این مطلب را زمانی می‌نویسم که ساعت 2:3 دقیقه بامداد 13فروردین 1401 یکی از روزهای خوب خداوند بخشنده و مهربان است. اگرچه تا این لحظه مشغول تصویربرداری بخشی از مستند " برزخی‌ها " بودیم و خستگی و هوای خوب بهاری هوس استراحت و خواب را در وجودم شعله‌ور ساخته اما حیفم آمد که تجربه خوبی که امروز از طرف آقای اردلانی انسانی متعهد و با اخلاق به عنوان هدیه‌ی خداوندی نصیبم شد به اشتراگ نگذارم. شاید فردا مرگ فرصت انتقال این تجربه دل‌انگیز به شما خوبان را، از من بگیرد. اگرچه اعتقاد دارم مرگ فرصت مناسبی است برای استراحت و اندشیدن به فرصتهایی که خداوند در اختیارم گذاشته بود و من از آنها غافل شدم. 1. قبل از شروع هرکاری فکر کنیم 2. هدفی را برای خودمان ترسیم کنیم 3. برای رسیدن به آن هدف برنامه و به قول خارجی‌ها پلن تعریف کنیم. 4. برای انجام این برنامه زمان بندی مشخصی ترسیم کنیم،( مثلا بگیم قراره در این تاریخ از نقطه A به نقطه B برسیم) به این دلایل: 4.1. سرعت بالا در انجام کار برای رسیدن به هدف 4.2. دقت بالا در هنگام اجرای برنامه 4.3. صرف هزینه کمتر برای رسیدن به هدف 5. نقاط ضعف، قوت و تهدیدات را شناسایی و آنها را تبدیل به فرصت می‌کنیم و از فرصتها برای کسب نتیجه بهتر بهره‌مند می‌شویم. 7. استفاده از چرخه ی بهبود مستمر یا چرخه ی دمینگ (PDCA) که از ابتدای کلمات Plan، Do، Check و Act گرفته شده است. چرخه دیمینگ به دلیل اینکه به صورت مستمر می تواند تمامی بخش های کوچک و بزرگ هدفی که شما برای خود مشخص کرده‌اید را به صورت دائمی مورد بررسی قرار دهد؛ روشی کارامد برای اجرایی کردن هر تغیر و ارزیابی فعالیت است. این چرخه به دلیل داشتن سیکل بهبود برای شروع یک پروژه نیز مناسب است. زیرا با جمع‌آوری داده‌ها و تجزیه ‌وتحلیل آن ها به ‌منظور بررسی و اولویت ‌بندی مشکلات و تعیین علل زیربنایی، به بهترین واکنش ممکن و رفع مشکلات منجر می شود. بنده‌ای شاید کمی معلم: #مجیدمرادی