🍉برشی از کتاب #مقتل_منظوم: 🔸مانند بازی که بر سر شکارش فرود می‌آید، به‌طرف عباس آمد و دشمنان را به چپ و راست پراکنده فرمود. هفتادنفر از آنان راکشت تا به کنار برادرش رسید. هنگامی که او را بر خاک افتاده دید، گریست و فرمود: دیگر پشتم شکست! چاره‌ام اندک شد و دشمن شاد گشتم. سپس خم شد تا او را بردارد. عباس چشمانش را باز کرد و برادرش امام حسین را دید که می‌خواهد او را بلند کند که گفت: مرا کجا می‌خواهید ببرید برادرجان؟ فرمود: به خیمه‌گاه . گفت: برادرم! به حق جدّتان رسول الله مرا نبرید و همین جا رهایم کنید. امام حسین فرمود: چرا برادرم؟ گفت: چون از دخترت سکینه شرمگینم؛ به او وعدۀ آب داده بودم که چنین شد!