▫️ نمونه دوم
👈 ابر، بارش، صاعقه، شب و روز
🔔 خدا در آیه 43، انسان را دعوت به مطالعه و دیدنِ ابرها، باران، تگرگ، صاعقه و گردش شب و روز میکند. این مطالعه، عبرتی است برای صاحبان بصیرت: "إنَّ فی ذالکَ لَعِبرَةً لِاولی الأبصار".
➕مطالعه ی نمونه دوم از مظاهرِ خلقت نیز قرار است انسان را از غفلت، عبور داده و او را نسبت به تحتِ مشیت و سرپرستیِ خدا بودنِ عالَم، بصیر و بینا کند. این نکته را میتوان از کُدِ "مَن یشاء" که در این آیه دو بار تکرار شده، اصطیاد کرد. به جلوه های دیگری از مشیتِ الهی توجه کنید:
1️⃣ باران: چه کسی ابرها را آرام و نرم حرکت میدهد تا به یکدیگر پیوند بخورند؟ چه کسی آنها را تحت فشار قرار میدهد تا از لابلایِ آن، قطراتِ باران به زمین ببارد؟ عاملِ حرکتِ ابرها و فاعلِ فشردنِ آنها الله است: "ألم تری أنّ اللهَ یُزجی سَحاباً ثُمّ یُؤلِّفُ بَینَه ثُمّ یجعَلهُ رُکاماً فَتری الوَدقَ یَخرُجُ مِن خِلاله".
2️⃣ تگرگ و صاعقه: خدا همان کسی است که قطعاتِ یخی تگرگ که مانند کوه مستحکمند را از آسمان فرو می فرستد: "و یُنَزّلُ مِن السماءِ مِن جِبالٍ فیها بَرَدٍ". هموست که هنگامِ بارش باران و نزولِ تگرگ، صاعقه ایجاد میکند که نزدیک است شعاعِ آن بینائیِ انسان را از بین ببرد: "یکادُ سَنا بَرقِهِ یَذهَبُ بِالأبصار".
⚠️ اصابتِ تگرگ و رعد و برق به افراد، تصادفی نیست. نزولِ آن دو، آسیب رسانی شان به مال و جان و همچنین نجات انسان از خطرِ تگرگ و صاعقه، تابعِ مشیت و اراده الهی است: "فَیُصیبُ بهِ مَن یَشاء و یَصرفُهُ عَن مَن یشاء".
3️⃣ گردش شب و روز: جز خدا چه کسی میتواند شب و روز را به گردش در آورد: "یُقلّب اللهُ الیلَ و النهار" آیا این نشانه ها کافی نیست برای عبرت و عبورِ انسان از غفلت و گشودنِ چشمِ بصیرت برای دیدنِ نقش خدا در هستی: "إنّ فی ذالک لَعِبرةً لاُولی الأبصار". کسانی که به نورِ بصیرت مجهز باشند، با دیدنِ این مظاهر هستی، می دانند که تنظیم امور هستی دستِ خداست.
✅ قدرِ مشترکِ سه مثالِ فوق ایجاد توجه نسبت به این نکته است که: "همه نظائرِ طبیعت تابعِ مشیت و سرپرستی خداست". ای انسانِ بصیر! حال که چنین است تو نیز همنوا با عالَمِ هستی از مشیتِ الهی تبعیت کن و با عمل به توصیه هایِ عفیفانه سوره نور، به سمتِ نور حرکت نما. اگر چنین نکنی، گرفتارِ سرابِ ظلمانیِ بی عفتی خواهی شد.
📍برای طرح سوال، اینجا را لمس کنید.
#آیه43
#آیه44
#فصل2
@TqNoor