📌مشهورات #غیرمستند #عاشورا
سوال:
آیا امیرمؤمنان #علی(ع) هنگام #ازدواج حضرت #زینب(س) با #عبدالله بن جعفر شرط کرد که اگر زینب(س) خواست برادرش امام #حسین (ع) را در سفر #کربلا همراهی کند، عبدالله بن جعفر مانع او نشود؟
پاسخ:
خیر.
هیچ یک از #منابع معتبر و کهن تاریخی، چنین مطلب و شرطی را گزارش نکرده اند؛ اما در برخی از آثار معاصران همانند کتاب وفیات الائمه به این نکته اشاره شده است و جای تأمل دارد.
📚وفیات الائمه، ص۴۴۴
📌#مشهورات #غیرمستند درباره #عاشورا
◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند.
◀️مشهور است که امام #حسین(ع) #حج خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و #عمره مفرده بجاآورده بودند.
◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام #حسین(ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است.
◀️تنها رفتن حضرت #عباس(ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند.
◀️ #غسل_شهادت بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است.
◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای #عرفه را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است.
◀️بریده شدن #انگشت امام حسین(ع) برای غارت #انگشتر مورد تأیید نیست.
◀️ #عروسی حضرت #قاسم(ع)، حضور #شهربانو و #لیلا در #کربلا و همچنین از خود بی خود شدن حضرت #زینب(س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر #نیزه، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است.
◀️ شیعیان، امام حسین(ع) را به کربلا دعوت نکرده و خود قاتل او نیستند. اولین بار اهل تسنن عراق در قرن ۵،
#شیعیان را #ملحد خوانده و تهمت زدند که #شیعیان کوفه امام #حسین علیه السلام را کشته اند.
و حال آنکه باید دانست،
#عثمانی مذهبان، دشمنان اهل بیت(ع) و پیروان بنی امیه، قاتل #سیدالشهدا هستند.
به عنوان نمونه، از هر هزار نفری که ابن زیاد به کربلا برای جنگ با امام حسین(ع) اعزام میکرد، تنها دویست نفر- که عثمانی مذهب بودند- به کربلا می رفتند و مابقی فرار می کردند- تا دستشان به خون امام آغشته نگردد.
📚رازی، النقض، ص۳۴۷
📚دينورى، الأخبار الطوال، ص254.
📌برای مطالعه بیشتر:
📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲.