به نام خدا #یادداشت #دین #قرآن موضوع: وای بر نمازگزاران... بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ ١ فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ ٢ وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣ فَوَيۡلٌ لِّلۡمُصَلِّينَ ٤ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥ ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ ٦ وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧ قرآن، همواره نماز و اقامه‌کننده‌ی نماز را، تجلیل می‌کند و گرامی می‌دارد؛ اما در سوره‌ی ماعون، عبارت «وای بر نمازگزاران» آمده است(إن شاء الله در یک #یادداشت جداگانه، فرق «نماز گزاردن» و «اقامه‌ی نماز» را خواهیم گفت)؛ علت نیز چند چیز است: (1) سرسری گرفتن نماز (ساهون) (2) ریا (یُراءون) (3) منع کردن از «ماعون» که موضوع بحث ماست. در تفاسیر، «ماعون» آنچه به درد می‌خورد، مانند اسباب زندگی(مثل بیل و کلنگ و چرخ گوشت و...)، وام، زکات، صدقه، عاریه و.... توضیح داده شده است. در این سوره، این گروه از نمازگزاران، در ابتدای آیه، تکذیب‌کنندگان روز قیامت، نام گرفته‌اند؛ یعنی افرادی که نماز می‌خوانند، اما دین خدا و روز قیامت را قبول ندارند؛ آیا ممکن است؟ آری؛ وگرنه قرآن، چنین خطاب نمی‌کرد: «وای بر نمازگزاران!» اینها، افرادی هستند که: * روز قیامت و دین خدا را دروغ می‌شمارد(کی از اوره خِبِرُش بیارتی! یُنا هَمِش دورووو!)؛ * یتیم را از خود با خشم و قهر می‌رانند؛ * نه که خودشان به افراد فقیر و مستمند غذا ندهند، دیگران را به سیر کردن شکم گرسنگان، برنمی‌انگیزند و ترغیب نمی‌کنند؛ * نماز می‌خوانند، ولی نسبت به نماز، سهل‌انگار و بی‌توجه هستند؛ * اهل ریا و ریاکاری هستند؛ * نه تنها خودشان، «ماعون» نمی‌دهند، اگر کسی هم بخواهد «ماعون» بدهد، از کار او جلوگیری می‌کنند. شاید کسی می‌خواهد به خانواده‌ای کمک کند؛ می‌گویند: «ولُش که! یُن گُ پول دارو» شاید کسی بخواهد جهیزیه‌ی عروسی را تأمین کند؛ می‌گویند: «چشمُش کور، پِیُش کارُشی کَ براش هاشینا!» شاید کسی می‌خواهد برایگان کلاس درس یا کمک آموزشی برگزار کند؛ می‌گویند: «کلاس مفتی نگذار، پر رو می‌شوند». شاید کسی می‌خواهد خمس یا زکات بدهد، می‌گویند: «آخوندا خوشُن خیرینده، ایچ کی جی نتینده!». به این ترتیب، ممکن است هر یک از ما، در گروهی قرار بگیریم که نماز می‌خوانیم، ولی خداوند به ما می‌گوید: وای بر این گونه نمازگزاران. دقت کنیم، اگر کمک نمی‌کنیم یا نمی‌توانیم کمک کنیم، از کمک کردن دیگران(مادی یا معنوی) جلوگیری نکنیم. برای شرح بیشتر در مورد این سوره، به تفاسیر قرآن کریم از جمله تفسیر نور(استاد قرائتی)، یا تفسیر نمونه(حضرت آیت الله مکارم شیرازی) یا تفسیر تسنیم(علامه جوادی آملی) مراجعه فرمایید. #محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا #یادداشت #قرآن #دین موضوع: وای بر کم‌فروشان انبِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَيۡلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ ١ ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكْتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسْتَوْفُونَ ٢ وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ ٣ أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ ٤ لِيَوْمٍ عَظِيمٍ ٥ وای بر کم‌فروشان! کسانی که هر گاه از مردم پیمانه می‌گیرند، کامل می‌گیرند و اگر برای مردم کیل یا وزن کنند، کم می‌گذارند. آیا آنها فکر نمی‌کنند که برای روزی بزرگ، برانگیخته و مبعوث خواهد شد؟ یکی از مشکلاتی که مردم به آن گرفتارند، کم‌فروشی است؛ در قرآن کریم، یک سوره به نام «مطففین(کم‌فروشان)» نامگذاری شده که از اهمیت موضوع، حکایت دارد. سوره، با جمله‌ی «وای بر کم‌فروشان» آغاز می‌شود؛ اگر قرار باشد از مردم چیزی بگیرند، تمام و کمال می‌گیرند؛ اما وقتی نوبت به خودشان می‌رسد که چیزی را برای مردم، «کیل»(فروش حجمی) یا وزن(فروش وزنی) کنند، کم می‌گذارند. البته، کم‌فروشی‌های آشکار مثل کم‌بودن وزن کالا نسبت به وزن اعلام‌شده با کم‌فروشی‌های پنهان، مثل پنهان کردن عیب کالا مخلوط کردن کالای مرغوب و نامرغوب(گندم درجه‌ی 1 با گندم درجه‌ی 2) مخلوط کردن کالای بی‌ارزش با کالای فروخته شده(خاک با کاه یا گندم) کم‌گذاشتن از زمان انجام کار(به جای 8 ساعت، 6 ساعت کار کردن، دیر آمدن و زود رفتن) کم گذاشتن از کیفیت انجام کار(به جای تدریس، با گوشی بازی کردن یا واگذار کردن ارباب رجوع به کارمند دیگر یا امروز و فردا کردن) و.... خداوندا! ما را در زندگی، از کم‌فروشان قرار مده. #محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا ✅#یادداشت ✅#دین ✅#قرآن ✅#فرهنگ_شهروندی 🗒 موضوع: تفکر «سکولار»؛ در ظاهر مسلمان؛ در حقیقت مادی‌گرا دو نوع تفکر یا به بیان کلی‌تر، «جهان‌بینی(ایدئولوژی)» در جهان وجود دارد؛ 🔴تفکر مادی و 🔴تفکر الهی. در تفکر مادی، آنچه مهم است نفع اقتصادی است؛ هزینه‌ای که پرداخت می‌شود، مهم نیست. در تفکر الهی، آنچه مهم است تعالی و پیشرفت مادی و معنوی انسان است؛ اما نه به هر قیمتی. 🔵برای تفکر مادی، می‌توان فرزندان یعقوب(ع) را مثال زد که وقتی خواستند یوسف(ع) را از پدر تحویل بگیرند، گفتند: اجازه بده «یرتع و یلعب(بچرد و بازی کند)»؛ اما در تفکر الهی، فرزند گرچه به بازی و غذا نیاز دارد، به رشد و تعالی هم نیاز دارد. مادر می‌تواند به کودک تا بزرگسالی شیر بدهد؛ اما او را از شیر می‌گیرد تا فرزندش رشد کند. پدر می‌تواند تا سال‌ها کودکش را بغل کند تا راحت باشد؛ اما او را زمین می‌گذارد تا راه برود و رشد کند. حتی گاهی پدر و مادر زمین خوردن و زخمی شدن فرزند را تحمل می‌کنند تا او، طفلی، طفیلی نباشد. 🔵برای تفکر الهی، می‌توان عمل مسلم بن عقیل، نماینده‌ی امام حسین(علیه السلام) را در کوفه مثال زد که گرچه می‌توانست ابن زیاد، حاکم یزید را در کوفه، در خانه‌ی هانی به قتل برساند(و به تعبیر امروزی «ترور» کند) و شاید پیروز میدان باشد؛ برای همیشه‌ی تاریخ، جوانمردی را رسم مردان الهی نشان داد و نشان داد که «هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند». 🔵اندیشه‌ی «سکولار» که دین را فقط در حوزه‌ی فردی قبول دارد، نمونه‌ای از همین اندیشه‌ی مادی است؛ کیست که نداند هم، معاویه و یزید، نماز می‌خواندند و هم امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین(علیهم السلام). نماز و روزه و حج و... در هر دو حکومت برقرار بود؛ دعوا که بر سر نماز نبود؛ دعوا بر سر رشد و تعالی انسان بود؛ وگرنه در دوران حکومت امویان، مردم به علت وجود کاباره‌ها و شرابخانه‌ها و مجالس رقص و آواز، قطعا در ظاهر، شادتر از مردمی بودند که قرار بود در حکومت علی(علیه السلام) زندگی کنند و برگزاری چنین برنامه‌هایی مجوز نداشت. اما آیا شاخص توزیع ثروت و عدالت اجتماعی هم در زمان این دو حکومت، یکسان بود؟ مردم کدام را بیشتر می‌پسندیدند؟ تحمل فاصله‌ی طبقاتی و تشکیل اقشار مرفه و به تعبیر قرآن «مترف» و همزمان، مشغول بودن به چرا و بازی(یرتع و یلعب) یا توزیع عادلانه‌ی ثروت و همزمان رشد و تعالی مادی و معنوی؟ 🔵البته صاحبان قدرت و ثروت، اجازه نمی‌دادند مردم عادی، رشد کنند و سعی می‌کردند با تبلیغات و صرف پول‌های حرام و خریدن مزدور و تبلیغات‌چی و حرامی و ساخت میکده و عشرتکده و... مردم عادی را چنان بفریبند که گویا علی(علیه السلام) حاکم جور و طاغوت است و معاویه و یزید، نمایندگان تام‌الاختیار خدا، روی کره‌ی زمین!! و گویا هزینه‌ی این پول‌های حرام، جواب داد و علی(علیه السلام) تارِک نماز خوانده شد و سرانجام با هزینه‌ی همین پول‌های حرام، در محراب شهید. 🔵این همه را گفتم، تا در قسمت دوم این #یادداشت، به ماجرای تپه‌های ماسه‌ای نقب بزنیم. #محمدحسین_یزدانی_بخش ارزیابی‌ها، دیدگاه‌ها، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh دیگر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا ✅#یادداشت ✅#دین ✅#قرآن 🗒 موضوع: قرآن؛ متناقض یا معجزه؟(قسمت اول) 🔵 مدت‌هاست که دشمنان اسلام علیه اسلام و قرآن و پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) و امامان هدی(علیهم السلام) شبهه می‌سازند و با این شبهه‌ها، دل مردم را از ایمان و اعتقاد قلبی تهی می‌کنند. متأسفانه، آنانی هم که باید به این شبهه‌ها پاسخ دهند، یا ساکت نشسته‌اند و به ذکر و تسبیح و نماز مشغولند یا کمتر در این خصوص تلاش می‌کنند. 🔵 از این پس، در #یادداشت گاهی به یکی از شبهه‌ها سر می‌زنیم و آن را پاسخ می‌گوییم. برخی با روخوانی یا ترجمه‌ی ساده، به آیاتی در قرآن می‌رسند که به نظر با آیات دیگری از قرآن همخوانی ندارد. این ناهمخوانی ظاهری را «تناقض» گویند. دشمن با مطالعه‌ی دقیق آیات قرآن کریم و زیر و رو کردن آن، تناقض‌های ظاهری را در شبکه‌های ضد دینی و حتی خبری معاند مطرح می‌کند و برخی نیز، بدون مطالعه و بررسی، باور می‌کنند که قرآن، دارای تناقض است. یکی از این تناقض‌های ظاهری را با هم می‌خوانیم و سپس پاسخ می‌دهیم: ✅ آیه‌ی 28 سوره‌ی شعراء: رَبُّ ٱلْمَشْرِقِ وَٱلْمَغْرِبِ پروردگار مشرق و مغرب ✅ آیه‌ی 17 سوره‌‎ی الرحمن: رَبُّ ٱلْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ ٱلْمَغْرِبَيْنِ پروردگار دو مشرق و دو مغرب ✅ آیه‌ی 40 سوره‌ی معارج: فَلَآ أُقْسِمُ بِرَبِّ ٱلْمَشَٰرِقِ وَٱلْمَغَٰرِبِ پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها چرا در قرآن، یک بار گفته شده پروردگار مشرق و مغرب؛ یک بار گفته شده پروردگار دو مشرق و دو مغرب و یک بار گفته شده پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها؟ 🔵 پاسخ: هنگامی که از منظر یک انسان عادی نگاه کنیم، یک مشرق(محل طلوع خورشید) و یک مغرب(محل غروب خورشید)، بیشتر وجود ندارد، یکی در جهت شرق و دیگری در جهت غرب. اما اگر از منظر یک فرد آگاه به حرکت زمین، بنگریم، درست در همان جایی که از دید ما خورشید در حال غروب است، برای سمت دیگر کره‌ی زمین، خورشید در حال طلوع است؛ و همانجا که طلوع خورشید را می‌بینیم، برای سمت دیگر کره‌ی زمین، مغرب است؛ پس از دید یک انسان آگاه‌تر از انسان عادی، ما دو مغرب(محل غروب) و دو مشرق(محل طلوع) داریم؛ یکی برای ساکنان این سوی زمین و دیگری برای ساکنان آن سوی زمین. اما کسی که از فرد دوم هم آگاه‌تر است، می‌داند که خورشید در هر لحظه در بخشی از کره‌ی زمین در حال طلوع است و در بخش دیگری از کره‌ی زمین، در حال غروب؛ پس ما نه یک مشرق و مغرب، و نه دو مشرق و دو مغرب، که مشرق‌ها و مغرب‌ها داریم. 🔵 از همه جالب‌تر این که فرد آگاه به حرکت زمین و نحوه‌ی تشکیل روز و شب، می‌داند که خورشید نیست که طلوع یا غروب می‌کند؛ این زمین است که در برابر خورشید، حرکت می‌کند؛ یعنی طلوع و غروب خورشید، نه یک امر واقعی که یک امر ظاهری است؛ درست مانند وقتی که سوار بر خودرو، به جاده می‌نگریم، چنین درمی‌یابیم که گویی جاده حرکت می‌کند و ما و خودرو، ساکن هستیم؛ در قرآن به این موضوع، به زیبایی اشاره شده است: سوره‌ی کهف، آیه‌ی 86 ✅ حَتَّىٰٓ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ ٱلشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ 🔵 ذوالقرنین، چون به محل غروب خورشید رسید، اینچنین دریافت که خورشید در چشمه‌ای گرم و گل‌آلود فرو می‌رود. در اینجا، با ظرافت اشاره شده که آنچه ما غروب خورشید می‌بینیم، احساس و دریافت ماست، نه حقیقت غروب خورشید که خورشید، میلیون‌ها سال است که گرمابخش منظومه‌ی شمسی و زمین است و شاید هزاران سال دیگر نیز، بتابد و نور و گرما ببخشد. #محمدحسین_یزدانی_بخش ارزیابی‌ها، دیدگاه‌ها، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh دیگر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا ✅#یادداشت ✅#دین ✅#قرآن 🗒 موضوع: قرآن؛ متناقض یا معجزه؟(قسمت دوم) 🔵 پرسش: چرا در یک جای قرآن آمده «اجباری در دین نیست» و در جای دیگر، گفته «کافران را گردن بزنید و آنان را در بند بکِشید و ...» کدام را باور کنیم؟ 🔵 پاسخ: ابتدا به متن و ترجمه‌ی دو آیه‌ی مورد بحث، نگاه کنیم: لَآ إِكْرَاهَ فِي ٱلدِّينِۖ قَد تَّبَيَّنَ ٱلرُّشْدُ مِنَ ٱلْغَيِّۚ(بقره، 256) ترجمه: در دین، اجباری نیست؛ راه از بیراه به روشنی، تبیین و آشکار شده است. فَإِذَا لَقِيتُمُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَضَرْبَ ٱلرِّقَابِ حَتَّىٰٓ إِذَآ أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّواْ ٱلْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنَّۢا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَآءً حَتَّىٰ تَضَعَ ٱلْحَرْبُ أَوْزَارَهَاۚ (محمدصلی الله علیه و آله، 4) ترجمه: پس چون با کسانی که کفر ورزیدند، (در میدان جنگ) روبه‌رو شدید، گردن‌ها را بزنید تا هنگامی که آنان را از پای درآوردید؛ پس اسیران را محکم در بند کشید؛ سپس یا بر آنان منت نهید یا فدیه بگیرید(و آنان را آزاد کنید) تا جنگ، بار سنگین خود را بر زمین بگذارد. 🔵 بحث اجباری نبودن دین، در حوزه‌ی عقیده و فکر است؛ یعنی هرکس در طرز فکر و اندیشه، آزاد است؛ اجبار و زندان و داغ و درفش هم نمی‌تواند اندیشه‌ی کسی را تغییر دهد؛ چنان که «عمار» در زیر شکنجه‌ی مشرکان، گرچه شاید به زبان چیزی گفته باشد، آنچه را در دل داشت، تغییر نداد. بگذریم که حکومت‌های امروزی که به دروغ مدعی مردم‌سالاری(دموکراسی) و حقوق بشر هستند(مثل آمریکا و فرانسه و انگلیس)، با مخالفان نظری خود که نظر مخالف خود را نه در میدان جنگ، که در اعتراضی مسالمت‌آمیز بیان کردند، با شدیدترین شکل ممکن برخورد کردند. 🔵 🔵 بحث گردن زدن و اسیر گرفتن و... هم نه درباره‌ی مخالفان عقیدتی یا نظری، که درباره‌ی مخالفانی است که در برابر حکومت اسلامی، جنگ به راه انداخته‌اند. کیست که نداند در جنگ با «عمرو بن عبدود» یا داعش یا صدام، صحبت از حقوق بشر و انسانیت و... یا گفتگو و مذاکره، جایگاهی ندارد و چنین مخالفی که اسلحه برداشته و کشتار می‌کند، یا باید کشته یا به بند کشیده شود. 🔵 🔵 🔵 تکفیری‌ها(کسانی که هر اندیشه‌ای را جز اندیشه‌ی خود، کافر و مستحق مرگ و حلال شدن جان و مال و ناموس می‌دانند)، در هر دین و آیینی که باشند، گرچه در فکر خود آزادند، اما اگر فکرشان را به مرحله‌ی عمل برسانند، به ترور و کشتار منجر خواهد شد. نمونه‌های زیادی از این تفکر در طول تاریخ وجود دارد: خوارج در زمان امام علی(علیه السلام)؛ سازمان مجاهدین خلق(تکفیری شیعه) در زمان انقلاب اسلامی؛ جندالله و داعش و النصرة(تکفیری سنی) در زمان حاضر؛ هندوها در میانمار و... این‌ها را اغلب نمی‌توان براحتی از گره کور فکری‌شان آزاد کرد و فقط زبان «جنگ» برایشان کارساز است؛ البته اگر نبرد را بیاغازند؛ وگرنه در فکر، آزادند. 🔵 🔵 🔵 🔵 اگر اسلام با کشتار و بدرفتاری با اسیر موافق بود، نباید دستور می‌داد که اسیرانی که در آغاز محکم به بند کشیده شده‌اند، آزاد شوند. آن دستور گردن زدن هم برای زمین گذاشته شدن بار جنگ است، نه به قصد انتقام و نسل‌کشی و .... 🔵 🔵 🔵 🔵 🔵 البته آنچه برخی مخالفان ظاهری جنگ، در عمل در ایران و عراق و افغانستان و ویتنام و آفریقا و الجزایر و کنگو و ... انجام دادند، چنان در تصور نمی‌گنجد که باور آن هنوز هم دشوار است؛ ایجاد قحطی مصنوعی و بمباران شیمیایی و هسته‌ای و برپایی موزه‌ی «جمجمه» و بمباران عروسی و نسل‌کشی و استفاده از اورانیوم و... با میلیون‌ها کشته و آواره و معلول و...، روی خوارج و داعش و جند الله را در پیشگاه تاریخ، سپید کرده است. #محمدحسین_یزدانی_بخش ارزیابی‌ها، دیدگاه‌ها، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh دیگر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem

به نام خدا ✅#یادداشت ✅#دین ✅#قرآن 🗒 موضوع: اللهم آغن کل فقیر(بازنشر) 🔵خدایا! تمام فقیران و مستمندان را بی‌نیاز کن. بارها و بارها در ماه‌های رمضان سال‌های گذشته و امسال، این دعا را خوانده و از خدا خواسته‌ایم فقیران و مستمندان جامعه را بی‌نیاز کند؛ اما همان گونه که پیش‌تر هم گفتیم، اسلام دین حرکت و پویایی و پیشرفت است؛ نه دین سکون و جمود و عقبگرد. بنابراین برای به اجابت رسیدن این دعا و برآورده شده این خواسته، فقط بلند کردن دست و از خدا خواستن، کافی نیست؛ باید تلاش کرد، کار کرد، هزینه کرد، زحمت کشید و به قول قرآن، «جهاد» کرد تا این دعا، مستجاب شود. 🔵 یکی از کارهایی که می‌توان انجام داد، اختصاص بخشی از درآمد هر شخص برای کمک به نیازمندان جامعه است که نمی‌توانند کار کنند و درآمدی داشته باشند و در اصطلاح، از کارافتاده یا ناتوان یا سالخورده یا بی‌کس یا ... هستند؛ در قرآن کریم، یکی از صفات نمازگزاران، چنین ذکر شده است: وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمْوَٰلِهِمْ حَقّٞ مَّعْلُومٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلْمَحْرُومِ (سوره‌ی معارج، آیات 24 و 25): کسانی که در اموال آنها، حقی معین و مشخص برای درخواست‌کننده و محروم (از معیشت و ثروت) است. همچنین در قرآن کریم، نمازگزارانی که نه خودشان به دیگران کمک می‌کنند و نه اجازه‌ می‌دهند دیگران کمک کنند، با «وای بر نمازگزاران» خطاب شده‌اند: فَوَيْلٞ لِّلْمُصَلِّينَ ٱلَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ٱلَّذِينَ هُمْ يُرَآءُونَ وَيَمْنَعُونَ ٱلْمَاعُونَ(سوره‌ی ماعون، آیات 4 تا 7). 🔵 یکی دیگر از کارهایی که نه افراد معمولی، بلکه افراد ثروتمند و دارا بتنهایی یا دست کم گروهی از افراد متوسط جامعه با هم باید انجام دهند، فراهم کردن اسباب اشتغال و کار برای افراد ضعیف‌تر جامعه است که می‌توانند کار کنند، اما برای آنها کار وجود ندارد. اگر دارایی ثروتمندان و پولدارهای جامعه بجای گردش در بازار دلالی و سوداگری و خرید و فروش طلا و ارز و زمین و مسکن، برای ایجاد کارخانه و کارگاه و دامداری و کشاورزی صنعتی و گلخانه(در صورت وجود آب!) و صنایع دستی و خیلی چیزهای دیگر صرف شود، ممکن است کمتر از دلالی سود کنند؛ ولی در عوض، بخشی از جامعه که کار ندارند، با همین اشتغال ایجاد شده، صاحب کار و درآمد خواهند شد و وقت خود را برای کار صرف خواهند کرد؛ وقتی که اگر برای کار صرف نشود، ممکن است صرف امور دیگری شود که یا برای جامعه مفید نیست یا گاه پر از زیان و ضرر است؛ کارهایی شبیه خیابان‌گردی، دزدی، اعتیاد و .... وقتی برای افراد جامعه کار ایجاد شود، اسباب ازدواج هم برای جوانان فراهم خواهد شد و در نتیجه، آمار فساد و فحشا و روابط نامشروع و در پی آن، فسادهای دیگر، کاهش خواهد یافت و درنتیجه جامعه‌ی امن‌تری خواهیم داشت؛ امنیتی که هر کس ثروت بیشتری دارد، به آن بیشتر محتاج است. افراد شاغل هم، بیقین، دعاگو و ممنون صاحبان کار و شغل خواهند بود و این دعاگویی، هم برای صاحبان ثروت، نامی نیک به جا خواهد گذاشت و هم، آخرت آنان را آباد خواهد کرد. اما ثروتی که در راه سوداگری و گران کردن قیمت زمین و مسکن و ارز و طلا و ... صرف شود، جز آه و نفرین ضعفای جامعه، چیز دیگری در پی نخواهد داشت. 🔵 دقت کنیم که در قرآن کریم، انبار کردن طلا و نقره و درواقع خارج کردن ثروت از دایره‌ی اقتصاد و تولید، بشدت توبیخ و تقبیح شده است: وَٱلَّذِينَ يَكْنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٖ يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْۖ هَٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ (سوره‌ی توبه، بخشی از آیه‌ی 34 و آیه‌ی 35): و کسانی که طلا و نقره را به صورت گنجینه‌ها انبار کرده، در راه خدا آنها را خرج نمی‌کنند، آنان را به عذابی دردناک مژده ده؛ روزی که آن گنج‌های طلا و نقره را در آتش جهنم ذوب کنند و پیشانی‌ها و پهلوها و پشت‌هایشان را با آن داغ بگذارند؛ این، همان چیزی است که برای خود می‌انباشتید؛ پس آنچه را انبار می‌کردید، بچشید! 🔵 همواره معتقد بوده‌ام که جامعه به ثروتمندان بزرگ نیاز دارد؛ اما نه برای بورس‌بازی و دلالی و سوداگری؛ بلکه برای ایجاد کار و تولید و اشتغال و کمک به افراد نیازمند. 🔵 امیدوارم که در پی هر دعا و خواسته‌ای که از خداوند داریم، حرکتی هم داشته باشیم تا این خواسته، اجابت شود. 📝#محمدحسین_یزدانی_بخش ✅ارزیابی‌ها، دیدگاه‌ها، پیشنهادها: 🌐https://eitaa.com/yazdanibakhsh 🔰دیگر یادداشت‌ها: 🌐https://eitaa.com/aghamoalem