eitaa logo
طوبای عفاف
666 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
3.8هزار ویدیو
458 فایل
قرآن، زندگی، اندیشه ارتباط با مدیر @mfathi135
مشاهده در ایتا
دانلود
دانستنی هایی درباره در این سال‌ها علما و اولیای الهی برای زیارت (علیه السلام) در روز اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از اشرف به سوی رهسپار می‌شدند، بی‌شک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال ۶۱ هجری است، این سنت حسنه نیز در سال‌های حضور ائمه معصومین(علیهم السلام) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است. مناسک پیاده‌روی اربعین یکی از مهم‌ترین اجتماعات شیعیان است که معمولاً از سمت شهر به شهر پیاده به راه‌پیمایی دست می‌زنند. اما در این بین یکی از مهم‌ترین سؤالات که ذهن مخاطب امروزی را می‌تواند درگیر کند این است که مناسک راه‌پیمایی اربعین در آثار متقدم و سنت شیعی چه ریشه و جایگاهی دارد؟ آنچه‌که در ادامه می‌خوانید بخش‌هایی از کتاب «تأملی در نهضت عاشورا» از استاد رسول جعفریان است که بدین موضوع به شکل موجز اما خوب پرداخته است. مهم‌ترین روایت اربعینی اعتبار اربعین از قدیم‌الایام، میان شیعیان و در تقویم تاریخی وفاداران به (علیه السلام) شناخته شده است. کتاب مصباح‌المتهجد شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و انتخاب معقول از روایات فراوان درباره تقویم مورد نظر شیعه درباره ایام سوگ‌ و شادی و دعا و روزه و عبادت است، ذیل ماه صفر می‌نویسد: «نخستین روز این ماه روز کشته شدن زید بن علی است. روز سوم این ماه، روزی است که مسلم بن عقبه پرده کعبه را آتش زد و به دیوارهای آن سنگ پرتاب کرد. در روز ۲۰ صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی است که حرم (علیه السلام) یعنی کاروان اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند و روزی است که انصاری صحابی حضرت صلی الله علیه و آله از مدینه به کربلا رسید تا به قبر امام حسین(علیه السلام) بشتابد و او نخستین کسی از مردمان است که قبر آن حضرت را زیارت کرد. در این روز، زیارت (علیه السلام) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است که از (علیه السلام) روایت شده: علامات مؤمن پنج‌تاست: خواندن ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، به دست کردن انگشتر در دست راست، برآمدن پیشانی از سجده، بلند خواندن «بسم‌الله الرحمن الرحیم» در نماز ظهر و عصر و زیارت اربعین.» سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از (علیه السلام) آورده است. این مطلبی است که شیخ طوسی، عالم فرهیخته و معتبر شیعه در قرن ۵ درباره اربعین آورده است. طبعاً براساس اعتباری که این روز میان شیعیان داشته است از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست، شیعیان به حرمت آن، زیارت اربعین می‌خواندند و اگر می‌توانستند مانند جابر بر مزار امام گرد آمده و زیارت می‌کردند. چنان که گذشت، مهم‌ترین نکته درباره اربعین، روایت (علیه السلام) است. این حدیث تنها مدرک معتبری است که جدای از خود زیارت اربعین که در منابع دعایی آمده است، به اربعین امام حسین(علیه السلام) و بزرگداشت آن روز تصریح کرده است. منشأ اربعین چیست؟ اما اینکه منشأ اربعین چیست، باید گفت، در منابع به این روز به دو اعتبار نگریسته شده: ۱ـ روزی که اسرای کربلا از شام به مدینه مراجعت کردند. ۲ـ روزی که جابربن‌عبدالله انصاری، صحابی پیامبر خدا از مدینه به کربلا وارد شد تا قبر (علیه السلام) را زیارت کند. شیخ مفید در کتاب «مسارالشیعه» که در ایام موالید و وفیات ائمه اطهار است، اشاره به روز اربعین کرده و نوشته: این روزی است که حرم (علیه السلام) از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین(علیه السلام) وارد کربلا شد. از شام به مدینه یا از شام به کربلا؟ کهن‌ترین کتاب دعایی مفصل موجود، کتاب مصباح المتهجد که از شاگردان است؛ ایشان هم همین مطلب را آورده است که بالاتر به آن اشاره شد. خلاصه اینکه از زیارت‌های مورد وثوق (علیه السلام) است که از لحاظ معنا و مفهوم قابل توجه است و در متون نسبتاً قدیمی مانند و مثیر الاحزان آمده است که مربوط به زمان بازگشت اسرا از شام به کربلاست. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
دانستنی هایی درباره در این سال‌ها علما و اولیای الهی برای زیارت (علیه السلام) در روز اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از اشرف به سوی رهسپار می‌شدند، بی‌شک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال ۶۱ هجری است، این سنت حسنه نیز در سال‌های حضور ائمه معصومین(علیهم السلام) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است. مناسک پیاده‌روی اربعین یکی از مهم‌ترین اجتماعات شیعیان است که معمولاً از سمت شهر به شهر پیاده به راه‌پیمایی دست می‌زنند. اما در این بین یکی از مهم‌ترین سؤالات که ذهن مخاطب امروزی را می‌تواند درگیر کند این است که مناسک راه‌پیمایی اربعین در آثار متقدم و سنت شیعی چه ریشه و جایگاهی دارد؟ آنچه‌که در ادامه می‌خوانید بخش‌هایی از کتاب «تأملی در نهضت عاشورا» از استاد رسول جعفریان است که بدین موضوع به شکل موجز اما خوب پرداخته است. مهم‌ترین روایت اربعینی اعتبار اربعین از قدیم‌الایام، میان شیعیان و در تقویم تاریخی وفاداران به (علیه السلام) شناخته شده است. کتاب مصباح‌المتهجد شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و انتخاب معقول از روایات فراوان درباره تقویم مورد نظر شیعه درباره ایام سوگ‌ و شادی و دعا و روزه و عبادت است، ذیل ماه صفر می‌نویسد: «نخستین روز این ماه روز کشته شدن زید بن علی است. روز سوم این ماه، روزی است که مسلم بن عقبه پرده کعبه را آتش زد و به دیوارهای آن سنگ پرتاب کرد. در روز ۲۰ صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی است که حرم (علیه السلام) یعنی کاروان اسرا، از شام به مدینه مراجعت کردند و روزی است که انصاری صحابی حضرت صلی الله علیه و آله از مدینه به کربلا رسید تا به قبر امام حسین(علیه السلام) بشتابد و او نخستین کسی از مردمان است که قبر آن حضرت را زیارت کرد. در این روز، زیارت (علیه السلام) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است که از (علیه السلام) روایت شده: علامات مؤمن پنج‌تاست: خواندن ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، به دست کردن انگشتر در دست راست، برآمدن پیشانی از سجده، بلند خواندن «بسم‌الله الرحمن الرحیم» در نماز ظهر و عصر و زیارت اربعین.» سپس متن زیارت اربعین را با سند به نقل از (علیه السلام) آورده است. این مطلبی است که شیخ طوسی، عالم فرهیخته و معتبر شیعه در قرن ۵ درباره اربعین آورده است. طبعاً براساس اعتباری که این روز میان شیعیان داشته است از همان آغاز که تاریخش معلوم نیست، شیعیان به حرمت آن، زیارت اربعین می‌خواندند و اگر می‌توانستند مانند جابر بر مزار امام گرد آمده و زیارت می‌کردند. چنان که گذشت، مهم‌ترین نکته درباره اربعین، روایت (علیه السلام) است. این حدیث تنها مدرک معتبری است که جدای از خود زیارت اربعین که در منابع دعایی آمده است، به اربعین امام حسین(علیه السلام) و بزرگداشت آن روز تصریح کرده است. منشأ اربعین چیست؟ اما اینکه منشأ اربعین چیست، باید گفت، در منابع به این روز به دو اعتبار نگریسته شده: ۱ـ روزی که اسرای کربلا از شام به مدینه مراجعت کردند. ۲ـ روزی که جابربن‌عبدالله انصاری، صحابی پیامبر خدا از مدینه به کربلا وارد شد تا قبر (علیه السلام) را زیارت کند. شیخ مفید در کتاب «مسارالشیعه» که در ایام موالید و وفیات ائمه اطهار است، اشاره به روز اربعین کرده و نوشته: این روزی است که حرم (علیه السلام) از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین(علیه السلام) وارد کربلا شد. از شام به مدینه یا از شام به کربلا؟ کهن‌ترین کتاب دعایی مفصل موجود، کتاب مصباح المتهجد که از شاگردان است؛ ایشان هم همین مطلب را آورده است که بالاتر به آن اشاره شد. خلاصه اینکه از زیارت‌های مورد وثوق (علیه السلام) است که از لحاظ معنا و مفهوم قابل توجه است و در متون نسبتاً قدیمی مانند و مثیر الاحزان آمده است که مربوط به زمان بازگشت اسرا از شام به کربلاست. https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• صلی الله علیه و آله فرمودند: بر من صلوات بتراء (ناقص) نفرستید. سوال شد: یا صلوات بتراء و بریده‌شده چیست؟ فرمود: این‌که بر من صلوات بفرستید و بگویید اللهم‌صل‌علی‌محمد، ولی درباره آل من ساکت باشید. شما باید بگویید: ‏_محمد لا تصلوا علیّ ‌الصلوة ‌البتراء، فقالوا: و ما‌الصلاة‌البتراء؟ قال...» الصواعق‌المحرقه، ص۲۲۵ ینابیع‌الموده، ص۲۹۵ سهیلی از علمای عامه در کتاب الروض‌الانف در ذیل مطلبی می‏ نویسد: «و من صلی علیها فقد صلی علی ابیها.» هرکس بر علیها السلام صلوات فرستد، در حقیقت بر پدر ایشان صلوات فرستاده است.» الروض‌الانف، ج۲، ص۱۹۶ حضرت «بهجت ره فرمود: «کار آسان و مفید بعد از ملاحظه واجبات و محرمات فرستادن است. صلوات محبت آور است و انسان را بالا می‌برد.» نفس مطمئنه، ص۳۵ در ختم صلوات هفتگی کانال طوبای عفاف شرکت فرمایید👇 @toubaefaf
آب ماه ( نیسان اسم یکی از ماه ها به حسب تقویم رومی است) نیسان ماه هشتم از ماههای رومى است که از بیست و سوم فروردین شروع می‌‌شود و تا 30 روز ادامه دارد، یعنی از 23 فروردین تا 23 اردیبهشت هرسال. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ هُوَ الَّذی أرسَلَ الرّیَاحَ بُشرَاً بَینَ یَدَی رَحمَتِهِ وَ أنزَلنَا مِن السّماء مَاءً طَهُورَاً»(فرقان:48) او کسی است که بادها را بشارتگرانی پیش از رحمتش فرستاد و از آسمان آبی پاک‌کننده نازل کردیم. از بعضى روایات استفاده مى‌‌شود بارانى که در این ماه از آسمان نازل مى‌‌‌شود، خواص و آثار فراوانى دارد و اگر کسى مقدارى از آن را در ظرف پاکى جمع کند و سوره‌‌ها و دعاهاى زیر را بر آن بخواند، هر کس از آن آب بخورد، از بیمارى‌‌هاى گوناگون جسمانى و اخلاقى رهایى مى‌‌یابد و به‌قدرى در این روایت آثار و برکات، براى آن ذکر شده است که انسان در شگفتى فرو مى‌رود. ✅موقع بارش باران در این زمان از سال، ظرفی را زیر باران گذاشته تا آب باران جمع شود، سپس هر یک از سوره‌‌ها یا دعاهای زیر را «هفتاد مرتبه» بر آن آب مى‌‌خوانید و بعد آب را می‌نوشید‌: 1. سوره «حمد» 2 ـ آیه الکرسى 3 ـ سوره «قل یا أیّها الکافرون» 4 ـ سوره «سبّح اسم ربّک الاعلى» 5 ـ سوره «قل أعوذ برب الفلق» 6 ـ سوره «قل أعوذ بربّ النّاس» 7 ـ سوره «قل هو اللّه أحد» همچنین هر یک از ذکرهاى زیر را «هفتاد مرتبه» می‌‌خوانید: 1ـ «لا إله إلّا اللّه» 2- «اللّه أکبر» 3- «اللّهم صلّ على محمّد و آل محمّد» 4- «سبحان اللّه و الحمدللّه و لا إله إلّا اللّه». از حضرت صلّى الله علیه و آله روایت شده که فرمودند‌: جبرئیل دوا و دارویی را به من یاد داده که با بودن آن به دارویی دیگر نیاز نیست (یعنی آثار فراوانی دارد)، عرضه شد: این دوا چیست؟ فرمودند‌: آب باران را جمع می‌کنید قبل از آنکه به زمین برسد. و آن را در ظرفی تمیز می‌ریزید و بر روی آن می‌خوانید الحمد‌لله الی آخرها هفتاد مرتبه‌، پس از آن می‌نوشی در هر صبح و شام به‌اندازه جرعه و قدحی؛ قسم به آن خدایی که من را به حق مبعوث کرد این دارو سبب می‌شود که مریضی از بدن و استخوان و رگها و عروق رخت بربندد. مرحوم ملا احمد نراقی در کتابش نقل کرده هفت روز، صبح و پسین از آن می‌آشامد هر ناخوشی که باشد خداوند عالم شفا می‌دهد و هرگاه در چشم چکاند، ناخوشی چشم را زائل کند و اگر محبوس و زندانی بیاشامد خلاص شود، وسوسه دل ببرد و عداوت و بدگویی مردم را نسبت به آشامنده (کسی که آب نیسان را مصرف میکند) زائل کند؛ برای افرادی که از مشکل نازایی رنج می‌برند می‌تواند یکی از راههای علاجشان در نظر گرفته شود. هرچند خوردن آب باران در این محدوده زمانی حتی اگر بدون رعایت نکات بالا باشد نیز می‌تواند تأثیر خوبی بر بدن افراد داشته باشد و این به‌علت تأثیر کواکب و صور فلکی خاص در این موقع از سال است اما ارجح است به‌منظور تأثیر بیشتر و بهتر، رعایت نکات فوق شود تا از ثواب و خواص آن بهره‌مند شد. یک نکته👇 بعضی از بزرگان گفته اند چنانچه اعتقاد صددرصد به شفا و اعتماد صددرصد به خدا داشته باشید دعای زیر را با آب نیسانی که به طریق مراحل فوق به دست آمده با تربت اصل و زعفران اصل مخلوط کرده و با قلم نی که تا بحال از آن استفاده نشده در داخل ظرف چینی یا بلور که داخل آن غذا نخورده باشید بنویسید و با گلاب اصل شستشو کنید و چهل صبح هنگام سحر به مریض صعب الاعلاج بدهید به اذن خدا چنانچه مصلحت باشد شفا یابد.(به تجربه رسیده) دعا این است: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بسْمِ اللَّهِ الشَّافِی، بِسْمِ اللَّهِ الْکَافِی، بِسْمِ اللَّهِ الْمُعَافِی، بِسْمِ اللَّهِ الَّذِی لَا یَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَیْ‏ءٌ وَ لَا دَاءٌ فِی الْاَرْضِ، وَ لَا فِی السَّمَاءِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم‏ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ» مفاتیح الجنان @toubaefaf