چرا به سعید جلیلی رأی میدهم؟
🔹تا جایی که یادم هست فقط یک یا دوبار برای مجلس به آقای قالیباف رأی دادم. و برای ریاست جمهوری هیچ وقت رأیم آقای قالیباف نبوده.
🔹کاری ندارم ماجرای سیسمونی و خیلی حواشی دیگر چه بود، اما به ایشان رأی نخوام داد.
🔹چرا؟ چون آقای قالیباف مرد پرکاری است برای مدرنسازی ایران. کار او تهران را قشنگتر کرد. مترو و بزرگراه ساخت، برج میلاد و انواع مالها.
مدرنسازیای که با خود سبک زندگی مدرن آورد. مالها و تفرجگاههایی که جای افراد مؤمن و متدین نیست. بلکه ویژهی سبک زندگی مصرفگرا و مدرن است.
🔻در مناظرهها دیدیم گاهی مواضع او و رقیب مشترک میشد و این حاصل چیزی نیست جز مبنا نداشتن.
آقای قالیباف یک مرد پرکار انقلابی، اما بدون مبنای عمیق است. با حضور او ایران زیباتر میشود اما اسلامیتر، نه!
🔸اما آقای جلیلی دقیقا همین ویژگی که آقای قالیباف ندارد را دارد. جلیلی مبنا دارد، گفتمان دارد. مبنایی که در پایاننامه او تبدیل به این عنوان شد «بنیاد اندیشه سیاسی اسلام در قرآن». جلیلی کمتر از بقیه در مناظرات قرآن خواند، اما عامل بودن او به قرآن را در مذاکرات و عمل به قاعده نفی سبیل دیدیم که تا وقتی او بود اجازه تسلط کفار بر مسلمین را در جمهوری اسلامی نداد.
🔶کاری که جلیلی در تمام این سالها انجام داده عرصهسازی است، عرصهای که شکاف میان طرح تا اجرا را پر میکند و ما معدود افرادی مثل او داریم که عرصهسازی بداند و اتفاقا هنر عرصهساز تعامل با طیفهای مختلف برای رسیدن به هدفی است که برای آن طرحریزی کرده است.
🔸عرصهساز از سطح کلان تا خرد به مسائل اشراف دارد و حسن او همین کلاننگری، کلنگری و آیندهنگری است. چنین فردی از کوچکترین فرصت برای رسیدن به اهداف استفاده میکند.
✅و ما در زمانه فعلی بیش از مدیر صرفا اجرایی، به عرصهساز نیاز داریم تا میدان را بازتعریف کند و نوع جدیدی از کنش و اجرا را به ظهور برساند.
✅عرصهای که دینداریرا سهلتر و امکان بسط ایمان را فراهم کند.
✅که اگر هدف این باشد، اقتصاد و فرهنگ و همه چیز بالتبع اصلاح خواهد شد.
و من این ویژگی را در میان کاندیداهای فعلی جز در آقای جلیلی ندیدم.
📝 #مهدیه_منافی