🔴به نگاه #حاج_قاسم برای خوزستان نیازمندیم /لطفا عینک امنیتی را از چشمان خود بردارید! 🔺هرساله روز #سوم_خرداد، بهانه ای می شود که مطالبه رسیدگی‌ به #خرمشهر دردکشیده و استوار را پررنگ تر به زبان بیاوریم؛ شاید اندکی توجه مرکز نشینان گوشه ی حداقل یکی از مشکلات آن را بگیرد. اما امسال متاسفانه به خاطر یک اتفاق کم اهمیت و واکنش هایی که بیشتر ناشی از بدبینی و نشناختن شرایط فرهنگی خوزستان و خرمشهر بود، چنان نگاه ها را به سمت موضوعات امنیتی برد که دیگر مطالبات نجیبانه خرمشهر به حاشیه رفت. 🔹چند نکته درباره این سوءتفاهم می‌ نویسم؛ امید که بابت گفتن این توضیحات (که ندانستنش یا بی میلی به دانستنش تنها دلیل چنین‌ واکنش هایی شده) متهم به چیزی نشوم. 1️⃣شهردار خرمشهر را نمی شناسم و از خط و ربطش خبر ندارم؛ اما باید خدمت دوستان ناآشنا با #خوزستان و #زبان_عربی عرض کنم «محمره» اسم جعلی و ساخته شده توسط صدام و تجزیه طلبان نیست؛ نام قدیمی خرمشهر است که توسط رضاپهلوی ملعون که با عُلقه های قومی ملت ایران به ویژه عرب های ایرانی ضدیت داشت، به خرمشهر تغییر داده شد. اما نام «محمره» هیچ گاه از زبان مردم محلی نیافتاد. چه در دوران پهلوی، چه در دوران اشغال آن توسط صدام که به اسم احیای سنت ها از این نام ها سوءاستفاده کردند؛ چه امروز! علت تغییر نکردن نام پس از انقلاب هم سختی تغییر اسناد شهری، درگیر شدن کشور در جنگ تحمیلی هشت ساله و مواجهه با کوه ویرانی های پس از آن و دست آخر نگاه های امنیتی بود. 2️⃣آقایانی که به شهردار خرمشهر می‌ تازید؛ همانطور که «محمره» نام عربی خرمشهر است، «بلدیه» هم نام عربی شهرداری است! جالب است که شهردار را به خاطر استفاده از این کلمات در یک بیانیه به زبان عربی، خائن و فلان و فلان می نامید! 3️⃣استفاده از نام های «عبّادان»، «خفاجیه»، «فلاحیه»... بین مردم محلی یک امر کاملا عادیست و به هیچ عنوان معنای تجزیه طلبانه و امنیتی ندارد. این برخوردها نگاه امنیتی به خوزستان را تشدید می کند و نگاه امنیتی فرصت حل کردن مشکلات را عقب می اندازد. نگاه سردار سلیمانی به خوزستان ابدا چنین‌ نبود. ایشان دو هفته قبل از شهادتش به رئیس کمیسیون تلفیق بودجه گفته بود «خوزستان را فراموش نکنید؛ به نظرم نتوانستیم دینمان را به خوزستان ادا کنیم، وضع زندگی مردم به خصوص حاشیه اهواز و مناطق عرب نشین خوب نیست و باید به آنان توجه کنیم.» (به نقل از صفحه مجازی غلامرضا تاجگردون) 4️⃣امروز هم گروه جهادی #دست_سلیمانی متشکل از همسایه های سردار و فرزندان شهدا، در حال پیگیری همین نگاه حاج قاسم به خوزستان است؛ البته اگر این دست واکنش ها به یک اتفاق عادی و بی اهمیت بگذارد! از آقایان می پرسم آیا همین میزان حساسیت بر گرایشات قومی را روی آب شرب خرمشهر هم دارید؟ آیا همین غیرت را نسبت به جوانان بیکارش دارید؟ به خدا این برخوردها بدترین ظلم در حق خرمشهر صبور و رنجور و خوزستان مظلوم است! 5️⃣باید بدانیم واکنش های شدید به این موضوع، هم احساس تقابل با شاخصه های فرهنگی منطقه را در ذهن مردم ایجاد می کند؛ هم زمینه سوءاستفاده و جوسازی دشمنان را فراهم می آورد. لطفا پیش از هرنوع واکنش تند و یک طرفه، با فعالان اجتماعی یا مسوولان محلی یک مشورت بفرمایید. 6️⃣توقعات مردم خرمشهر با گذشت ۳۸ سال از آزادسازی این شهر از چنگ رژیم بعث صدام، همچنان روی زمین است. درکدام سوم خرداد قرار است خبر از حل شدن مشکل شوری آب، لایروبی اروند، جلوگیری از خشکی نخلستان ها براثر شوری آب، اشتغال جوانان، حل معضل ریزگردها... خواهیم شنید؟! اگر قصد برداشتن باری از زمین ندارید، باری بر آن نیافزایید که از دردهای خوزستان نگاه امنیتی برخی مرکز نشینان به مسائلش است. 📝 #عبداللهی #کانال_روشنگری_و_بصیرت #قرارگاه_بسوی_ظهور 🆔 @uphjnv

🔴نسل از دست رفته یا نسل دست‌نیافتنی؟ جنگ تحمیلی که تمام شد، پسران دهه شصتی‌ هنوز پشت لبشان سبز نشده بود. تکلیف دخترها هم که معلوم بود؛ هنوز به تکلیف نرسیده بودند. دهه شصتی‌ها دستی بر آتش دفاع مقدس نداشتند، اگرچه دود جنگ بدجوری به چشم این نسل فرو رفت. نسل سوخته نبودند اما مجال این را هم نداشتند تا در کوره‌ی معارف جنگ، پخته شوند. قد درک آنها به انقلاب ۵۷ نمی‌کشید و در دفاع مقدس نیز تازه داشتند قد می‌کشیدند. هنوز چشمشان به درس و کارنامه نخورده بود که قطعنامه امضا شد. وقتی امام جام زهر را نوشید، هنوز دهان این نسل بوی شیر می‌داد. هیچ دهه شصتی نفهمید که «فتح خرمشهر یک مسأله عادی نیست، بلکه مافوق طبیعت است.» آنها کجا می‌دانستند که «دفاع مقدس از الطاف خفیه‌ی الهی است.» نمی‌دانستند که «پاوه باید آزاد شود»، جمله‌ای تکوینی است، نه تکلیفی. اینکه نگاه خلّاق امام روح الله جنگ را برعکس خلایق گنج می‌دید، کجا در قاموس فهم این نسل جای داشت؟ اگر غرامت جنگ به قربانیان آن می‌رسد، میراث دفاع مقدس اما نسل به نسل باید دست به دست شود. دهه شصتی‌ها امروز دهه‌ نودی‌ها را در دامن دارند. همان بچه دبستانی‌هایی که امید امام بودند، امروز بچه دبستانی‌ دارند. آفتاب معارف جنگ تحمیلی به خودشان نتابیده هیچ، فرزندانشان سایه‌‌ی جنگ را هم ندیده‌اند. نسلی که آفتاب و مهتاب ندیده، لابد درکی از منوّر و خمپاره ندارد. واقعیت اما این است که ما زیادی مقهور عصر ماهواره شده‌ایم. وقتی آمار داشته‌هایمان را از بلندگوهای دشمن بشنویم، دستگاه محاسباتی‌مان مختل می‌شود. نسل دست‌نیافتنی را نسل از دست رفته می‌پنداریم. نفوذ فرهنگی جدی است، اما القای استحاله‌‌ی فرهنگی جدی‌تر است. بن‌مایه‌ی رشادت و ستم‌ناپذیری هنوز در خمیره‌ی نسل نو هست. ظواهر شاید عوض شده اما هنوز قلب‌های پاک برای اعتلای این خاک می‌تپد. چون عرصه‌ی اثبات وفاداری نسل غیورِ از جنگ جامانده فراهم نشده، آنها را دست‌کم گرفته‌ایم. وقتی ما زیر بمباران هژمونی رسانه‌ای غرب سنگر گرفته بودیم، دهه شصتی‌ها بیرق دفاع از حرم را برداشتند و دهه هفتادی‌ها جاپای حسین فهمیده گذاشتند. در منظومه‌ی معیوب ادراک ما از چیستی و چگونگی نسل جدید، صدرزاده‌ها و حججی‌ها نه یک جریان زنده‌ی فراگیر، بلکه یک مثال نقض محسوب می‌شوند. اخبار را اگر درست دنبال کنیم، شهید دهه هشتادی هم داریم. وقتی انقلاب و دفاع مقدس هنوز برای مجاهدان لبنانی و یمنی و سوری الهام‌بخش است، چرا برای دهه‌ نودی‌های میهن خودمان نباشد؟ اینکه در فهم چراییِ تکثیر و توزیع و صدور گفتمان «سلام فرمانده» در باب مهدویت درمانده‌ایم، یعنی نسل غیور جامانده را دست‌کم گرفته‌ایم. با همه‌ی کاستی‌ها و سستی‌ها و نادرستی‌ها، به آینده انقلاب باید خوش‌بین بود حتی اگر لازم باشد برچسب ساده‌لوحی را به جان خرید. #سلام_فرمانده #سوم_خرداد ✍‌ #زهرا_محسنی_فر #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇 🌸⃟📚🔰჻ᭂ࿐✰ #کانال_روشنگری_و_بصیرت #قرارگاه_بسوی_ظهور @uphjnv