🔴 #خلاف_گویی های برجامی #قسمت_نهم 🔺طرح مساله 🔹یکی از مشهورترین ادعاهای برجامی، ادعای مشهور دور شدن #سایه_جنگ با برجام است که ده ها بار از سوی شخص رییس جمهور، وزرا، اطرافیان و حامیانشان مطرح شده است. گرچه مقام معظم رهبری صریحا این ادعا را رد کردند و منتقدان برجام واقعیت این مساله را تبیین نمودند، اما این ادعا به مثابه ی یک دستاورد غیر قابل سنجش برای توجیه شکست های برجام مدام تکرار می شود. #سه_سوال در این میان وجود دارد که با پاسخ به آن می توان تا حدی جلوی آسیب های دو قطبی تزریق شده ی جنگ-صلح به افکار عمومی و محاسباتشان را گرفت. در این قسمت به #سوال_دوم پاسخ خواهیم داد: سوال دوم: آیا قرار بود پیش از برجام به ایران حمله شود؟ 🔹برای پاسخ به این سوال ابتدا باید پرسید آیا آمریکا علیه ایران اقدام نظامی خواهد داشت؟ ✅اقدام نظامی آمریکا یا اسرائیل علیه ایران، نیازمند الزاماتی است: 1️⃣عدم توانایی ایران برای پاسخ متناسب و متقابل به حمله 2️⃣بدست آوردن پیروزی سریع در برابر ایران 3️⃣ تضمین امنیت اسرائیل در صورت حمله به ایران 4️⃣تامین منافع حیاتی آمریکا (انتقال انرژی) پس از حمله به ایران 5️⃣ نابودی محور مقاومت به عنوان قطع بازوان قدرتمند منطقه‌ای ایران 6️⃣ محاسبه پذیر نمودن سطوح قدرت بازدارندگی ایران ✅کاخ سفید می داند ایران توانایی پاسخ دارد و شکست آن براحتی نخواهد بود و امنیت اسرائیل نخستین نقطه مورد هدف موشک ها در صورت تهدید نظامی ست و انتقال انرژی در خلیج فارس با چالش جدی مواجه خواهد شد و...با این تفاسیر محاسبات آنان برای تصمیم به حمله علیه ایران بی نتیجه خواهد بود. ✅بارها از کارشناسان و سیاسیون آمریکایی شنیده شده که به انحاء مختلف مخالفت خود را با اقدام نظامی علیه ایران اعلام کرده اند. مرکز پژوهش کنگره آمریکا مطرح کرد: «هرگونه تنش بین جمهوری اسلامی ایران و آمریکا تبعات بسیار سنگینی را برای اقتصاد جهان و به‌ویژه آمریکا خواهد داشت.» ✅مسوولان پنتاگون از جمله سرپرست آن می گویند که بهیچ وجه قصد حمله نظامی به ایران را ندارند. ✅آمریکا برای اقدام نظامی حمایت متحدانش را نداشت. اوباما بعد از توافق ژنو گفت:« اگر این توافق را نمی کردیم، ایران را در صندلی راننده می نشاندیم. فکر می کنم در آن صورت تحریم ها فرو می ریخت و نتیجه ای عاید ما نمی شد. از این رو ایران به بخشی از آن پنجاه و شش میلیارد دلار می رسید و اقتصادش به هر حال به سمت بهبودی می رفت.» این صحبت های اوباما نشان می دهد که متحدان آمریکا در صورت استمرار تحریم ها نیز حاضر به ادامه ی حمایت نبودند؛ چه برسد به مداخله در جنگ! ✅آمریکایی ها می دانند که در صورت حمله ی نظامی به کشورمان، مردم و گروه های سیاسی ایران تمام اختلاف نظرها را کنار گذاشته و علیه آمریکا متحد می شوند و این هرگز به نفع آمریکا نیست. @uphjnv

🔴 #خلاف_گویی های برجامی #قسمت_دهم 🔺طرح مساله 🔹ادعای مشهور دور شدن #سایه_جنگ با برجام #سه_سوال در این میان وجود دارد که با پاسخ به آن می توان تا حدی جلوی آسیب های دو قطبی تزریق شده ی جنگ-صلح به افکار عمومی و محاسباتشان را گرفت. در این قسمت به #سوال_سوم پاسخ خواهیم داد: سوال سوم: آیا برجام توانایی پیشگیری از وقوع حمله نظامی را دارد؟ 1️⃣در سال ۹۲ نه امکان آغاز «جنگ» نظامی علیه ایران وجود داشت(به دلایلی که در قسمت قبل ذکر شد)، و نه آمریکا بیش از این می توانست چیزی به «تحریم»ها بیفزاید؛ زیرا اساسا و عملا آمریکا هر مقدار تحریم که در چنته داشت تا سال ۹۲ اعمال کرده بود. 2️⃣عرصه بین الملل، عرصه آنارشیسم، بی اعتمادی و سوءظن است. کشورهای قدرتمند قادرند براحتی از جنگ به عنوان ابزار سیاست خارجی خود استفاده کنند و کشور و یا کشورهای دیگری را مورد حمله قرار دهند؛ بدون اینکه مرجع قانونی و مقتدری بتواند جنگ را از سر کشورها بدور نگه دارد. در چنین دنیایی مهمترین وظیفه واحدهای سیاسی برای تضمین بقاء و ادامه حیات خود این است که علاوه بر هوشیاری و تاکید براصل بی اعتمادی و سوءظن در عرصه بین المللی، به تنهایی امنیت خود را تأمین کنند؛ پس هیچ توافق بین المللی نمی تواند مانع جنگ شود. 3️⃣اگر صرف به‌کارگیری مذاکره، قادر بود سایه‌ی جنگ از سر کشوری دور کند، چرا این اتفاق در لیبی، عراق و شوروی نیفتاد که آمریکا پس از مذاکرات طولانی گرفتار جنگ و فروپاشی از طرف آمریکا شدند؟ 4️⃣براستی اگر مذاکره نکردن یا عدم توافق در مذاکره موجب اقدام نظامی غربی ها علیه کشورمان بود، پس چگونه است که با وجود حضور آمریکا در گفتگوهای گروه ۱+۵ با ایران از سال ۸۷ و عدم حصول هیچ گونه توافقی (به سبب مقاومت و ابتکار تیم مذاکره کننده ی ایران)، هیچ ائتلافی برای حمله به ایران صورت نگرفت؟ 5️⃣آمریکا در محدوده زمانی سال های ۹۰ تا ۹۲ که داعش در سوریه و عراق، و نیز عربستان سعودی در یمن دست برتر را در معادلات داشتند و پیروزی های بزرگ و تاریخی کنونی به دست نیامده بود و همچنین روابط استراتژیک ایران با روسیه به هیچ روی در سطح فعلی نبود، می توانست از گزینه ی نظامی استفاده کند، اما این کار را نکرد. 6️⃣ادعای دور شدن سایه جنگ به وسیله ی برجام گاهی مستند به این ادعاست که برجام موجب خروج ایران از فصل هفت منشور سازمان ملل متحد شده است که در قسمت پنجم خلاف گویی های برجامی ( https://eitaa.com/BDON_SANSOR/13119 )بطور کامل پاسخ داده شد که این ادعا سالبه به انتفاء موضوع است و ایران هیچ‌گاه ذیل کلیت فصل ۷ (من جمله بند ۴۲) نبوده است که اکنون خارج شده باشد. 🔺برجام خود عامل نزدیک شدن سایه جنگ بود. دست کم به سه علت: 1️⃣تخلیه کشور از یکی از توانایی های استراتژیک یعنی ذخایر اورانیوم به موجب برجام 2️⃣رژیم سخت گیرانه ی بازرسی تحت عنوان « بازرسی‌های هر مکان و هر زمان» در بند Q ضمیمه‌ی ۱ برجام که از امنیت کشور می کاهد. 3️⃣نمایش انفعال دولت در مقابل آمریکا که آنها را برای ستاندن امتیازات بیشتر تحریص می کند. یکی از نمونه هایی که برای انفعال می توان ذکر کرد (متاسفانه نمونه ها فراوان است) همین ادعای دور شدن سایه جنگ با برجام است که روحانی از قول اولاند نقل می کند. اساساً یکی از قواعد مسلم در روابط بین الملل این است که اگر می خواهید وقوع جنگ بر کشور را نزدیک نمایید، به دشمن امتیاز دهید و اگر می خواهید تحمیل جنگ بر کشور را دور نمایید، در مقابل او مقاومت نمایید و به او امتیاز ندهید. ✅در پایان باید گفت واضح و مبرهن است که تنها عامل دوری سایه جنگ طی سی سال گذشته تدابیری بود که موجب تقویت مؤلفه‌های قدرت ملی شد و صرف دیپلماسی هرگز در نظام بین المللی تضمینی برای امنیت یک کشور نبوده است. رهاعبداللهی @uphjnv