بمناسبت نیمه شعبان و ولادت حضرت صاحب الزمان علیه السلام ‌ قولویه از محمد بن ابراهیم بن مهزیار روایت می‌کند که ایشان گفت: هنگامی که حضرت امام عسکری علیه السلام از دنیا رفت درباره امام پس از آن حضرت شک کردم! در آن زمان نزد پدرم ابراهیم بن مهزیار اموال زیادی مربوط به امام علیه السلام جمع شده بود. پس پدرم آن اموال را برداشته و سوار شد رفتم به طرف بغداد در بین راه پدرم تب سختی کرد و گفت پسرم جان مرا برگردان که این بیماری وسیله مرگ من است و به من گفت نسبت به این اموال از خدا بترس و آنها را از دستبرد ورثه و دیگران حفظ کن و به صاحبش برسان. این وصیت را به من کرد و پس از سه روز از دنیا رفت. من با خود گفتم پدرم چنین نبود که وصیت بی‌جایی به من بکند من این اموال را به بغداد می‌برم و در کنار شط خانه‌ای اجاره می‌کنم و به هیچکس خبر نمی‌دهم پس اگر چیزی درباره امامت بر من آشکار شد چنانچه در زمان حضرت عسکری علیه السلام امامت ایشان بر من روشن شده بود، اموال را نزد او می‌فرستم و اگر نه در آنچه دلخواه خودم هست آن را خرج می‌کنم و به مصرف می‌رسانم پس به بغداد آمدم و خانه ای در کنار شط اجاره کردم و چند روز ماندم ناگاه پیکی آمد و نامه‌ای آورد که در آن نوشته بود ای محمد نزد تو فلان اندازه اموال به فلان نشانی‌ها هست و تمام خصوصیات اموالی که نزد من بود و بعضی از آنها را خودم هم نمی‌دانستم نوشته بود. پس من همه را به آن پیک تحویل دادم و چند روز دیگر منتظر ماندم. سپس نامه دیگری رسید که ما تو را به جای پدرت نصب کردیم پس خدا را شکر و سپاس کردم که اموال را به دست صاحبش رسانده ام و امام زمان به من اعتماد فرموده است. الارشاد مفید ترجمه رسولی محلاتی ج ۲ ص ۳۳۴ عید ولادت حضرت ولیعصر عج بر همه دوستان مبارک باد. ۱۴۰۲/۱۲/۵ حبیب یوسفی

بسمه تعالی سبک زندگی قرآنی 6 یکی دیگر از سفارشات قرآن کریم صله رحم است. صله رحم به معنی پیوند و ارتباط همراه با احسان ونیکی با خویشاوندان و اقوام است و در مقابل آن قطع رحم به معنی بریدن و دوری و بدی کردن به خویشاوندان است. قرآن کریم در آیات متعددی به این موضوع ارزشمند اشاره فرموده که در این نوشتار به بعضی از آن ها اشاره میکنیم. "اهمیت صله ارحام" از نظر قرآن کریم به اندازه ای این موضوع مهم است که خداوند آن را در کنار تقوا و پرهیز از خود قرار داده است. در سوره نساء آیه 1 می فرماید: «و تقوالله الذی تسائلون به والارحام» بپرهیزید از خداوندی که سوال می کند از شما نسبت به او و نسبت به اقوام و در سوره بقره آیه 83 نیز می فرماید: «از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم شرک نورزند و به والدین و خویشاوندان احسان کنند.» می بینیم که صله ارحام را در کنار توحید و عدم شرک قرار داده و این حاکی از اهمیت این موضوع است. صله رحم موجب پیوند خانواده ها و رشد و کمال جامعه در امور مختلف است زیرا هر نوع پیشرفتی در سایه ی وحدت و اتحاد و پیوند و همدلی به دست می آید. در روایتی هم آمده که صله رحم موجب عمران شهر ها و تکامل انسان هاست. پیغمبر اکرم (ص) نیز در روایتی که بعدا ذکر خواهم کرد اهمیت صله رحم را بعد از ایمان به خدا ذکر فرموده است. "خداوند به صله رحم کنندگان مژده ی بهشت جاوید داده است" در سوره رعد آیه 23 بعد از ذکر کسانی که به خاطر خدا و ترس از حساب قیامت صله رحم می کنند می فرماید: «آن ها و هرکسی از پدران و همسران و ذریه و اقوامشان که صالح باشند را در بهشت عدن داخل خواهد کرد.» "کسانی که از خدا و حساب آخرت بیم دارند بیشتر صله رحم می کنند" در سوره رعد آیه 21 « والذین یصلون ما امر الله به ان یوصل و یخشون ربهم و یخافون سوءالحساب» «و کسانی که از پروردگار خود خوف دارند و از ریزبینی در حساب می ترسند، پیوند می کنند با کسانی که خدا امر به پیوند با آنان فرموده است.» مسلما یکی از گروه هایی که خدا امر به پیوند و ارتباط با آنان فرموده، اقوام و خویشاوندانند و یکی دیگر پیامبر و اهل بیت آن حضرتند. "کجا خدا امر به صله ارحام فرموده؟" در سوره مبارکه نحل آیه 90 می فرماید: «ان الله یامر بالعدل و الاحسان و ایتاء ذی القربی...» «خداوند امر به عدالت و احسان و رفت و آمد و اهدا به نزدیکان و... فرموده است.» در سوره اسرا آیه 26 نیز می فرماید: «حقوق خویشاوندان و مسکینان و در راه ماندگان را بده و اسراف و تبذیر نکن.» "قطع رحم موجب لعنت خداست" در سوره حضرت محمد (ص) آیه و 22 و 23 می فرماید: «.... و تقطعوا ارحامکم، اولئک الذین لعنهم الله...» منافقین که روی گردان از امر خدایند در زمین فساد می کنند و به ارحامشان هم رحم نمی کنند، این ها کسانی اند که خدا لعنتشان می کند. "قطع رحم موجب ریزبینی و سخت گیری در حساب قیامت است" در آیه 21 سوره رعد آن جا که می فرماید: «و یخافون سوءالحساب» در تفاسیر سوءحساب را به ریزبینی و سخت گیری تفسیر کرده اند و اگر خداوندبخواهد با ریزبینی و سخت گیری حساب ما را رسیدگی کند هیچ یک از اعمال ما خالی از نقص نیست. بله کسی که به اقوام خود ریزبینی و سخت گیری داشته باشد خدا هم در حساب او سخت گیری خواهد کرد و اگر اهل عفو و گذشت باشد خداوند هم با گذشت به حساب او رسیدگی خواهد نمود. " یکی از نشانه های فاسقان قطع رحم است" در سوره بقره آیه 27 می فرماید: «الذین ینقضون عهد الله من بعد میثاقه و یقطعون ما امر الله به ان یوصل و یفسدون فی الارض اولئک هم الخاسرون» «فاسقان، کسانی هستند که عهد خدا را می شکنند و آنچه خدا امر به وصل آن فرموده قطع می کنند و در زمین فساد می کنند این ها همان زیان کارانند.»

ماه شعبان روبه پایان است و نمی دانم موفق به مواسات با فقرا شده ایم یا نه؟ در یکی از فرازهای صلوات شعبانیه می خوانیم « وارزقنی مواسات من قترت علیه من ررقک بما وسعت علی من فضلک » یعنی خدایا به من روزی کن و توفیق بده که همراهی و کمک کنم به کسانی که روزی آنان را تنگ و کم قرار داده ای چون از فصل خودت به من وسعت روزی عنایت فرموده ای. این درخواست به ما می آموزد که وقتی خدا روزی ما را وسیع قرار داده و روزی بعضی را تنگ؛ امتحانی ایجاد فرموده هم برای غنی تا ببیند چقدر بخشش می کند و هم برای فقیر تا ببیند چقدر صبر و شکر دارد. بنابراین خوب است تا ماه شعبان تمام نشده اقدام به مواسات داشته باشیم تا دیگر فرازهای این دعای شریف هم برای ما به اجابت برسد انشاءالله ۱۴۰۲/۱۲/۱۳ حبیب یوسفی

قَالَ الصَّادِقُ ع‏ إِذَا أَرَدْتَ‏ الْحَجَ‏ فَجَرِّدْ قَلْبَكَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَبْلِ عَزْمِكَ مِنْ كُلِّ شَاغِلٍ وَ حَجْبِ كُلِّ حَاجِبٍ وَ فَوِّضْ أُمُورَكَ كُلَّهَا إِلَى خَالِقِكَ وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ مَا يَظْهَرُ مِنْ حَرَكَاتِكَ وَ سُكُونِكَ وَ سَلِّمْ لِقَضَائِهِ وَ حُكْمِهِ وَ قَدَرِهِ وَ دَعِ الدُّنْيَا وَ الرَّاحَةَ وَ الْخَلْقَ وَ اخْرُجْ مِنْ حُقُوقٍ تَلْزَمُكَ مِنْ جِهَةِ الْمَخْلُوقِينَ وَ لَا تَعْتَمِدْ عَلَى زَادِكَ وَ رَاحِلَتِكَ وَ أَصْحَابِكَ وَ قُوَّتِكَ وَ شَبَابِكَ وَ مَالِكَ مَخَافَةَ أَنْ تَصِيرَ ذَلِكَ أَعْدَاءً وَ وَبَالًا لِيَعْلَمَ أَنَّهُ لَيْسَ قُوَّةٌ وَ لَا حِيلَةٌ وَ لَا حَدٌّ إِلَّا بِعِصْمَةِ اللَّهِ تَعَالَى وَ تَوْفِيقِهِ وَ اسْتَعِدَّ اسْتِعْدَادَ مَنْ‏ لَا يَرْجُو الرُّجُوعَ وَ أَحْسِنِ الصُّحْبَةَ وَ رَاعِ أَوْقَاتَ فَرَائِضِ اللَّهِ تَعَالَى وَ سُنَنَ نَبِيِّهِ ص وَ مَا يَجِبُ عَلَيْكَ مِنَ الْأَدَبِ وَ الِاحْتِمَالِ وَ الصَّبْرِ وَ الشُّكْرِ وَ الشَّفَقَةِ وَ السَّخَاءِ وَ إِيْثَارِ الرَّادِّ عَلَى دَوَامِ الْأَوْقَاتِ. ثُمَّ اغْتَسِلْ بِمَاءِ التَّوْبَةِ الْخَالِصَةِ ذُنُوبَك وَ الْبَسْ كِسْوَةَ الصِّدْقِ وَ الصَّفَاءِ وَ الْخُضُوعِ وَ الْخُشُوعِ وَ أَحْرِمْ عَنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ يَمْنَعُكَ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَحْجُبُكَ عَنْ طَاعَتِهِ وَ لَبِّ بِمَعْنَى إِجَابَةٍ صَافِيَةٍ خَالِصَةٍ زَاكِيَةٍ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي دَعْوَتِكَ لَهُ مُتَمَسِّكاً بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَ طُفْ بِقَلْبِكَ مَعَ الْمَلَائِكَةِ حَوْلَ الْعَرْشِ كَطَوَافِكَ مَعَ الْمُسْلِمِينَ بِنَفْسِكَ حَوْلَ الْبَيْتِ وَ هَرْوِلْ هَرْوَلَةً فَرّاً مِنْ هَوَاكَ وَ تَبَرِّياً مِنْ جَمِيعِ حَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ وَ اخْرُجْ مِنْ غَفْلَتِكَ وَ زَلَّاتِكَ بِخُرُوجِكَ إِلَى مِنًى وَ لَا تَمَنَّ مَا لَا يَحِلُّ لَكَ وَ لَا تَسْتَحِقُّهُ وَ اعْتَرِفْ بِالْخَطَإِ بِالْعَرَفَاتِ وَ حَدِّدْ عَهْدَكَ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى بِوَحْدَانِيَّتِهِ وَ تَقَرَّبْ إِلَيْهِ وَ اتَّقِهِ بِمُزْدَلِفَةَ وَ اصْعَدْ بِرُوحِكَ‏ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى بِصُعُودِكَ إِلَى الْجَبَلِ وَ اذْبَحْ حَنْجَرَةَ الْهَوَى وَ الطَّمَعِ عِنْدَ الذَّبِيحَةِ وَ ارْمِ الشَّهَوَاتِ وَ الخَسَاسَةَ وَ الدَّنَاءَةَ وَ الْأَفْعَالَ الذَّمِيمَةَ عِنْدَ رَمْيِ الْجَمَرَاتِ وَ احْلِقِ الْعُيُوبَ الظَّاهِرَةَ وَ الْبَاطِنَةَ بِحَلْقِ شَعْرِكَ وَ ادْخُلْ فِي أَمَانِ اللَّهِ تَعَالَى وَ كَنَفِهِ وَ سَتْرِهِ وَ حِفْظِهِ وَ كِلَائِهِ مِنْ مُتَابَعَةِ مُرَادِكَ بِدُخُولِ الْحَرَمِ وَ زُرِ الْبَيْتَ مُتَحَفِّفاً لِتَعْظِيمِ صَاحِبِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ وَ جَلَالِهِ وَ سُلْطَانِهِ وَ اسْتَلِمِ الْحَجَرَ رِضًى بِقِسْمَتِهِ وَ خُضُوعاً لِعَظَمَتِهِ وَ دَعْ مَا سِوَاهُ بِطَوَافِ الْوَدَاعِ وَ صَفِّ رُوحَكَ وَ سِرَّكَ لِلِقَاءِ اللَّهِ تَعَالَى يَوْمَ تَلْقَاهُ بِوُقُوفِكَ عَلَى الصَّفَا وَ كُنْ ذَا مُرُوَّةٍ مِنَ اللَّهِ بِفِنَاءِ أَوْصَافِكَ عِنْدَ الْمَرْوَةِ وَ اسْتَقِمْ عَلَى شُرُوطِ حَجِّكَ وَ وَفَاءِ عَهْدِكَ الَّذِي عَاهَدْتَ رَبَّكَ وَ أَوْجَبْتَهُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ اعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَفْتَرِضِ الْحَجَّ وَ لَمْ يَخُصَّهُ مِنْ جَمِيعِ الطَّاعَاتِ بِالْإِضَافَةِ إِلَى نَفْسِهِ بِقَوْلِهِ تَعَالَى‏ وَ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطاعَ إِلَيْهِ سَبِيلًا وَ لَا شَرَعَ نَبِيُّهُ ص فِي خِلَالِ الْمَنَاسِكِ عَلَى تَرْتِيبِ مَا مصباح الشريعة، ص: 50 شَرَعَهُ إِلَّا لِلِاسْتِعْدَادِ وَ الْإِشَارَةِ إِلَى الْمَوْتِ وَ الْقَبْرِ وَ الْبَعْثِ وَ الْقِيَامَةِ وَ فَصْلِ بَيَانِ السَّبْقِ مِنْ دُخُولِ الْجَنَّةِ أَهْلُهَا وَ دُخُولِ النَّارِ أَهْلُهَا بِمُشَاهَدَةِ مَنَاسِكِ الْحَجِّ مِنْ أَوَّلِهَا إِلَى آخِرِهَا لِأُولِي الْأَلْبَابِ وَ أُولِي النُّهَى‏

آخرین جمعه ماه شعبان یاد آور خطبه شعبانیه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم است. حضرت امیرالمومنین علیه السلام میفرماید: یک روز پیغمبر اکرم(ص) برای ما خطبه خواند. دراین خطبه که در مورد برکتهای ماه رمضان است چنین فرمودند: أیُّهَا النّاسُ، إنَّهُ قَد أقبَلَ إلَیکُم شَهرُ اللّه ِ بِالبَرَکَةِ وَالرَّحمَةِ وَالمَغفِرَةِ، شَهرٌ هُوَ عِندَ اللّه ِأفضَلُ الشُّهور، وَأیّامُهُ أفضَلُ الأَیّامِ، ولَیالیهِ أفضَلُ اللَّیالی وساعاتُهُ أفضَلُ السّاعاتِ. هُوَ شَهرٌ دُعیتُم فیهِ إلى ضِیافَةِ اللّه، وجُعِلتُم فیهِ مِن أهلِ کَرامَةِ اللّه، ای مردم همانا ماه خدا، با برکت‌ها و رحمت‌ها و مغفرت‌هایش به شما روی آورده است، رمضان ماهی است که نزد خداوند از همه ماه ها برتر است و روزهایش از همه روزها و شب‌هایش از همه شب‌ها و ساعاتش از همه ساعت‌ها افضل است، این ماه ماهی است که شما به میهمانی خدا دعوت شده و مورد کرامت خدا قرار گرفته‌اید.... دنباله خطبه را انشاءالله در روزهای آینده تقدیم خواهم کرد.

قسمت ۲ خطبه شعبانیه أنفاسُکُم فیهِ تَسبیحٌ ، ونَومُکُم فیهِ عِبادَةٌ ، وعَمَلُکُم فیهِ مَقبولٌ ، ودُعاؤُکُم فیهِ مُستَجابٌ . فَاسأَلُوا اللّه َ رَبَّکُم بِنِیّاتٍ صادِقَةٍ وقُلوبٍ طاهِرَةٍ أن یُوَفِّقَکُم لِصِیامِهِ وتِلاوَةِ کِتابِهِ. فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَن حُرِمَ غُفرانَ اللّه ِ فی هذَا الشَّهرِ العَظیمِ وَاذکُروا بِجوعِکُم وعَطَشِکُم فیهِ جوعَ یَومِ القِیامَةِ وعَطَشَهُ ، وتَصَدَّقوا عَلى فُقَرائِکُم ومَساکینِکُم ، ووَقِّروا کِبارَکُم ، وَارحَموا صِغارَکُم ، وصِلوا أرحامَکُم ، نَفَس هایتان در آن (ماه رمضان)، تسبیح است ، خوابتان در آن ، عبادت ، عملتان در آن ، پذیرفته و دعاهایتان در آن ، مورد اجابت است . پس با نیّت هاى خالص و دل هاى پاک ، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش ، توفیقتان دهد ؛ چرا که بدبخت ، کسى است که در این ماه بزرگ از آمرزش الهی محروم بماند با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه ، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید، به نیازمندان و بینوایانتان صدقه بدهید ؛ به بزرگان خود احترام ، و بر کوچک هایتان ترحّم ، و به بستگانتان نیکى کنید... دنباله خطبه را انشاءالله در روزهای آینده تقدیم خواهم کرد

قسمت 3 خطبه شعبانیه وَاحفَظوا ألسِنَتَکُم ، وغُضّوا عَمّا لا یَحِلُّ النَّظَرُ إلَیهِ أبصارَکُم ، وعَمّا لا یَحِلُّ الاِستِماعُ إلَیهِ أسماعَکُم ، وتَحَنَّنوا عَلى أیتامِ النّاسِ یُتَحَنَّن عَلى أیتامِکُم ، وتوبوا إلَى اللّه ِ مِن ذُنوبِکُم ، وَارفَعوا إلَیهِ أیدِیَکُم بِالدُّعاءِ فی أوقاتِ صَلَواتِکُم ؛ فَإِنَّها أفضَلُ السّاعاتِ ، یَنظُرُ اللّه ُ عز و جل فیها بِالرَّحمَةِ إلى عِبادِهِ ، یُجیبُهُم إذا ناجَوهُ ، ویُلَبّیهِم إذا نادَوهُ ویَستَجیبُ لَهُم إذا دَعَوهُ زبانتان را نگه دارید ؛ چشم هایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست ، بپوشانید ؛ گوش هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست ، فرو بندید ؛ به یتیمان مردم ، محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند. از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید ؛ در هنگام نمازها ، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید ، که آن هنگام (وقت نماز) ، برترینِ ساعت هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى نگرد و هر گاه با او مناجات کنند ، پاسخشان مى دهد و چون او را صدا بزنند ، جوابشان مى گوید و چون او را بخوانند ، اجابتشان مى کند. دنباله خطبه را انشاءالله در روزهای آینده تقدیم خواهم کرد.