می کنم تا اشکم شود آنوقت به جای اشک، گریه می کنم و آنقدر خون می گریم تا تمام خونی که باید در کربلا فدای تو می کردم از چشم گریانم خارج شود بعد خون باقیمانده در عمق قلبم را با گریه فدای تو می کنم تا جایی که دیگر چیزی از من باقی نماند.(نقل به مضمون با برداشت ازاد از زیارت ناحیه مقدّسه) نتیجه: اگر کسی می خواهد به شود باید اینطوری گریه کند و . (این مطالب در جلسه مقتل خوانی بعد از روضه، نزدیک ظهر عاشورا نوشته شد امید است مورد عنایت حضرت سیدالشهدا علیه السلام قرار گیرد.) @avaymarefat