مطالب #آبان_ماه #نبرد_اسلام_و_لیبرالیسم_ما_در_کدام_جبهه_ایم؟ #مصدق_همنشین_شهید_همت_در_ملکوت_اعلی! #روسری_های_رنگی_و_چادر_مشکی_تعارضی_از_جنس_مبنا #جنگ_چریکی_با_لیبرالیسم #ایراد_از_راننده_است_نه_از_ماشین #صفر_۲۱_به_نفع_بی_حیایی #دم_خروس_ستون_پنجم_آمریکا #چشم‌ها_را_باید_شست... #جناب_روحانی_یک_تشکر_به_ترامپ_بدهکارید! #ترسم_نرسی_به_کعبه_ای_اعرابی.. #از_کار_فرهنگی_در_فضای_مجازی_تا_تاثیر_در_دنیای_حقیقی #حجاب_های_رنگین_کمانی #رسانه_ملی_و_مطالبات_رهبر_انقلاب @valaadiyat

🔸 استیضاح روحانی و ادامه ماجرا! 🔹 به نظر می‌رسد پروژه استیضاح رییس‌جمهور روحانی، تمام شد و به عملیاتی شدن نرسید. این که استیضاح رییس‌جمهور، می‌توانست کار درستی باشد یا نباشد، محل بحث مفصل و جداگانه ای است. اما شاید با درجه اطمینان بالایی بتوان گفت که سخن گفتن از استیضاح روحانی، سوای از عملیاتی شدن یا نشدنش، کار درستی بود. 🔹 اولا مردم متوجه می‌شوند که مجلسی ها نسبت وضع کشور بی‌تفاوت نیستند و ریشه مشکلات را هدف گرفته‌اند. 🔹 ثانیا سخن گفتن از استیضاح، وقتی مستدل باشد، باعث می‌شود بخشی از ایرادهای بی‌شمار دولت گفته شود و در جامعه به حرف رایج تبدیل شود. متاسفانه در شرایط حاضر دولت عملا از زیر بار خرابکاری هایش فرار می‌کند، و کسی هم در سطح کلان یقه او را نمی‌گیرد. تمام انتقاد از دولت منحصر به چند سرمقاله و چند محتوا در فضای مجازی شده و توسط نهادهای مسئول عملا هیچ رفتار مؤثری دیده نمی‌شود. از طرف دیگر خود دولت هم دست پیش را گرفته و طلبکار شده‌است. 🔹 پروژه استیضاح، حتی اگر فقط در حد حرف باشد، می‌تواند مطالبات را متوجه دولت کند و دولت را در چشم مردم مقصر نشان دهد. 🔹 این توجیه که باید این چندماه را هم دندان روی جگر بگذاریم تا بگذرد، باعث می‌شود دولت فعلی، پاک و منزه، و بدون اتهام جدی، کارش را تمام کند و زمینه را برای در دست گرفتن دولت بعدی آماده کند. خصوصاً اینکه دولت قطعاً برای زمان باقیمانده برنامه دارد تا با تمام توان نظام را مقصر و خود را ناجی ملت معرفی کند. 🔹 البته گاهی وقتها سنگ بزرگ نشانه نزدن است، شاید می‌شد به جای روحانی، ستون‌هایش را زد. در این صورت اجماع بیشتری ایجاد می‌شد. 🔹 اگر حرف بعضی که «۹ماه تا پایان دولت، برای استیضاح رییس‌جمهور کم است»، را بپذیریم، قطعاً می‌شود گفت ۹ماه برای استیضاح وزیر کم نیست. آن هم در دولت روحانی، که خودش تند و تند وزیر عوض می‌کند. 🔹 امروز روحانی هیچ دستاوردی ندارد، اما بزرگترین نقاط ضعفش را تحت عنوان نقاط قوت برای مردم فاکتور می‌کند. برای اینکه این ذلت ۸ساله، تکرار نشود، ما باید این نقاط قوت دروغی را بزنیم. 🔹 دو وزارتخانه خارجه و ارتباطات، علاوه بر این که از تاثیرگذارترین وزارتخانه‌ها در ایجاد شرایط نابسامان امروز کشور هستند، بیشترین سهم از باد دماغ دولت روحانی را تشکیل می‌دهند. 🔹 در مورد وزارت خارجه، صحبت از استیضاح فرضی، باید قبل از آنکه مسئله کاندیدا شدن ظریف جدی شود، یا قبل از رای آوردن بایدن، انجام می‌شد. وگرنه در فضای قطبیده انتخاباتی، حرف‌های حساب اثر خود را از دست می‌دهند، خصوصا الان که دولت آستین هایش را برای مذاکره بالا زده است. و البته استیضاح وزیر خارجه، حساسیت‌های ویژه خود را دارد. 🔹 اما در مورد آذری جهرمی، فرصت هست، و اگر مجلس عزم استیضاح او را بکند، بسیاری از فضاحت های دوره وزارتش برای مردم علنی خواهدشد. وزارت ارتباطات یکی از کلیدی ترین ارکان دولت است. باز شدن در این وزارتخانه، بوی نامطبوع بسیاری از کثافتکاری‌های این دولت را بلند خواهدکرد. 🔹 برای همین اهمیت بود که در دولت قبلی، نفر دوم دولت، یعنی واعظی کلیددار این وزارتخانه بود، و در این دولت هم برای بازی با افکار عمومی، یک جوانک مجازی باز، و همچنین برای عقب نشینی منتقدان، یک لات چاله میدانی را برای این وزارتخانه در نظر گرفتند. آذری جهرمی تنها وزیری است که علنا اعلام کرده در مجموعه تحت مدیریتش سند ۲۰۳۰ را اجرا می‌کند، و البته هیچ کس هم متعرض او نشده. 🔹 اما شاید مهمترین نتیجه استیضاح (یا حداقل مطرح کردن جدی و وسیع بحث استیضاح) آذری جهرمی، این باشد که بخش بزرگی از تلاش‌های براندازانه دولتی ها، در این وزارتخانه اطلاعات کشورهای غربی، برای مردم بازگو شود. @valaadiyat #استیضاح_روحانی_و_ادامه_ماجرا!

🔸 خودمانی این یک جمع خانوادگی یا دورهمی فامیلی نیست اینجا شبکه مستند سیماست آقا و خانم سمت چپ تصویر، زن و شوهر هستند آقای سمت راست تصویر، کارشناس برنامه محل تصویر، یک کافه است، حول یک میز کاملاً دو نفره موضوع بحث کارشناس، آموزش‌های روانی قبل از بارداری! زیاده عرضی نیست!... @valaadiyat #خودمانی

پیام یکی از اعضای محترم کانال

🔸بازی بزرگان در عالم مجازی 🔹 آیا فعالیت برخی بزرگان در شبکه‌های اجتماعی خارجی قابل توجیه است؟ 🔹 پاسخ استفتاء از حضرت آقا، به عنوان ولی‌فقیه و به عنوان یک مرجع تقلید، می‌تواند فضا را کمی شفاف کند. ایشان برای جواز استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی، چهار شرط قرار داده‌اند: ۱. مفسده نداشته‌باشد ۲. خوف ارتکاب گناه نباشد ۳. خلاف مقررات نظام نباشد ۴. موجب تقویت دشمنان اسلام و مسلمین نشود اگر بخواهیم به چند مصداق رایج درباره این استفتاء بپردازیم، باید بگوییم: 🔹 اولا بر اساس شرط سوم، به نظر می‌رسد فعالیت در پلتفرم‌های توئیتر و تلگرام، با توجه به فیلتر بودن آنها و ضرورت استفاده از فیلترشکن، خلاف شرع است. 🔹 ثانیا به نظر می‌رسد فعالیت در واتساپ، اینستاگرام و فیس‌بوک که متعلق به زاکربرگ صهیونیست، و موجب تقویت دشمنان نشان‌دار اسلام و انقلاب است، جایز نباشد. در مورد مسئله اخیر دو نکته قابل ذکر است: 🔹 اول اینکه برای اثبات دشمنی زاکربرگ با اسلام، شواهد زیادی وجود دارد، که یکی از آنها، انتخاب زاکربرگ توسط نشریه جروزالم پست، به عنوان تاثیرگذارترین شخصیت صهیونیست جهان است. همچنین ویدیوهای بسیاری از هماهنگی زاکربرگ با دولت آمریکا برای فشار بر ایران وجود دارد. علاوه بر اینها عملکرد این شبکه در ترویج فساد، و حذف نمادهای مقاومت، و جنگ علنی با باورهای اسلامی، بر همگان روشن است. 🔹 و دوم اینکه با افزایش کاربران فعال اینستاگرام و فیس‌بوک، سرمایه زاکربرگ در چند سال اخیر چند برابر شده‌است. این یعنی فعالیت در این شبکه‌ها، باعث تقویت مالک آن می‌شود. 🔹 به مسئله استفتاء، تاکید مستمر و مجدانه حضرت آقا بر استفاده از کالاهای ایرانی در مقابل مشابه خارجی شان را هم اضافه کنید. 🔹 اما در مورد استفاده برخی از شخصیت‌های مذهبی یا سیاسی از این شبکه‌ها باید به موارد زیر توجه کرد: ۱. هر کسی پاسخگوی اعمال خویش است. باید از خود این بزرگواران علت این فعالیت را جویا شد. ۲. حضرت آقا، به عنوان مجتهد و ولی‌فقیه، می‌توانند به تشخیص خود به مجموعه‌ای که با عنوان ایشان فعالیت می‌کنند، اذن حضور در این فضاها را داده‌باشند. که البته این حضور شاید با توجه به وجهه بین‌المللی و مرجعیت جهانی ایشان، و همچنین جایگاه پدرانه ایشان برای تمام اقشار جامعه، تا حدی قابل درک باشد. 🔹 اما مجموعا باید گفت که این رفتار سایت منتسب به حضرت آقا هر دلیلی داشته‌باشد یا نداشته‌باشد، تکلیف ما به عنوان عموم جامعه، با تامل در استفتاء گفته شده، مشخص می‌شود. 🔹 گذشته از این مباحث، باید بپذیریم که متاسفانه در چند سال گذشته، مواجهه قشر مذهبی با مظاهر تکنولوژی، خصوصاً مظاهر رسانه‌ای تکنولوژی، از جنس انفعال بوده‌است. برای مثال: 🔹 شاید به یاد داشته‌باشد که فیس‌بوک اولین شبکه اجتماعی مجازی بود که در ایران کاربران زیادی پیدا کرد. در آن سال‌ها بدنه اصلی قشر فعال مذهبی، حضور مخاطبان در این فضا را توجیهی برای ورود به آن معرفی کردند و به آن هجوم آوردند، اما بعد از چندی، صحبت از ماهیت صهیونیستی مالک آن، سر زبان‌ها افتاد و بخش بزرگی از این جمعیت مذهبی، به شبکه‌های دیگر کوچ کردند. این مسئله نشان می‌دهد که این جمعیت عظیم فعال مذهبی، در انتخاب و استفاده از این پلتفرم، ابتدایی‌ترین اطلاعات، یعنی ماهیت مالک آن را بررسی نکرده‌بودند. چه برسد به در نظر گرفتن ظرایف و پیچیدگی‌های شبکه‌های اجتماعی. همین جمعیت، در طول چندسال بعد از آن، چند بار بین شبکه‌های اجتماعی مختلف جابجا شدند، و امروز اغلب همان‌هایی که روزی به خاطر ماهیت صهیونیستی مالک فیس‌بوک، آنرا ترک کردند، در اینستاگرام و واتساپ فعالیت می‌کنند. جالب است که توجیه اغلب آنها برای فعالیت در این فضاها، حضور مخاطبانشان در آنجاست. یعنی همان توجیهی که دیروز به دلیلی بی‌اعتبار شد، امروز با وجود همان دلیل، معتبر شده‌است. این نشان می‌دهد که 🔹 عمده فعالیت‌های فرهنگی در این شبکه‌ها (حتی با منطق خود این افراد) فاقد توجیه منطقی، و برخاسته از یک احساس تکلیف بدون در نظرگرفتن همه جوانب است و در قشر فعال مذهبی، ثبات منطقی و خاستگاه فکری محکمی برای تصمیم‌گیری در مواجهه با مسائل فرهنگی مستحدثه وجود ندارد. مثال‌های از این دست بسیار است. 🔹 به عنوان یک نمونه دیگر می‌توانید عکس‌العمل برخی از بزرگان حوزه در ابتدای مطرح شدن بحث پیامک تصویری در کشور را مقایسه کنید با سکوت همین بزرگواران در قبال ورود شبکه‌های صددرصد صهیونیستی و با قابلیت‌های بسیار بالاتر از پیامک تصویری و البته بدون هیچ‌گونه کنترل حکومتی بر آنها. 🔹 این یک واقعیت است که امروز علیرغم وجود پرتعداد شخصیت‌های موجه و تحلیل‌های هوشمندانه سیاسی در کشور، در حوزه مسائل فرهنگی با کمبود بسیار جدی تحلیل و نگاه همه‌جانبه مواجهیم. @valaadiyat #بازی_بزرگان_در_عالم_مجازی

🔸 انتقام سخت 🔹 رییس ستاد مشترک، به عنوان بالاترین مقام نظامی کشور، گفته‌است که انتقام سختی در انتظار عاملان جنایت ترور شهید فخری زاده است. «انتقام سخت» این عبارت برایتان آشنا نیست؟ 🔹 بعد از ترور شهید سلیمانی، بالاترین مقام رسمی کشور، یعنی رهبر انقلاب فرمودند که از عاملان آن انتقامی سخت خواهیم گرفت. اما در عمل چه اتفاقی افتاد؟ آن‌هایی که مسئولیت این انتقام سخت به عهده آنان بود، با این مطالبه رهبر انقلاب چه کردند؟ و چه کسانی در مسیر این مطالبه رهبر انقلاب سنگ‌اندازی کردند؟ و نهایتا چنان شد که رهبر انقلاب، عکس‌العمل ایران در برابر این ترور را فقط در حد یک سیلی دانستند. و سیلی کجا و انتقام سخت کجا؟ 🔹 هنوز چهلم سردار نرسیده‌بود که جناب ظریف از آمادگی برای مذاکره با آمریکا سخن گفتند. تازه اخیرا جنابشان متذکر شده‌اند که پاسخ نظامی لازم به ماجرای شهادت سردار سلیمانی هم داده شده و قضیه فیصله یافته. وقتی حاج قاسم را زدند و ما دست روی دست گذاشتیم، و تازه نیش امثال ظریف برای طرف آمریکایی همچنان باز است، ترور شهید فخری زاده ها که دیگر جای خود دارد.. 🔹 تا وقتی محاسبات دشمن اینگونه باشد که ما در مقابل ضربه، ضربه‌ای نخواهیم زد، این ماجرا ادامه دارد. 🔹 راستی حتما شنیده‌اید که اینستاگرام، پست‌های مربوط به ترور شهید فخری زاده را حذف می‌کند. وقت آن نرسیده که از اینستاگرام انتقامی سخت بگیریم؟ @valaadiyat #انتقام_سخت

🔸 استراتژی تحریم وقتی سخن از تحریم برخی پلتفرم‌های بیگانه و بعضاً صهیونیستی به میان می‌آید، برخی از فعالان در فضای مجازی، مقوله تحریم را یک ابزار اساسا ناکارآمد می‌خوانند. در این زمینه توجه به موارد زیر می‌تواند مفید باشد: ۱. تحریم یک مقوله، همیشه به معنای رها کردن آن مقوله نیست. تحریم می‌تواند یک ابزار در جهت پیش‌روی در آن مقوله باشد. مثل تحریم جناب میرزای شیرازی در قضیه تنباکو. با وجود آنکه تنباکو بخشی از زندگی آن روز مردم بود، و شاید اصلی‌ترین تفریح عمومی و به نوعی فضای مجازی! آن روز به حساب می‌آمد، که هیچ نوع قباحت ظاهری هم نداشت، و حتی در میان علما و بزرگان هم مورد استفاده بود، اما چون ابزاری برای تسلط کفار بر مسلمین شده‌بود، زعیم شیعیان حکم به تحریم آن داد. البته کفار آن روز به اندازه امروز دشمن اسلام نبودند، زیرا حکومت ولایت فقیه در آن روزها وجود نداشت. نکته دیگر در آن تحریم این است که در آن سال‌ها بزرگترین رسانه‌ها که منبر و خطابه بود، در انحصار علمای اسلام بود، و جریان مقابل تقریبا رسانه‌ای به گستردگی و قابلیت نفوذ حتی یک دهم آن نیز در اختیار نداشت، و با این ظرفیت، جناب میرزا می‌توانستند در این زمینه به کار فرهنگی! روی بیاورند، اما تحریم را ترجیح دادند. البته جنس پدیده فضای مجازی، با پدیده تنباکو، تفاوت‌هایی هم دارد، اما به هرحال می‌توان این حکم کلی را باطل کرد که «اگر پدیده‌ای با زندگی مردم گره خورده‌بود، نباید آن را تحریم کرد.» ۲. تحریم همیشه به معنای انکار هر نوع فایده در پدیده مورد تحریم نیست. مثلا درباره شراب، خداوند می‌فرماید در آن منافعی وجود دارد، ولی منافع ترک آن بیشتر است. بنابراین همیشه هم این‌گونه نیست که اگر یک پدیده هم نکات مثبت و هم منفی داشت باید بگوییم که نکات مثبتش را بگیریم و از نکات منفی‌اش دوری کنیم، و گاهی با وجود خالی نبودن کفه مثبت یک پدیده، باید حکم به تحریم آن داد. ۳. موضوع عرف، در تعیین حکم فقهی بسیاری از پدیده‌ها، مؤثر است. مثلا در مورد تعیین حکم فقهی پدیده‌ای مثل شطرنج، زمانی که در عرف عمومی، شطرنج به عنوان ابزار قمار شناخته می‌شد، و استفاده غالب از آن برای قمار بود، حکم به تحریم آن داده می‌شد. نکته مهم در این باره این است که در زمانی که فضای حاکم بر عرف جامعه، تحریم شطرنج را در پی دارد، استفاده صحیح از شطرنج صرفا به عنوان بازی یا یک ابزار تقویت ذهن و حافظه، هم حرام است. بنابراین می‌توان گفت این سخن که «نوع استفاده شخص ماست که حرمت یا عدم حرمت بعضی پدیده‌ها را تعیین می‌کند»، نمی‌تواند همواره صحیح باشد. علاوه بر اینها همان‌گونه که می‌دانیم، گاهی اوقات، احکام شرعی، فقط حداقل‌های دینداری را تعیین می‌کنند، به گونه‌ای که برای همه اقشار و طبقات جامعه قابلیت پایبندی داشته‌باشد. و گاهی برای تعالی باید در مستحبات هم ورود کرد. مثلا در شرع، برای ادای نماز، بازه‌ای به عنوان وقت شرعی تعیین شده. اما تمام علما تاکید شدیدی بر نماز اول وقت و تاثیر آن در تعالی دارند. بنابراین همیشه این‌گونه نیست که حتی اگر فقه مسئله ای را مباح شمرد، پیشروی در آن، مصداق افراط باشد، بلکه اهل معرفت گاهی برای این پیشروی به شدت تبلیغ می‌کنند. و مثلا در موضوع نماز، در احادیث مختلف، ادای آخر وقت نماز، مصداق توهین به آن تلقی شده‌است. پس می‌توان گفت گاهی و در برخی مسائل، قشر انقلابی و خصوصاً فعالین فرهنگی، باید خود را به تقیداتی فراتر از احکام شرعی ملتزم و حتی برای پیشبرد اهداف فرهنگی، این تقیدات اضافه را تبلیغ کنند. ۴. گاهی اوقات عقب‌نشینی از یک فضا، می‌تواند یک استراتژی برای فتح فضاهای دیگر باشد. مثلاً وقتی شما در جنگ می‌بینید که دشمن به لحاظ هوایی از شما برتر است، و شما مزیت نسبی در این زمینه ندارید، باید سعی کنید با ترفندهایی زمین مبارزه را عوض کنید و مثلا دشمن را به جنگ دریایی بکشانید که در آنجا نسبت به دشمن برتری دارید. یا مثلا در جنگ نظامی با عراق، ما در سال‌های ۶۴ و ۶۵، در محور شلمچه و جزایر به شدت به بن بست خوردیم، و هر چه عملیات انجام دادیم، منجر به شکست شد. بسیاری از فرماندهان نظامی خود را در همین محور و در آن سال‌ها از دست دادیم. نتیجه‌گیری فرماندهان جنگ این شد که با توجه به نوع استحکامات دشمن، جنس زمین و.. در آن منطقه، ما نمی‌توانیم در این زمین پیروز شویم، و باید زمین جنگ را عوض کنیم، تا با به دست آوردن امتیاز در نقاط دیگر بتوانیم موازنه جنگ را به نفع خود عوض کنیم. بنابراین همیشه چنین نیست که تحریم کردن پدیده‌ای، به معنای ضعف و عقب‌نشینی باشد، بلکه گاهی می‌تواند ما را در راستای هدفمان به پیش ببرد. و به عنوان یک مصداق از این بحث، شاید بتوان گفت تحریم برخی از شبکه‌های اجتماعی معاند و دارای مفسده را لااقل به لحاظ نظری نمی‌توان به طور کامل طرد کرد و غیرقابل‌قبول دانست. @valaadiyat #استراتژی_تحریم