ادامه قبل... 🔸 «چرک‌نویس» را با «رزومه» مقایسه کنید، نه جزئیاتشان را بلکه حال و احوال و روحشان را. اگر قدری با خودمان صادق باشیم می‌فهمیم که ما رزومه‌هایمان نیستیم، رزومه‌ها پر است از چیزهایی که برای دیگران مهم است و نه لزوماً برای خودمان و در حالت بدتر پر است از دروغ و تظاهر. اشتباهات هیچ کس در رزومه‌اش پیدا نمی‌شود. 🔹 برعکس آن، چرک‌نویس‌ها تمام اشتباهات انسان را برملا می‌کنند و عیوب و خطاهایش را فاش می‌کنند. انسان در حقیقت چرک‌نویس‌هایش است، نه پاک‌نویس‌های بزک‌شده و من چرک‌نویس‌هایم را دوست دارم هرچند غماز و خبرچین‌اند و عیوبم را ظاهر می‌کنند و از رزومه‌ها بدم می‌آید هرچند عیوبم را می‌پوشانند و موجهم می‌کنند. آری، چراکه خسته شده‌ام از اینکه همیشه همهٔ آنچه هستم را در درونم به عنوان نسخهٔ پیش‌نویس معطّل پاک‌نویسی‌ها و بزک‌ها نگه دارم که با این همه خودسانسوری در نهایت نیز با آن پاک‌نویس‌شده‌ها هم حس حضور نکنم. می‌خواهم تا آخر در نقطهٔ چرک‌نویس‌هایم بایستم. 🔸 و ترجیح می‌دهم اگر قرار است تغییری کنم به خاطر تغییر حقیقی چرک‌نویس‌هایم -که نمایندهٔ درونم‌اند- باشد نه با بزک‌کردن‌های پاک‌نویس‌ها. و این امر با پای دید و نگاه خود ایستادن با تمام اشتباهات و خطاهایش رخ می‌دهد نه پناه‌بردن و لقلقهٔ زبان کردنِ درست‌ها و روش‌ها و استانداردها. ▪️ @mosavadeh ▪️ @varastgi ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

اراده تحول و پیشرفت، قبل‌از تاریخ جدید و در زمان قبل‌از تجدد، نه‌فقط نبوده بلکه تصوری از آن نیز وجود نداشته است. نمی‌گویم هرگز در تاریخ قبل‌از تجدد، هیچ تحولی روی نداده است اما تا دوره جدید، در هیچ تاریخی، تحول، اصل حاکم بر تاریخ نبوده و مردمان به آن اعتقاد نداشته‌اند. 🔺 @varastgi 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۴۲ ‌ ‌

اکنون که بعضی پست‌مدرن‌ها، تاریخ تجدد را پایان یافته می‌دانند، مرادشان پایان آزادی و افتادن در دامن وهم فضای مجازی است. 🔺 @varastgi 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۴۷ ‌

‌ ‌ 🎧 عنوان: نیهیلیسم، ما و کربلا 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش سید رسول فاطمی (جلسه پنجم محفل مقتل خوانی) 📍سرای هنر و اندیشه (سُها) اصفهان ⏱ زمان: یک ساعت 🗓 ششم محرم الحرام ۱۴۴۵ ➕ جلسه مرتبط (نیهیلیسم، ما و قرآن): 👉🏻 eitaa.com/varastgi/331 ‌ ‌ ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛ #نیهیلیسم #کربلا

♨️ #پست_ویژه #پیشنهاد_دانلود 🎧 عنوان: وارستگی از تکنیک در افق انقلاب اسلامی 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش (جلسه یازدهم گفتگو با محوریت یادداشت "کربلا و رازی که شهدا متوجه آن بودند" از استاد طاهرزاده) 📍سرای هنر و اندیشه (سُها) اصفهان ⏱ زمان: ۷۵ دقیقه 🗓 ۷ مرداد ۱۴۰۲ ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛ #انقلاب_اسلامی #تکنیک #تجدد #طلبگی #شهادت

❓سوال: می‌خواهم بدانم امام حسین (ع) برای فیلسوفی چون رضا داوری اردکانی چه بهره‌ای دارد؟ 🔸 دکتر داوری اردکانی: بهره به زندگی عادی تعلق دارد. وقتی در برابر عظمت قرار می‌گیریم، سودای سود و زیان از میان برمی‌خیزد. 🔹 شما یک‌بار از نسبت علم و عمل پرسیدید. در کربلا علم و عمل یکی شد و حقیقت و خیر و جمال یک‌جا جلوه کردند و شاهدش اینکه بانوی کربلا «ما رایت الا جمیلا» گفت. 🔸 برای من که سرم در کتاب و درس و فلسفه است و قدری هم به سیاست نزدیک شده‌ام، مسئله این است که کار امام حسین (ع) نجات تاریخ است و نجات تاریخ به همه‌ی ما مربوط می‌شود. 🔹 وقتی زمان و تاریخ به تباهی و تبهکاری می‌افتد، باید تاریخ را نجات داد. در این اوقات کسانی پیدا می‌شوند که رشته‌ای را که در حال گسیختن است، نگاه می‌دارند. امام حسین (ع) منجی تاریخ اسلام است؛ 🔸 به این دلیل نه فقط یک مسلمان شیعه، بلکه هیچکس نمی‌تواند نسبت به عاشورا بی‌تفاوت باشد و آن را ندیده بگیرد؛ 🔹 اما برای اینکه اشاره‌ای به بهره و بهره‌مندی هم کرده باشیم، می‌گویم که اگر کسی عظمت عاشورا را درک کند، از برکات آن نیز بهره‌مند می‌شود. ‌ ‌ ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛‌ ‌ ‌ ‌

#برش_کوتاه 🎧 عنوان: یافت کلمه "بی‌تاریخی" توسط دکتر داوری ➕ ویژگی کتاب "بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده" برای شروع آشنایی با تفکر دکتر داوری 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش (بخشی از جلسه اول متن‌خوانی کتاب بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده) ⏱ زمان: ۶ دقیقه ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛ ‌ ‌

🔹 دشمنی با تجدد، امری پیچیده و پررمزوراز است و به‌همین جهت، فریبندگی بسیار دارد. 🔸 وقتی در جنگی اختلاف بر سر اصول باشد، آن‌که پیروز می‌شود، اصول خود را حاکم می‌کند. اما وقتی در اصول اختلاف نباشد و ندانند که در اصول اختلاف ندارند و اختلاف‌های عارضی و سطحی را اختلاف در اصول بینگارند، جنگشان هرچه طولانی شود به‌جایی نمی‌رسد و آسیب جنگ بیشتر به طرفی می‌رسد که می‌پندارد برای دفاع از اصول می‌جنگد. 🔹 اکنون اصول تجدد در همه‌جا پذیرفته‌شده است، اما گروه‌هایی از مردم هستند که نمی‌دانند اصول گفتار و رفتارشان غربی است و آن‌ها را متعلق به خود یا در زمره مسلمات فکری بشر می‌دانند و غافل‌اند که فکر بشر، با تدوین منطق در زبان، جوانه زد و در تجدد، گل کرد. 🔸 اکنون جهان یکی شده‌است و در این جهان، همه مردمان به‌تدریج یکسان می‌شوند. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۴۴ ‌ ‌

#برش_کوتاه 🎧 عنوان: با سخن دکتر داوری چه نسبتی باید گرفت؟ 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش (بخشی از جلسه اول متن‌خوانی کتاب بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده) ⏱ زمان: ۹ دقیقه 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

🔸 تجدد مجموعه علم و اقتصاد و تکنولوژی و سیاست و اخلاق موجود و حاکم در آمریکا و اروپای غربی نیست، بلکه وجه وحدت آن‌ها و به قول کانت، خرد قانون گذار جدید است. 🔹 این خرد، خرد شخصی نیست، بلکه تجدد با ظهور این خرد و انتشار و سریان آن در جان‌های مردم زمان رنسانس، به‌وجودآمده است. نه این‌که جمعی از خردمندان اروپا نشست و فکر کرده باشند که چگونه جهان را سامان دهند. 🔸 در جهان جدید، خرد اشخاص هم مظهر خرد کلی تجدد است. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۶۱ ‌

#برش_کوتاه 🎧 عنوان: چرا فیلسوف گزارش جهان می‌دهد؟ 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش (بخشی از جلسه اول متن‌خوانی کتاب بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده) ⏱ زمان: ۴ دقیقه ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛ ‌ ‌

🔸 قدرت تجدد، قدرت علم و تکنولوژی است. تفوق و استیلای سیاسی تجدد و غرب بر جهان هم در سایه قدرت علم و تکنولوژی و فرهنگ پشتیبان آن، صورت‌گرفته است… 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۵۹ ‌

🔸 قهر و چیرگی را از تجدد نمی‌توان گرفت، یعنی تجددی نمی‌توان ساخت که آزادی و علم و رفاه و اخلاق و معرفت داشته باشد و از اعمال قدرت برای سلطه پرهیز کند. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۵۹ ‌

تاریخ توسعه‌نیافتگی از روزی آغاز شد که مردم در نیاز، خود را شریک کشور توسعه‌یافته دیده و از برآوردن نیاز عاجز یافتند. مشکل اصلی جهان توسعه‌نیافته این است که نمی‌داند اروپا چگونه اروپای متجدد شده و توسعه‌یافته ها چگونه و از چه راه به توسعه رسیده‌اند بلکه در بیرون از زمان، با نگاه حسرت‌بار، خود را ناظر صحنه تاریخ و تجدد می‌داند و گاهی نیز با خودفریبی و غروری که می‌خواهد ناتوانی را بپوشاند و از عهده برنمی‌آید، با این داعیه و توهم به تجدد نظر می‌کند که تعیین کند چه چیزهایش خوب است و بدی‌هایش کدام است و خوبی‌هایش را برگزیند و بندهایش را دور بیندازد و خوب‌های خود را به‌جای آن‌ها بگذارد. عجبا که نمی‌داند اگر از عهده این کار برمی‌آمد، گرفتار توسعه‌نیافتگی نمی‌شد و خود بنای نظام زندگی خوب را می‌گذاشت و ضرورت نداشت که در سودا و وهم خود، میان چیزهایی که اروپا و غرب پدید آورده است، گزینش کند که البته از عهده این کار برنمی‌آمد و اگر چیزی را برمی‌گزید نمی‌دانست جای آن کجاست. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۵۸ ‌

اکنون زمان و تاریخ چنان سیر کرده‌است که اقوام جهان، همه به بازار فرهنگ و سوداگری غرب، وابسته شده‌اند و این وابستگی که علاجش آسان نیست، درصورتی تعدیل می‌شود که بتوان در برخی توانایی‌های تجدد و توسعه شریک شد و جز از راه تدوین و و اجرای برنامه دقیق توسعه، به این مقصود نمی‌توان رسید. اما تدوین این برنامه مستلزم توجه اجمالی به ماهیت تجدد و درک آخرین امکان‌های آن است. شناخت تجدد و غرب متجدد هم به‌همین جهت اهمیت دارد. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 📗 بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده ✍🏻 دکتر داوری اردکانی 🔖 صفحه ۵۸ ‌

🔸 جنس ارتباطی که ما در تشیع با کربلا برقرار کردیم، ارتباطی بی‌انتهاست. یعنی دائم منتظر درکی جدید یا حضوری جدید نسبت به کربلا هستیم. 🔹 کربلا برای ما یک واقعهٔ تاریخی نیست که با یک فحص و جست‌وجو در اطرافش بتوانیم آن را در ذهن خود ترسیم کنیم و تکلیفش را مشخص کنیم و نهایتاً به علت‌ها و نتایج قیام عاشورا فکر کنیم، بلکه برای ما یک افق حضور است و با واژه‌های مختلف سعی می‌کنیم که این افق را در مقابل خودمان نگه داریم. 🔸 مثلاً «یا لیتنا کنا معک»؛ یعنی ای کاش ما هم با شما بودیم. یا «ولا تجعل آخر العهد من زیارتکم»؛ یعنی آخرین عهدمان برای زیارت شما نباشد. 🔹 همهٔ این‌ها نشان می‌دهد که نسبت ما با کربلا در واقع یک نسبت حضوری است و نسبتی است که دائم می‌خواهیم خودمان را با آن پیدا کنیم. اگر این افق در ما نباشد ما به‌نوعی تسلیم روزمرگی‌ها و حوادث می‌شویم. 🔸 کربلا برای ما چنین جایی دارد. لذا هر سال در محرم و صفر به‌دنبال درک جدیدی می‌گردیم. این جور نیست که بگوییم مثلاً آن چیزی که پارسال فهمیدیم را تکرار می‌کنیم. نه! ما به‌امیدی دوباره دور همدیگر جمع می‌شویم. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش 🗓 اول محرم‌الحرام ۱۴۴۵ ‌ ‌ ‌ ‌

🔸 ما در فضای زندگی خودمان و حتی در زندگی‌های دینی، در بهترین حالت زندگی دینی را مثلاً در مناسبات ملکوتی و با ملائکه شکل می‌دهیم. یعنی ملائکه‌ای هستند که نسبتی قدسی بین ما و جهان برقرار می‌کنند. در این نحوهٔ زندگی دینی، انسان هنوز خودش نیست. یعنی اینجا انسان آخرش در یک عالم قدس قرار دارد که ملائکه برایش پیش آورده‌اند. 🔹 اما بیایید کمی به حضور در کربلا یا حضور در سرآغاز زندگی فکر کنیم. در حضور در سرآغاز زندگی، آن انسان یا به‌تعبیری آن خلیفة‌الله است که حتی سبب نزول ملائکه می‌شود. 🔸 [در کربلا] وقتی این صحنه‌ها داشت پیش می‌آمد این ملائکه کجا بودند؟ اینجا جایی است که ملائکه هم نمی‌توانستند بیایند. اینجا مقام خود خلیفةاللهی انسان است. 🔹 حالا کمی به خود دفاع مقدس هم نگاه کنید. در دفاع مقدس باز انگار چنین صحنه‌ای را می‌بینید؛ یعنی انگار انسان است و خدا و بعد در نسبت انسان و خداست که ملائکه هم حضوری پیدا می‌کنند، یعنی می‌خواهند که در این نسبت باشند. 🔸 حالا به نسبت انسان و ملائکه در قصهٔ حضرت آدم برگردید. آنجا هم کمی می‌شود به این فکر کرد. آنجا هم خدا می‌گوید که من می‌خواهم خلیفه‌ای بر روی زمین بگذارم. ملائکه به‌نوعی تعجب می‌کنند و می‌گویند آنجا که دار تزاحم است و جنگ و خون‌ریزی می‌شود! چون در عالم قدسی که ملائکه شکل می‌دهند این تزاحمات و جنگ نیست. 🔹 آنجایی که هیچ‌چیز نیست، انسان را می‌گذارد. بحث اینجاست که در آن مقام تنهایی و غربتی که انسان قرار می‌گیرد، انسان فقط و فقط با خدا نسبت برقرار می‌کند. 🔸 اگر بخواهید در مقام توحیدی حضرت ابراهیم علیه‌السلام یا بقیهٔ پیامبران هم نگاه بکنید چنین صحنه‌هایی را می‌بینید؛ چنین صحنه‌هایی که انگار ملائکه هم دیگر وسط نیستند. این نسبت خود انسان با حق است. اینجا چه وسعتی برای حضور انسان پیش می‌آید؟ 🔹 نمی‌دانم که این مثال را اینجا بزنیم یا نه؛ وقتی که حضرت امام می‌خواهند پای خودشان را در عالم سیاست بگذارند چه اشکالی به ایشان می‌شود؟ این اشکال که: اینجا که مقدس نیست و به‌تعبیری جای ملائکه نیست، همهٔ اهل قدرت اینجایند! 🔸 امام یک‌دفعه خودش را وارد این صحنه می‌کند و بعد انگار از اینجاست که عالم ملکوت هم تازه اذن حضور پیدا می‌کند. در این صحنه دیگر این انسان است که وسط است. یعنی اینجا هیچ قدسیتی هم نیست که انسان در پناه آن مقدس بودن در اینجا حضور داشته‌باشد. 🔹 اینجا انسان از جهتی در مقام "هیچ‌چیز" قرار می‌گیرد؛ در مقامی که هیچ چیزی هم کنارش نیست که این غربت را کمی تسکین بدهد. اما همین جاست که آن مقام خلیفة‌اللهی هم پیش می‌آید. همین جاست که انسان احساس می‌کند در یگانگی‌ای با ارادهٔ حق هم قرار گرفته‌است. 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش 🗓 اول محرم‌الحرام ۱۴۴۵ ‌ ‌ ‌ ‌

🔸 وقتی که خودمان را در نظر به کربلا قرار می‌دهیم گویا همیشه در نقطهٔ سرآغاز خودمان نسبت به جهان قرار می‌گیریم و این انگار آنجایی است که انقلاب بابش را برای ما در دنیای جدید باز کرده‌است. 🔹 اینجا دیگر مسئلهٔ شهادت لزوماً کشته‌شدن نیست، هرچند آن هم ممکن است در نقطهٔ اوجش اتفاق بیفتد. اینجا مسئله، نحوه‌ای حضور است. 🔸 یعنی وقتی شما به شهادت فکر می‌کنی در واقع به نحوه‌ای از حضورداشتن فکر می‌کنی؛ به نحوهٔ مناسباتی فکر می‌کنی که در نقطهٔ سرآغاز حضور انسان است. 🔹 اینجا گویا مسئله این است که ما در نسبت با مسئلهٔ شهادت و بازخوانی کربلا در دنیای امروز به نحوه‌ای حیات امید داریم که در آن انسان خودش را در وسعتی می‌یابد و هیچ چیزی انگار محدودکنندهٔ این انسان نیست. 🔸 این همان مقام خلیفة‌اللهی است. یعنی ارادهٔ او ارادهٔ خدا می‌شود و در جهان حاضر می‌شود. این چیزی است که می‌شود در نظر به کربلا به آن فکر کرد و مسئلهٔ شهادت را از یک ایثار و فداکاری مرسوم به نحوه‌ای حضور بیاوریم. 🔹 یعنی مسئله این نیست که ما وقتی اینجا داریم صحبت می‌کنیم بگوییم باید جانمان را بدهیم. مسئله این است که آیا می‌شود در افقی نگاه کرد که از همهٔ این امور آزاد باشیم و آن وقت با آزاد شدن از همهٔ این مسائل بتوانیم وسعتی بگیریم و پیش برویم؟ 🔺 @varastgi ๛ وارَستِگی 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش 🗓 اول محرم‌الحرام ۱۴۴۵ ‌ ‌ ‌ ‌

🔸 شب گذشته استاد فاطمی جهت طرح بحث درباره "نقد فیلم" به مدرسه ما دعوت شده بود و قصد داشت رویکرد مد نظر شهید آوینی را تبیین کند. 🔹 آوینی تذکر می‌دهد که ما دو نوع رویکرد در نقد فیلم داریم. یکی آنکه محتوا را ببینی و نقد کنی؛ دیگر آنکه فُرم را بنگری. آوینی بر رویکرد دوم برای مواجهه با سینمای غرب تاکید می‌کند البته سختی کار هم آنجاست که محتوا با فرم یکی شده باشد و در نتیجه دیدن فُرم و نقد آن ساده نیست. 🔸 طبیعی است که به عنوان مقدمه باید اندکی درباره "فرم و محتوا" صحبت شود. برای این مقدمه هم مقدمه دیگری نیاز است و آن بحث از "حقیقت زبان" است که حقیقتا مشکل است. 🔹 استاد داشت همین سیر بحث را طی می‌کرد که در دقایق پایانی دو سه نفر از مخاطبین، برافروخته شدند و داد سخن سر دادند که: وا اسلاماه این حرف‌ها برخلاف قواعد معرفت شناسی است! ما شما را برای نقد فیلم دعوت کرده‌ایم، این مزخرفاتِ ذوقی چیست که در ذهن مخاطب القا می‌کنید؟ با این حرف‌ها چه روش و ملاکی برای تشخیص حقیقت باقی می‌ماند؟ (((تو گویی حقیقت آن بیرون نشسته است و منتظر است تا ما با پیروی از روش، آن را به چنگ آوریم! و ما هم تا الان ملاک و روشی را به جهانیان ارائه داده‌ایم تا هرکس به راحتی بتواند صاحب حقیقت شود و همه اقوام را از اختلاف نجات داده‌ایم و امت واحده تشکیل شده است. اما الان که آقای فاطمی دارد این حرف‌ها را می‌زند باعث اختلاف در امت می‌شود و با سلب روش و ملاک حقیقت، ما را از بهشتی که درش ساکنیم هبوط می‌دهد! حاشا و کلا که اجازه بدهیم))) 🔸 استاد جواب‌هایی داد و دوستان هم ادامه دادند و فضا به جدل کشیده شد. تقریر آنچه گذشت از حوصله قلم من بیرون است ولی قصدم این بود که بگویم با دیدن آن صحنه یاد این سخن از دکتر داوری افتادم: وقتی "دانستن"، میزان و ملاک وجود داشتن می‌شود و وجود چیزها باید در علم و با علم اثبات شود، پیداست که "روش" اهمیت پیدا می‌کند. (بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده، صفحه ۳۹) 🔹 من حدسش را میزدم که طرح بحث فرم و محتوا _آن هم به نحوی که شهید آوینی التفات دارد_ برای این گروه از مخاطبین چالش برانگیز است ولی انتظار این حجم از پرخاشگری و تندی و داد و بیداد را نداشتم. 🔸 بعد که کمی فکر کردم دیدم آن دوستان عزیز حق داشتند برافروخته شوند آخر "معرفت شناسی" ناموس فکری آن‌هاست و کسی که به آن تعرض کند را سنگسار می‌کنند. (هرچند که اصلا طرح بحث دیشب ربط صریحی به معرفت شناسی نداشت و استاد هم تعجب کرد که چرا حرف‌هایش را حمل بر مخالفت کردند) 🔹 ناگفته نماند در بین مخاطبین افرادی هم بودند که حس کردند حرف‌های استاد جدی است و باید با همدلی جلو رفت و گفتگو کرد؛ استاد هم قول داد که اگر دوستان مایلند در این باره جلساتی را به بحث و گفتگو بنشینند... 🔺 @varastgi ‌ ‌

‌ ‌ 🔰 پیشنهاد بنده به دوستان این است که اگر بحث "زبان و فرم و محتوا" را می‌خواهند جدی تر دنبال کنند صوت‌های زیر را گوش بدهند: ‌ ‌

‌ ‌ ‌ ➕ بحث زبان: https://eitaa.com/sr_fatemy/334 ➕ بحث زبان کتاب هنر و حقیقت (چند جلسه): https://eitaa.com/sr_fatemy/590 و https://eitaa.com/sr_fatemy/597 و https://eitaa.com/sr_fatemy/621 ➕ بحث زبان: https://eitaa.com/sr_fatemy/394 ➕ بحث زبان و مرگ: https://eitaa.com/sr_fatemy/447 ➕ بحث زبان و منطق: https://eitaa.com/sr_fatemy/527 ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ هفت صوت بالا برای عموم دوستان مفید و قابل استفاده است. اگر به دنبال مباحث زبان در اندیشه هایدگر هستید (که به دلیل عمق بحث، فهمش مشکل و بعضا از حوصله عموم خارج است) صوت‌های زیر را گوش بدید: ‌ ‌

‌ ‌ ‌ بحث زبان و شعر (هایدگر): https://eitaa.com/sr_fatemy/499 و https://eitaa.com/sr_fatemy/500 و https://eitaa.com/sr_fatemy/628 و https://eitaa.com/sr_fatemy/629 و https://eitaa.com/sr_fatemy/630 و https://eitaa.com/sr_fatemy/631 بحث مقاله زبان (هایدگر): https://eitaa.com/sr_fatemy/521 و https://eitaa.com/sr_fatemy/522 و https://eitaa.com/sr_fatemy/523 و https://eitaa.com/sr_fatemy/524 و https://eitaa.com/sr_fatemy/588 و https://eitaa.com/sr_fatemy/589 و https://eitaa.com/sr_fatemy/598 و https://eitaa.com/sr_fatemy/609 و https://eitaa.com/sr_fatemy/619 ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔰 درباره بحث فرم و محتوا صوت‌های زیر را پیشنهاد می‌کنم: ‌ ‌

‌ ‌ ‌ ➕ درباره فرم: https://eitaa.com/sr_fatemy/246 ➕ تفاوت فرم و قالب: https://eitaa.com/sr_fatemy/247 ➕ فرم در عالم هیچکاک: https://eitaa.com/sr_fatemy/251 ➕ فرم و ظاهر و باطن: https://eitaa.com/sr_fatemy/253 ➕ درآمدی بر نقد فیلم (دو جلسه): https://eitaa.com/sr_fatemy/254 و https://eitaa.com/sr_fatemy/255 ‌ ‌ ‌ ‌