🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚 #فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰ 13آذرماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚 #فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰ ۲۰ آذرماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚#فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰ 27 آذرماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚#فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰ 4 دی‌ماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚#فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰11دی‌ماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚#فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰18دی‌ماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚#فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰25دی‌ماه1397

🎧 فایل صوتی شرح #فص_آدمی 📚#فصوص_الحکم محی الدین #ابن_عربی 🎙توسط استاد #اصغر_طاهرزاده ⏰2 بهمن ماه1398

🔰 جایگاه زن در عرفان ابن‌عربی ▫️نشست علمی "جایگاه زن در عرفان ابن‌عربی" توسط گروه فلسفه پژوهشکده مطالعات زن و خانواده دانشگاه ادیان و مذاهب با همکاری مؤسسه آموزشی پژوهشی نفحات با ارائه استاد امینی‌نژاد در روز چهارشنبه ۲۴ شهریورماه ۱۴۰۰ برگزار گردید. ▫️هم اکنون می‌توانید صوت این جلسه را استماع نمایید. ⏱ زمان: ۱ ساعت و ۱۱ دقیقه 💿 حجم: ۱۸ مگابایت #نشست_تخصصی #زن #ابن_عربی #استاد_امینی_نژاد 💢 مؤسسه آموزشی پژوهشی نفحات

⭕️ #تفسیر_انفسی 🛑 سبک تفسیر #ابن_عربی، تفسیر به رأی نیست/ اشکال شهید #مطهری بر تفسیر ابن عربی وارد نیست/ داستان های قرآن، داستان «انسان» هستند. 🔰 راه آموزش قرآن اين است که انسان، کلّ جريان انسانیت را در يک داستان قرآن مطالعه کند. اگر هر کس اين چنين به قرآن نگاه کند قرآن براي او هدايت کننده است. محی الدین عربی مسائل را در ارتباط با «عقل» و «نفس» می بیند. از این جهت در ذیل آیه ی «قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‌ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ» میگوید: «اذ قال ابراهیم العقل لاسماعیل النفس». این تفسیر کسی است که انسان را با حدود قرآنی می‌شناسد. 🔰 مرحوم شهید مطهری میگوید: این، «تفسیر به رأی» است. تأویل است. نه! در این مورد، حق با محی الدین است. بیخود نیست #امام در نامه به گورباچف اسم محی الدین را می برد. دیدید حضرت امام در تفسیری که می‌فرمود، در همان جلسۀ اول از محی‌الدین عربی یاد کرد؟ امام هرجا نگاه کنید همه ی تکیه اش بر #اسلام و #انسان بود. [همیشه] میگفت: اسلامی، انسانی. همیشه بین این دو عطف می کرد. محی الدین هم در مسائل همه‎اش روی «انسان» تکیه میکند که انسان این است، انسان آن است. اگر انسان بتواند دقیق بفهمد که قران دربارۀ «خصوصیات انسان» صحبت میکند، آن وقت می بیند که چه قدر مطالب قرآن پربار میشود! چه قدر مطالب، عام می شود! چقد خود انسان در فهم مسائل اسلامی از زندان این تعلقات درمی آید! [اینکه قرآن این قصه ها را بیان می کند،] بهانه‎اش است. به این بهانه می خواهد «انسان» را شرح بدهد و چیزی درباره ی «انسان» بگوید. این نه تفسیر به رأی است، نه تفسیر «بمالا یرضی صاحبه» است و نه انحراف در مسئله است. فقط این است که انسان التفات پیدا کند به ایماها و اشاره‎های قرآن. قصه های قرآن، قصه همه انسان ها در تمام زمان ها و در تمام مکان هاست. از دید محی الدین، هدف قرآن، قصه و «اساطیر اولین» نیست. هدف قرآن، تذکره و بیدار کردن است. سعدی مثل محی الدین است. چه زیبا بیان می کند: ما کشته نفسیم و بس آوخ که برآید از ما به قیامت که چرا نفس نکشتیم 🔰 محی الدین، مسئله را در «انسان» می بیند و این دیدگاه #صحیحی است. یعنی وقتی ابراهیم مطرح می شود، در واقع همه انسان ها مطرح می شوند و ابراهیم، مظهر عقل و فطرت انسانی است. ایشان در آیه ی «إذ قال ابراهیم» تفسیر می‌کند به: «اذ قال ابراهیم العقل لاسماعیل النفس». آیه، دربارۀ آنچه ابراهیم کرده است صحبت می‌کند؛ اما ایشان این‌گونه معنی می‌کند که ابراهیمِ عقل به اسماعیلِ نفس گفت: من تو را ذبح می‌کنم. اسماعیل گفت: پدر، انجام بده آنچه به آن مأموری، من را از صابران خواهی یافت. لطافت کار محی‌الدین اینجاست که می‌گوید مردم فکر می‌کنند که ابراهیم فرزند خودش را سر می‌برد و می‌دانید که خدای تعالی قبل از اینکه فرزند را ذبح کند، به او گفت: ابراهیم، مأموریتت را انجام دادی و از ذبح اسماعیل معاف شدی. محی‌الدین می‌گوید: ذبح صورت گرفت اما شما نفهمیدید؛ چون در آیه می‌گوید: وَنَادَیْنَاهُ أَنْ یَا إِبْرَاهِیمُ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیَا ، ما ندا کردیم به ابراهیم، ابراهیم آن رؤیا و مأموریت را تصدیق کرد و انجام شد. 🔰 ابراهیم در خواب دیده بود که فرزندش را ذبح می‌کند، درصورتی ‌که دستور یافت کار را متوقف کند و اگر کار متوقف شده باشد، ذبحی صورت نگرفته است [و رؤیای او هم تصدیق نشده]. محی‌الدین می‌گوید: ذبحی صورت گرفت و شما نفهمیدید! آن چیزی که بنا بود ذبح شود، ذبح شد و آن تعلقاتش بوده است. قرار نبود که خون اسماعیل ریخته شود؛بلکه بنا بود ابراهیم «آزاد» شود. هدف این بود که ابراهیم با اطاعتی که از فرمان الهی می‌کند، از تمام علاقه‌ها و تعلقات خود که در اسماعیل تبلور پیدا کرده بود، آزاد شود. قرآن درست ‌میگوید که گفت قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیَا: ذبح انجام شد. ذبح این بود که ابراهیم تعلقات خود را ذبح کند و کرد. وقتی ابراهیم کارد را بر گلوی اسماعیل میکشد، کارد را بر تمام روابط خود با اسماعیل می‌کشد؛ کارد را بر تعلقات خودش می‌کشد. از این‌ جهت قرآن این‌گونه بیان می‌کند: فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِینِ: وقتی «هر دو»، هم پدر و هم پسر تسلیم شدند. می‌گوید: شما فکر کردید ما گفتیم بکش و بعد دلمان نیامد و گفتیم نکش و کار را نیمه‌تمام رها کردیم؟دستوری دادیم و آن امر را انجام ‌نشده نسخ کردیم؟شما متوجه نشدید آنچه بنا بود کشته شود،کشته شد. ابراهیم آزاد شد. #اسماعیل از تعلق به خود آزاد شد. #ابراهیم از تعلق به اسماعیل آزاد شد. ازاین‌جهت در «اذ قال ابراهیم لاسماعیل» می‌گوید: «اذ قال ابراهیم العقل لاسماعیل النفس» که اسماعیل جنبۀ تعلقی ابراهیم است. آنکه یک مقدار انسان را شناخته است، وقتی میخواهد آیات را تفسیر کند، متوجه این لطافت‌ها می‌شود؛ یعنی قرآن برای این فرد مزۀ دیگری دارد،معنی دیگر و رسایی دیگری دارد. ✍ آیت الله حائری شیرازی