eitaa logo
واجب فراموش شده 🇵🇸
1.1هزار دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
3.4هزار ویدیو
115 فایل
💕 #خُداونـدا #بی_نگــاهِ لُطفــــِ #تــــُ هیچ ڪاری #بـــــِ سامان نمیرِسَــد 😍 نگــاهَـــت را از مــا نَــگـــیـر 🌸 ارتباط با مدیر کانال ↶ ↶ @man_yek_basiji_hastam 🌸 تبادلات ↶ ↶ @Sarbazeemam10
مشاهده در ایتا
دانلود
‍ ‍ ‌ ‍ ‌ (عج) 🔥 آفرینش ابلیس💥 💢ابلیس، آفریده شده از آتش و از مخلوقات جنّی خداوند است. نام او در ابتدا « عزازیل » به معنای عزیز خداوند بود؛ ولی بعد از آن‌که از سجده بر حضرت آدم (ع) سر باز زد و توبه نکرد، او را « ابلیس » به معنای مأیوس شده از رحمت خداوند خواندند. (1) 👈در قرآن کریم درباره‌ی «جنّ» بودن ابلیس می‌خوانیم: «و یاد کن هنگامی که به فرشتگان گفتیم، آدم را سجده کنید. پس همه، جز ابلیس سجده کردند که از گروه جنیان بود و از فرمان پروردگارش سرپیچید.» (2) 💥 عبادت ابلیس 👈ابلیس به سبب زیادی عباداتش، به مقام تقرّب خداوند ارتقا یافته بود. امیرمؤمنان، حضرت علی علیه‌السلام در این‌باره فرموده‌اند: «از آنچه خداوند نسبت به ابلیس انجام داد عبرت گیرید، زیرا اعمال فراوان و کوشش‌های مداوم او با تکبّر از بین رفت. او شش هزار سال عبادت کرد که مشخص نیست از سال‌های دنیا یا آخرت است؛ امّا با لحظه‌ای تکبّر، همه را نابود کرد.» (3) 📌امتحان ابلیس از طریق حضرت آدم (ع) 👈حضرت علی علیه‌السلام درباره‌ی سرباز زدن ابلیس از فرمان خداوند در سجده بر حضرت آدم (ع) چنین فرموده‌اند: «شیطان بر آدم، به جهت خلقت او از خاک، فخر فروخت و با تکبّر به اصل خود که از آتش است، دچار تعصّب و غرور شد. پس شیطان دشمن خدا و پیشوای متعصب‌ها و سرسلسه‌ی متکبران است که اساس عصبیت را بنا نهاد و بر لباس برتری‌جویی و خودبزرگ‌بینی با خداوند در افتاد. لباس بزرگی را بر تن پوشید و پوش تواضع و فروتنی را از تن به در آورد.» (4) نتیجه‌ی این غرور و خود بزرگ بینی، رانده شدن از درگاه خداوند بود. خداوند فرمود: «از آن (مقام و مرتبه ات) فرود آی! تو حق نداری در آن (مقام و مرتبه) تکبّر کنی! بیرون رو، که تو از افراد پست و کوچکی!» (5) ابلیس از این زمان کینه‌ی انسان را به دل گرفت و به حضرت باری‌تعالی عرض کرد: «پروردگارا! مرا تا قیامت مهلت ده! [خداوند] فرمود: تو از مهلت داده شدگانی؛ ولی تا روز و زمان معین!» (6) 📚پی‌نوشت‌ها: 1. مسعودى، على بن حسین، ترجمه إثبات الوصیة، مترجم: محمدجواد نجفی، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، 1362، ص7؛ با استفاده از نرم افزار جامع الاحادیث 5/3. همچنین در سایت ویکی فقه بیان شده است. 2. سوره‌ی کهف، آیه‌ی50 3. نهج‌البلاغه، ترجمه‌ی محمد دشتی، خ192 4. همان. 5. سوره‌ی اعراف، آیه‌ی13 6. سوره‌ی ص، آیات 79-81 @Vajebefaramushshode