۱۲ ثانیه فقط زیبایی😭✨>>>

خدایا به امید خودت✨؛

وقتی که منتظر تماس ِیه نفری🚮

نشسته‌ام به صفحه‌ی ِموبایل خیره شده‌ام🦦🥲؛

کل امروز تا به این‌جا این‌طور گذشت ، صبح خیلی ذهنم درگیر بود اما الان حالم بهتره و آروم‌ترم:)✨

امروز شاید روز جالبی باشه🦋

دخترخالم از صبح اومده خونه‌مون ، و هرچی وسیله داشتیم ریختیم وسط تا واسه اتاق‌هامون یه چیزایی درست کنیم؛ نمی‌دونم تهش قراره چی بشه🦦 . .

فقط تا این‌جا خیلی بهمون خوش گذشته ، کیفیت کارا واسه‌مون مهم نیست زیاد😂🤌🏻.

امروز خیلی زود گذشت؛

و خیلی‌خوب گذشت (؟)

اولش با دخترخالم دقیقا ًنمی‌دونستیم می‌خواهیم چی کار کنیم ، فقط تغذیه (به قول خودمون تققذیه) می‌کردیم🦦😂؛ کم کم شروع کردیم با کاموا ، گواش و چوب و اینا به قولی ور رفتن . .

داداشمم با دقت به ما نگاه می‌کرد تا کارای ِمارو تکرار کنه😂

از کارایی که کردیم نپرسید ، که جواب واضحی ندارم🦦😂.

دوتایی کیک مرغ خوردیم‌ 🥪✨؛

کیک مرغ همیشه جاش توو قلب ِمنه 🤌🏻💘>>>

هنوز به نتیجه‌ای نرسوندیم کارا رو ، و خوب ما فقط اهل ِایده دادنیم تو عمل ضعیفیم🙈😂.

زهرا_دخترخالم_ توو تمام ِامروز رو به من : فاطمه ، از امروز خواستی بگی از من تعریف می‌کنی هااا ! تعریف کن ازم . . من : باشه ، خیالت راحت ازت تعریف می‌کنم😔🤝🏻

بچه‌ها زهرای ِما خیلی دختر ِتعریفی‌ای هست ، تعریفی‌ترین دختری هست که تا حالا دیدم ، کارش با کاموا هم خیلی خوبه😔🤣. پ.ن: زهرا راضی هستی ازم ؟

همه رو به زهرا بگین🤣:

-🐼🤍

چون چوب داشتیم ، تصمیم گرفتیم یه کار‌ِ خیلی آسون انجام بدیم ، که هم از امروز یادگار بمونه و خوب کار با گواش لذت بخشه دیگه✨🕶؛ پ.ن: لازمه شاید این رو هم بگم که ما هیچ‌گونه سخنی در رابطه با این‌که کارمون خیلی عالی و تمیز و استاندارده نداریم ، و خوب حتی ما کار با گواش رو بلد نیستیم زیاد ؛ و این اشتراک گذاشتن‌ش این‌جا صرفا ًبه‌خاطر ِاینه که بگم روزمون کنار هم چطور گذشته و چه کارهایی با هم انجام دادیم:))🧡

حس ِخوبی بهم داد این‌کار:)✨

وارد کتابخانه شد. نگاهش را بین قفسه ها چرخاند به امید دیدن آن دختر ریزنقش.. همانی که چند هفته پیش با یک نظر دل از کَفَش ربوده بود.. اما ندید. سر افکنده بین قفسه ها قدم زد.. گویی رد پای دخترک را به چشم‌ میدید.. مقابل قفسه رمان های فانتزی ایستاد. کتابی که قبلا در دست دخترک بود را دید. آن را از لای کتاب ها بیرون کشید.. کتاب را باز کرد و عطر کاغذ که نه عطر دخترک در مشامش پیچید.. انگار که دختر این کتاب را پوشیده باشد.. نفس عمیقی کشید ناگهان صدایی مخملی بلند شد:《 اه لعنت به این قد》 نگاهش را برگرداند.. باورش نمیشد.. خودش بود.. دخترک دقیقا کنارش بود.. ذوق زده سعی کرد لبخندش را جمع کند تا مبادا صدای قلبش گوش دخترک را کر کند.. _《 میشه اون کتابو به من بدید؟》 دخترک از او خواهشی داشت.. با جان و دل پذیرا بود.. چرا که نه دخترک.. کتاب را که نه.. قلبم‌ را به تو می‌دهم.. دست دراز کرد و کتاب را بیرون کشید و به دست دختر داد.. صدای دختر گوشش را نوازش میکرد: 《 خیلی ممنونم.. واقعا چرا انقدر قفسه های اینجا بلنده که من قدم بهشون نرسه.. واقعا ممنونم.. مرسی》 بدنش لرزید.. چشمانش هم.. قلبش هم.. لبخند بزرگی به صورتش نشست.. در ذهنش گذشت که نه قفسه ها بلند نیستد تو زیادی کوچکی.. و ترسید از بیشتر ماندن کنار دخترک.. از اینکه نکند کار دستش بدهد.. عجیب قلبش به در و دیوار سینه اش کوبیده میشد.. پا تند کرد قبل از اینکه رازش لو برود.. با همان لبخند با همان عطری که لای کتاب بود... #استارگرل_نوشت

اونی استارگرل ِعزیز ، خوندن ِنوشته‌هات واسه من همیشه لذت بخش خواهد بود. لطفا ًباز هم واسه‌مون بنویس🤝🏻🧡.

https://eitaa.com/like_a_52hz_whale/11783 احساسی جز شرمندگی واسه آدم می‌مونه ؟ نه والا🥲.

در چشم تو دیدم غم پنهان شده‌ات را پنهان نکن احساس نمایان شده‌ات را