اوزیباترین بود(۱) حضرت محمدﷺ 🌸هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می‌رفت 🌸درراه رفتن قدم‌ها را بر زمین نمی‌کشید. 🌸نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود. 🌸هرکه را می‌دید مبادرت به سلام می‌کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت. 🌸وقتی باکسی دست می‌داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی‌کشید. 🌸با مردم چنان معاشرت می‌کرد که هرکس گمان می‌کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است. 🌸هرگاه به کسی می‌نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی‌کرد. 🌸هرگز به روی مردم چشم نمی‌دوخت و خیره نگاه نمی‌کرد. 🌸چون اشاره می‌کرد با دست اشاره می‌کرد نه با چشم و ابرو. 🌸سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی‌شد لب به سخن نمی‌گشود. 🌸هرگاه باکسی، هم‌صحبت می‌شد به سخنان او خوب گوش فرا می‌داد. 🌸چون باکسی سخن می‌گفت کاملاً برمی‌گشت و رو به او می‌نشست. 🌸با هرکه می‌نشست تا او اراده برخاستن نمی‌کرد آن حضرت برنمی‌خاست. 🌸در مجلسی نمی‌نشست و برنمی‌خاست مگر با یاد خدا. 🌸هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می‌نشست نه در صدر آن. 🌸در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی‌داد و از آن نهی می‌کرد. 🌸هرگز در حضور مردم تکیه نمی‌زد. 🌸اکثر نشستن آن حضرت روبه‌قبله بود. 🌸اگر در محضر او چیزی رخ می‌داد که ناپسند وی بود نادیده می‌گرفت. 🌸عزیزترین افراد نزد او کسی بود که خیرش بیشتر به دیگران می‌رسید. 🌸احدی از محضر او ناامید نبود و می‌فرمود «برسانید به من حاجت کسی را که نمی‌تواند حاجتش را به من برساند.» 🌸وفادارترین مردم به عهد و پیمان بود. 🌸هرگاه چیزی به فقیر می‌بخشید به دست خودش می‌داد و به کسی حواله نمی‌کرد. 🌸هرگاه کسی از او حاجتی می‌خواست اگر مقدور بود روا می‌فرمود وگرنه با سخنی خوش و با وعده‌ای نیکو او را راضی می‌کرد. 🌸هرگز جواب رد به درخواست کسی نداد مگر آنکه برای معصیت باشد. 🌸پیران را بسیار اکرام می‌کرد و با کودکان بسیار مهربان بود. 🌸اگر از کسی خطایی صادر می‌گشت آن را نقل نمی‌کرد. 🌸کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد. 🌸هرگز باکسی جدل و منازعه نمی‌کرد. 🌸هرگز سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید. 🌸پاسخ به سؤالی را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. 🌸چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود «بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟» 🌸با فقرا زیاد نشست‌وبرخاست می‌کرد و با آنان هم‌غذا می‌شد. 🌸دعوت بندگان و غلامان را می‌پذیرفت. 🌸هدیه را رد نمی‌کرد اگرچه به‌اندازه یک جرعه شیر بود. 🌸بیش از همه صله‌رحم به‌جا می‌آورد. 🌸به خویشاوندان خود احسان می‌کرد بی‌آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد. 🌸کار نیک را تحسین و تشویق می‌فرمود و کار بد را تقبیح می‌نمود و از آن نهی می‌کرد. 🌸آنچه موجب صلاح دین و دنیای مردم بود به آنان می‌فرمود و مکرر می‌گفت هرآن چه حاضران از من می‌شنوند به غایبان برسانند. 🌸هرکه عذر می‌آورد عذر او را قبول می‌کرد. 🌸هرگز کسی را حقیر نمی‌شمرد. 🌸هرگز کسی را دشنام نداد و یا به لقب‌های بد نخواند. 🌸هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نکرد. 🌸هرگز عیب مردم را جستجو نمی‌کرد. 🌸از شر مردم بر حذر بود ولی از آنان کناره نمی‌گرفت و با همه خوش‌خو بود. 🌸هرگز مذمت مردم را نمی‌کرد و بسیار مدح آنان نمی‌گفت. 🌸بر جسارت دیگران صبر می‌فرمود و بدی را به نیکی جزا می‌داد. 🌸از بیماران عیادت می‌کرد اگرچه دورافتاده‌ترین نقطه مدینه بود. 🌸سراغ اصحاب خود را می‌گرفت و همواره جویای حال آنان می‌شد. 🌸اصحاب را به بهترین نام‌هایشان صدا می‌زد. 🌸با اصحابش در کارها بسیار مشورت می‌کرد و بر آن تأکید می‌فرمود. 🌸در جمع یارانش دایره‌وار می‌نشست و اگر غریبه‌ای بر آنان وارد می‌شد نمی‌توانست تشخیص دهد که پیامبر کدام‌یک از ایشان است. 🌸اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می‌آمد نمازش را کوتاه می‌کرد. 🌸اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می‌کرد نمازش را کوتاه می‌کرد. #حضرت_محمد #پیامبر #به_عشق_پیامبر #۲۸صفر @vajebf00