🔴 شش سال گذشت... تقریباً شش سال از آن شب سیاه که فرمانده شهید، حاج قاسم، به دیدار یاران آسمانی‌اش شتافت؛ اما کابوس آن جنایت، هنوز بر پیشانی ترامپ سنگینی می‌کند. او، هرچند می‌کوشد با تمسخر و یاوه‌گویی، بوی مرگ را از پیراهنش بزداید، هنوز چون نام آن سردار بر زبان‌ها می‌آید، نگاهش به آسمان می‌گریزد، چنان که گویی می‌داند آواز عدالت از آن‌سو فرا خواهد رسید. به خدا سوگند، حتی اگر یک روز از عمر ناپاکش باقی باشد، دست تقدیر الهی، جام زهر آن گناه را در گلویش خواهد ریخت. ما اما بر خویش و امت‌مان جفا کردیم؛ انتقام را به فردا سپردیم، تعلل کردیم و با مصلحت‌سنجی‌های ترس‌آلود، فرصت دادیم تا این بی‌نسبت دوباره بر مسند بنشیند و تیغ کینه‌اش را بر قلب جبهه مقاومت برکشد. لیکن خداوند، بنده برگزیده‌اش را از یاد نخواهد برد. قسم به خون سرخ آن سردار که سرانجام، بر دست قدرت الهی، دامانش را خواهد گرفت و نفسش را در آتش حسرت خفه خواهد کرد. شک نکنید… این رسم فرومایگان است که با تحقیر و تهمت، زخم دشمنان خویش را تازه کنند؛ اما روز حساب نزدیک است و خون شهید، خنجر داوری است که در گردنشان خواهد نشست. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 اینکه #سید_عباس_موسوی سفیر و نماینده تام‌الاختیار جمهوری اسلامی ایران در آذربایجان(سال‌های ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۳)، در بحث تحلیل #کریدور_زنگزور بین آذربایجان و ارمنستان با محوریت آمریکا میگوید #ترامپ_عزیز، خطای لفظی نیست بلکه اعتقاد اوست! سابقه عملکرد او در آذربایجان این‌را تایید می کند! ❇️ با دستور ترامپ عزیز، نام کریدور زنگزور به #راه_ترامپ یا مسیر ترامپ تغییر پیدا کرد! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 تمام شد؟! طبق ادبیات و ظاهر بیانیه وزارت خارجه، جمهوری اسلامی هم #كريدور_زنگزور یا همان #راه_ترامپ را پذیرفته! مگر اینکه اتفاق دیگری بیفتد.. وزارت خارجه جمهوری اسلامی، صلح ترامپ بین آذربایجان و ارمنستان را تایید کرده و بجز عبارات رایگان و دوپهلو، هیچ قاطع و موضع شفافی علیه #پل_ترامپ نگرفته! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 آیا #کریدور_جعلی_زنگزور راه‌حل نظامی دارد؟ 🔹کریدور جعلی و غیرقانونی #زنگزور که از سوی ترامپ بعنوان «مسیر ترامپ» یا «پل ترامپ» به‌عنوان طرحی برای اتصال مستقیم جمهوری آذربایجان به نخجوان، بدون عبور از خاک ایران مطرح شده، نه‌تنها یک تغییر جغرافیایی ساده نیست، بلکه یک جراحی عمیق در نقشه ژئوپلیتیک منطقه محسوب می‌شود. این پروژه –که به شکل آشکار از حمایت آمریکا، ترکیه و اسرائیل و به‌طور غیرمستقیم از همراهی برخی قدرت‌های اروپایی بهره‌مند است– عملاً با هدف «حذف نقش راهبردی ایران» به‌عنوان مسیر پیوند شرق و غرب و شمال و جنوب طراحی شده است. 🔻این تغییر به معنای: ▪️بریدن مرز ایران و ارمنستان و حذف تنها گذرگاه ایران به قفقاز شمالی و اوراسیاست. ▪️تغییر توازن تجارت منطقه‌ای به سود آذربایجان – ترکیه و به زیان ایران. ▪️ایجاد گسل امنیتی جدید در شمال‌غرب کشور که روابط ایران با همسایگان شمالی خود - به‌خصوص ارمنستان و روسیه را تضعیف می‌کند. ▪️باز کردن حوزه نفوذ ناتو و عناصر ضدایرانی در نزدیکی مرزهای شمالی کشور. 🔻راهکارها؛ از دیپلماسی تا بازدارندگی پرسش رایج در افکار عمومی این است که آیا این بحران راه‌حل نظامی دارد؟ پاسخ از دیدگاه علمی-راهبردی این است که گزینه نظامی آخرین مرحله و ابزاری بازدارنده است؛ نه نقطه شروع. ولی نباید به طور کامل این گزینه را از روی میز حذف کرد. گزینه نظامی باید روی میز باقی بماند. ایران می‌تواند و باید مسیرهای زیر را به‌صورت موازی پیش ببرد: 1️⃣ ابتکار دیپلماتیک چندجانبه با محوریت همکاری با روسیه، ارمنستان و حتی کشورهای آسیای مرکزی که منافع‌شان با وجود ایران در کریدور ارتباطی گره خورده است. 2️⃣ استفاده از اهرم‌های اقتصادی، از جمله توسعه سریع کریدور ایران – ارمنستان به‌عنوان مسیر قانونی تاریخی و جایگزین. 3️⃣ اخطار عملیاتی و ایجاد بازدارندگی دفاعی نظامی در منطقه مرزی برای اطمینان از اینکه هر تغییر فیزیکی در مرزها با واکنش جدی مواجه خواهد شد. 🔹حتماً راه‌حل‌های دیگری برای این کلاف سردرگم انفعال کشور وجود دارد و باید پای نظرات کارشناسان نشست. 🔸اما ساده‌انگاری موضوع از سوی رئیس جمهور و برخی دولتمردان و تقلیل آن به یک «مسئله جزئی» نشان‌دهنده عدم درک لایه‌های استراتژیک ژئوپلیتیک است. تجربه یک سال دولت چهاردهم نشان داده که برداشت سطحی و جزئی از مسائل استراتژیک، می‌تواند کشور را در برابر تغییرات تحمیلی تنها بگذارد. 🔹عملکرد رئیس جمهور در یکسال گذشته نشان داده که وی #کفایت_سیاسی ندارد ولی فعلاً بخاطر شرایط کشور و تبعات احتمالی استیضاح تاکنون مصلحت بر ماندن است اما مجلس شورا نباید بیش از این منفعل باشد. 🔸بله دولت فعلی رأی مردم را دارد ولی مجلس شورا نیز بر اساس انتخابات و قانون، مسئولیتی هم‌سنگ در دفاع از تمامیت ارضی و منافع ملی دارد و نباید مصالح کوتاه‌مدت سیاسی بر منافع بلندمدت کشور غلبه پیدا کند. وفاق ملی اگر بدون بصیرت راهبردی باشد، می‌تواند به وفاق منفعت‌طلبانه و خنثی‌کننده تحرکات دفاعی کشور منجر شود. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 آذر منصوری رئیس جبهه اصلاحات توییت کرده: "مذاکره عبادت نیست؛ ابزاری عقلانی برای پیوند ظرفیت‌های منطقه‌ای و جهانی با توان داخلی در مسیر توسعه و پیشرفت کشور است." 🔹برای او نوشتم: "همانطور که «نماز خواندن» و «به آغوش کشیدن سگ» با همدیگر جمع نمی‌شود و نمی‌توان اسم عبادت روی آن گذاشت، مذاکره شما هم عبادت الله نیست! عبادت شیطان اکبر است؛ مصداق #گوساله_پرستی است. بارها رفتید و هرچه بهتون دیکته شد امضا کردید و بازگشتید. مذاکره شما برد-برد نیست بلکه بده - بده است!" ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 ایران حاکمان شجاع می‌خواهد وگرنه شاه‌سلطان‌حسین‌های ترسو و بی‌غیرت و ضعیف، کیان مملکت را بر باد خواهند داد! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 اگر مذاکره نکنیم، چه کنیم؟ 🔹آقای رئیس جمهور و حامیان، مدام می‌پرسند: «اگر مذاکره نکنیم، چه کنیم؟» جدا از تأثیر منفی این سوال در محاسبات دشمن نسبت به کشور، پاسخ اگرچه ساده نیست، اما روشن است. اولاً برای ما اثبات شد که «مذاکره، خطر جنگ را رفع نمی‌کند و مانع از جنگ نمی‌شود»؛ پس این ادعا که «یا جنگ یا مذاکره» کاملاً خلاف است. مهم‌تر، «مذاکره خطر جنگ را بیشتر می‌کند و کار را سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌کند». 🔸ثانیاً در منطق روابط بین‌الملل، به‌ویژه در چارچوب مکتب واقع‌گرایی(به عنوان رهیافت حاکم بر روابط بین الملل)، مذاکره با قدرت‌های بزرگ، اگر در شرایطِ برتری طرف مقابل و ضعف طرف خودی به کار رود، دو نتیجه دارد: 1️⃣ عملاً به دیکته سیاسی و راهبردی می‌انجامد. مثل تجربه #برجام که نشان داد در صورت پایبندی کامل کشور به تعهدات کلان، طرف مقابل – به‌ویژه ایالات متحده – به تعهدات حداقلی خود نیز پایبند نمی‌ماند. این نابرابری رفتاری، نه استثنا، بلکه بخشی از الگوی تاریخی سیاست قدرت در نظام بین‌الملل است. واقعیت بین الملل این است. 2️⃣ به «شرطی سازی» سه رکن مهمِ «جامعه»، «سیستم امنیتی و نظامی» و «اقتصادی» منجر می‌شود. واقعیت سیاسی این است که مذاکره در شرایط نامتوازن، به جای تأمین منافع ملی، کشور را وارد چرخه‌ای از شرطی‌سازی می‌کند: 🔹أ‌. شرطی‌سازی اجتماعی: امید و انتظار مردم به نتایج بیرونی گره می‌خورد و بعد از عدم نتیجه، سرمایه اجتماعی داخلی فرسوده می‌شود و کشور دچار شکاف سیاسی و بن بست داخلی و ریزش سرمایه اجتماعی می‌شود. 🔹ب‌. شرطی‌سازی راهبردی – امنیتی و نظامی: سیستم دفاعی و امنیتی کشور با فرض حل تهدید از مسیر گفت‌وگو، دچار «فریب سخت» و خطای محاسباتی و غافلگیری می‌شود (همان‌گونه که در جنگ تحمیلی 12 روزه دیدیم حتی سران ارشد نیروهای نظامی و امنیتی درگیر فضای مذاکره شدند) 🔹ت‌. شرطی‌سازی اقتصادی: ارکان برنامه ریزی و مدیریت اقتصادی کشور، صنایع بزرگ و مادر، خُرد و کلان بازار همه متوقف مذاکرات می‌شوند و سرمایه‌گذاری و مسیر پیشرفت درگروی رفع تحریم از طریق مذاکره دیده می‌شود. در نتیجه، وقتی مذاکرات به هدف نمی‌رسد، به بی‌ثباتی و شکنندگی اقتصادی می‌انجامد (نمونه امروز اقتصاد کشور). 🔻در چنین الگوهایی نه تنها دستاوردی حاصل نمی‌شود، بلکه زمان و ظرفیت ملی در مسیر خطرناک وابستگی به اراده طرف مقابل هدر می‌رود. پس اینکه دولتمردان ما فکر می‌کنند «مذاکره مشکلات اقتصادی را حل می‌کند» یا «اگر مذاکره نکنیم، جنگ می‌شود» کاملاً خطاست. هم شرایط بدتر می‌شود هم خطر جنگ بیشتر می‌شود. 🔻اما در «غیاب مذاکره از موضع ضعف»، راهکار «واقع‌گرایانه» پیشنهاد می‌شود: 🔹آماده‌باش دائمی و ارتقای توان رزمی: در منطق دفاعی، کشوری که آمادگی صددرصدی دارد، عملاً هزینه تهاجم را برای حریف به‌قدری بالا می‌برد که جنگ منتفی می‌شود. اصل حمله نظامی دشمن بر مبنای فریب و غافلگیری است؛ در صورت هوشیاری و آمادگی صددرصد برای جنگ، تهدید نظامی دشمن رفع می‌شود. 🔹خروج از فاز تدافعی: اتخاذ مواضع راهبردی که نشان دهد کشور نه تنها قادر به دفاع، بلکه قادر به پاسخ متقابل و پرهزینه است. 🔹بازدارندگی بدون شلیک: همان اصلی که بسیاری از بازیگران منطقه‌ای و جهانی با ایجاد هزینه و ریسک بالا، از طریق نمایش قدرت، بدون ورود به درگیری مستقیم حاصل کرده‌اند. 🔻برعکس، هر اظهار نظر و تصمیم سیاسی که نشانه ضعف تعبیر شود، همراهی با مذاکره‌ای که فاقد پشتوانه قدرت است، می‌تواند زمینه‌ساز یک جنگ تحمیلی جدید باشد. 🔻اقدامات داخلی و خارجی مکمل؛ در یک استراتژی واقع‌گرایانه، جایگزین «اتکای کور به مذاکره»، ترکیبی از اقدامات داخلی و خارجی است: 🔹اصلاح ساختارهای سیاسی و اقتصادی داخلی برای کاهش آسیب‌پذیری و توانمند‌سازی تولید، فناوری و منابع ملی. 🔹تنوع‌بخشی به روابط بین‌الملل: توسعه روابط با مجموعه‌ای گسترده از کشورها، ایجاد ائتلاف‌های منطقه‌ای و تقویت سازمان‌های همکاری چندجانبه. 🔹بازتعریف مأموریت وزارت خارجه: بازگشت به وظایف اصلی در دیپلماسی چندجانبه، اقتصادی، فرهنگی و امنیتی فرامنطقه‌ای، نه صرفاً متمرکز بر یک پرونده سیاسی خاص. 🔻در پایان؛ در جهان آنارشیک روابط بین‌الملل، قدرت ملی تعیین‌کننده جایگاه کشور است و نه صرفاً زبان مذاکره! مذاکره زمانی مؤثر است که در میز بازی، قدرت چانه‌زنی داشته باشیم و این قدرت، نه در امضای کاغذ، بلکه در توان بازدارندگی، تاب‌آوری اقتصادی و سرمایه اجتماعی مستحکم ریشه دارد. اگر ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند خیلی از تهدیدها رفع می‌شود. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 سوال می‌کنند: اگر مذاکره نکنیم، چه کنیم؟ 🔻می‌پرسیم اگر وسط مذاکره به ما حمله کردند و مذاکره شکست خورد، چه کنیم؟ حتماً پاسخ می‌دهند که باز هم مذاکره می‌کنیم! اینقدر مذاکره می‌کنیم و اینقدر شکست می‌خوریم تا تموم بشیم و بریم! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 چرا مطالعه تاریخ #بنی_اسرائیل ضروری است؟ 🔹مطالعه تاریخ یهود و بنی‌اسرائیل نه یک کنجکاوی تاریخی، بلکه یک دستور قرآنی و سنت نبوی است. در قرآن کریم، داستان حضرت موسی علیه‌السلام و بنی‌اسرائیل بیش از هر پیامبر و امتی دیگر تکرار شده است؛ گاه با جزئیات، گاه به صورت خلاصه، و همواره با پیام‌های تربیتی، سیاسی و اجتماعی روشن. این تکرار نشان می‌دهد که شناخت شیوه‌ها، خطاها و سرنوشت این قوم برای بقا و سلامت امت اسلامی حیاتی است. 🔸پیامبر بزرگ اسلام (ص) تأکید کرده‌اند: « شما قدم به قدم راه پیشینیان را خواهید رفت، حتی اگر در سوراخ سوسماری رفتند، شما هم خواهید رفت.» گفته شد: ای رسول خدا، مراد یهود و نصاری هستند؟ فرمود: «پس چه کسانی دیگر؟» (صحیح بخاری، حدیث 3456) این سخن کوتاه اما هشداردهنده، نشان می‌دهد که امت اسلامی در معرض تکرار مسیر و انحرافات بنی‌اسرائیل است اگر از تاریخ و سنت آنان نیاموزد. 🔻علت تأکید قرآن و پیامبر اسلام بر مطالعه تاریخ بنی اسرائیل، دو هدف است: 1️⃣ شناخت دشمن و روش‌های او: قرآن و تاریخ گواهی می‌دهند که بنی‌اسرائیل بارها به پیمان‌شکنی، تحریف حقایق، مکر و فتنه‌انگیزی دست زدند. نمونه‌ها: تحریف تورات، ساخت #گوساله_سامری، خیانت در جنگ‌ها (ماجرای بنی‌قریظه)، و ایجاد اختلاف در میان مؤمنان. این روش‌ها امروز نیز در قالب‌های نوین رسانه‌ای، سیاسی، و اقتصادی تکرار می‌شود. 2️⃣ عبرت از سرنوشت و مجازات آنان: مجازات به‌سبب نافرمانی از پیامبران، پرستش غیر خدا، و دنیاطلبی، پراکندگی در زمین (تَیه)، اسارت به دست دشمنان، و محرومیت از مواهب الهی، گرفتار اختلافات فرقه‌ای و در نهایت زوال قدرت. 🔻پیامبر اکرم فرمود: «حَدِّثوا عن بني إسرائيل ولا حَرَج». یعنی «از بنی‌اسرائیل سخن بگویید [و عبرت بگیرید]، و باکی نیست.» (صحیح بخاری، کتاب أحادیث الأنبیاء) البته به شرطی که هر آنچه از آنان نقل می‌شود، با معیار قرآن و سنت سنجیده شود؛ آنچه مطابق است پذیرفته، و آنچه مخالف است کنار گذاشته شود. 🔹مطالعه تاریخ بنی‌اسرائیل هم شناخت امروز ما را از دشمن صهیونیستی دقیق‌تر می‌کند و هم همچون آینه‌ای آینده ما را هشدار می‌دهد. امت اسلامی اگر از این آینه عبرت نگیرد، ممکن است گام‌به‌گام همان مسیر را طی کند و به همان فرجام دچار شود. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 بعد از فوت مرحوم هاشمی رفسنجانی که عده‌ای می‌گفتند ترور بیولوژیکی‌ش کردند، یه راننده تاکسی می‌گفت با تیر زدن توی بیولوژیکش! 🔻حکایت خانم مهاجرانی سخنگوی دولت که گفته: "گذرگاه #زنگزور ربطی به از دست رفتن مرزهای ایران ندارد". 🔹این یعنی مقامات دولت اصلاً نمی‌فهمند #كريدور_زنگزور چیه! نمی‌فهمند ژئوپلیتیک چیه! نمی‌فهمند که مقصود منتقدین از تغییر ژئوپلیتیک منطقه چیه! یا می‌فهمند و خودشون رو به نفهمیدن می‌زنند! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 بررسی کمپین عملیات رسانه‌ای جدید اسرائیل 🔻 دیروز، نتانیاهو به‌همراه چندین مقام دیگر رژیم صهیونیستی به‌صورت جداگانه پیام‌هایی خطاب به مردم ایران منتشر کردند؛ محتوای این پیام‌ها فراخوان به «قیام علیه حکومت» بود، همراه با وعده مضحک حضور «کارشناسان اسرائیلی» برای درست‌کردن آب و برق پس از سقوط نظام. 🔹این رویکرد را نمی‌توان صرفاً یک رجزخوانی رسانه‌ای دانست. تکرار هماهنگ این پیام‌ها از سوی چند مقام ارشد در یک بازه زمانی کوتاه، نشانه یک طرح عملیات روانیِ طراحی‌شده است؛ رویکردی که در ادبیات امنیتی به آن پروژه چندصدایی هماهنگ (Coordinated Multi-Channel Messaging) می‌گویند. 🔸بعد از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اخیر، برخی کارشناسان اعلام کردند که در برآورد اولیه اسرائیل و آمریکا، قرار بود با حمله نظامی، ایران وارد بحران داخلی و موج اعتراضات شود و مردم علیه حاکمیت شورش کنند. اما انسجام مثال‌زدنی مردم ورق را برگرداند و این سناریو شکست خورد. 🔹افکارسنجی‌های داخلی و خارجی نیز نشان داده‌اند که پس از آن جنگ، حس انزجار ملت ایران از اسرائیل و آمریکا بیش از قبل تقویت شده است. در چنین شرایطی، تصور این‌که ملت ایران با چند پیام تبلیغاتی ویدئویی، به آغوش دشمن دیرینه خود بروند، بیشتر به یک خطای شناختی استراتژیک می‌ماند. پس هدف این پیام ها چیست؟ 🔸دشمن هیچوقت از تکرار سناریوها و طراحی برای ضربه داخلی یا خارجی به ایران خسته نمی‌شود. طراحی برای آشوب داخلی در ایران به کمک برخی جریانات سابقه دار سیاسی برانداز و گروهک‌های تروریستی که در سالهای 78، 88، 98، 401 سوابق آشکاری دارند یک امر مسلم است. 🔹بیانیه براندازی و نوشتن قانون اساسی جدید توسط میرحسین موسوی، تغییر پارادایم 180 نفره و برخی دیگر از تحرکات که مقصر جنگ و این وضعیت را جمهوری اسلامی معرفی کرده‌اند همه در این طراحی قرار می‌گیرند. با این وجود می‌توان اهداف دیگری را متصور بود. 🔻الف. هدف کوتاه‌مدت: پیام‌ها عمداً تحریک‌آمیز و احساسی طراحی و با هدف شوک روانی و شکاف اجتماعی در ایران طراحی شده‌اند: «قیام کنید، ما بعدش می‌آییم کمک.» لذا دو هدف کوتاه مدت فوری پیگیری می‌شود: 1. ساختن دوقطبی روانی بین مردم و حاکمیت، حتی در میان گروه‌های مخالف و موافق. 2. داغ کردن فضای گفت‌وگوی مجازی و میدانی، جلب توجه رسانه‌های فارسی‌زبان و بین‌المللی به مسائل داخلی ایران. حتی بدون اقدام عملی فوری، ایجاد چنین گفتمانی در فضای عمومی یک پیروزی روانی محسوب می‌شود. 🔻ب. هدف میان‌مدت: سنجش واکنش‌ها و آمادگی میدان: - این پیام‌ها نقش یک آزمایش میدانی (Field Testing) را دارند؛ برای سنجش واکنش دستگاه‌های امنیتی، سیاستمداران و حتی مردم. - پایش سیستماتیک فضای مجازی نشان می‌دهد برای طراحان کدام بخش جامعه یا جغرافیای شهری مستعد تحریک است. 🔻ج. هدف بلندمدت: زمینه‌سازی مشروعیت مداخله - وعده اعزام «کارشناسان برای درست‌کردن آب و برق» در آینده، ظاهری ساده دارد اما بار نمادین آن در جنگ روانی بسیار سنگین است. - این تکنیک که در ژئوپلتیک به آن پیش‌مشروع‌سازی مداخله (Pre-Legitimization of Intervention) می‌گویند، تصویر اسرائیل را از یک دشمن نظامی به یک ناجی بازساز معرفی می‌کند؛ زمینه‌ای برای مداخله در صورت بی‌ثباتی داخلی. 🔹این پیام‌ها بخشی از یک مرحله جدید در جنگ ترکیبی علیه ایران هستند؛ ترکیبی از تحریک روانی، آزمایش میدان، و جاانداختن نقش «ناجی» برای موقعیت‌های بحرانی آینده. اگرچه محتوایشان به‌ظاهر شوک‌آور است، اما در بستر واقعی افکار عمومی ایران، بیشتر حامل شکست‌های گذشته و تلاش برای بازسازی نفوذ ازدست‌رفته است. 🔸آنچه ما باید از آن بترسیم ارسال کلیپ های تبلیغاتی نتانیاهو نیست؛ اسرائیل و آمریکا به حدی در افکار عمومی ایران منفور هستند که ملت باشکوه ایران به دهان اینها می زنند. آنچه مورد نگرانی واقعی است بسترها و ضعف های داخلی است. ضعف های جدی دولت در ایجاد بحران های برق و آب و گاز و ناتوانی در حل مسائل معیشتی می تواند بستری برای این طراحی دشمن باشد. متأسفانه دولت و مجلس نتوانسته‌اند تا این لحظه طرحی اساسی برای حل مشکلات ارائه کنند. طرح دولت که فقط مذاکره است و مجلس هم در وفاق کامل است. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3

🔴 اتحادیه عرب همچنان در خواب خرگوشی! 🔻بیانیه‌ای که درد را گفت، اما درمان را نگفت 🔹اتحادیه عرب در واکنش به اظهارات تحریک‌آمیز بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بیانیه‌ای صادر کرد که در آن طرح «الحاق بخش‌هایی از سرزمین کشورهای عربی» برای تحقق به‌اصطلاح «رؤیای اسرائیل بزرگ» را محکوم و آن را تهدیدی آشکار علیه امنیت ملی اعراب و قوانین بین‌المللی دانست. در متن بیانیه تأکید شده بود که این سخنان بازتابی از نیات توسعه‌طلبانه و ماهیت تجاوزکارانه تل‌آویو است؛ مسیری که نه باید پذیرفته شود و نه می‌توان در برابرش سکوت کرد. 🔸نتانیاهو روز گذشته آشکارا اعلام کرد: «من در یک مأموریت تاریخی و معنوی هستم و از نظر احساسی به رؤیای اسرائیل بزرگ پیوند خورده‌ام.» این اظهارات، پیوند مستقیم با روایت جریان‌های ایدئولوژیک صهیونیسم مذهبی دارد؛ جریان‌هایی مانند «مؤسسه تورات و زمین» که ادعا می‌کنند مرزهای تاریخی این رژیم از رود فرات تا رود نیل امتداد دارد و شامل بخش قابل‌توجهی از اردن، مصر و حتی خاک کشورهای دیگری فراتر از فلسطین اشغالی می‌شود. 🔹مفهوم «اسرائیل بزرگ» رویاپردازی تازه‌ای نیست؛ بلکه استمرار منطقی پروژه‌ای است که از آغاز موجودیت رژیم صهیونیستی بر پایه اشغال و توسعه‌طلبی بنا شده است. هفت دهه گذشته نشان داده تل‌آویو همواره به اشغال سرزمین‌های عربی فراتر از فلسطین چشم داشته است. 🔻 تناقض خطرناک: بیانیه‌های تند، سیاست‌های نرم 🔹با وجود این پیشینه روشن، سیاست عملی کشورهای عربی در دو دهه اخیر چرخشی معنادار داشته است: از عربستان سعودی، مصر و لبنان گرفته تا اردن، امارات، قطر و حتی عراق، بسیاری از دولت‌های عربی به‌جای استفاده از ظرفیت‌های جمعی برای مهار این تهدید، مسیر پذیرش ضمنی و سپس عادی‌سازی روابط با اسرائیل را برگزیده‌اند. این روند، حتی در اقدامی همسو با منافع تل‌آویو، به تلاش برای محدود کردن و خلع سلاح گروه‌های مقاومت نیز گسترش یافته است. 🔸عملیات #طوفان_الاقصی (۷ اکتبر) اگرچه چهره واقعی سیاست‌های اسرائیل و حامیانش را برملا کرد و موجی از اعتراضات را در جهان عرب و اسلام به همراه داشت، اما نتوانست خط سازش و همراهی با سیاست‌های آمریکا و اسرائیل را به‌طور کامل تغییر دهد. اتحادیه عرب، به‌عنوان نماد همگرایی جهان عرب، اگر به هشدارهای خود رنگ عملی ندهد، عملاً نقش نظاره‌گر در تحقق همان «رؤیای اسرائیل بزرگ» را خواهد پذیرفت. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3