✅...صداى چاپخانه، توپخانه و كارخانه، يعنى قدرت فرهنگى، نظامى و اقتصادى... «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ🍃 ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ🍃 وَ إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ🍃 وَ إِنَّكَ لَعَلى‌ خُلُقٍ عَظِيمٍ» سوره قلم: ۴-۱ نون. به قلم و به آنچه مى‌نويسند سوگند. كه تو به خاطر (لطف و) نعمت پروردگار ديوانه نيستى. و همانا براى تو پاداش بى‌پايان است. و حقّاً كه تو بر اخلاق بزرگى استوارى. نکته ها «مَمْنُونٍ» اگر از «من» به معناى قطع باشد، به معناى پاداش بى انقطاع است و اگر از «منت» باشد به معناى آن است كه الطاف الهى بدون منّت است. ظاهرا معناى اول منظور باشد، زيرا به رخ كشيدن نعمت از جانب خداوند عيب نيست، بلكه انگيزه‌اى براى شكر و اطاعت از او مى‌شود. تفسیر نور به نقل از تفسير راهنما نقش #قلم از نقش زبان، شمشير، درهم و دينار، شهرت و فرزند بيشتر است. زيرا قلم تجربه قرنها را به هم منتقل مى‌كند و فرهنگ را رشد مى‌دهد. افراد را با قلم مى‌توان خواب يا بيدار كرد. ملّتى را مى‌توان با قلم، عزيز يا ذليل كرد. قلم يك فرياد ساكت است. قلم سند رسمى است. قلم گزارشگر تاريخ است. سوگند به قلم، نشانه فرهنگ و تمدن است. تكيه بر قلم، تكيه بر سند و استدلال است. رابطه با قلم رابطه با علم است. در ميان تمام صداها، سه صدا امتياز دارد: صداى قلم دانشمندان، صداى پاى مجاهدان و صداى چرخ ريسندگان. آرى، امّتى عزيز است كه علم و قدرت و اقتصادش پويا باشد و اگر امروز بخواهيم اين سه صدا را نقل كنيم، بايد بگوييم: صداى چاپخانه، توپخانه و كارخانه، يعنى قدرت فرهنگى، نظامى و اقتصادى. قلم‌ها و نوشته‌ها، حافظ علومند. در حديث مى‌خوانيم: «قيدوا العلم بالكتابة» بحارالانوار، ج ۲، ص۵۲ كسى به قلم و نوشته سوگند ياد مى‌كند كه در تمام عمرش يك سطر ننوشت: «لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ» ( سوره عنکبوت: ۴۸) به قول حافظ: نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت‌ به غمزه مسئله‌آموز صد مدرّس شد در نسبت جنون به افراد برجسته تعجب نكنيد، قرآن مى‌فرمايد: «كَذلِكَ ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ» (سوره ذاریات: ۵۲) هيچ پيامبرى به سراغ مردم نيامده، مگر آنكه به او گفتند: ساحر يا ديوانه است. پاداشهاى الهى را ساده ننگريد. «أَجْرٌ كَبِيرٌ» سوره هود: ۱۱ «أَجْرٌ عَظِيمٌ» سوره آل عمران: ۱۷۳ «أَجْرٍ كَرِيمٍ» سوره یس: ۱۱ «أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ» سوره های فصلت: ۸، قلم: ۳، انشقاق: ۲۵ و تین: ۶ او «أَجْراً حَسَناً» سوره های کهف، ۲ و فتح، ۱۶ «أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ» سوره نساء، ۱۰ تفسیر نور، استاد قرائتی، ج ۱۰، سوره قلم @toubaefaf https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5

✅...صداى چاپخانه، توپخانه و كارخانه، يعنى قدرت فرهنگى، نظامى و اقتصادى... «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ🍃 ما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ🍃 و إِنَّ لَكَ لَأَجْراً غَيْرَ مَمْنُونٍ🍃 و إِنَّكَ لَعَلى‌ خُلُقٍ عَظِيمٍ» سوره قلم: ۴-۱ نون. به قلم و به آنچه مى‌نويسند سوگند. كه تو به خاطر (لطف و) نعمت پروردگار ديوانه نيستى. و همانا براى تو پاداش بى‌پايان است. و حقّاً كه تو بر اخلاق بزرگى استوارى. نکته ها «مَمْنُونٍ» اگر از «من» به معناى قطع باشد، به معناى پاداش بى انقطاع است و اگر از «منت» باشد به معناى آن است كه الطاف الهى بدون منّت است. ظاهرا معناى اول منظور باشد، زيرا به رخ كشيدن نعمت از جانب خداوند عيب نيست، بلكه انگيزه‌اى براى شكر و اطاعت از او مى‌شود. تفسیر نور به نقل از تفسير راهنما نقش #قلم از نقش زبان، شمشير، درهم و دينار، شهرت و فرزند بيشتر است. زيرا قلم تجربه قرنها را به هم منتقل مى‌كند و فرهنگ را رشد مى‌دهد. افراد را با قلم مى‌توان خواب يا بيدار كرد. ملّتى را مى‌توان با قلم، عزيز يا ذليل كرد. قلم يك فرياد ساكت است. قلم سند رسمى است. قلم گزارشگر تاريخ است. سوگند به قلم، نشانه فرهنگ و تمدن است. تكيه بر قلم، تكيه بر سند و استدلال است. رابطه با قلم رابطه با علم است. در ميان تمام صداها، سه صدا امتياز دارد: صداى قلم دانشمندان، صداى پاى مجاهدان و صداى چرخ ريسندگان. آرى، امّتى عزيز است كه علم و قدرت و اقتصادش پويا باشد و اگر امروز بخواهيم اين سه صدا را نقل كنيم، بايد بگوييم: صداى چاپخانه، توپخانه و كارخانه، يعنى قدرت فرهنگى، نظامى و اقتصادى. قلم‌ها و نوشته‌ها، حافظ علومند. در حديث مى‌خوانيم: «قيدوا العلم بالكتابة» بحارالانوار، ج ۲، ص۵۲ كسى به قلم و نوشته سوگند ياد مى‌كند كه در تمام عمرش يك سطر ننوشت: «لا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ» ( سوره عنکبوت: ۴۸) به قول حافظ: نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت‌ به غمزه مسئله‌آموز صد مدرّس شد در نسبت جنون به افراد برجسته تعجب نكنيد، قرآن مى‌فرمايد: «كَذلِكَ ما أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قالُوا ساحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ» (سوره ذاریات: ۵۲) هيچ پيامبرى به سراغ مردم نيامده، مگر آنكه به او گفتند: ساحر يا ديوانه است. پاداشهاى الهى را ساده ننگريد. «أَجْرٌ كَبِيرٌ» سوره هود: ۱۱ «أَجْرٌ عَظِيمٌ» سوره آل عمران: ۱۷۳ «أَجْرٍ كَرِيمٍ» سوره یس: ۱۱ «أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ» سوره های فصلت: ۸، قلم: ۳، انشقاق: ۲۵ و تین: ۶ «أَجْراً حَسَناً» سوره های کهف، ۲ و فتح، ۱۶ «أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ» سوره نساء، ۱۰ تفسیر نور، استاد قرائتی، ج ۱۰، سوره قلم @toubaefaf https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5