🔴سبک زندگي ايرانيان در اوايل قرن چهاردهم، به روايت يک مستشار آمريکايي 🔸آرتور ميلسپو، مستشار معروف آمريکايي و همه کاره مسائل مالي ايران در سال‌هاي 1301 تا 1306 و همچنين سال‌هاي 1321 تا 1323، در جايي از کتابي که با عنوان « «مأموریت آمریکایی‌ها در ایران» نوشته است، شرحي کوتاه از #سبک_زندگی و خلقيات مردم ايران در يک قرن قبل بيان میکند که صرف نظر از برداشت درست يا نادرست او از روحيات و خلقيات ما ايرانيان، توجه به آنها جالب است: 🔸«دو کیفیت اجتماعی که به ندرت در ایران یافت می‌شود، پشتکار و #وجدان_کار است... حقیقت این است که کم‌کاری، غیرفعال بودن و امروز و فردا کردنِ ایرانی‌ها بسیار تأثرانگیز است. یک ایرانی کارهایش را با آرامی و با فراغ‌خاطر انجام می‌دهد و توجه او به فلسفه و ادبیات خیلی بیشتر از امور شغلی‌اش است. اغلب اوقات خود را به صحبت کردن، مخصوصاً دربارۀ سیاست تلف می‌کند. حرف‌های او بیشتر مربوط به مسائل و اشخاصی است که اصولاً ربطی به کار او ندارند... 🔸یکی از مهم‌ترین معایب کارمندان ایرانی تعلل و ناتوانی آن‌ها در مواجهه با مشکلات است. شرکت‌کنندگان در کنفرانس‌ها به ندرت کسانی‌اند که کاردان باشند و برای تحمیل نظرات خود پافشاری کنند. ... این اشخاص با کمال میل با هر پیشنهادی که باعث عقب‌افتادن کارها و بی‌نتیجه شدن تصمیمات شود، موافقت می‌کنند... 🔸ایرانی‌ها به هیچ وجه خود را بردۀ ساعت نمی‌دانند و برای وقت ارزشی قائل نیستند و به طور کلی زندگی را به صورت اوقات حساب‌شده‌ای از زمان در نظر نمی‌گیرند... در قهوه‌خانه‌ها و کاروانسراها، در کنار خیابان‌ها و جاده‌ها گروه‌گروه از مردم ایران لم داده و صحبت می‌کنند و قلیان می‌کشند... در پیاده‌روها یا کنار جاده‌ها اغلب به کارگران یا کشاورزانی برمی‌خوریم که زیر آفتاب خوابیده‌اند. ایرانی‌ها در هر کاری که داشته باشند، عجله‌ای در انجام آن ندارند. اگر کنفراسی بناست ساعت چهار تشکیل شود، کار خود را ساعت پنج‌ونیم آغاز می‌کند. ... 🔸حس میهن‌پرستی و مسئولیت اجتماعی در اغلب ایرانی‌ها تکامل نیافته است... هزاران ایرانی برای امور مختلف به وزارت مالیه مراجعه می‌کنند که اغلب بجز ادعای مالی یا توصیه برای برادر، پسر، برادرزاده یا درخواست تخفیف مالیاتی انتظار دیگری ندارند. این عده حاضرند برای رسیدن به خواستۀ خود حقیقت را نادیده بگیرند و جز به منافع خود و خانوادۀ خویش به چیز دیگری توجه ندارند...» احمد حسین شریفی

✅#سواد_رسانه کودکان چینی حق بازی آنلاین بیشتر از ۳ ساعت رو ندارن! 🔺براساس مصوبه‌ جدید چین کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال فقط در سه روز آخر هفته و روزهای تعطیل می‌تونن بین ساعت هشت شب تا ۹ شب بصورت آنلاین بازی کنن و شرکت‌های بازی‌سازی معتبر موظفن این محدویت رو اعمال کنن. 🔺این محدودیت‌ها بواسطه‌ سیستم احراز هویت بازیکنان اعمال می‌شه و افراد ملزم به وارد کردن اسم و هویتشون هستن و نمی‌تونن با چند اکانت وارد بشن. 🔺دولت چین علت این اقدامش رو جلوگیری از اعتیاد کودکان به بازی‌های ویدیویی بیان کرده، علاوه بر این با اعمال این محدودیت سعی داره قدرت اثرگذاری شرکت‌های بازی‌سازی رو در تغییر #سبک_زندگی مردم تضعیف کنه.

🔻محصول سبک زندگی آمریکایی را می‌توان در نمودار بالا مشاهده کرد. 🔹آمار تولدهای خارج از چارچوب‌ تعهدات زناشویی. 🔻باز هم کشورهای لیبرالی رکورددار بی‌بندوباری! 🔸جامعه آرمانی غربیان و غرب‌پرستان چنین جامعه‌ای است: «بی‌تعهد»، «بی‌خانواده»، «فرزندان نامشروع»، «تکثیر زنا»، «بی‌بندوباری اجتماعی»، «افسارگسیختگی شهوت و هواهای نفسانی». #غرب‌زدگی #سبک_زندگی

واقعاً «فضای ذهنی» این خانواده چه فضایی است؟ این نوع #سبک_زندگی چه تناسبی با فرهنگ ایرانی اسلامی دارد؟ گفته می‌شود صدها هزار سگ خانگی فقط در شهر تهران وجود دارد! آیا تصویر درستی از آینده فرهنگی جامعه داریم؟ آیا برنامه‌ای واقع‌بینانه برای حفظ و نگهداری از ارزش‌های ایرانی اسلامی و مدیریت ارزش‌های حاکم بر جامعه داریم؟ آیا این بیماری سگ‌دوستی درمانی دارد؟ انسان با دیدن این صحنه‌ها یاد این بخش از داستان مارگیر مثنوی معنوی می‌افتد: خویشتن نشناخت مسکین آدمی از فزونی آمد و شد در کمی خویشتن را آدمی ارزان فروخت بود اطلس خویش بر دلقی بدوخت صد هزاران مار و که حیران اوست او چرا حیران شدست و ماردوست احمد حسین شریفی