با عاطیم؟ اگه چت منظورته شاید کمتر از ۲۰ ثانیه حتی😂.

زیاد چت نمیکنیم چی بشه با هم حرف بزنیم🦦.

ولی خوب " لیلو " یِ منه دیگه :)

امروز فازِ " ما فقط یه بار زندگی میکنیم " ؛ " از لحظاتت لذت ببر، این لحظه ها دیگه تکرار نمیشه" ؛ " چه قدر امروز همه چی زیباس " ؛ " به به! چه هوایِ خوبی " و و و . برداشته بودم و کل مسیر تا خونه رو پیاده تو این گرما اومدم و یه نیم ساعتی تو راه بودم . اولش همه چی قیشنگ بود ولی آخراش دیگه به . . خوردن افتادم🤣.

اوایلش : عه چه خیابون تمیزی . عه چه گوربه های نانازی . عه چقدر همه چی خوبه ، من چه قدر خوشبختم . حتی نفس عمیق کشیدن 🤣. آخراش : توف به من. توف به این گرما . توف به این تصمیمایی که تو زندگیم گرفتم . خدایااا من خستم من گشنمه میشه تموم شه مسیر🤣

گفتگو های لورفته از لحظات آخر مسیر بین منُ این مسیرُ گرما 🦦🤣:

تاثیر آهنگِ " بابا به به " شایع هم میتونه باشه 🦦. .

نوچ نوچ یه سری خیلی مفید تر بود اینجا.

یه سری بیشتر پادکست گوش میدادم

بیشتر کتاب میخوندم

*تاسف

مراقب ورودی های جسمی ُ ذهنی‌تون باشید ‌. اونا دقیقا سلامت بدنی شما ، روحی شما و شخصیت شما رو شکل میدن!

خوب! بازم شهر خالی خانه خالی تر . همه رفتن دنبال کاراشون منم برم به درسام برسم🦦.

من درحال تلف کردن وقتم با فکر به اینکه " چرا دارم وقتمو تلف میکنم؟ " .

وقتی مامانم داره خواهرمُ به خاطر اخلاق و کارهاش دعوا میکنه و من نمیتونم هیچکاری براش بکنم ، ولی میتونم دعوا رو بدتر کنم🤌🏻😔.

روابط خواهر/برادری >>>>>

هیچ موقع پلی لیست منظم ُ تر و تمیزی نداشتم . اینجوره که از اهنگ وطنی میزنیم به غیر وطنی دو دقیقه فاز چیز ناله پنج دقیقه یه فاز دیگه . بله🦦🕶.

من به اندازه ی بغضِ تو ویست ، غمگینم .

خوب بذارید از امروزم بگم تا کلاسم دوباره شروع نشده .

هفت پاشدم . بعد از انجام کارایِ غیر بهداشتی ُ شخصی😂 ، صبحونه خوردم . اعضای خانواده رو راهی کردم . بعد مثلِ خانومایِ خونه دار و کدبانو، خونه رو تمیز کردم( جارو و دستمال کشی) ؛

تو گوشی گشتم 🦦. یه مرور ریزی از درس کردم . ناهار درست کردم رفتم خونه عمم😂. دستمُ سوزوندم🤣.

پیاده اومدم مدرسه یه نیم ساعتی تو راه بودم . هوا خایلی گرم بود .

الانم مدرسه ام

همه بگین به به!🕶🤍

کلاس شروع شد ادامش بمونه واسه بعد . .

بچه ها واقعا یکی از جاهایی که منُ شارژ میکنه مدرسه اس . محیطش پر از محدودیت و کسل کننده اس ، اما معاشرت با معلما و بچه ها رو دوست دارم .

روزایی که واسه یه ساعتم که شده میرم مدرسه احساس میکنم اشتیاقم واسه درس خوندنم بیشتره مثل امروز

و اینکه نمیدونم چرا اما همه انگار به کنکور من امیدوارن🤣 ؛ از معلمای خودمون که بگذریم . دبیر هویت که کلا من با ایشون سه جلسه کلاس داشتم احوالمُ از آجیم مدام میگیره و خیلی انگیزه میده ‌؛ دبیر تاریخمون که مالِ پارساله و من امسال باهاش کلاسی نداشتم امروز کلی حالمو خوب کرد من اینجور بودم که اینسری فلان شده و بلا بلا بلا . اون با لحنِ مهربونش گفت که " مهم اینه تسلیم نشی و باز ادامه بدی " . اینقدر دوسش دارم که دوسش دارم😍🤣.