eitaa logo
توییتا
10.2هزار دنبال‌کننده
42هزار عکس
12هزار ویدیو
37 فایل
رهبر انقلاب: "جهاد تبیین، فریضه‌ای فوری و قطعی است." ارتباط با مدیر کانال: @bonyan_marsoos ✅ کپی از مطالب کانال، مشروط بر ذکر صلوات برای شهدا، بلا اشکال و آزاد است.
مشاهده در ایتا
دانلود
. هیچ کس مانند فاطمه زهرا(س) عمق و ژرفاى امامت را نشناخت و هیچ فردى چون او در راه تبیین امامت و شناسایى آن و دفاع از امام خویش تلاش نکرد. او از طرق مختلف براى دفاع از امامت امامان بر حق، سعى و کوشش کرد، گاه با بیان خطبه‏ هاى غرّا و روشنگرانه عظمت و فضیلت مقام امامت و شخص امام على(ع) را آشکار ساخت گاه با منطق و استدلال ع را به اثبات رساند و فواید و مزایاى بیشمار آن را برشمرد و گاه براى اثبات امامت امام على(ع) به و دفاع پرداخت و آنجا که لازم دید، براى دفاع از امام خویش، جان خود را به خطر انداخت تا آنجا که اوّلین شهید راه امامت و دفاع از آن لقب گرفت. فاطمه(س)در تبیین فرمود: «مَثَلُ الاِمامِ مَثَلُ الکَعبَة اِذتُؤتى وَ لاتَأتى؛ مثل امام، مانند کعبه است که باید مردم (براى طواف) به سراغش بروند نه اینکه کعبه به سراغ مردم برود.» یا آن حضرت در بخشى از خطبه‏ اى که در جمع زنان مهاجر و انصار ایراد کرده، میفرماید: «به خدا سوگند! اگر پاى در میان مینهادند و على(ع) را بر زمام امور که پیغمبر(ص) برعهده او نهاده بود، میگذاردند و این حجت واضح را پذیرا میشدند، ایشان را به آسانى به راه راست میبرد و حق هر یک را به او میسپرد، چنان که کسى زیانى نبیند و هر کس میوه آنچه کشته است، بچیند." حضرت زهرا(س) در برابر یکى از نادانان مدینه که خفّاش صفت در برابر آفتاب وجود امام على(ع)، زبان به سرزنش گشوده بود، فرمود: او (على) امام ربانى و الهى، و هیکلى نورانى، مرکز توجه همه عارفان (و خداپرستان) و فرزندى از خاندان پاکان، گوینده به حق و روا، مرکز و نقطه دایره امامت و پدر حسن و حسین، دو دسته گل پیامبر(ص) و دو سرور و بزرگ جوانان اهل بهشت است.» در روزگارى که دیگران به شدّت بر اوضاع مسلّط بودند و اجازه مخالفت و نفس کشیدن به کسى نمیدادند، حضرت زهرا(س) با تمام قدرت به دفاع از حق غصب شده و پامال شده على(ع) برخاست و صریحاً فریاد کشید که خلافت از على(ع) شده است.  آن گاه که تصمیم گرفتند به خانه ولایت هجوم برند،حضرت زهرا(س) کنار در ورودى منزل خطاب به مردم کوچه و بازار فرمود: من ملّتى را مثل شما نمى‏شناسم که این گونه بد برخورد باشند... از ما فرمان نخواستند و حق (مسلّم) ما را باز نگرداندید. گویا از آنچه رسول خدا(ص) در روز غدیر خم فرمود آگاهى ندارید؟». ویا در فرازی که اوست فرموده اند: واى بر آنان! را از و پایه‏ هاى نبوت و راهنما و مهبط وحى جبرئیل(ع) !» همچنین در بخشى از خطبه معروف خود در مسجد خطاب به انصار فرمود: "این چیست که در حق من روا میدارید و چرا در برابر دادخواهى من سهل انگارید؟" آن گاه که على(ع) را مظلومانه به مسجد بردند، تا به اجبار از او بیعت بگیرند فریاد زهرا(س) با تن مجروح بلند شد: رها کنید پسر عموم را! قسم به آن خدایى که محمد(ص) را به حق برانگیخت! اگر از على(ع) دست برندارید، گیسوان خود را پریشان کرده و پیراهن رسول خدا(ص) را بر سر افکنده، به نزد خداى تبارک و تعالى فریاد بر می آورم.» سپس اضافه فرمود: «یقین بدانید که ناقه صالح در نزد خدا از من گرامیتر و بچّه آن ناقه نیز از فرزندان من قدر و قیمتش زیادتر نبود.» آن گاه حضرت فاطمه(س) همراه حسنین(علیهم السلام) براى به سوى قبر رسول خدا(ص) حرکت کرد. على(ع) به سلمان فرمود: «سلمان! فاطمه را دریاب! گویى دو طرف مدینه را می نگرم که به لرزه افتاده.سوگند به خدا! اگر فاطمه(س)نفرین و ناله سردهد،دیگر مهلتى براى مردم مدینه باقى نمیماند و زمین همه آنها را درکام مرگبار خود فرو میبرد.» سلمان خود را رساند و از فاطمه(س) خواست که نکند. حضرت فرمود:اى سلمان! آنها (ع) را دارند و من(در قتل على ع) نمیتوانم صبر کنم.» سلمان عرض کرد: امام على(ع) مرا فرستاده که به شما بگویم: به خانه برگردید و نفرین نکنید. وقتى حضرت پیام امام خویش شد، فرمود: «اذا أرجع وأصبر و أسمع له و أطیع؛(32) حال(که امامم دستور داده) بر میگردم و صبر میکنم و سخن او را میپذیرم و از او میکنم.» این گونه ، زیباترین دفاع است، چرا که با صددر صد و محض امامش همراه است. آن گاه که على(ع) سالم از دست مهاجمان آزاد شد. زهرا(س) تا نگاهش به امام و شوهرش افتاد، گفت:جانم فداى جان تو و روح و جان من بلاى جان تو! اى اباالحسن همواره با تو خواهم بود اگر تو در خیر و نیکى باشى با تو هستم و اگر در سختى و بلا باشى باز هم با تو خواهم بود.» راستى که باید گفت را فاطمه(س) از امامت و امام خویش کرد تا جلوی انحراف دین اسلام را بگیرد و جان خویش را سخاوتمندانه فدا نمود و تا آخرین لحظه دست از دفاع از امام خود بر نداشت. "حسینی" @twiita
.... می شود س بود که طاقت دیدن امام در بند خود را نداشته باشی و خود را به شعله های آتش افکنی و با تن مجروح و استخوان های شکسته و خورد شده همچو شمع آب شوی. چه بسا اگر دفاع او نبود، آل سقیفه، علی ع را درمسجد گردن زده بودند. می شود س بود و با دوجان خویش به جنگ تاریکی رفت و محسن شش ماهه را هم فدای امام خویش کرد. می شود س بود و تحمل چند روز خانه نشینی امام زمانش را نداشت و بر مظلومیت او گریست. می شود مثل ما مدعیان منتظر ظهور بود و از کنار دهها قرن خانه نشینی و غریبی و آواره گی و اضطرار و تنهایی و... امام زمانت عج بی خیال رد شده و سرگرم حوایج دنیوی شد. می شود س بود و یک سرباز ، نه به اندازه یک لشکر، نگهبان حریم شد. می شود س بود و یگانه دختر پیامبر رحمت ص و اما قبرش بی نشان و گمنام. این گمنامی و بی نشانی او چیست؟ آیا ما را به فکر وا نمی دارد ؟ ما برای از امام زمان عج خویش کجای ایستاده ایم؟آیا کاری برای تعجیل در ظهورش کرده ایم ؟آیا نفس مان را از خس و خاشاک گناه پاک کرده ایم؟ چقدر آمادگی ما به یاران امام حسین ع در روز شبیه است ؟ بدان! امام زمانت عج یارانی جان فشان چون س می خواهد تا ظهورش اتفاق بیفتد. آیا آماده ای؟؟ "حسینی" @twiita
. هیچ کس مانند فاطمه زهرا(س) عمق و ژرفاى امامت را نشناخت و هیچ فردى چون او در راه تبیین امامت و شناسایى آن و دفاع از امام خویش تلاش نکرد. او از طرق مختلف براى دفاع از امامت امامان بر حق، سعى و کوشش کرد، گاه با بیان خطبه‏ هاى غرّا و روشنگرانه عظمت و فضیلت مقام امامت و شخص امام على(ع) را آشکار ساخت گاه با منطق و استدلال ع را به اثبات رساند و فواید و مزایاى بیشمار آن را برشمرد و گاه براى اثبات امامت امام على(ع) به و دفاع پرداخت و آنجا که لازم دید، براى دفاع از امام خویش، جان خود را به خطر انداخت تا آنجا که اوّلین شهید راه امامت و دفاع از آن لقب گرفت. فاطمه(س)در تبیین فرمود: «مَثَلُ الاِمامِ مَثَلُ الکَعبَة اِذتُؤتى وَ لاتَأتى؛ مثل امام، مانند کعبه است که باید مردم (براى طواف) به سراغش بروند نه اینکه کعبه به سراغ مردم برود.» یا آن حضرت در بخشى از خطبه‏ اى که در جمع زنان مهاجر و انصار ایراد کرده، میفرماید: «به خدا سوگند! اگر پاى در میان مینهادند و على(ع) را بر زمام امور که پیغمبر(ص) برعهده او نهاده بود، میگذاردند و این حجت واضح را پذیرا میشدند، ایشان را به آسانى به راه راست میبرد و حق هر یک را به او میسپرد، چنان که کسى زیانى نبیند و هر کس میوه آنچه کشته است، بچیند." حضرت زهرا(س) در برابر یکى از نادانان مدینه که خفّاش صفت در برابر آفتاب وجود امام على(ع)، زبان به سرزنش گشوده بود، فرمود: او (على) امام ربانى و الهى، و هیکلى نورانى، مرکز توجه همه عارفان (و خداپرستان) و فرزندى از خاندان پاکان، گوینده به حق و روا، مرکز و نقطه دایره امامت و پدر حسن و حسین، دو دسته گل پیامبر(ص) و دو سرور و بزرگ جوانان اهل بهشت است.» در روزگارى که دیگران به شدّت بر اوضاع مسلّط بودند و اجازه مخالفت و نفس کشیدن به کسى نمیدادند، حضرت زهرا(س) با تمام قدرت به دفاع از حق غصب شده و پامال شده على(ع) برخاست و صریحاً فریاد کشید که خلافت از على(ع) شده است.  آن گاه که تصمیم گرفتند به خانه ولایت هجوم برند،حضرت زهرا(س) کنار در ورودى منزل خطاب به مردم کوچه و بازار فرمود: من ملّتى را مثل شما نمى‏شناسم که این گونه بد برخورد باشند... از ما فرمان نخواستند و حق (مسلّم) ما را باز نگرداندید. گویا از آنچه رسول خدا(ص) در روز غدیر خم فرمود آگاهى ندارید؟». ویا در فرازی که اوست فرموده اند: واى بر آنان! را از و پایه‏ هاى نبوت و راهنما و مهبط وحى جبرئیل(ع) !» همچنین در بخشى از خطبه معروف خود در مسجد خطاب به انصار فرمود: "این چیست که در حق من روا میدارید و چرا در برابر دادخواهى من سهل انگارید؟" آن گاه که على(ع) را مظلومانه به مسجد بردند، تا به اجبار از او بیعت بگیرند فریاد زهرا(س) با تن مجروح بلند شد: رها کنید پسر عموم را! قسم به آن خدایى که محمد(ص) را به حق برانگیخت! اگر از على(ع) دست برندارید، گیسوان خود را پریشان کرده و پیراهن رسول خدا(ص) را بر سر افکنده، به نزد خداى تبارک و تعالى فریاد بر می آورم.» سپس اضافه فرمود: «یقین بدانید که ناقه صالح در نزد خدا از من گرامیتر و بچّه آن ناقه نیز از فرزندان من قدر و قیمتش زیادتر نبود.» آن گاه حضرت فاطمه(س) همراه حسنین(علیهم السلام) براى به سوى قبر رسول خدا(ص) حرکت کرد. على(ع) به سلمان فرمود: «سلمان! فاطمه را دریاب! گویى دو طرف مدینه را می نگرم که به لرزه افتاده.سوگند به خدا! اگر فاطمه(س)نفرین و ناله سردهد،دیگر مهلتى براى مردم مدینه باقى نمیماند و زمین همه آنها را درکام مرگبار خود فرو میبرد.» سلمان خود را رساند و از فاطمه(س) خواست که نکند. حضرت فرمود:اى سلمان! آنها (ع) را دارند و من(در قتل على ع) نمیتوانم صبر کنم.» سلمان عرض کرد: امام على(ع) مرا فرستاده که به شما بگویم: به خانه برگردید و نفرین نکنید. وقتى حضرت پیام امام خویش شد، فرمود: «اذا أرجع وأصبر و أسمع له و أطیع؛(32) حال(که امامم دستور داده) بر میگردم و صبر میکنم و سخن او را میپذیرم و از او میکنم.» این گونه ، زیباترین دفاع است، چرا که با صددر صد و محض امامش همراه است. آن گاه که على(ع) سالم از دست مهاجمان آزاد شد. زهرا(س) تا نگاهش به امام و شوهرش افتاد، گفت:جانم فداى جان تو و روح و جان من بلاى جان تو! اى اباالحسن همواره با تو خواهم بود اگر تو در خیر و نیکى باشى با تو هستم و اگر در سختى و بلا باشى باز هم با تو خواهم بود.» راستى که باید گفت را فاطمه(س) از امامت و امام خویش کرد تا جلوی انحراف دین اسلام را بگیرد و جان خویش را سخاوتمندانه فدا نمود و تا آخرین لحظه دست از دفاع از امام خود بر نداشت. ✍حسینی @twiita
چه انتظاری دارید؟ اگه روزی بشه ضد توقع دارید؛نطق جماعت واسه از ومقابله با ظالمین و بازبشه؟🤐😎 اصلا گرفتن واسه همون موقع که خیلی زود فرارکنن و بعدش جفتک بندازن علیه . . "یا فارِسَ الحِجازِاَدرِکنی" @twiita
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
غزه؛ مثل خرمشهرغزه، شهری که این روزها ما را یاد خرمشهر می‌اندازد روزی که شروع شد، بعضی‌ها گفتند چرا جنگ را شروع کردید. همان‌هایی که می‌گفتند چرا از کشورتان را ۸ سال طول دادید. در این ویدئو قصه‌های مرور شده. قصه‌هایی که عجیب شبیه این روزهای است. "سیدابوذر فلسفی‌زاده‌حقیقی" @twiita
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اما کسانی هم هستن که می کنند از و و #بی_تفاوت نیستن. آفرین براین که نمی خواهد چند سال دیگر به کنند. "عمو قاسم🇮🇷🇸🇾🇵🇸🇮🇶🇱🇧🏴🏴" @twiita